گرگ پیر ایتالیا
پروندهای برای سیلویو برلوسکونی، دون ژوان ایتالیا که یک بار دیگر میخواهد بر اسب قدرت سوار شود و بر تخت نخست وزیری این کشور بنشیند.
کد خبر :
۵۳۷۲۱
بازدید :
۲۴۴۸
سیلویو برلوسکونی گرگ پیر ایتالیاست. سال هاست با حاشیههای ریز و درشت دست و پنجه نرم میکند، اما باز هم نمیتواند از خیال تصاحب قدرت دست بکشد. برای برلوسکونی زندگی یعنی سیاست و در این راه به هر کاری تن میدهد. او البته زندگی پر حاشیهای نیز داشته و بخش عمدهای از ذهنش معطوف پری رویانی است که برایش مشکلاتی نیز به بار آورده است.
ایتالیای معاصر بیش از هر نامی، اسم و رسم سیلویو برلوسکونی را بر پیشانی خود دارد؛ چرا که او غولی تمام عیار در عرصه سیاست، فرهنگ و ورزش این کشور بوده است. از کسب عنوان نخست وزیری بگیرید تا تاسیس شبکههای تلویزیونی و رسانهای مختلف و البته زمامداری تیم آ. ث. میلان ایتالیا.
ایتالیای معاصر بیش از هر نامی، اسم و رسم سیلویو برلوسکونی را بر پیشانی خود دارد؛ چرا که او غولی تمام عیار در عرصه سیاست، فرهنگ و ورزش این کشور بوده است. از کسب عنوان نخست وزیری بگیرید تا تاسیس شبکههای تلویزیونی و رسانهای مختلف و البته زمامداری تیم آ. ث. میلان ایتالیا.
اگرچه او به دلیل یکی از پرونده هایش تا سال ۲۰۱۹ نمیتواند مسندی سیاسی را بر عهده بگیرد، اما این مسئله مانع نشد که در انتخابات اخیر ایتالیا شرکت نکند. او یک بار دیگر به میدان بازگشته است و این بار با مواضعی تندتر. سیلویو یک بار دیگر میخواهد به مرد شماره یک و قدرتمند کشور چکمه تبدیل شود و در این راه چیزی جلودار او نیست. سیلیو برلوسکونی همان برلوسکونی قدیمی است با رویاهای بزرگ، سیاستهای عجیب و غریب و احتمالا دلی بیش از حد جوان که ممکن است هر لحظه دوباره کار دستش بدهد و برایش دردسرساز شود!
سیلویو برلوسکونی ۲۹ سپتامبر سال ۱۹۳۶ در خانوادهای از طبقه متوسط در شهر میلان به دنیا آمد. او در سال ۱۹۷۴ میلادی کانال تلویزیونی محلی «تله میلانو» را بنیان گذاشت و چهار سال بعد، «کانال ۵» را به صورت سراسری در ایتالیا راه اندازی کرد. برلوسکونی در سال ۱۹۸۵ اولین شبکه خصوصی رایگان فرانسه را با عنوان شبکه پنج تاسیس کرد و در سال ۱۹۹۰ حوزه نفوذ خود را از مرزهای ایتالیا و فرانسه به اسپانیا نیز کشاتند و تله سینکو یا همان شبکه ۵ را در این کشور اروپایی همسایه تاسیس کرد.
مالک بزرگترین شرکت تبلیغاتی ایتالیا است. او صاحب شرکت رسانهای «مدیاست» هم هست. مدیاست که در سالهای دهه ۱۹۷۰ توسط سیلویو برلوسکونی تاسیس شد به طور مشترک و در رابطهای تنگاتنگ با رادیو و تلویزیون دولتی ایتالیا بر عرصه رسانهای این کشور احاطه کامل دارد. برلوسکونی زمانی که نخست وزیر ایتالیا بود شخصا بسیاری از مدیران و مقامات ارشد رادیو و تلویزیون دولتی را منصوب میکرد.
شرکت «مدیاست» صاحب چهار کانال تلویزیونی است و حدود ۴۱ درصد از بازار تلویزیون ایتالیا را در دست خود دارد. سهم رادیو و تلویزیون دولتی ایتالیا در این بازار حدود ۲۷ درصد است. سیلویو برلوسکونی علاوه بر این در مالکیت یک شبکه تلویزیونی پولی، دو شبکه تلویزیونی در اسپانیا و چندین شرکت تولیدات تلویزیونی و تبلیغات تجاری سهیم است. او در شرکت «اندمول» که برای بیش از ۲۰ کشور جهان محصولات صوتی و تصویری تولید میکند نیز شریک است.
