پیشرفت روسیه غرب را شگفت زده کرد!
فرادید | تجهیزات و استراتژی نظامی آنها "دِمده" شده است؛ بمبها و موشکهای نیروی هوایی آنها "به جای هوشمند بودن، احمق هستند"؛ نیروی دریایی آنها "زنگار گرفته است." برای دههها، این جملات دیدگاه رهبران نظامی غربی را نشان میداد که خود را به شکلی محسوس از همتایان روس خود برتر میدانستند. آنچه که حالا در سوریه و اوکراین شاهد هستند به مثابه شوکی برایشان بوده است.
به گزارش فرادید به نقل از ایندیپندنت، جتهای نظامی روسیه در در مواقعی بیش از آنچه که ائتلاف به رهبری آمریکا در عرض یک ماه انجام میدهد، در یک روز سورتی پرواز انجام دادهاند. نیروی دریایی روسیه از فاصلۀ بیش از 1400 کیلومتر از دریای خزر موشکهای بالستیک شلیک کرده است. دفاع ضدهواییای که توسط روسها در سوریه و شرق اوکراین نصب کرده است، انجام حملات علیه رژیم اسد یا جداییطلبان اوکراینی را برای غربیها به شدت خطرناک کرده است.
سرتیپ بن هاج، فرمانده ارتش ایالات متحده در اروپا، پیشرفتهای جنگ الکترونیک روسیه در سوریه و اوکراین را "شگفتآور" توصیف کرده است.
سرتیپ فرانک گورنک، رییس عملیات نیروی هوایی آمریکا در اروپا و آفریقا، گفته است که مسکو در حال حاضر سیستمهای ضدهوایی در کریمه مستقر کرده است. کرملین سال گذشته کریمه را از اوکراین جدا و به روسیه ضمیمه کرد. مسکو همچنین این سیستمها را در کالینینگراد نیز مستقر کرده است؛ جایی که بین لیتوانی و لهستان واقع شده است. فرانک گورنگ میگوید که روسیه با این کار، دسترسی ایمن هواپیماها به برخی نواحی از جمله بخشهایی از لهستان را "بسیار بسیار دشوار کرده" است.
فقط اعضای ناتو نیستند که به تحرکات روسیه با نگرانی مینگرند. اسراییل نیز شاهد افزایش تسلیحات روسی در آنسوی مرز شمالیش با سوریه است.
ولادیمیر پوتین به مدد این قدرت نظامی است که پیروزیهای استراتژیک اخیر را برای خود رقم زده است. دخالت او در سوریه معادلات را بر هم زد و آنچه که در این کشور رخ میدهد در حال حاضر تا حد زیاد در دستان اوست. مناقشۀ اوکراین در شرایطی که به نفع اوست، به بن بست رسیده است. روسها بدون توجه به عصبانیت ترکها با کردها متحد شدهاند. و از همه مهمتر، روسها حالا با گستردگیای که در 44 سال گذشته، یعنی از زمانی که انور سادات آنها را از مصر بیرون راند، بیسابقه است، در حال بازگشت به این کشور هستند.
یکی از ارشدترین تحلیلگران در اطلاعات نظامی اسراییل، هفتۀ گذشته در تلآویو به ایندیپندنت گفت: "هر کس که بخواهد کاری در این منطقه بکند باید حواسش به مسکو باشد."
آقای پوتین چندی پیش با اشاره به غافلگیری غرب گفته بود که، "اولین بار است که آنها این تسلیحات را میبینند و دیدهاند که کیفیت بالایی هم دارد و دیدهاند که ما آدمهای آموزشدیدهای داریم که میتوانیم از آنها به شکل بهینه استفاده کنیم. آنها همچنین دیدهاند که روسیه آمدۀ استفاده از این است اگر که منافع کشورمان و مردممان ایجاب کند."
در سوریه، روسها به اندازۀ حملات یک ماه ائتلاف به رهبری آمریکا، در عرض یک روز حملات هوایی انجام میدهند. برنامهریزان نظامی غربی اذعان دارند که این موضوع در تقابل کامل با وضعیتی است که ناتو در بمباران لیبی و کوزوو با آن مواجه شد و خیلی سریع منابعش دچار محدودیت شد.
یکی از دلایل کم بودن سورتیها انجام شده بوسیلۀ ائتلاف به رهبری آمریکا، این است که کشورهای عربی ائتلاف عملاً ماموریت چندانی انجام نمیدهند و بیشتر بر جنگیدن با حوثیهای یمن متمرکز شدهاند. از سوی دیگر، حملات ترکیه بیش از آنکه متوجه داعش باشد، متوجه کردها بوده است.
