برادرِ مرد معتاد به قصاص محکوم شد
ششم اردیبهشت سال ٩٢ کارگران شهرداری به پلیس خبر دادند در میان زباله‌هایی که برای دفن آورده شده جسد مردی جوان را پیدا کرده‌اند. در آن روز جسد مردی جوان در مرکز بازیافت زباله در شورآباد کشف شد و دقایقی بعد کارآگاهان، راهی محل کشف جسد شدند.
کد خبر :
۲۹۰۸۳
بازدید :
۳۱۲۶
ششم اردیبهشت سال ٩٢ کارگران شهرداری به پلیس خبر دادند در میان زباله‌هایی که برای دفن آورده شده جسد مردی جوان را پیدا کرده‌اند. در آن روز جسد مردی جوان در مرکز بازیافت زباله در شورآباد کشف شد و دقایقی بعد کارآگاهان، راهی محل کشف جسد شدند.
دست‌وپای مقتول بسته و آثار ضرب‌و‌شتم بر بدن وی مشهود بود. با آغاز تحقیقات معلوم شد جسد متعلق به مردی ٣٤ساله است که به مواد مخدر اعتیاد داشت و در غرب تهران زندگی می‌کرد.
به‌این‌ترتیب مأموران سراغ خانواده‌اش رفتند. پدر مقتول به مأموران گفت: پسرم اعتیاد داشت. به‌همین‌دلیل مدتی قبل همسرش او را ترک کرد. از آن روز پسرم هم از خانه بیرون رفت و دیگر برنگشت.
پدر مقتول در اظهارات اولیه‌اش گفت شکایتی ندارد چون پسرش اعتیاد داشته و احتمالا با معتادان دیگر درگیر شده است. همین گفته‌ها و خونسردی بود که ظن مأموران را برانگیخت.
این موضوع نشان می‌داد ممکن است مقتول، قربانی جنایتی خانوادگی شده باشد. به‌همین‌دلیل برادران و پدر مقتول بازداشت شدند و در همان تحقیقات مقدماتی برادر مقتول به جنایت اعتراف کرد.
او گفت: برادر معتادم اصرار می‌کرد پدرم باید ارثیه او را بدهد اما پدرم به‌دلیل اعتیاد او مخالف این کار بود. تا اینکه روز حادثه آنها با یکدیگر درگیر شدند و من هم در دفاع از پدرم او را به قتل رساندم. سپس جسد او را با کمک پدرم داخل یک کارتن یخچال قرار دادیم و با چرخ‌دستی به خیابان دامپزشکی بردیم و داخل سطل زباله انداختیم.
با این اعترافات، پرونده برای محاکمه به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
در جلسه رسیدگی به این پرونده که چندی قبل در شعبه دوم برگزار شد، دختر ١٤ساله قربانی به عنوان تنها ولی‌دم پدرش در جایگاه ایستاد و گفت خواسته‌اش قصاص عمو و پدربزرگش است و آنها را نمی‌بخشد.
در ادامه، متهم در دفاع از خودش گفت: اتهام قتل را قبول دارد و گفت من اصلا نمی‌خواستم برادرم را بکشم، وقتی او با پدرم درگیر شد خواستم از پدرم دفاع کنم او را هل دادم و به زمین افتاد که همین هم باعث مرگش شد. بعد برای اینکه جسد را بیرون ببرم و کسی متوجه نشود آن را لای پتو گذاشتم و به محل دفن زباله‌ها بردم. برادرم خیلی پدرم را اذیت می‌کرد. البته باید بگویم پدرم در قتل برادرم نقشی ندارد و من به‌تنهایی قتل را انجام دادم.
سپس پدر مقتول در جایگاه قرار گرفت. او که به عنوان متهم در برابر قضات ایستاده بود، گفت: من در قتل نقشی نداشتم. آن روز پسرم که معتاد بود به سراغم آمد و دوباره پول خواست و با من درگیر شد پسر دیگرم که حالا در جایگاه متهم ایستاده از من دفاع کرد اما باید بگویم نه ضربه‌ای به مقتول زدم و نه در انتقال جسد نقش داشتم من فقط به مأموران گفتم شکایتی برای قتل ندارم و همین باعث شد من را دستگیر کنند.
