عصبانی نیستم؛ بازنمایی سرکشی و فروپاشی

«عصبانی نیستم» بالاخره بعد از کش‌وقوس‌های فراوان و حاشیه‌های جنجالی که به همراه داشت اکران شد و این خود به یک عامل فرامتنی بدل می‌شود که می‌تواند در درک و دریافت از فیلم موثر باشد. بااین‌حال در مقام نقد و منتقد باید با پرهیز از این حاشیه‌ها به تحلیل اثر نشست و فارغ از تاثیر و تاثیراتی که ممکن است به عنوان منتقد از این حاشیه‌ها ایجاد شود به‌نقد اثر پرداخت.

چه بسیار فیلم‌های ضعیف یا متوسطی که به خاطر همین حاشیه‌های جنجالی، جایگاهی فرامتنی پیدا کردند و چه بسیار فیلم‌های خوبی که به خاطر حاشیه‌هایش به‌خوبی دیده نشدند. بااین‌حال «عصبانی نیستم» فارغ از این حاشیه‌ها و به اعتبار محتوای و ساختاری هم که دارد یکی از بحث‌برانگیزترین فیلم‌های سینمای ایران در سال‌های اخیر است که خط‌وربط آن به حوادث سیاسی معاصر، آن را بیشتر در کانون این حاشیه‌ها و کش‌وقوس‌ها قرار داده است. فیلمی که در سال ٩٢ ساخته شد، اما بلافاصله حتی در همان دوره از جشنواره فیلم فجر از بخش جوایز کنار گذاشته شد و پس‌ازآن نیز به طور کامل توقیف شد.