مسئولان دفاعی غربی همچنین مدعی هستند که روسها در پوشش حمله به داعش مشغول بمباران دیگر گروههای شورشی هم هستند و مصلحت اندیشیهای غربیها را در حملات خود نشان نمیدهند و چرا که حساسیت کمتری نسبت به کشتههای غیرنظامی دارند و اصراری بر استفاده از تسلیحات هدایت شونده نیز ندارند.
اما روسیه هرگز تعهد نداده بود که بنا دارد فقط داعش را مورد حمله قرار دهد. بلکه اعلام کرده بود که "همۀ تروریستها" هدف قرار خواهند گرفت. بدین ترتیب پوتین و اسد گروههای شورشی معتدلتر را نیز در برنامۀ حملات خود گنجاندهاند. تجربۀ جنگهای چچن نشان داده است که کرملین به نسبت غرب راحتتر با "تلفات جانی" کنار میآید.
هواپیماها، موشکها و بمبهایی که در ابتدای ورود روسیه به سوریه مورد استفاده قرار گرفتند، ترکیبی از تسلیحات قدیمی به جا مانده از دوران شوروی و تسلیحات نسبتاً جدید بودند. در حال حاضر 34 هواپیمای بال ثابت در لاذقیه مستقر شدهاند: 12 سوخو 25اس، 4 سوخو 30اسام، 12 سوخو24ام2اس سالخورده و 4 جنگنده-بمبافکن سوخو 30اسام؛ 12 سوخو 24 ام2اس سالخورده و 6 سوخو 34اس. همچنین هلیکوپترها و تعداد نامشخصی پهپاد نیز در این پایگاه مستقر شدهاند.
با این وجود، به تدریج تعداد بیشتری از پیشرفتهترین آنها، یعنی سوخو 34 اس، در حال جایگزینی هواپیماهای قدیمی هستند. یکی از دلایل این امر این است که سوخو 25هایی که تجربۀ حضور در جنگهای چچن و گرجستان را داشتهاند، در مقابل ضدهوایی زمین به هوا که از روی شانۀ فرد پرتاب میشوند، آسیب پذیر هستند و مسکو گمان میکند که ترکها و سعودیها این موشکها را در اختیار شورشیان سنی قرار داده باشند.
همچنین، سیستم دفاع ضدهوایی پیشرفتهای که روسیه پس از هدف قرار گرفت هواپیمای بمبافکنش توسط ترکیه معرفی کرده، توجهها را به خود جلب کرده است. سیستم "اس 400 ترایامف" شدیداً مایۀ نگرانی اسراییل شده است. این سیستم راداری آرایهای دارد به صورت پیوسته آسمان را تحت نظر میگیرد و سامانۀ پرتاب موشکی دارد که میتواند اهداف را در 400 کیلومتر منهدم کند. یکی از این رادارها در پایگاه روسیه در لاذقیه مستقر شده و نیمی از حریم هوایی اسراییل را تحت نظر خود دارد.
استقرار تجهیزات جنگ الکترونیک روسیه نظیر کراسوخا-4 که میتواند در کار هواپیماهای شناسایی آواکس و سیستمهای راداری ماهوارهای اخلال ایجاد کند، در اوکراین و سوریه، مورد دیگری است که ناتو را به هراس انداخته است. رونالد پونتیوس، معاون رییس فرماندهی سایبری ارتش آمریکا، گفته است: "شما چارهای جز پذیرش این امر ندارید که ما همگام با اقتضای تهدید پیشرفت نکردهایم."
سرتیپ گورنگ با وجود ابراز نگرانی از پیشرفتهای روسیه و ناکافی بودن قابلیتهای ناتو، اذعان دارد که روسیه هیچ یک از معاهدات بینالمللی را زیر پا نگذاشته و "کاملاً حق دارد" که این سیستمها را به کار بگیرد. او گفته است که روسها در سوریه "از موشکهای کروز و بمب افکن استفاده میکنند. کاملاً بدیهی است که آنها مایلند که نشان دهند که قابلیت تاثیرگذاری نه تنها بر رویدادهای منطقهای بلکه بر رویدادهای جهانی را نیز دارا هستند.
و دقیقاً نکته همین جاست. سوال اینجاست که آیا غرب در واکنش به این امر، روش تقابل بیشتر را انتخاب خواهد کرد یا اینکه به سراغ تعامل بیشتر خواهد رفت.