تصاویر/ آلبوم خاطرات گونترگراس
گونترگراس تا قبل از مرگ به‌عنوان بهترین نویسنده زنده آلمانی یاد می‌شد و بسیاری او را یکی از برجسته‌ترین نویسندگان سبک رئالیسم جادویی می‌دانند. گراس بازتاب صدای نسلی از آلمان‌ها بود که در زمان سلطه نازیسم بزرگ شده بودند. او خود را روایتگر تاریخ از نگاه پایین‌دستی‌ها می‌دانست و با رویکردی معترضانه و هشداردهنده همواره در تمام رویدادهای مهم سیاسی و ادبی آلمان حضور مؤثر داشت. رمان «طبل حلبی» (The Tin Drum) او که در سال ١٩٥٩ انتشار یافت و بعدها به فیلم سینمایی نیز برگردانده شد در‌سال ١٩٩٩ و پس از ٤٠سال برنده جایزه ادبی نوبل شد. گونتر که از لحاظ منش سیاسی یک سوسیال دموکرات بود ٣٦ عنوان اثر تألیفی دارد.
کد خبر :
۷۰۹
بازدید :
۲۰۰۵۹
فرادید | سیزدهم آوریل ٢٠١٥ میلادی، گونتر گراس، نویسنده، شاعر و پیکرساز آلمانی، در سن ۸۷ سالگی بر اثر عفونت در بیمارستان شهر لوبک در شمال آلمان درگذشت.
به گزارش مجله تاریخ فرادید ، ناشر آثار گراس (اشتایدل) امروز اعلام کرد این نویسنده آلمانی در سن 87 سالگی در بیمارستانی در شهر لوبک از دنیا رفت.
به گزارش مجله تاریخ فرادید ، ناشر آثار گراس (اشتایدل) امروز اعلام کرد این نویسنده آلمانی در سن 87 سالگی در بیمارستانی در شهر لوبک از دنیا رفت.
«گونتر ویلهلم گراس» رمان‌نویس، شاعر، نمایشنامه‌نویس، تصویرگر، مجسمه‌ساز و نقاش آلمانی متولد 16 اکتبر 1927 در شهر «دانتسیگ» بود که در سال 1999 به عنوان برنده جایزه نوبل ادبیات معرفی شد. این نویسنده سرشناس در سال 1959 با نگارش رمان «طبل حلبی» که به 24 زبان ترجمه شده است به شهرت رسید.
روزنامه گاردین در شماره امروز خود نوشت، گراس موفقیت را با تحقیق و کاوش در هر شکل هنری به دست آورد. از شعر تا نمایشنامه و از مجسمه تا هنر گرافیک. اما با انتشار اولین رمانش با عنوان، «طبل حلبی» در سال 1959 و کسب جایزه نوبل ادبیات، به شهرتی جهانی رسید. وی همیشه به دنبال فعالیت‌های انسانی از جمله کمپین برای صلح و محیط زیست بود.
گراس متولد شهر دانزیگ (گدانسک کنونی) در سال 1927 میلادی بود. در 1944 به عنوان سرباز وظیفه به ارتش رفت. پس از شش ماه بدون شلیک حتی یک گلوله، در جنگ زخمی و به وسیله نیروهای آمریکایی دستگیر شد. پس از آن در رشته هنر در دانشگاه دوسلدورف و برلین ادامه تحصیل داد و به گروه موسوم به «47» متعلق به هانس ورنر ریشتر پیوست که علاوه بر او نویسندگانی همچون اینگبورگ باخمن و هاینریش بول نیز حضور داشتند. در سال 1956 زمانی که به پاریس نقل مکان کرد کار روی یک رمان را آغاز کرد.
روز 16 فروردین 1391(4 آوریل 2012) در اوج مدعیات غرب بر سر برنامه هسته ی ایران شعر منثوری از گونتر گراس با عنوان «آنچه باید گفته شود» در روزنامه آلمانی زود دویچه تسایتونگ، نیویورک تایمز و روزنامه ایتالیایی لارپوبلیکا منتشر شد که جنجال‌های فراوانی را در میان اصحاب رسانه و سیاست بر انگیخت.
وی در این شعر با اشاره به بمب‌های هسته‌ای اعلام‌نشده تل‌آویو، آنها را تهدیدی برای صلح جهانی خوانده است. او همچنین با کنایه ای طنزگونه به اینکه آلمان قرار است یک زیردریایی جدید به اسرائیل بدهد، نوشته است که این زیردریایی «باید همه کلاهک‌های نابودکننده را به جایی هدایت کند که وجود یک بمب اتمی در آن ثابت نشده است.» او در این شعر به صراحت از اسرائیل نام می‌برد و با انتقاد از «حمله پیشگیرانه» می‌گوید که اسرائیل به‌عنوان یک قدرت اتمی، صلح جهانی را که خود متزلزل است، به خطر انداخته است.
گونترگراس در سال 2013 از سوی مجله «سیسرو» به عنوان روشنفکر شماره یک آلمانی‌زبان شناخته شد. عکس های زیر از آلبوم زندگی گونترگراس جوانی تا پیری این نویسنده شهیر را مرور می کند.
گونترگراس در دفتر کارش. سال 1961
گونترگراس در آلمان غربی. سال 1961
گونترگراس در آلمان غربی. سال 1961
گونترگراس در جمع اعضای گروه 47. سال 1961
گونترگراس در جمع اعضای گروه 47. سال 1962
گونترگراس در "نورنبرگ". سال 1969
گونترگراس و هاینریش بل. سال 1972
گونترگراس و "ویلی برانت" صدراعظم آلمان. سال 1972
گونترگراس و ویلی برانت صدراعظم آلمان. سال 1972
گونترگراس در برلین
گونترگراس در حال سخنرانی. سال 1968
گونترگراس در خانه خود. سال 1966
گونترگراس در جمع اعضای گروه 47 در آلمان غربی. سال 1966
گونترگراس در جمع اعضای گروه 47 در آلمان غربی. سال 1966
گونترگراس در حال دریافت جایزه نوبل. سال 1999
گونترگراس پس از دریافت جایزه نوبل. سال 1999
گونترگراس در سال 1986
گونترگراس در "گوتینگن". سال 2004
گونترگراس در سال‌های پایانی عمر
گونترگراس در سال‌های پایانی عمر
۰
