چرا علی دایی بهتر از علی کریمی است؟
در آتش‌بازی عجیبی که علی کریمی در هفته گذشته راه انداخت و تقریباً از خجالت همه درآمد، او به علی دایی کاری نداشت. دو «علی» فوتبال ایران که چندبار به شدت به پروپای هم پیچیدند و نشان دادند حق با سعدی بود که فرمود: «ده درویش در گلیمی بخسبند و دو پادشاه در اقلیمی نگنجند» فعلاً مثل دو شیر که از دور هم را می‌پایند و وارد قلمرو دیگری نمی‌شوند انگار نمی‌خواهند خاطره جدال قبلی را زنده کنند. جدالی که هیچ برنده‌ای نداشت!
کد خبر :
۵۰۲۸۴
بازدید :
۱۷۹۵
در آتش‌بازی عجیبی که علی کریمی در هفته گذشته راه انداخت و تقریباً از خجالت همه درآمد، او به علی دایی کاری نداشت. دو «علی» فوتبال ایران که چندبار به شدت به پروپای هم پیچیدند و نشان دادند حق با سعدی بود که فرمود: «ده درویش در گلیمی بخسبند و دو پادشاه در اقلیمی نگنجند» فعلاً مثل دو شیر که از دور هم را می‌پایند و وارد قلمرو دیگری نمی‌شوند انگار نمی‌خواهند خاطره جدال قبلی را زنده کنند. جدالی که هیچ برنده‌ای نداشت!
در آن مناقشه هم علی کریمی آغازکننده بود و کلمه‌های آتشین بیشتری به کار می‌برد. دایی ترجیح می‌داد با «سیاست» بیشتری پیش برود و حتی یکبار در تحسین کریمی گفت که او اگر قدر خودش را می‌دانست و مشاوره‌های بهتری می‌گرفت حتی می‌توانست برای رئال مادرید و بارسلونا توپ بزند.
جملاتی که کسی از علی کریمی در وصف دایی نشنید. هنوز هم جمله قصار جادوگر در مورد شهریار همان است که بود:«خدا او را بغل کرده». چیزی در مایه نظرکردگی با کتمان هوشمندانه توانایی‌های رقیب!
اما علی دایی از علی کریمی موفق‌تر است. درست در روزی که سپیدرود رشت در ورزشگاه آزادی تحت رهبری کریمی با سه گل مغلوب استقلال شد، سایپا موفق شد ۴-۲ ذوب آهن اوج گرفته را درهم بکوبد. نتیجه‌ای غافلگیرکننده برای شاگردان علی دایی که معمولاً با تساوی و پیروزی‌های خفیف او را به خاطر می‌آوریم.
اما علی دایی از علی کریمی موفق‌تر است. درست در روزی که سپیدرود رشت در ورزشگاه آزادی تحت رهبری کریمی با سه گل مغلوب استقلال شد، سایپا موفق شد ۴-۲ ذوب آهن اوج گرفته را درهم بکوبد. نتیجه‌ای غافلگیرکننده برای شاگردان علی دایی که معمولاً با تساوی و پیروزی‌های خفیف او را به خاطر می‌آوریم.
ذوب آهن در هفته گذشته استقلال را شکست داد و حالا علی دایی توانست مچ امیر قلعه‌نویی را بخواباند و یکبار دیگر نشان بدهد که حتی اگر علی کریمی را «محبوب»تر از علی دایی بدانید نمی‌توانید انکار کنید که دایی «موفق»تر از اوست. نه فقط در عرصه اقتصاد که در زمین فوتبال هم با آن که کریمی چشم‌نوازتر بازی می‌کرد ولی علی دایی با آن دویدن‌های پلیکان‌وار، بدن لاغر و ترکه‌ای و سماجت جنون‌آورش، موفق‌تر و ماندگارتر شده است.
دایی در صنعتی شریف درس خوانده. آن‌هم با گذر از کنکور دشوار دهه شصت و نه با رانتی که این روزها بسیاری از فوتبالیست‌ها را صاحب مدرک کرده است. او آمار گلزنی ملی خیره‌کننده‌ای دارد که در دنیا ممتاز است، حتی اگر بگویید که این گل‌ها را به نپال و مالدیو و سریلانکا و … زده است برای فیفا فرقی نمی‌کند، آنها همیشه علی دایی را در کنار بزرگان فوتبال دنیا به تالار افتخارات و مراسم‌های بین‌المللی دعوت می‌کنند.
دایی به عنوان بازیکن ـ مربی، لیگ را با سایپا فتح کرده است و با پرسپولیس گرچه فوتبال کم‌رمقی به نمایش می‌گذاشت اما دوبار جام حذفی را فتح کرد و یکبار تا یک قدمی لمس لیگ برتر پیش رفت. با تیم‌های دیگر هم نتایج تقریباً محترمانه‌ای کسب کرد. سال گذشته نفت از هم پاشیده را در جام حذفی با پیروزی مقابل تراکتورسازی قهرمان کرد و حالا با سایپا در نزدیکی نوک قله لیگ برتر در طمع سهمیه آسیایی و چه بسا نایب قهرمانی پرسه می‌زند. همه این اتفاقات مرهون «بغل خدا» و مافیا و حمایت داوران و ترس فدراسیون از او و … است؟
دایی در کناره زمین فوتبال پرخاشگر و تندخوست. صدایش را بالا می‌برد، با داوران درگیر می‌شود و آنقدر عصبانی می‌شود که خیلی‌ها نگران سلامتی‌اش می‌شوند. از یک ریال قراردادش نمی‌گذرد حتی اگر پرسپولیسی باشد که سال‌ها برای آن بازی کرده و می‌تواند با اندکی کوتاه آمدن انبوهی محبوبیت و لایک بخرد اما کوتاه نمی‌آید و سرسخت و سمج به راهی که باور دارد می‌رود.
