آن‌چه هر پدر و مادری باید درباره آزار جنسی کودکان بداند

• پرخاشگری و خشونت بدون دلیل
• انزوا، در خود رفتن، سکوت و تلخی
• از دست دادن دوستان
• خودداری از مدرسه رفتن
• همیشه نگران و گوش بزنگ است و با کوچکترین صدا یا اتفاقی پریشان می‌شود
• خودآزاری و آسیب زدن به خود
• فرار
• خودکشی

پیشگیری
پیشگیری را باید از سن پایین آغاز کرد. پدر و مادر‌ها می‌توانند بدون به کار بردن لفظ آزار جنسی پنج نکته اساسی را به کودکان خود (پنج تا ۱۱ سال) یاد بدهند. برای چنین آموزشی پدر و مادر‌ها نیاز ندارند که وارد گفت‌وگو‌های دشوار شوند یا فکر کنند چطور می‌توانند چنین موضوع حساسی را به کودک خود یاد بدهند.

کودک باید حتما مفهوم عضو خصوصی را یاد بگیرد. هر چیزی که با لباس (زیرپوش، شورت، زیرشلواری) پوشانده شود عضو خصوصی است. هیچکس حق ندارد به آن‌ها دست بزند، هیچکس حق ندارد که بخواهد آن را ببیند، هیچکس حق ندارد درباره آن با شما حرف بزند. اگر چنین اتفاقی افتاد کودک باید نه بگوید.

پنج نکته اساسی در آموزش کودکان:

• به کودک یاد بدهید فقط موقع حمام پدر و مادر و موقع درمان پزشک یا پرستار اجازه دارند به بدن او دست بزنند به شرط اینکه قبلا حتما از کودک اجازه بگیرند.
• بدن کودک فقط متعلق به خودش و اختیار بدنش فقط دست خودش است؛ نه هیچ‌کس دیگر
• نه گفتن حق کودک است
• راز‌های بد نباید راز بمانند
• کمک بخواه؛ همیشه کسی هست که کمک کند
  
  
  کتابی به نام "من همه را دوست دارم اما" هم در ایران برای آموزش جنسی کودکان در دسترس است.
  
  اما برای آن‌ها که تجربه آزار جنسی را داشته‌اند باید گفت: با وجود این تجربه دلخراش، عوامل محافظ می‌توانند از آسیب آن کم کنند: رابطه خوب پدر و مادر با هم و رابطه خوب کودک با پدر و مادر، خانواده بزرگ و حمایتگر و مهارت‌های اجتماعی.
  
  برای کمک گرفتن از متخصصان و سازمان‌های مسئول در مورد کودک‌آزاری می‌توانید با اورژانس اجتماعی ۱۲۳ تماس بگیرید یا با صدای یارای انجمن حمایت از حقوق کودکان.
  
  دادستانی تهران هم شماره تلفنی را برای گزارش موارد کودک‌آزاری اعلام کرده و در استان‌های دیگر هم با بهزیستی یا دادستانی استان می‌توان تماس گرفت.