آشنایی با کی-کار، خودروی ملی ژاپن
سابقه این قبیل خودروها که طول بدنهشان اغلب از 4 متر تجاوز نمیکند به دهه 60 میلادی برمیگردد. جایی که در آن کارخانجات متعدد ژاپنی در پاسخ به نیاز مشتریان خود دست به ابداع زده و با سوار کردن پیشرانههای کوچک و کم مصرف روی یک شاسی کوچک، دست به ابداع اتومبیلهای کوچک ژاپنی زدند. این محصولات که اغلب طولی در محدوده 3ونیم تا 4 متر داشتند با کمک موتورهای کم حجم و بسیار کوچک موتورسیکلت مخصوص حرکت در مسافتهای کوتاه شهری بوده و به زحمت میتوانستند بیش از 40 کیلومتر در ساعت سرعت بگیرند. با استقبال فروشگاههای کوچک خانوادگی از کیکارها، صنعت تولید این قبیل اتومبیل رونق شدیدی گرفت و تا همین امروز هم وانتهای کی کار فروش بالایی را در سال عاید سازندگانشان میکنند.
فرادید | یکی از چیزهایی که در بدو ورود به ژاپن تعجب همه غیرژاپنیها را برمیانگیزند خودروهای خاص و جعبه ای موجود در خیابان است که در هیچ جای دیگر دنیا نظیر آن وجود ندارد. این خودروها از کجا آمدهاند. چرا در ژاپن محبوبند و دلیل عدم حضورشان در سایر بازارها چیست؟ اینها همه سوالاتی است که می توان درباره خودروهای کوچک، جعبه ای و عجیب ژاپنی که به کی-کار موسوم هستند پرسید.
به گزارش فرادید ، یک سفرکوتاه به ژاپن شما را وارد دنیای جدیدی میکند تا قبل از این تجربه نکرده اید. اگر همه توکیو را با شکوفه های گیلاس بهاری و نظم آهنین میشناسند با این حال اما یکی از جلوههای دیدنی کشور ژاپن که در کمتر کشوری از جهان نظیر آن را میتوان دید، اتومبیلهای کوچک و شهری موسوم به کی کار( K-car ) است که با ابعادی بسیار عجیب، سالانه به تعداد انبوهی در این کشور تولید و عرضه شده و طرفداران بیشماری دارد.
این گونه خاص از اتومبیل که جلوه دیگرگونی به خیابانهای ژاپن داده به شکلی عجیب یاداورفرهنگ خاص مردم این نقطه از جهان است. اگر اتومبیلهای عضلانی، کشیده و پرمصرف آمریکایی یا وانتپیکاپهای بزرگ ساخت فورد و شورولت را نمادی از فرهنگ مصرفگرای آمریکایی بدانیم، کی-کارهای ژاپنی را هم میتوان نمادی از فرهنگ مسالمتجو، دقیق و صرفهجوی مردمان این خطه از جهان دانست که بهترین شکل ممکن پاسخگوی نیازهای خریداران ژاپنی است. درباره کی-کارها ( Kei car ) نکات جالب بسیار است.
سابقه این قبیل خودروها که طول بدنهشان اغلب از 4 متر تجاوز نمیکند به دهه 60 میلادی برمیگردد. جایی که در آن کارخانجات متعدد ژاپنی در پاسخ به نیاز مشتریان خود دست به ابداع زده و با سوار کردن پیشرانههای کوچک و کم مصرف روی یک شاسی کوچک، دست به ابداع اتومبیلهای کوچک ژاپنی زدند. این محصولات که اغلب طولی در محدوده 3ونیم تا 4 متر داشتند با کمک موتورهای کم حجم و بسیار کوچک موتورسیکلت مخصوص حرکت در مسافتهای کوتاه شهری بوده و به زحمت میتوانستند بیش از 40 کیلومتر در ساعت سرعت بگیرند. با استقبال فروشگاههای کوچک خانوادگی از کیکارها، صنعت تولید این قبیل اتومبیل رونق شدیدی گرفت و تا همین امروز هم وانتهای کی کار فروش بالایی را در سال عاید سازندگانشان میکنند.
