از محمد صلاح تا ناصر حجازی
مصریها طی روزهای سپری شده دو مسیر موازی در دو دنیای ظاهرا دور از هم را پیموده اند.
کد خبر :
۵۳۷۵۹
بازدید :
۱۱۸۸
حمیدرضا صدر l در انتخابات ریاست جمهوری مصر شرکت کرده اند و رکورد شکنیهای محمد صلاح در فوتبال انگلیس را پی گرفته اند. بازیکن شان را با ترکیب نیشداری قرار داده اند کنار سیاست پیشگان.
برای آنها ورزش مثل همیشه به صورت نمادین در "مسابقه محبوبیت" و همین طور "مسابقه دهن کجی به سیاست پیشگان" در صف اول قرار گرفته. فتاح ال اسیسی برای دومین دوره پیاپی رئیس جمهور مصر خواهد بود، همان سیاستمداری که نود و دو درصد آرا را به خود اختصاص داد.
نامزد دوم موسی مصطفی با فقط سه درصد آرا بوده، ولی سومین نفری که نامش روی برگههای انتخاباتی آمده خودش را نامزد هم نکرده بوده. او جایی دور از مصر قرار داشته، در انگلیس، در شهر لیورپول. او: محمد صلاح.
مصریها نام محمد صلاح را روی بیش از یک میلیون برگه انتخاباتی نوشتند تا از یک سو نیشی به سیاست بارهها بزنند و در سوی دیگر دلبستگی شان به ستاره فوتبالی شان را هم به رخ کشند.
محمد صلاح همان بازیکنی بوده که برای هیچ یک از دو تیم بزرگ و پرطرفدار مصر بازی نکرده، نه برای الاهلی و نه برای زمالک. ولی همان بازیکنی بوده که با ضربه پنالتی دقیقه ۹۴ مصر را برابر کنگو پیروز کرده و مصریها را پس از بیست و هشت سال راهی جام جهانی کرده. همان بازیکنی که با درخشش غیرمنتظره اش در لیورپول نام مصر را بیش از هر زمانی سر زبان انداخته.
سلطان این هفته دروازه کریستال پالاس را چهار دقیقه به پایان بازی فتح کرده، زمانی که بازی در آستانه تمام شدن با تساوی ۱-۱ بوده. ولی او در آستانه دروازه وین هنسی سنگربان پالاس ظاهر شده و با پای ضعیفش ضربه تمام کننده را نواخته، با پای چپ. نواخته و آه از نهاد طرفداران روی سکوهای سلهرست پارک که برای دور شدن از منطقه سقوط به کسب یک امتیاز دل بسته بودند درآورده... آن پیروزی، کلوپ را در صدمین بازی که رهبری لیورپول در لیگ برتر را برعهده داشته به پیروزی رسانده. رکورد ششصد و هفت پیروزی لیورپول در لیگ یک و لیگ برتر را - کنار آرسنال، بیشتر از هر باشگاهی در تاریخ فوتبال انگلیس - را بر جای گذاشته، و در کنار همه آنها تعداد گلهای صلاح در لیگ را رسانده به ۲۹ گل. چهار گل بیشتر از هری کین در تاتنهام، هشت گل بیشتر از سرجیو آگرو در منچسترسیتی. چهارده گل بیشتر از روملو لوکاکو در منچستر یونایتد.
لیورپولیها برای سلطان مصری هورا کشیده اند. سلطان که در لیگ فقط دروازه منچستر یونایتد و سوانسی را باز نکرده و یک تنه بیش از سوانسی، هادرزفیلد، برنلی و برایتون گل زده. گل برابر پالاس مترادف بوده با ۳۷ گل سلطان در همه رقابت ها، با پشت سر گذاشتن رکورد ۳۶ گل رابی فاولر برای لیورپول در تاریخ لیگ برتر، با این تفاوت بزرگ که سلطان طی چهل و یک بازی به این رکورد رسیده و فاولر طی پنجاه و سه دیدار. سلطان در آستانه گذر از رکورد چهل گل یان راش فصل ۸۷-۱۹۸۶ قرار گرفته. سلطان، رهبری لیورپول در چهارشنبه شب طی نبرد با منچستر سیتی در یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان برعهده خواهد داشت و یکشنبه در گودیسون پارک به مصاف اورتون خواهد رفت... و دو ماه بعد پرچم مصر را در جام جهانی بالا خواهد برد. جایی که هکتور کوپر در مصاف با روسیه، اروگوئه و عربستان به او دل خواهد بست. جایی که مصریها برای " President Mo" - لقب دیگر سلطان - هورا خواهند کشید. همان بازیکنی که خودش را "غیر سیاسی" خوانده.
محمد صلاح یا ناصر حجازی؟ سیاست یا فوتبال؟
سیاستمداران همیشه و همه جا از نردبان ورزش بالا رفته اند و در عین حال تلاش کرده اند در مسابقه فتح قلوب محبوبیت شان را نادیده بگیرند... همین دیروز بود که ناصر حجازی، سنگربان افسانهای فوتبال ایران، به بهانه فوتبال و همین طور محبوبیتش نیشی زد به ناکارآیی سیاست پیشگان. جلو آمد و خودش را برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری ایران سال ۱۳۸۴ نامزد کرد.
برای آنها ورزش مثل همیشه به صورت نمادین در "مسابقه محبوبیت" و همین طور "مسابقه دهن کجی به سیاست پیشگان" در صف اول قرار گرفته. فتاح ال اسیسی برای دومین دوره پیاپی رئیس جمهور مصر خواهد بود، همان سیاستمداری که نود و دو درصد آرا را به خود اختصاص داد.
