استعفای خادم و کُشتی به گل نشسته ایران
حالا او استعفا داده است؛ استعفایی بدون بازگشت و این دل بسیاری از اهل فن را که نگران ورزش ملی ایران هستند، غمگین کرده است. کاش رسول نمی‌رفت و همچنان خادم کشتی ایران می‌ماند تا ورزش نخست ایران باز هم از آموزه‌های او فرا بگیرد و کسب موفقیت کند.
کد خبر :
۶۴۰۴۹
بازدید :
۸۹۴
روز گذشته برای بسیاری از اهالی کشتی تلخ‌تر از روز‌هایی بود که کشتی ایران در رقابت‌های جهانی شکست خورد. گویی گرد ناامیدی بر در و دیوار فدراسیون و خانه کشتی پاچیده بودند و یأس را می‌شد در چهره تک‌تک کارمندان این مجموعه دید. راهرو‌های سرد فدراسیون تنگ‌تر و طولانی‌تر از هر زمان به نظر می‌رسیدند و احساس سرخوردگی را به آدم‌هایی که در رفت و آمد بودند انتقال می‌دادند؛ گویی چیزی کم بود، گم بود.
ریاست رسول خادم بر فدراسیون کشتی در یک سال گذشته به شناگر ماهری می‌ماند که، چون شناگر خوبی بود، حمایتش نمی‌کردند که هیچ، بلکه دست و پایش را هم بسته و او را به دریا انداخته و اعلام کرده بودند که علاوه بر خود، کشتی را هم باید نجات دهد.
بازگشت رسول
وقتی رسول خادم بعد از چند سال دوری و حضور در شورای شهر به کشتی بازگشت، با استقبال خانواده بزرگ کشتی مواجه شد. اهالی کشتی خوشحال بودند که به آرزوی دیرینه خود رسیده و ورزش ملی ایران یک‌بار دیگر به دست اهلش اداره خواهد شد و تردیدی نداشتند که نابغه دیروز کشتی، این‌بار نیز در این رشته موفق عمل کرده و افتخارات زیادی برای ایران کسب خواهد کرد.
با بازگشت او، ثبات یک بار دیگر به ورزش نخست ایران بازگشت، کشتی سیستماتیک شد و قانون حرف اول را در تمام زمینه‌ها زد، با این حال همواره منتقدانی بودند که عملکرد او را زیر سوال ببرند، به خصوص وقتی قوانینی که خود او وضع کرده بود، توسط خود او به نفع عده‌ای خاص خم می‌شد؛ اما امکان نداشت برای هیچ احدی بشکند! حتی برای اسطوره‌ای، چون حمید سوریان، یا آن وقت که تصمیم گرفت همزمان با ریاست فدراسیون سرمربی تیم ملی هم باشد، هرچند اگر بهترین نتایج را هم کسب کرده باشد؛ اما شاید بزرگ‌ترین انتقادی که بشود به او در این چند سال کرد، این باشد که کمتر به افراد خارج از دایره خودی‌ها اعتماد می‌کرد که البته این حق را داشت و بیشتر با مدیران بلندپایه ورزش ایران سرشاخ می‌شد؛ که آن هم نه برای خود که به خاطر کشتی بود. ولی هیچ چیز و هیچ کس نمی‌تواند منکر تلاش‌های شبانه‌روزی او در کشتی شود؛ تلاش‌هایی که باعث تغییر و اصلاح در فرهنگ کشتی کشور شد و از دل آن پیروزی‌ها و موفقیت‌های بسیاری به دست آمد تا از رسول به عنوان یکی از موفق‌ترین روسای تاریخ ورزش ایران یاد شود.
ریاست رسول خادم بر فدراسیون کشتی در یک سال گذشته به شناگر ماهری می‌ماند که، چون شناگر خوبی بود، حمایتش نمی‌کردند که هیچ، بلکه دست و پایش را هم بسته و او را به دریا انداخته و اعلام کرده بودند که علاوه بر خود، کشتی را هم باید نجات دهد.
