رویایی به نام لندن!
مسلما المپيك به‌عنوان پراهميت‌ترين تورنمنت ورزشي جهان، نگاه‌هاي عميق زيادي را متوجه خود مي‌كند و نتايج آن توسط مسوولان ورزشي هر كشور، به دقت تحليل و آناليز مي‌شود.
کد خبر :
۲۴۴۷۸
بازدید :
۱۴۳۹
سرانجام مسابقات المپيك ريو2016 به پايان رسيد و جدول رده‌بندي نهايي كشورها اعلام شد. مسلما المپيك به‌عنوان پراهميت‌ترين تورنمنت ورزشي جهان، نگاه‌هاي عميق زيادي را متوجه خود مي‌كند و نتايج آن توسط مسوولان ورزشي هر كشور، به دقت تحليل و آناليز مي‌شود.
اين قاعده در مورد ورزش ايران هم صادق است و طبيعتا با بازگشت همه ورزشكاران كشورمان، بررسي نتايج به دست آمده آغاز خواهد شد. المپيك ريو نسبت به مسابقات لندن، براي ورزش ايران غافلگيري خاصي نداشت.
باز هم همان رشته‌هايي كه از آنها انتظار افتخارآفريني داشتيم براي‌مان مدال گرفتند. كشتي، وزنه‌برداري و تكواندو، هشت مدال ايران در ريو را به ارمغان آوردند.
در اين ميان شايد فقط مدال برنز كيميا عليزاده به‌عنوان نخستين مدال تاريخ بانوان ايران در مسابقات المپيك توانست موجي از شعف و شگفتي را براي ورزش ايران به همراه بياورد. اگر نه، نتايج و دستاوردهاي ورزش ايران در برزيل نسبت به اتفاقات چهار سال قبل قابل دفاع نيست.
ياد لندن به خير
چهار سال پيش كاروان ورزشي ايران با 54نفر در المپيك لندن حاضر شد. در نهايت ورزشكاران كشورمان با کسب ۴ مدال طلا، ۵ مدال نقره و ۳ مدال برنز، جایگاه هفدهم را در جدول توزیع مدال‌ها از آن خود کردند.
اين بهترين عملكرد كاروان ايران در تاريخ مسابقات المپيك بود كه بحث‌هاي بسيار زيادي را به وجود آورد. خيلي‌ها جهش مدال‌گيري ايران در اين تورنمنت را به درخشش غيرمنتظره كشتي فرنگي ربط دادند؛ جايي كه شاگردان محمد بنا توانستند با كسب سه مدال طلا توسط حمید سوریان، امید نوروزی و قاسم رضایی، افتخاري بزرگ و تاريخي را كسب كنند. خيلي‌ها اميدوار بودند فرنگي‌كاران باز هم با بنا بدرخشند و با تكرار بخشي از اتفاقات لندن در ريو، به بالاتر رفتن كاروان ايران كمك كنند. با اين وجود چنين اتفاقي رخ نداد و در نهايت كشتي فرنگي فقط توانست دو برنز براي كشور به ارمغان بياورد.
در عين حال اما، کشتی آزاد تمامی ناکامی‌های کشتی فرنگی و البته ناکامی‌های ادوار قبل را جبران کرد و با طلای حسن یزدانی، نقره کمیل قاسمی و برنز حسن رحیمی بهترین نتیجه 20 سال اخیر اين رشته ورزشي در المپیک رقم خورد. ضمن اینکه طلسم بی‌طلایی بعد از المپیک 2000 سیدنی نیز شكست.
در اين شرايط شايد كسب نتايج در خور انتظار در رشته‌اي مثل تكواندو مي‌توانست خيلي به كاروان ايران كمك كند، اما اين اتفاق رخ نداد. تیمی که برای نخستین بار با 4ستاره در المپیک حضور یافته بود و پیش‌بینی می‌شد یکی از موفق‌ترین تیم‌های ما در المپیک باشد، همه پیش‌بینی‌ها را نقش بر آب كرد.