برلوسکونی در دوران نخست وزیری خود همچنین قانونی که او را مجبور به دادن فرکانسهای کانال تلویزیونی «رته ۴» خود به کانال جدید «اروپا ۷» میکرد، تغییر داد. او در سال ۱۹۷۶ «ایل ژورنال» را خرید و در ادامه این راه به عنوان یک صاحب شرکت رسانهای در سال ۱۹۹۰ ریاست گروه موندادوری را به دست آورد. این گروه در آن زمان ناشر روزنامههای معتبری همچون لارپوبلیکا و هفته نامههای ال اکسپرسو، اپوکا و پانوراما بود.
دختر برلوسکونی نیز رئیس غیر اجرایی گروه انتشاراتی موندادوری است که ناشر کتاب و بیش از ۵۰ عنوان مجله است. روزنامه دست راستی «جورناله» نیز متعلق به خانواده برلوسکونی است. او همچنین مالک سابق باشگاه آ. ث. میلان ایتالیاست. او یکی از مردان نام آشنای سیاست ایتالیا است که چندین بار به نخست وزیری این کشور رسیده است.
برلوسکونی راستگرا با در اختیار داشتن رسانهها به میلیاردری با قدرت فراوان تبدیل شد. او توانسته است در عرصه سیاسی به توفیقات عظیمی دست یابد که از جمله آنها، سه بار انتخاب به عنوان نخست وزیر ایتالیا طی سالهای آوریل ۱۹۹۴ تا ژانویه ۱۹۹۵، ژوئن ۲۰۰۱ تا مه ۲۰۰۶ و و از مه ۲۰۰۸ تا سال ۲۰۱۱ بوده است. بر اساس فهرستی که مجله مشهور فوربس از ثروتمندترین مردان جهان منتشر میکند، سیلویو برلوسکونی در مارس ۲۰۱۷ با سرمایه هفت میلیارد دلاری پنجمین ثروتمند ایتالیا بوده است. این ثروت البته همه ناشی از تلاش خود پیرمرد در سالهای جوانی است. برلوسکونی آنطور که برخی فکر میکنند یک بچه پولدار نبوده است.
زمانی که برلوسکونی در دانشگاه میلان تحصیل میکرد، به همراه دو نفر از دوستانش یک گروه موسیقی داشت که روی کشتیهای مسافربری برنامه اجرا میکردند. پدرش ابوئیجی برلوسکونی کارمند بانک بود و مادرش خانه دار. اولین جرقه پولدار شدن سیلویو در دهه ۱۹۶۰ زده شد، زمانی که بازار ساخت و ساز در ایتالیا سکه بود و برلوسکونی جوان توانست با مشارکت در ساخت یک مجتمع مسکونی با چهار هزار واحد حسابی سود کند و پول زیادی به جیب بزند.
برلوسکونی سیاستمدار ثروتمند ایتالیا همیشه به تخلف و زد و بند برای فرار از تخلفاتش مشهور بوده است. او، اما یک بار بد جوری در مخمصه افتاد و همان اتفاق باعث شد به صورت موقت مجبور به کنار رفتن از صحنه سیاسی ایتالیا شود. داستان اینگونه است که دادگاه عالی ایتالیا محکومیت حبس برلوسکونی به جرم فرار مالیاتی را تایید کرد. با تایید این تخلف گمانه زنیها در مورد میزان محکومیت برلوسکونی آغاز شد. برخی میگویند میلیاردر ایتالیایی دست کم برای پنج سال از داشتن پستهای دولتی محروم خواهد بود.
حتی در آن زمان سنای ایتالیا نیز بر اخراج او از پارلمان به خاطر همان محکومیت تاکید کرد و در نهایت هم این اتفاق افتاد. حتی تهدید برلوسکونی مبنی بر این که اگر پارلمان او را به دلیل تقلب مالیاتی اخراج کند در کار دولت ائتلافی اخلال خواهد کرد هم راه به جایی نبرد و در نهایت سیلویو اخراج شد. واکنش او به اخراجش نیز در نوع خود جالب بود. سیلویو برلوسکونی در واکنش به اخراجش از پارلمان ایتالیا گفت: «روز بسیار سختی است و باید گفت: امروز روز عزای عمومی است.»
او با حضور در جمع هوادارانش که برای حمایت از او در مقابل پارلمان ایتالیا تجمع کرده بودند، ضمن تشکر از آنها گفت: «امروز در چشمان شما نگاه میکنم و میبینم که نه تنها من بلکه شما هم غمگین هستید.» با این حال سن بالای او در ادامه راه به دادش رسید و برلوسکونی به خاطر این که در آن زمان ۷۴ سال سن داشت به جای چهار سال حبس تنها به یک سال حبس خانگی محکوم شد. البته او توانست از همان یک سال هم فرار کند. وکیل نخست وزیر سابق ایتالیا اعلام کرد این مرد پول دار که چندین شبکه تلویزیونی و رسانههای مختلف دیگر را در اختیار دارد، بر اساس مواد قانونی ایتالیا توافق کرده که به جای یک سال حبس خانگی به انجام کارهای عمومی مثل جمع کردن آشغال ها، رنگ کردن دیوارهای محلهها و کوتاه کردن چمنها بپردازد.