نامزد دوم موسی مصطفی با فقط سه درصد آرا بوده، ولی سومین نفری که نامش روی برگههای انتخاباتی آمده خودش را نامزد هم نکرده بوده. او جایی دور از مصر قرار داشته، در انگلیس، در شهر لیورپول. او: محمد صلاح.
مصریها نام محمد صلاح را روی بیش از یک میلیون برگه انتخاباتی نوشتند تا از یک سو نیشی به سیاست بارهها بزنند و در سوی دیگر دلبستگی شان به ستاره فوتبالی شان را هم به رخ کشند.
محمد صلاح همان بازیکنی بوده که برای هیچ یک از دو تیم بزرگ و پرطرفدار مصر بازی نکرده، نه برای الاهلی و نه برای زمالک. ولی همان بازیکنی بوده که با ضربه پنالتی دقیقه ۹۴ مصر را برابر کنگو پیروز کرده و مصریها را پس از بیست و هشت سال راهی جام جهانی کرده. همان بازیکنی که با درخشش غیرمنتظره اش در لیورپول نام مصر را بیش از هر زمانی سر زبان انداخته.
سلطان این هفته دروازه کریستال پالاس را چهار دقیقه به پایان بازی فتح کرده، زمانی که بازی در آستانه تمام شدن با تساوی ۱-۱ بوده. ولی او در آستانه دروازه وین هنسی سنگربان پالاس ظاهر شده و با پای ضعیفش ضربه تمام کننده را نواخته، با پای چپ. نواخته و آه از نهاد طرفداران روی سکوهای سلهرست پارک که برای دور شدن از منطقه سقوط به کسب یک امتیاز دل بسته بودند درآورده... آن پیروزی، کلوپ را در صدمین بازی که رهبری لیورپول در لیگ برتر را برعهده داشته به پیروزی رسانده. رکورد ششصد و هفت پیروزی لیورپول در لیگ یک و لیگ برتر را - کنار آرسنال، بیشتر از هر باشگاهی در تاریخ فوتبال انگلیس - را بر جای گذاشته، و در کنار همه آنها تعداد گلهای صلاح در لیگ را رسانده به ۲۹ گل. چهار گل بیشتر از هری کین در تاتنهام، هشت گل بیشتر از سرجیو آگرو در منچسترسیتی. چهارده گل بیشتر از روملو لوکاکو در منچستر یونایتد.
لیورپولیها برای سلطان مصری هورا کشیده اند. سلطان که در لیگ فقط دروازه منچستر یونایتد و سوانسی را باز نکرده و یک تنه بیش از سوانسی، هادرزفیلد، برنلی و برایتون گل زده. گل برابر پالاس مترادف بوده با ۳۷ گل سلطان در همه رقابت ها، با پشت سر گذاشتن رکورد ۳۶ گل رابی فاولر برای لیورپول در تاریخ لیگ برتر، با این تفاوت بزرگ که سلطان طی چهل و یک بازی به این رکورد رسیده و فاولر طی پنجاه و سه دیدار. سلطان در آستانه گذر از رکورد چهل گل یان راش فصل ۸۷-۱۹۸۶ قرار گرفته. سلطان، رهبری لیورپول در چهارشنبه شب طی نبرد با منچستر سیتی در یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان برعهده خواهد داشت و یکشنبه در گودیسون پارک به مصاف اورتون خواهد رفت... و دو ماه بعد پرچم مصر را در جام جهانی بالا خواهد برد. جایی که هکتور کوپر در مصاف با روسیه، اروگوئه و عربستان به او دل خواهد بست. جایی که مصریها برای " President Mo" - لقب دیگر سلطان - هورا خواهند کشید. همان بازیکنی که خودش را "غیر سیاسی" خوانده.
محمد صلاح یا ناصر حجازی؟ سیاست یا فوتبال؟
سیاستمداران همیشه و همه جا از نردبان ورزش بالا رفته اند و در عین حال تلاش کرده اند در مسابقه فتح قلوب محبوبیت شان را نادیده بگیرند... همین دیروز بود که ناصر حجازی، سنگربان افسانهای فوتبال ایران، به بهانه فوتبال و همین طور محبوبیتش نیشی زد به ناکارآیی سیاست پیشگان. جلو آمد و خودش را برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری ایران سال ۱۳۸۴ نامزد کرد.
گفت: اگر صلاحیتش را تایید کنند سی میلیون رای خواهد آورد، ولی شورای نگهبان صلاحیتش را رد کرد. رد کرد و در پایان انتخابات، محمود احمدی نژاد را به عنوان رئیس جمهور معرفی کردند. حجازی شش سال بعد در بهار ۱۳۹۰ کمی پیش از وداع ابدی اش در پرتال شخصی اش شرایط اقتصادی کشور را به نقد کشید و رایانههای ماهی چهل هزار تومانی را بی ثمر خواند.
ورزش و سیاست گره میخوردند، دوباره و دوباره. گره میخوردند و فاصلهای بین صلاح که نامش بر برگههای باطله انتخابات مصر نقش بست و حجازی که نامش بر برگههای انتخاباتی نیامد وجود نداشت. ورزش چه "نخواسته" مثل صلاح و چه "خواسته" بسان نامزدی بی ثمر حجازی، سیاست پیشگان را به چالش میکشید، دوباره و دوباره.
ورزش و سیاست گره میخوردند، دوباره و دوباره. گره میخوردند و فاصلهای بین صلاح که نامش بر برگههای باطله انتخابات مصر نقش بست و حجازی که نامش بر برگههای انتخاباتی نیامد وجود نداشت. ورزش چه "نخواسته" مثل صلاح و چه "خواسته" بسان نامزدی بی ثمر حجازی، سیاست پیشگان را به چالش میکشید، دوباره و دوباره.
منبع: ورزش 3
۰