هر سه تکواندوکار ما در بخش مردان یعنی فرزان عاشورزاده، مهدی خدابخشی و سجاد مردانی با ارائه نمایش‌های دور از انتظار و ضعیف خیلی زود با رقابت‌ها وداع کرده و دست‌شان از مدال کوتاه ماند تا بدترین نتیجه تاریخ تکواندو ثبت شود. در عوض در بخش بانوان، کیمیا علیزاده در نخستین حضور یک مدال برنز خوشرنگ را به سینه زد تا نخستین مدال المپیکی ورزش بانوان ایران به دست بیاید. وزنه‌برداري اما مثل هميشه «كمك‌حال» ورزش ايران شد.
در اين رشته دو مدال خوشرنگ طلا توسط کیانوش رستمی و سهراب مرادی حاصل شد که در حقیقت نخستین مدال‌های کاروان ایران بود. در سنگین وزن هم مدال بهداد سلیمی به شكلي بحث‌برانگيز از سينه او افتاد تا نتايج تيم كشورمان بهبود نيابد. در نهایت کاروان ورزش ایران با کسب 3مدال طلا، یک نقره و 4برنز و نيز كسب رتبه 25 المپیک به کار خود در اين مسابقات پایان داد؛ کارنامه‌ای که نسبت به دوره درخشان قبلی در لندن سقوط 8پله‌اي در جدول و عقبگردي قابل توجه را نشان می‌دهد. اين در حالي است كه ورزش ايران با 63نماينده در اين دوره از بازي‌ها حاضر شده بود و 9ورزشكار بيشتر از لندن داشت.
پيش‌بيني درست وزير
اگرچه اين روزها اظهارات وزير ورزش در مورد «حد» ورزش ايران مورد انتقاد بسياري از رسانه‌ها و منتقدان قرار گرفته، اما بايد اذعان كرد او در مورد كسب 8مدال در ريو، پيش‌بيني درستي انجام داده بود. گودرزي 6ماه پيش در يك مصاحبه تلويزيوني گفته بود: «ميانگین کسب مدال ایران در المپیک سه‌ونیم مدال بوده و به دلیل جهش لندن، این آمار به چهارونیم مدال افزایش یافته است. ما باید در همین حدود مدال کسب کنیم و در بهترین حالت، پیش‌بینی ما این است که هشت مدال بگیریم.»
البته بايد توجه كرد كه فرمول مبناي آقاي وزير چندان علمي و قابل دفاع به نظر نمي‌رسد و طبعا نمي‌توان تا ابد به اندازه ميانگين سال‌هاي گذشته انتظار كسب مدال داشت. براي مثال ازبكستان که در المپيك لندن فقط يك مدال طلا گرفته بود، در ريو چهار طلا كسب كرد!
بالانشيني آمريكا، سقوط چين
آمریکایی‌ها که در المپیک 2012 موفق شده بودند 46 مدال طلا، 29 نقره و 29 برنز کسب کنند، در ریو هم درست همین تعداد مدال طلا، یعنی 46 نشان طلا به دست آوردند. البته یانکی‌ها در ریو از حیث کسب مدال‌های نقره و برنز پیشرفت داشتند و به ترتیب 37 و 38 مدال نقره و برنز کسب کردند.
افت ملموس و محسوس ورزش چین، شاید مهم‌ترین اتفاق در جدول توزیع مدال این دوره بود. چینی‌ها که همواره جدی‌ترین رقیب ایالات متحده در این جدول به حساب می‌آمدند، این بار یک طلا مقابل بریتانیا کم آوردند و با 26 طلا، 18 نقره، 26 برنز و مجموع 70 مدال در رتبه سوم ایستادند.
این در حالی است که بریتانیا با 27 طلا، 23 نقره و 17 برنز و مجموع 67 مدال بالاتر از چین، رتبه دوم را به خود اختصاص داد و چینی که سال 2008 موفق شد به سلطه آمریکا بر کسب مدال‌های المپیک پایان دهد و مقتدرانه با 51 طلا، 21 نقره، 28 برنز و مجموع 100 مدال بالاتر از ایالات متحده در صدر جدول المپیک پکن قرار بگیرد، حدود نیمی از مدال‌های طلای خود را نسبت به دو دوره گذشته از دست داد.