در پایان این جلسه، قضات دادگاه این مرد را به اتهام قتل برادرش به قصاص محکوم کردند و پدر قربانی نیز تبرئه شد. با ارسال پرونده به دیوان‌عالی کشور، قضات دیوان نقصی را به پرونده وارد کردند و یک‌بار دیگر این پدر و پسر پای میز محاکمه رفته و گفته‌های جلسه قبل رسیدگی را باز هم تکرار کردند. این‌بار نیز حکم بر قصاص پسر و برائت پدر صادر شد و چند روز قبل قضات دیوان، این رأی را تأیید کردند.
دست‌وپای مقتول بسته و آثار ضرب‌و‌شتم بر بدن وی مشهود بود. با آغاز تحقیقات معلوم شد جسد متعلق به مردی ٣٤ساله است که به مواد مخدر اعتیاد داشت و در غرب تهران زندگی می‌کرد.
به‌این‌ترتیب مأموران سراغ خانواده‌اش رفتند. پدر مقتول به مأموران گفت: پسرم اعتیاد داشت. به‌همین‌دلیل مدتی قبل همسرش او را ترک کرد. از آن روز پسرم هم از خانه بیرون رفت و دیگر برنگشت.
پدر مقتول در اظهارات اولیه‌اش گفت شکایتی ندارد چون پسرش اعتیاد داشته و احتمالا با معتادان دیگر درگیر شده است. همین گفته‌ها و خونسردی بود که ظن مأموران را برانگیخت.
این موضوع نشان می‌داد ممکن است مقتول، قربانی جنایتی خانوادگی شده باشد. به‌همین‌دلیل برادران و پدر مقتول بازداشت شدند و در همان تحقیقات مقدماتی برادر مقتول به جنایت اعتراف کرد.
او گفت: برادر معتادم اصرار می‌کرد پدرم باید ارثیه او را بدهد اما پدرم به‌دلیل اعتیاد او مخالف این کار بود. تا اینکه روز حادثه آنها با یکدیگر درگیر شدند و من هم در دفاع از پدرم او را به قتل رساندم. سپس جسد او را با کمک پدرم داخل یک کارتن یخچال قرار دادیم و با چرخ‌دستی به خیابان دامپزشکی بردیم و داخل سطل زباله انداختیم.
با این اعترافات، پرونده برای محاکمه به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
در جلسه رسیدگی به این پرونده که چندی قبل در شعبه دوم برگزار شد، دختر ١٤ساله قربانی به عنوان تنها ولی‌دم پدرش در جایگاه ایستاد و گفت خواسته‌اش قصاص عمو و پدربزرگش است و آنها را نمی‌بخشد.
در ادامه، متهم در دفاع از خودش گفت: اتهام قتل را قبول دارد و گفت من اصلا نمی‌خواستم برادرم را بکشم، وقتی او با پدرم درگیر شد خواستم از پدرم دفاع کنم او را هل دادم و به زمین افتاد که همین هم باعث مرگش شد. بعد برای اینکه جسد را بیرون ببرم و کسی متوجه نشود آن را لای پتو گذاشتم و به محل دفن زباله‌ها بردم. برادرم خیلی پدرم را اذیت می‌کرد. البته باید بگویم پدرم در قتل برادرم نقشی ندارد و من به‌تنهایی قتل را انجام دادم.
سپس پدر مقتول در جایگاه قرار گرفت. او که به عنوان متهم در برابر قضات ایستاده بود، گفت: من در قتل نقشی نداشتم. آن روز پسرم که معتاد بود به سراغم آمد و دوباره پول خواست و با من درگیر شد پسر دیگرم که حالا در جایگاه متهم ایستاده از من دفاع کرد اما باید بگویم نه ضربه‌ای به مقتول زدم و نه در انتقال جسد نقش داشتم من فقط به مأموران گفتم شکایتی برای قتل ندارم و همین باعث شد من را دستگیر کنند.
در پایان این جلسه، قضات دادگاه این مرد را به اتهام قتل برادرش به قصاص محکوم کردند و پدر قربانی نیز تبرئه شد. با ارسال پرونده به دیوان‌عالی کشور، قضات دیوان نقصی را به پرونده وارد کردند و یک‌بار دیگر این پدر و پسر پای میز محاکمه رفته و گفته‌های جلسه قبل رسیدگی را باز هم تکرار کردند. این‌بار نیز حکم بر قصاص پسر و برائت پدر صادر شد و چند روز قبل قضات دیوان، این رأی را تأیید کردند.
۰
