این جنگ تمام نمی‌شود

دوشنبه‌شب دو گروه با دو انگیزه متفاوت پای برنامه نود نشستند تا تازه‌ترین حرف‌های برانکو ایوانکوویچ را بشنوند؛ یک گروه پرسپولیسی‌هایی بودند که از رویکرد فنی اخیر تیم گله داشتند و منتظر بودند سر و کله زدن عادل با برانکو برای آن‌ها خبر‌های خوشی در مورد آینده داشته باشد، گروه دیگر هم هواداران متعصب تیم‌ملی بودند که در آستانه جام‌جهانی، انتظار ارسال پالس‌های مثبت از یک سر دعوا با کارلوس کی‌روش را می‌کشیدند.

در نهایت هم با قاطعیت می‌توان گفت: هر دو گروه با ناامیدی سر بر بالین گذاشتند! در بخش کیفیت فنی پرسپولیس، برانکو آب پاکی را روی دست هواداران ریخت و با دفاع از شرایط موجود به شکلی غیرمستقیم اعلام کرد خبری از تغییرات اساسی در تیم نخواهد بود.

شاید شاه‌بیت حرف‌های برانکو در این مورد، جایی بود که گفت: «همه می‌گویند مسلمان را بازی بده، اما من می‌گویم جای چه کسی؟!» و به این ترتیب روشن شد در همچنان بر همان پاشنه قبلی خواهد چرخید. در بخش تیم‌ملی که درحال حاضر و در فاصله دو ماه تا جام‌جهانی اهمیت بیشتری هم دارد، باز قصه همین بود.

برانکو مدعی بود همیشه همکاری کامل را با کادرفنی تیم‌ملی داشته است و هیچ مشکلی نمی‌بیند که لازم به حل‌وفصل باشد. او همچنین به اصرار‌های پی‌درپی مجری برنامه برای برگزاری یک نشست مشترک با کارلوس کی‌روش هم روی خوش نشان نداد تا روشن شود این جنگ همچنان ادامه خواهد داشت. این درحالی است که وینفرد شفر به تازگی با حضور در محل تمرینات تیم‌ملی با کی‌روش ملاقات کرد و از قضا با استقبال گرم مربی پرتغالی هم مواجه شد. پس از آن انتظار می‌رفت برانکو هم برای دیدار و برگزاری جلسه با کی‌روش موضع نرم‌تری اتخاذ کند، اما دوشنبه‎‌شب همه به چشم دیدند که این‌طور نیست.

ماه‌عسل کمتر از یک ماه!
شاید رابطه برانکو و کی‌روش جمعا فقط چند هفته خوب بود. سرمربی پرسپولیس اوایل دوران حضورش در ایران سری به تمرینات تیم‌ملی زد و با کی‌روش دیدار کرد. طرفین کلی هم با هم گفتند و خندیدند تا این‌طور به‌نظر برسد که مشکل خاصی بین آن‌ها وجود ندارد. با این حال اصطکاک‌ها خیلی زود شروع شد.

عمده درگیری‌ها هم بر سر این است که کی‌روش عقیده دارد بازیکنان شاغل در لیگ ایران به اندازه استاندارد‌های بین‌المللی آماده نمی‌شوند و لازم است این خلأ با در نظر گرفتن اردو‌های ملی بیشتر از حد مجاز جبران شود. همین مساله هم مدام باعث اختلاف شده است. کی‌روش می‌خواهد بازیکنان را بیشتر از زمانی که فیفا اجازه می‌دهد در اختیار داشته باشد و طبعا هضم این مساله برای برانکو و سایر مربیان لیگی دشوار است.

در این میان انتظار می‌رفت برقراری دوستی و تعامل بین آن‌ها چاره کار باشد، اما کی‌روش و برانکو به سرعت نشان دادند دو پادشاهی هستند که در یک اقلیم نمی‌گنجند. شاید الان هواداران فوتبال با تماشای برنامه نود به این نتیجه رسیده باشند که برانکوی انعطاف‌ناپذیر عامل تداوم بحران است، اما نباید فراموش کنیم خیلی قبل‌تر از این‌ها کی‌روش هم علیه برانکو مواضع مشابه و حتی به مراتب تندتری اتخاذ کرده بود.

حدود دو سال پیش وقتی خبرنگاران از کی‌روش خواستند در جلسه‌ای مشترک با برانکو مشکلات را حل کند، او مدعی شد اگر قرار است با یک مربی جلسه بگذارد، امثال فرگوسن، مورینیو و کونته را انتخاب می‌کند! کی‌روش آن روز به این شکل به برانکو طعنه زد و سطح کیفی خودش را به مراتب بالاتر جلوه داد و حالا امروز نوبت برانکو رسیده که تلافی کند و از برگزاری جلسه مشترک طفره برود.

مبادا تیم‌ملی ضرر کند
این نکته بار‌ها گفته شده، اما با توجه به عمق اهمیت مساله هزار بار دیگر هم باید گفته شود که اختلافات اخیر تحت هیچ شرایطی نباید به منافع تیم‌ملی ضربه بزند. درحال‌حاضر خواسته جنجالی کی‌روش برای گرفتن بازیکنان داخلی در یک بازه زمانی ۴۰ روزه که غیبت آن‌ها در مسابقات مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا را به‌دنبال می‌آورد رسما وتو شده و با لغو بازی دوستانه مقابل سوریه، بازیکنان برای این مرحله در اختیار باشگاه‌ها خواهند بود.

کی‌روش البته هنوز واکنشی به این مساله نشان نداده، اما بیم آن می‌رود که در صورت رقم خوردن نتایج ضعیف در جام‌جهانی، او به بهانه‌هایی از این دست استناد کند. به هر حال وظیفه فدراسیون است که در این مقطع اگر هم امکان برقراری تعامل دوستانه وجود ندارد، مر قانون را حاکم کند و از هر نوع تشنج اضافی جلوگیری به عمل بیاورد.