ژاپن و آلمان هم در المپیک ریو عملکرد خوبی نسبت به 4 سال پیش داشتند و مدال‌های طلای بیشتری کسب کردند اما برزیل میزبان، با 7 مدال طلا، 6 نقره و 6 برنز، بدون شک بهترین نتیجه تاریخ خود را از حضور در ادوار المپیک‌ها گرفت.
اين قاعده در مورد ورزش ايران هم صادق است و طبيعتا با بازگشت همه ورزشكاران كشورمان، بررسي نتايج به دست آمده آغاز خواهد شد. المپيك ريو نسبت به مسابقات لندن، براي ورزش ايران غافلگيري خاصي نداشت.
باز هم همان رشته‌هايي كه از آنها انتظار افتخارآفريني داشتيم براي‌مان مدال گرفتند. كشتي، وزنه‌برداري و تكواندو، هشت مدال ايران در ريو را به ارمغان آوردند.
در اين ميان شايد فقط مدال برنز كيميا عليزاده به‌عنوان نخستين مدال تاريخ بانوان ايران در مسابقات المپيك توانست موجي از شعف و شگفتي را براي ورزش ايران به همراه بياورد. اگر نه، نتايج و دستاوردهاي ورزش ايران در برزيل نسبت به اتفاقات چهار سال قبل قابل دفاع نيست.
ياد لندن به خير
چهار سال پيش كاروان ورزشي ايران با 54نفر در المپيك لندن حاضر شد. در نهايت ورزشكاران كشورمان با کسب ۴ مدال طلا، ۵ مدال نقره و ۳ مدال برنز، جایگاه هفدهم را در جدول توزیع مدال‌ها از آن خود کردند.
اين بهترين عملكرد كاروان ايران در تاريخ مسابقات المپيك بود كه بحث‌هاي بسيار زيادي را به وجود آورد. خيلي‌ها جهش مدال‌گيري ايران در اين تورنمنت را به درخشش غيرمنتظره كشتي فرنگي ربط دادند؛ جايي كه شاگردان محمد بنا توانستند با كسب سه مدال طلا توسط حمید سوریان، امید نوروزی و قاسم رضایی، افتخاري بزرگ و تاريخي را كسب كنند. خيلي‌ها اميدوار بودند فرنگي‌كاران باز هم با بنا بدرخشند و با تكرار بخشي از اتفاقات لندن در ريو، به بالاتر رفتن كاروان ايران كمك كنند. با اين وجود چنين اتفاقي رخ نداد و در نهايت كشتي فرنگي فقط توانست دو برنز براي كشور به ارمغان بياورد.
در عين حال اما، کشتی آزاد تمامی ناکامی‌های کشتی فرنگی و البته ناکامی‌های ادوار قبل را جبران کرد و با طلای حسن یزدانی، نقره کمیل قاسمی و برنز حسن رحیمی بهترین نتیجه 20 سال اخیر اين رشته ورزشي در المپیک رقم خورد. ضمن اینکه طلسم بی‌طلایی بعد از المپیک 2000 سیدنی نیز شكست.
در اين شرايط شايد كسب نتايج در خور انتظار در رشته‌اي مثل تكواندو مي‌توانست خيلي به كاروان ايران كمك كند، اما اين اتفاق رخ نداد. تیمی که برای نخستین بار با 4ستاره در المپیک حضور یافته بود و پیش‌بینی می‌شد یکی از موفق‌ترین تیم‌های ما در المپیک باشد، همه پیش‌بینی‌ها را نقش بر آب كرد.
هر سه تکواندوکار ما در بخش مردان یعنی فرزان عاشورزاده، مهدی خدابخشی و سجاد مردانی با ارائه نمایش‌های دور از انتظار و ضعیف خیلی زود با رقابت‌ها وداع کرده و دست‌شان از مدال کوتاه ماند تا بدترین نتیجه تاریخ تکواندو ثبت شود. در عوض در بخش بانوان، کیمیا علیزاده در نخستین حضور یک مدال برنز خوشرنگ را به سینه زد تا نخستین مدال المپیکی ورزش بانوان ایران به دست بیاید. وزنه‌برداري اما مثل هميشه «كمك‌حال» ورزش ايران شد.