بازگشت رسول
وقتی رسول خادم بعد از چند سال دوری و حضور در شورای شهر به کشتی بازگشت، با استقبال خانواده بزرگ کشتی مواجه شد. اهالی کشتی خوشحال بودند که به آرزوی دیرینه خود رسیده و ورزش ملی ایران یک‌بار دیگر به دست اهلش اداره خواهد شد و تردیدی نداشتند که نابغه دیروز کشتی، این‌بار نیز در این رشته موفق عمل کرده و افتخارات زیادی برای ایران کسب خواهد کرد.
با بازگشت او، ثبات یک بار دیگر به ورزش نخست ایران بازگشت، کشتی سیستماتیک شد و قانون حرف اول را در تمام زمینه‌ها زد، با این حال همواره منتقدانی بودند که عملکرد او را زیر سوال ببرند، به خصوص وقتی قوانینی که خود او وضع کرده بود، توسط خود او به نفع عده‌ای خاص خم می‌شد؛ اما امکان نداشت برای هیچ احدی بشکند! حتی برای اسطوره‌ای، چون حمید سوریان، یا آن وقت که تصمیم گرفت همزمان با ریاست فدراسیون سرمربی تیم ملی هم باشد، هرچند اگر بهترین نتایج را هم کسب کرده باشد؛ اما شاید بزرگ‌ترین انتقادی که بشود به او در این چند سال کرد، این باشد که کمتر به افراد خارج از دایره خودی‌ها اعتماد می‌کرد که البته این حق را داشت و بیشتر با مدیران بلندپایه ورزش ایران سرشاخ می‌شد؛ که آن هم نه برای خود که به خاطر کشتی بود. ولی هیچ چیز و هیچ کس نمی‌تواند منکر تلاش‌های شبانه‌روزی او در کشتی شود؛ تلاش‌هایی که باعث تغییر و اصلاح در فرهنگ کشتی کشور شد و از دل آن پیروزی‌ها و موفقیت‌های بسیاری به دست آمد تا از رسول به عنوان یکی از موفق‌ترین روسای تاریخ ورزش ایران یاد شود.
کار او در فدراسیون کشتی محدود به کار مدیریتی به عنوان رییس یا کار فنی به عنوان سرمربی نمی‌شد، او مجموعه‌ای ساخته بود که اغراق نیست اگر بگوییم بزرگ‌تر از وزارت ورزش بود و در این ساختار که می‌توان آن را ماکت کوچک شده‌ای از جامعه دانست، در حوزه‌های مختلف فعالیت می‌کرد و همین رمز موفقیت او بود. رسول که به کشتی بازگشت خیلی‌ها خوشحال بودند و شیرینی به دست به استقبال او رفتند که نابغه به خانه بازگشته است؛ اما همین آدم‌های خوش استقبال، رفیق نیمه راه بودند و حالا بد بدرقه.
نتایج ماندگار
خادم با تکیه بر داشته‌ها و باورهایش، از ورزش نخست ایران در دوره‌ای که گفته می‌شد «کفگیر کشتی به ته دیگ خورده» تیمی ساخت که بعد از ۴۲ سال به قهرمانی کشتی آزاد در خارج از خانه رسید و در رشته فرنگی برای نخستین‌بار قهرمان دنیا شد. هیچ کس نمی‌تواند بابت نتیجه، او را مورد انتقاد قرار دهد. ت
نتایج ماندگار
خادم با تکیه بر داشته‌ها و باورهایش، از ورزش نخست ایران در دوره‌ای که گفته می‌شد «کفگیر کشتی به ته دیگ خورده» تیمی ساخت که بعد از ۴۲ سال به قهرمانی کشتی آزاد در خارج از خانه رسید و در رشته فرنگی برای نخستین‌بار قهرمان دنیا شد. هیچ کس نمی‌تواند بابت نتیجه، او را مورد انتقاد قرار دهد. ت
یم‌های تحت مدیریت او از ابتدای سال ۹۷ تا قبل از رقابت‌های جهانی مجارستان با کسب ۹ جام قهرمانی آسیا و جهان، آماری خارق‌العاده از خود بر جای گذاشتند تا باز هم کشتی شاگرد اول ورزش ایران در رویداد‌های بین‌المللی باشد.
