سه گام در پيشگيرى از سرطان

فرادید | احتمالاً گزارشات متناقضى در خبرها پيرامون آنچه كه براى پيشگيرى از سرطان از دستتان برمى آيد، به گوشتان خورده است. انسان وقتى كه مى بيند چيزى را كه يك گزارش توصيه مى كند آن ديگرى رد مى كند، كاملاً گيج و سردرگم مى شود. ولى يك نكته مسلم است و آن اينكه تغييرات كوچك در شيوه زندگى روزمره تان به شما كمك مى كند كه شانس ابتلا به سرطان را كاهش دهيد. اين شش گام را هم امتحان كنيد.

گام اول: از مصرف دخانيات خوددارى كنيد
تمام انواع دخانيات شما را در مسير ابتلا به سرطان قرار مى دهند. ترك يا رد مصرف دخانيات مهمترين تصميم بهداشتى است كه امكانش براى شما وجود دارد. خوددارى از مصرف دخانيات از خطر چندين نوع سرطان مى كاهد، از جمله:
* ريه
* مرى
* جعبه صوتى(حنجره)
* دهان
* مثانه
* كليه ها
* لوزالمعده
* گردن رحم
* معده
* سرطان خون (لوسمى ميلوئيد حاد)

در ايالات متحده سيگار مسئول حدود ۹۰ درصد تمام موارد سرطان ريه _ كه يك علت عمده مرگ هاى ناشى از سرطان در مردان و زنان است- به شمار مى رود. هر بار كه سيگارى را مى كشيد، بيشتر از ۶۰ ماده بالقوه سرطان زا را وارد ريه هاى خود مى نماييد. به علاوه تار (ماده قير مانند) موجود در دود سيگار لايه قهوه اى رنگ چسبنده اى را بر روى پوشش داخل حباب هاى هوايى و مسيرهاى عبور هوا مى سازد كه خود مقدار زيادى از اين مواد سرطان زا را در خود نگاه مى دارد.

فرو دادن دود سيگار يا جويدن و تف كردن توتون هيچ كدام سالم و بدون خطر نيستند. سيگارى ها، در مقايسه با غيرسيگارى ها بيشتر دچار سرطان ريه و نيز سرطان هاى حنجره، مرى و دهان مى شوند. جويدن توتون همچنين بر خطر ابتلا به سرطان هاى دهان، گونه ها و لثه ها مى افزايد.

حتى اگر خودتان سيگار نمى كشيد، خود را در معرض دود ديگران نيز قرار ندهيد. همه ساله حدود ۳۰۰۰ غيرسيگارى در نتيجه قرار گرفتن در معرض دود دست دوم از سرطان ريه مى ميرند.

گام دوم: از غذاى سالم استفاده كنيد
اگرچه انتخاب غذاهاى سالم از مغازه سبزى فروشى يا سر سفره غذا تضمين كننده آن نيست كه دچار سرطان نشويد، ولى مى تواند به كاستن از خطر ابتلا بدان كمك كند. پژوهش ها نشان مى دهند كه حدود ۳۰ درصد كانسرها به موضوع تغذيه، منجمله چاقى مربوط مى شوند.

انجمن سرطان آمريكا توصيه مى كند: بيشتر از منابع گياهى استفاده كنيد. روزانه پنج بار يا بيشتر از ميوه جات و سبزيجات استفاده كنيد. سعى كنيد ساير غذاهايتان بيشتر از منابع گياهى باشند (مثل غلات تصفيه نشده، لوبيا، نخود و غيره).

سبزيجات سبز يا زرد تيره، حبوبات، فرآورده هاى سويا، سبزيجاتى مانند كلم، كرفس و هويج احتمالاً به كاستن از خطر بروز سرطان هاى كولون و معده كمك مى كنند.مصرف چربى ها را محدود كنيد. با انتخاب غذاهاى كم چرب، به ويژه آنهايى كه منشاء حيوانى دارند سبك تر و لاغرتر بمانيد. رژيم پرچرب خطر بروز سرطان هاى پروستات، كولون، ركتوم و رحم را افزايش مى دهد.از مصرف الكل خوددارى كنيد.

خطر ابتلا به سرطان، منجمله سرطان هاى دهان، مرى و غيره با ميزان و طول مدت مصرف الكل رابطه مستقيم دارد. حتى مصرف معتدل نوشابه هاى الكلى مثلاً دوبار در روز در مورد آقايان و يك بار در روز در مورد خانم ها، خطر بروز سرطان را افزايش مى دهد.

گام سوم: فعال باقى بمانيد و وزن مناسبى داشته باشيد
حفظ وزن مناسب و ورزش منظم نيز ممكن است در پيشگيرى از سرطان نقش داشته باشند. چاقى يك عامل خطر براى ابتلا به سرطان هاى پروستات، روده بزرگ، ركتوم، رحم، تخمدان ها و پستان به شمار مى رود. فعاليت فيزيكى مى تواند از چاق شدنتان جلوگيرى كند. همچنين به خودى خود نيز از خطر برخى سرطان ها منجمله سرطان پستان و سرطان روده بزرگ مى كاهد.

سعى كنيد روزانه ۳۰ دقيقه بيشتر در بيشتر روزهاى هفته فعاليت داشته باشيد. اين فعاليت مى تواند شامل فعاليت هاى نه چندان سنگين مانند تند قدم زدن، شخم زدن باغچه يا حتى حركات نمايشى باشد. تقريباً هر كس مى تواند از برنامه هاى ورزشى بى خطر كه وجود دارند استفاده كند. اين برنامه ها را مى توانيد از پزشك معالج يا خانوادگى تان بخواهيد.

از آنجا كه پيش بينى هنوز ممكن نيست كوشش هايى براى پيشگيرى در جريان اند. هر كارى كه براى پيشگيرى از انفاركتوس ميوكارد از دستتان برمى آيد _ ترك سيگار، ورزش بيشتر، غذاى سالم تر، در صورت لزوم مصرف دارو جهت پائين آوردن كلسترول و فشار خون _ در كاستن از خطر ايست قلبى موثر است. همچنين ملاقات منظم با پزشك معالج تان سودمند است چرا كه وى به آسانى خواهد توانست مشكلاتى كه شما را به سمت ايست قلبى سوق مى دهند را شناسايى كند. از جمله مى توان بزرگى قلب، برخى اشكالات ساختارى ديگر يا بى نظمى الكتريكى را در اين ملاقات ها پيدا كرد. كسانى كه در معرض ايست قلبى هستند استفاده از روغن ماهى به عنوان يك مكمل غذايى برايشان مفيد است.

بهترين راه آماده شدن براى وقوع حمله قلبى اطلاع دادن به موقع به اولين مركز مرتبط (مثل اورژانس همگانى شهر) است. سپس گذراندن يك دوره احياى قلبى _ ريوى و آشنايى با طرز كار دستگاه هاى شوك قلبى از لحاظ اهميت در مكان دوم قرار دارد. برخى حتى اين دستگاه را خريده و در خانه نگه مى دارند.

اگر به فعاليت هاى اجتماعى علاقه منديد، از مقامات بهداشتى شهر خود بخواهيد كه تعيين كنند زمان پاسخگويى به يك مورد اورژانس پزشكى در اين شهر به طور متوسط چه اندازه طول مى كشد. در سياتل و بوستون كه بيشتر از ۴۰ درصد افراد از حملات قلبى جان سالم به در مى برند، اين زمان كمتر از شش دقيقه است و در بيشتر جاها كه ميزان زنده ماندن تنها ۵ درصد تا ۱۰ درصد است، اين زمان بسيار طولانى تر است.

Harvard Health Newsletter