دایی در صنعتی شریف درس خوانده. آن‌هم با گذر از کنکور دشوار دهه شصت و نه با رانتی که این روزها بسیاری از فوتبالیست‌ها را صاحب مدرک کرده است. او آمار گلزنی ملی خیره‌کننده‌ای دارد که در دنیا ممتاز است، حتی اگر بگویید که این گل‌ها را به نپال و مالدیو و سریلانکا و … زده است برای فیفا فرقی نمی‌کند، آنها همیشه علی دایی را در کنار بزرگان فوتبال دنیا به تالار افتخارات و مراسم‌های بین‌المللی دعوت می‌کنند.
دایی به عنوان بازیکن ـ مربی، لیگ را با سایپا فتح کرده است و با پرسپولیس گرچه فوتبال کم‌رمقی به نمایش می‌گذاشت اما دوبار جام حذفی را فتح کرد و یکبار تا یک قدمی لمس لیگ برتر پیش رفت. با تیم‌های دیگر هم نتایج تقریباً محترمانه‌ای کسب کرد. سال گذشته نفت از هم پاشیده را در جام حذفی با پیروزی مقابل تراکتورسازی قهرمان کرد و حالا با سایپا در نزدیکی نوک قله لیگ برتر در طمع سهمیه آسیایی و چه بسا نایب قهرمانی پرسه می‌زند. همه این اتفاقات مرهون «بغل خدا» و مافیا و حمایت داوران و ترس فدراسیون از او و … است؟
دایی در کناره زمین فوتبال پرخاشگر و تندخوست. صدایش را بالا می‌برد، با داوران درگیر می‌شود و آنقدر عصبانی می‌شود که خیلی‌ها نگران سلامتی‌اش می‌شوند. از یک ریال قراردادش نمی‌گذرد حتی اگر پرسپولیسی باشد که سال‌ها برای آن بازی کرده و می‌تواند با اندکی کوتاه آمدن انبوهی محبوبیت و لایک بخرد اما کوتاه نمی‌آید و سرسخت و سمج به راهی که باور دارد می‌رود.
او با همه تندی و تیزی کلام و فعالیت اینستاگرامی‌اش اما مثل علی کریمی وارد جدال‌های بی‌حاصل نمی‌شود، پیش چشم دوربین‌ها به کیف پزشکی لگد نمی‌زند، حتی وقتی با عادل فردوسی‌پور هم وارد درگیری لفظی می‌شود، میکروفون برنامه‌اش را پرتاب نمی‌کند.
حتی بیشتر و بی‌تعارف‌تر از علی کریمی پول را دوست دارد به همین خاطر اول همه جوانب را در نظر می‌گیرد بعد قرارداد می‌بندد، حتی وقتی با مایلی‌کهن که در مجادله‌های کلامی ید طولایی دارد وارد درگیری می‌شود، می‌داند چطور عمل کند که در دادگاه پیروز شود! این‌ها هم برای موفق‌تر بودن دایی کفایت نمی‌کند؟
این نوشتار در پی وزن‌کشی نبود و نیست، همه هدف آن است که بگوییم می‌توان مثل علی دایی مهارت‌های فوتبالی کمتری داشت اما به موفقیت‌های بزرگتر دست یافت و می‌توان مثل علی کریمی محبوب‌تر بود اما دستاوردهای اندکی داشت و شاید تفاوت این دو در «دوستان و مشاوران پیرامونی» است. علی کریمی اگر مشاوران بهتری داشت هم می‌توانست در بهترین تیم‌های دنیا به صورت مستمر بازی کند و هم اینکه در تلگرامش کمتر اما دقیق‌تر بنویسد!
می‌دانم که در فضای فوتبالی ما مجتبی محرمی‌ها محبوب‌تر از وحید هاشمیان‌ها هستند اما اگر می‌خواهیم به سوی فوتبال حرفه‌ای برویم وقت آن رسیده از «شور» بکاهیم و به «شعور» بپردازیم. ما در این سرزمین اندازه کافی حق شعر را ادا کرده‌ایم اما حق خرد را نه…. در این حرف ساده نکته‌های بسیاری است که عاقلان می‌دانند. باقی اما می‌توانند با خیال آسوده فحش بدهند و گریبان پاره کنند.
این نوشتار در پی وزن‌کشی نبود و نیست، همه هدف آن است که بگوییم می‌توان مثل علی دایی مهارت‌های فوتبالی کمتری داشت اما به موفقیت‌های بزرگتر دست یافت و می‌توان مثل علی کریمی محبوب‌تر بود اما دستاوردهای اندکی داشت و شاید تفاوت این دو در «دوستان و مشاوران پیرامونی» است. علی کریمی اگر مشاوران بهتری داشت هم می‌توانست در بهترین تیم‌های دنیا به صورت مستمر بازی کند و هم اینکه در تلگرامش کمتر اما دقیق‌تر بنویسد!
می‌دانم که در فضای فوتبالی ما مجتبی محرمی‌ها محبوب‌تر از وحید هاشمیان‌ها هستند اما اگر می‌خواهیم به سوی فوتبال حرفه‌ای برویم وقت آن رسیده از «شور» بکاهیم و به «شعور» بپردازیم. ما در این سرزمین اندازه کافی حق شعر را ادا کرده‌ایم اما حق خرد را نه…. در این حرف ساده نکته‌های بسیاری است که عاقلان می‌دانند. باقی اما می‌توانند با خیال آسوده فحش بدهند و گریبان پاره کنند.
منبع : فرهنگستان فوتبال
۰