این رشته از ۲۱ اردیبهشت ۹۷ تا جهانی بوداپست در رده نوجوانان به ۲ عنوان قهرمانی آسیا و ۲ عنوان قهرمانی جهان دست یافته و تیم‌های کشتی آزاد و فرنگی جوانان ایران نیز ۲ عنوان قهرمانی آسیا و یک عنوان قهرمانی جهان در رشته فرنگی را کسب کردند و البته تیم ملی بزرگسالان نیز به ۲ عنوان قهرمانی در رویداد مهم بازی‌های آسیایی جاکارتا دست یافت.
در واقع تنها تیمی که قهرمان جهان نشد تیم کشتی آزاد جوانان بود که آن هم سوم دنیا شد. با این حال روز گذشته رسول خادم برای دومین بار در هشت ماه اخیر از سمت ریاست فدراسیون کشتی استعفا داد و از اعضای مجمع خواهش کرد که دیگر این‌بار با استعفای او مخالفت نکنند و از وزارت ورزش خواست تا هرچه زودتر انتخابات برای شناسایی رییس جدید را برگزار کند تا کشتی در رقابت‌های پیش رو به خصوص المپیک متضرر نشود.
معضل قدیمی
«تا روزی که بگذارند و اجازه دهند می‌مانم و کار می‌کنم و لحظه‌ای که احساس کنم نمی‌خواهند و نمی‌گذارند، خواهم رفت.»
معضل قدیمی
«تا روزی که بگذارند و اجازه دهند می‌مانم و کار می‌کنم و لحظه‌ای که احساس کنم نمی‌خواهند و نمی‌گذارند، خواهم رفت.»
این جمله، جواب رسول خادم به روزنامه‌نگاری بود که بازگشت او به کشتی بعد از چند سال را تبریک گفته و در مورد حضور و ماندنش در ورزش ملی ایران سوال کرده بود.
حالا بعد از چند سال، رسول؛ خادم کشتی، آن احساسی که در ابتدای بازگشتش به ورزش اول ایران از آن حرف زده بود را حس کرده و برای دومین بار استعفای خود از ریاست فدراسیون کشتی را اعلام کرده است.
اسفندماه بود که خادم از این سمت کناره‌گیری کرد؛ اما به اصرار پیشکسوتان و خواسته اعضای مجمع در حالی که وزارت ورزش آماده بود تا سرپرست برای ریاست فدراسیون معرفی کند، رسول برخلاف میل باطنی‌اش به کشتی بازگشت تا به برنامه‌های خود در این رشته ادامه دهد؛ برنامه‌هایی که المپیک ۲۰۲۰ را هدف گرفته، اما‌ای کاش اگر قرار بود امروز و در چنین شرایطی -که هنوز برنامه‌هایش را کامل عملی نکرده و کمتر از دو سال تا المپیک توکیو باقی مانده- از کشتی برود، هرگز بعد از استعفای هشت ماه قبل به کشتی باز نمی‌گشت.
او نبود امکانات، حمایت‌های مالی و همراهی مسوولان را بزرگ‌ترین مانع برای ادامه فعالیت خود می‌دید، عواملی که دست به دست هم دادند تا تیم‌های تحت مدیریت او در رده سنی بزرگسالان با تمام شایستگی شکست بخورند و انتظارات را در جهانی بوداپست برآورده نکنند.
او در دوران مدیریت خود با چالش اسراییل در ورزش ایران نیز به صورت جدی دست به گریبان شد تا نشان دهد که در هیچ شرایطی دوست ندارد مفت ببازد.
