جهان در آینده چه‌شکلی خواهد بود؟

پیش بینی جهان در ۲۰۴۵ مملو از چالش است، اما در مورد پیشرفت‌های فناوری و تفکر رو به جلو، کارشناسانی که در آژانس تحقیقات پنتاگون کار می‌کنند بهترین کسانی هستند که می‌توان در این باره از آنها سوال کرد. اعتقاد کلی و پیش بینی جهان در ۲۰۴۵ بر این استوار است که دنیا در سی سال آینده جای خیلی متفاوتی خواهد بود.

آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته‌ی دفاعی که در ۱۹۵۸ تاسیس شده است، مسئول برخی از بزرگ‌ترین نوآوری‌ها در ارتش است - بسیاری از آنها به بازار فناوری غیرنظامی راه یافته‌اند. این نوآوری‌ها شامل روبات‌های پیشرفته، سیستم‌های موقعیت‌یابی جهانی، و اینترنت می‌شود.

پس در ۲۰۴۵ قرار است چه اتفاقی بیفتد؟
به احتمال زیاد روبات‌ها و فناوری‌های مصنوعی دسته‌ای از صنایع را دگرگون کنند، هواپیماهای بدون سرنشین پریدن از ارتش به بازار غیرنظامی را ادامه خواهند داد، و خودروهای بدون راننده رفت‌وآمدتان را بسیار قابل تحمل‌تر می‌کنند.

اما دانشمندان آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته‌ی دفاعی (دارپا) حتی ایده‌هایی بزرگ‌تر دارند. سال گذشته در یک مجموعه‌ی ویدئویی به نام " به سوی آینده" سه دانشمند آن‌چه را که تصور می‌کردند در ۳۰ سال آینده به واقعیت بدل شود، پیش‌بینی کردند.

دکتر جاستین سانچز، عصب‌شناس و مدیر دفتر فناوری‌های زیستی آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته‌ی دفاعی، معتقد است به جایی خواهیم رسید که تنها با استفاده از ذهن‌مان می‌توانیم چیزها را کنترل کنیم.
سانچز می‌گوید "دنیایی را تصور کنید که می‌توانید فقط از افکارتان برای کنترل محیط‌تان استفاده کنید. به کنترل جنبه‌های مختلف خانه‌تان فقط با استفاده از سیگنال‌های مغز یا شاید هم صحبت کردن با دوستان و اعضای خانواده‌تان فقط با استفاده از فعالیت عصبی مغزتان بیندیشید."
به گفته‌ سانچز، آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته‌ی دفاعی در حال کار بر روی فناوری‌های عصبی است که می‌توانند وقوع این امر را قادر سازند. مثال‌هایی از این نوع پیشرفت‌های آینده‌نگرانه در عمل وجود دارد، مانند ایمپلنت‌های مغزی که بازوهای مصنوعی را کنترل می‌کنند.
آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته‌ی دفاعی، درست هفته‌ی پیش این فناوری خارق‌العاده را برای نخستین بار به نمایش گذاشت و حس لامسه را به یک مرد معلول بازگرداند- با ایمپلنت‌های مغزی که احساسی ایجاد می‌کردند " گویی دست خود او لمس می‌شد".
آینده چیزی بیش از ایمپلنت‌های مغزی در خود دارد. استفانی تامپکینز، زمین‌شناس و مدیر دفتر علوم دفاعی آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته‌ی دفاعی می‌گوید بسیاری از چیزهای هیجان انگیز دیگر می‌توانند ساختمان‌ها و سایر اشیای اطراف‌مان را تغییر دهند،
او فکر می‌کند قادر خواهیم بود چیزهایی بسازیم که به شکل خارق‌العاده‌ای قوی اما در عین حال سبک‌وزن هستند. به آسمان خراشی بیندیشید که با استفاده از مصالحی به استحکام فولاد اما به سبکی فیبر کربن ساخته شده است. این توضیح ساده‌تر تجسم تامپکینز است، که در سطح مولکولی کمی پیچیده‌تر می‌شود.
او آن را این‌گونه توضیح می‌دهد: "۳۰ سال بعد، دنیایی را تصور می‌کنم که در آن حتی قادر به تشخیص مصالحی نیستیم که ما را احاطه کرده است." (توضیحات کامل او را در ویدئوی زیر ببینید.)
پم ملروی، مهندس هوافضا و فضانورد سابق که اکنون معاون مدیر دفتر فناوری‌های تاکتیکی آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته‌ی دفاعی است، درباره پیش بینی جهان در ۲۰۴۵ می‌گوید " من فکر می‌کنم در ۲۰۴۵ قرار است دریابیم که با ماشین‌های اطراف‌مان رابطه‌ی بسیار متفاوتی داریم، فکر می‌کنم به‌تدریج قادر خواهیم بود به جای استفاده از کیبورد یا سیستم‌های تشخیص صدای ابتدایی، به منظور تعامل با یک ماشین برای انجام هوشمندانه‌تر کارها، فقط با او حرف بزنیم یا حتی یک دکمه فشار دهیم."
او ادامه داد " برای مثال، همین الان برای آماده‌سازی فرود در یک فضاپیما چندین گام وجود دارد که باید جهت آماده کردن خودتان انجام دهید، جهت‌یابی، خروج از حالت سفر، آغاز تنظیم دریچه‌ها… پایین آوردن دنده. تمام این گام‌ها باید به ترتیب درست انجام شوند. "
ملروی در عوض تجسم می‌کند که فرود فضاپیما در آینده به همان اندازه‌‌ای ساده شود که یک خلبان هواپیما به خدمه‌ی پرواز می‌گوید: " آماده‌ی فرود شوید. " در ۲۰۴۵، یک خلبان فضاپیما ممکن است فقط این سه کلمه را بگوید و کامپیوتر ترتیب گام‌های پیچیده برای این کار را بداند.
یا شاید با هوش مصنوعی، اصلا نیازی به خلبان نباشد.
او درباره پیش بینی جهان در ۲۰۴۵ می‌گوید" دنیای ما پر از آن نوع مثال‌ها خواهد بود، جایی‌که می‌توانیم مقصودمان را مستقیما منتقل کنیم و با کار با یک‌دیگرخروجی‌های بسیار پیچیده‌ای داشته باشیم. "
منبع: بیزینس اینسایدر
ترجمه: سایت بازده