شاید بسیاری تصور کنند دایهاتسو که مالک بخش عمده این بازار بزرگ در ژاپن است نخستین مخترع کی کار باشد اما در کمال تعجب این سوبارو سازنده خودروهای ورزشی و آفرودر بوده که برای نخستین بار اتومبیلی در کلاس کی-کار معرفی کرده است. پدید آمدن برند معتبر سوزوکی هم چنان که کتاب راهنمای صنعت خودروسازی ژاپن عنوان کرده ربط مستقیم به کی-کارها و تولیدشان دارد به طوری که تا سالها نام سوزوکی را با خودروی کوچک سوزولایت که یک کی-کار ارزان قیمت کاری است میشناختند.
در عین حال مزدا مفهوم جدیدی را برای نخستین بار به اتومبیلهای کی کار تزریق کرد. سازنده محصولات زیبا و اسپورت که به ساخت سدان، هاچبک و کوپه های مدرن مشهور بود، نخستین بار با سری آر 360 دست به خلق یک رده کاملا بدیع و البته متنوع خودرویی زد و یک کی کار دو نفره کوچک و اسپورت با ظاهری جذاب روانه بازار مصرف کرد.
کی-کارها در عصر جدید ژاپن محصول مستقیم خرد جمعی مردم این کشور بودند وبعدها با کمک مد، فناوری و تبلیغات به یکی از ویژگیهای بارز کشور و صنعت خودرو ژاپن بدل شدند. دامنه تولید و عرضه این خودروها سالانه تا بیش از یک میلیون دستگاه بوده ضمن اینکه سازندگان بومی ژاپن نظیر نیسان، دایهاتسو، داتسون، تویوتا، سوزوکی و هوندا از جمله محبوبترین برندهای این بخش از بازار خودرو در بین خریداران ژاپنی به شمار میروند.
جالب است بدانید که در همین چندماهه اخیر و در خلال برگزاری نمایشگاه خودرو توکیو 2017 بیش از 39 مدل کاملا جدید از کی-کارهای ساخت ژاپن به خریداران معرفی شد که با اندکی جستجو در وب فارسی میتوان تصاویر انها را پیدا کرد.
از جمله مشهورترین خودروهای این رده از بازار در ژاپن را میتوان دایهاتسو تانتو، نیسان دایز، دایهاتسو هایجت، هوندا ان1،نیسان کیوب و هوندا اس660 نامید که با طرحهای متفاوت و خاص، خریداران ژاپنی را به سمت خود جذب میکنند. فرم جعبهای بدنه که به ایجاد یک صندوق بار بزرگ و نیز استفاده حداکثری از فضا منجر شده در کنار لاستیکهای کوچک، موتورهای 3 سیلندر و قیمت ارزان از جمله دلایل انتخاب این خودروها از سوی زنان و مردا نژاپنی است. در عین حال پرداخت مالیات سالانه کمتر بابت این اتومبیلها موجب شده تا داشتن یک کی-کار در مقایسه با یک هاچبک شهری هزینه کمتری در بر داشته باشد.
در پایان ذکر چند نکته درباره خودروهای کی-کار ضروری است. دلیل استقبال بالای ژاپنیها از این محصولات به ماهیت اقتصاد، فرهنگ و ساختار اجتماعی و سیاسی ژاپن برمیگردد. جایی که در یک پهنه کوچک با وسعتی نزدیک به استان اصفهان حدود 160 میلیون نفر زندگی میکنند قاعدتا جای زیادی برای استفاده از اتومبیلهای دراز و بزرگ و پرمصرف نیست. ستونهای جامعه و اقتصاد ژاپن روی احترام به انسان و زمین، پرهیز از اصراف و خلق حداکثر کارایی استوار است در نیتجه در شهرهایی با حداقل وسعت و حداکثر تراکم، لزوم استفاده از اتومبیلهایی کارا و کوچک که دوستدار محیط زیست و ضد ترافیک باشند یک ضرورت انکار ناپذیر است.
البته که همه مردم دنیا به اندازه ما از دیدن این محصولات ژاپنی ذوق زده نمیشوند! اروپایی با اینکه خود از استادان ساخت محصولات کوچک و اقتصادی هستند اما اغلب کی-کارها را خودروهایی زشت و تنبل میدانند. جالوپنیک وبسایت مشهور خودرویی هم در گزارشی که به معرفی کی-کارها پرداخته، این محصولات را نه اتومبیلهایی ناز و محبوب و جذاب، که خودروهایی تنبل و زشت و با سطح رانندگی بسیار فاجعه معرفی کرده است.