مخالفان و موافقان
در تمام این سال‌ها موافقان رسول او را ناجی کشتی ایران می‌دانستند که با حضور مجدد خود در این رشته باعث احیا و تحولات بسیاری در کشتی ایران و جهان شد؛ به نحوی که حتی نناد لالوویچ رییس اتحادیه جهانی از رسول خادم بسیار تقدیر کرده و او را پشت و پناه اتحادیه جهانی کشتی دانست.
مخالفان و موافقان
در تمام این سال‌ها موافقان رسول او را ناجی کشتی ایران می‌دانستند که با حضور مجدد خود در این رشته باعث احیا و تحولات بسیاری در کشتی ایران و جهان شد؛ به نحوی که حتی نناد لالوویچ رییس اتحادیه جهانی از رسول خادم بسیار تقدیر کرده و او را پشت و پناه اتحادیه جهانی کشتی دانست.
او ادبیاتی نو وارد کشتی ایران کرد که در آن جز مرام پهلوانی و رسیدن به قهرمانی نبود. اما مخالفان او چه کسانی بودند؟ جالب اینکه افرادی به مدیریت او ایراد گرفته و انتقاد می‌کردند که در مدیر خانه خود هم ناموفق بودند، با کارنامه‌ای مشخص؛ البته این بدان معنا نیست که او ایرادی نداشت یا اشتباه نکرد نه، اما هر آدم کارآشنا و منصفی خوب می‌دانست که رسول بهترین گزینه برای هدایت کشتی ایران است.
حالا او استعفا داده است؛ استعفایی بدون بازگشت و این دل بسیاری از اهل فن را که نگران ورزش ملی ایران هستند، غمگین کرده است. کاش رسول نمی‌رفت و همچنان خادم کشتی ایران می‌ماند تا ورزش نخست ایران باز هم از آموزه‌های او فرا بگیرد و کسب موفقیت کند.
تردیدی نیست که کشتی متوقف نخواهد شد و چه با خادم و چه بدون رسول به راه خود ادامه خواهد داد؛ اما دل این کشتی برای ناخدایی، چون او که توفان‌ها را خوب می‌شناخت، تنگ خواهد شد، به خصوص وقتی در گرداب‌های
پیش رو گرفتار شود.
جایگزین خادم کیست
حالا قبل از اینکه با استعفای خادم موافقت شود یا نه، حرف‌هایی درباره جایگزین او زده می‌شود، از اسامی آشنایی برای سرپرستی و حتی ریاست نام برده می‌شود. علیرضا دبیر، علیرضا حیدری، علیرضا رضایی، حسن رنگرز و یک نفر که نامی از او برده نمی‌شود و گفته می‌شود گزینه وزارت ورزش برای جایگزینی خادم است؛ چهره‌ای سیاسی که رییس خواهد شد و یکی از اعضای خانواده کشتی که در بالا از آن‌ها نام برده شده به عنوان دبیر در کنار او قرار خواهد گرفت تا کشتی مملکت با این دست فرمان به پیش برود.
پیش رو گرفتار شود.
جایگزین خادم کیست
حالا قبل از اینکه با استعفای خادم موافقت شود یا نه، حرف‌هایی درباره جایگزین او زده می‌شود، از اسامی آشنایی برای سرپرستی و حتی ریاست نام برده می‌شود. علیرضا دبیر، علیرضا حیدری، علیرضا رضایی، حسن رنگرز و یک نفر که نامی از او برده نمی‌شود و گفته می‌شود گزینه وزارت ورزش برای جایگزینی خادم است؛ چهره‌ای سیاسی که رییس خواهد شد و یکی از اعضای خانواده کشتی که در بالا از آن‌ها نام برده شده به عنوان دبیر در کنار او قرار خواهد گرفت تا کشتی مملکت با این دست فرمان به پیش برود.
۰
