نوشاد عالمیان: قول مدال المپیک هم می‌دهم!

نوشاد عالمیان: قول مدال المپیک هم می‌دهم!

سال‌هاست نام نوشاد عالمیان را به‌عنوان نابغه تنیس روی میز ایران می‌شنویم. او بار‌ها طی سال‌های اخیر توانسته در تورنمنت‌های معتبر از سد حریفان شرق آسیایی که سابقه عناوین جهانی و المپیکی را دارند، بگذرد؛ اما نرسیدن دستش به مدال باعث می‌شد زحماتش به ثمر نرسد.

کد خبر : ۶۲۱۱۴
بازدید : ۱۶۹۱
نوشاد عالمیان: قول مدال المپیک هم می‌دهم!
حسین جمشیدی | سال‌هاست نام نوشاد عالمیان را به‌عنوان نابغه تنیس روی میز ایران می‌شنویم. او بار‌ها طی سال‌های اخیر توانسته در تورنمنت‌های معتبر از سد حریفان شرق آسیایی که سابقه عناوین جهانی و المپیکی را دارند، بگذرد؛ اما نرسیدن دستش به مدال باعث می‌شد زحماتش به ثمر نرسد.
جاکارتا برای پسر بابلی خوش‌یمن بود و او توانست بعد از ٥٢‌سال پینگ‌پنگ را صاحب مدال برنز کند. به همین بهانه با نوشاد عالمیان بعد از کسب مدال برنز بازی‌های آسیایی همکلام شدیم.
نوشاد عالمیان: قول مدال المپیک هم می‌دهم!
قبلا گفته بودی که گرفتن مدال در آسیا با وجود قرار داشتن تمامی مدعیان جهان شدنی است.
بله، من بار‌ها این را گفته بودم و خدا را شکر که بالاخره توانستم به خواسته‌ام برسم. من در طول این سال‌ها و در مسابقات مختلف توانسته بودم بار‌ها حریفانی از چین، کره و دیگر کشور‌های شرق آسیا را شکست دهم. شاید دیگر زمانش بود که یک مدال هم بیاورم تا توانایی خودم را ثابت کنم.
نوشاد عالمیان: قول مدال المپیک هم می‌دهم!
با اینکه دست به کار بزرگی زدی و بعد از ٥٢‌سال مدال کسب کردی، به خاطر شکست در نیمه نهایی ناراحت هستی؟
حریفم قدرتمند و دارای رنک ٥ جهان بود. گیم اول ٣ امتیاز بالاتر بودم و می‌توانستم برنده باشم. در چنین بازی‌های حساسی گیم اول اهمیت بالایی دارد و اگر برتری‌ام را حفظ می‌کردم، شاید در کل نتیجه دیگری رقم می‌خورد. وقتی این گیم را واگذار کردم، حریف هم سیستم بازی خود را تغییر داد و من دچار مشکل شدم.

اما به نظر می‌رسد به خاطر کسب این مدال باید کاملا خوشحال باشی؟
بله، خدا را شکر می‌کنم و خوشحالم. من سال‌هاست که برای چنین روزی زحمت کشیدم و منتظر این مدال بودم که بالاخره آن روز هم از راه رسید.

سایر کشور‌ها هم از حضور یک ایرانی در میان ٤ نفر برتر تعجب کرده بودند؟
برای آن‌ها تعجب هم دارد. همه می‌دانند که نه‌تن‌ها در آسیا بلکه در دنیا کشور‌های شرق آسیا حرف اول را می‌زنند که سرآمد آن‌ها هم چین است. من با برنامه و به سختی توانستم از سد ٢ حریف شرق آسیایی از کره و هنگ‌کنگ بگذرم که رنکینگ بسیار خوبی داشتند.
نه‌تن‌ها در ٤ نفر، بلکه در ٨ نفر من تنها ایرانی از غرب آسیا بودم و حالا دیگر با این مدال همه روی ما حساب ویژه باز می‌کنند. البته قبل از این هم می‌دانستند که ایران خطرناک است و از ما هراس داشتند، اما حالا شاید بیشتر برای رقابت با ما برنامه‌ریزی کنند که این کار من را سخت‌تر می‌کند.
نوشاد عالمیان: قول مدال المپیک هم می‌دهم!
حالا که به این مدال تاریخی دست پیدا کردی، چه توقعی داری؟
انتظار من این است که به فدراسیون تنیس روی میز نگاه ویژه‌تری داشته باشند. به‌هرحال امسال، هم من بعد از ٥٢‌سال مدال برنز کسب کردم و هم تیم‌ملی به دسته اول جهان صعود کرد. ما می‌توانیم جایگاه بهتری در دنیا داشته باشیم، اما نیاز به امکانات حرفه‌ای‌تری داریم. اگر از نظر بودجه‌ای تنیس روی میز تقویت شود، ما توانایی کسب جایگاه‌های بالاتر را هم داریم.
نوشاد عالمیان: قول مدال المپیک هم می‌دهم!
در آخر بگو می‌توانی در المپیک هم این مدال را تکرار کنی؟
چرا که نه؟! سطح بازی‌های آسیایی با المپیک تفاوت چندانی ندارد و اگر حمایت شویم، من تلاشم را می‌کنم در المپیک هم یک مدال خوشرنگ به مردم ایران هدیه دهم.
۰
نظرات بینندگان
تازه‌‌ترین عناوین
پربازدید