در اين رشته دو مدال خوشرنگ طلا توسط کیانوش رستمی و سهراب مرادی حاصل شد که در حقیقت نخستین مدال‌های کاروان ایران بود. در سنگین وزن هم مدال بهداد سلیمی به شكلي بحث‌برانگيز از سينه او افتاد تا نتايج تيم كشورمان بهبود نيابد. در نهایت کاروان ورزش ایران با کسب 3مدال طلا، یک نقره و 4برنز و نيز كسب رتبه 25 المپیک به کار خود در اين مسابقات پایان داد؛ کارنامه‌ای که نسبت به دوره درخشان قبلی در لندن سقوط 8پله‌اي در جدول و عقبگردي قابل توجه را نشان می‌دهد. اين در حالي است كه ورزش ايران با 63نماينده در اين دوره از بازي‌ها حاضر شده بود و 9ورزشكار بيشتر از لندن داشت.
پيش‌بيني درست وزير
اگرچه اين روزها اظهارات وزير ورزش در مورد «حد» ورزش ايران مورد انتقاد بسياري از رسانه‌ها و منتقدان قرار گرفته، اما بايد اذعان كرد او در مورد كسب 8مدال در ريو، پيش‌بيني درستي انجام داده بود. گودرزي 6ماه پيش در يك مصاحبه تلويزيوني گفته بود: «ميانگین کسب مدال ایران در المپیک سه‌ونیم مدال بوده و به دلیل جهش لندن، این آمار به چهارونیم مدال افزایش یافته است. ما باید در همین حدود مدال کسب کنیم و در بهترین حالت، پیش‌بینی ما این است که هشت مدال بگیریم.»
البته بايد توجه كرد كه فرمول مبناي آقاي وزير چندان علمي و قابل دفاع به نظر نمي‌رسد و طبعا نمي‌توان تا ابد به اندازه ميانگين سال‌هاي گذشته انتظار كسب مدال داشت. براي مثال ازبكستان که در المپيك لندن فقط يك مدال طلا گرفته بود، در ريو چهار طلا كسب كرد!
بالانشيني آمريكا، سقوط چين
آمریکایی‌ها که در المپیک 2012 موفق شده بودند 46 مدال طلا، 29 نقره و 29 برنز کسب کنند، در ریو هم درست همین تعداد مدال طلا، یعنی 46 نشان طلا به دست آوردند. البته یانکی‌ها در ریو از حیث کسب مدال‌های نقره و برنز پیشرفت داشتند و به ترتیب 37 و 38 مدال نقره و برنز کسب کردند.
افت ملموس و محسوس ورزش چین، شاید مهم‌ترین اتفاق در جدول توزیع مدال این دوره بود. چینی‌ها که همواره جدی‌ترین رقیب ایالات متحده در این جدول به حساب می‌آمدند، این بار یک طلا مقابل بریتانیا کم آوردند و با 26 طلا، 18 نقره، 26 برنز و مجموع 70 مدال در رتبه سوم ایستادند.
این در حالی است که بریتانیا با 27 طلا، 23 نقره و 17 برنز و مجموع 67 مدال بالاتر از چین، رتبه دوم را به خود اختصاص داد و چینی که سال 2008 موفق شد به سلطه آمریکا بر کسب مدال‌های المپیک پایان دهد و مقتدرانه با 51 طلا، 21 نقره، 28 برنز و مجموع 100 مدال بالاتر از ایالات متحده در صدر جدول المپیک پکن قرار بگیرد، حدود نیمی از مدال‌های طلای خود را نسبت به دو دوره گذشته از دست داد.
ژاپن و آلمان هم در المپیک ریو عملکرد خوبی نسبت به 4 سال پیش داشتند و مدال‌های طلای بیشتری کسب کردند اما برزیل میزبان، با 7 مدال طلا، 6 نقره و 6 برنز، بدون شک بهترین نتیجه تاریخ خود را از حضور در ادوار المپیک‌ها گرفت.
۰