البته کارشناسان معتقد بودند همین تصمیم برلوسکونی هم هدف دیگری را دنبال میکرد. او نمیخواست از دید رسانهها پنهان باشد. برای کسی که در تمام سالهای گذشته سوژهای همیشه جنجالی برای رسانههای ایتالیا و حتی دنیا بود، سخت بود که با یک سال ماندن در خانه فراموش شود. احتمالا او هم معتقد است بدنامی بهتر از بی نامی است و به همین دلیل تصمیم گرفت به جای ماندن در خانه به دل خیابانها بزند و آشغال جمع کند!
البته در آن زمان وکیل برلوسکونی گفته بود حتی به خاطر رفتار خوب موکلش در انجام خدمات عمومی ممکن است او بتواند مجازات را به ۹ ماه کاهش دهد. به هر حال برلوسکونی این مرحله را نیز پشت سر گذاشت و توانست یکی دیگر از جنجالهای زندگی اش را پشت سر بگذارد. جالب است که او بلافاصله پس از این ماجرا به دنیای سیاست بازگشته تا نشان دهد قصد ندارد پا پس بکشد. به هر حال نخست وزیر جنجالی ایتالیا نشان داده از پس جنجالهای بدتر از این هم بر آمده است، دیگر تقلب مالیاتی که برای او مسئلهای پیش پا افتاده است.
ظاهرا این روزها در اروپا یکی از مهمترین سیاستهای همه احزاب و گروههای افراطی حمله به مهاجران است. سیلویو برلوسکونی هم از قافله عقب نماند و پیش از انتخابات به مهاجران و پناهجویان حمله کرد. او گفت: اگر ائتلاف تحت رهبری اش در انتخابات ماه مارس ایتالیا پیروز شود ۶۰۰ هزار مهاجر غیرقانونی را از کشور اخراج میکند.
این سخنان در حالی مطرح شد که یکی از اعضای حزب افراطی لیگ شمال کهت یکی از متحدان برلوسکونی در انتخابات اخیر بود، با تیراندازی به سوی مهاجران سیاه پوست شش نفر از آنها را مجروح و روانه بیمارستان کرد. رکورددار مقام نخست وزیری ایتالیا در یک مصاحبه تلویزیونی گفت: بحران مهاجرت به مثابه «بمبی در جامعه است که هر لحظه امکان انفجار آن وجود دارد.»
برلوسکونی گفت: بیشتر از ۶۰۰ هزار مهاجر غیرقانونی در این کشور وجود دارد که حق ماندن در خاک ایتالیا را ندارند پس نباید در ایتالیا بمانند. وی گفت: «ما باید شرایط فعلی و بحران را تغییر دهیم.» برلوسکونی همچنین اعلام کرد: «اگر به قدرت برسیم اولویت مهم خود را بر حفظ امنیت میگذاریم. از نیروهای پلیس بیشتری استفاده میکنیم و سربازان بیشتری را در مرزهای دریایی و زمینی ایتالیا به کار میگماریم. امروز ایتالیا قدرت خود در اروپا را از دست داده است. قدرت دوباره را پس از پیروزی در اتحادیه به ایتالیا باز میگردانیم.»
ایتالیا یکی از مهمترین دروازههای ورودی مهاجرانی است که به صورت غیرقانونی از لیبی و از طریق دریای مدیترانه قصد سفر به اروپا را دارند. تنها در سال گذشته میلادی ۱۱۹ هزار مهاجر به صورت غیرقانونی از طریق مدیترانه وارد خاک ایتالیا شده اند.
سیلیو برلوسکونی پر حاشیهترین شخصیت سیاسی در ایتالیای سالهای اخیر به شمار میرود؛ مردی که گویی قرار نیست تمام شود و پس از هر ناکامی دوباره تجدید قوا میکند و به صحنه سیاست ایتالیا باز میگردد. برلوسکونی چند سال اخیر را در دادگاههای مختلف برای اتهاماتی، چون تقلب در حسابرسی، شهادت دروغ در دادگاه، رشوه، فساد مالی و داشتن رابطه جنسی با افراد زیر سن قانونی گذراند و با محکومیتهایی همچون کار اجتماعی و حضور در خانه سالمندان و رفتگری مواجه شد.
در حالی که برلوسکونی طبق حکم دادگاه تا سال ۲۰۱۹ از حضور در مسئولیتهای دولتی محروم است، کمتر کسی فکر میکرد او و حزبش بار دیگر به صحنه اول قدرت در ایتالیا بازگردند. «فورزا ایتالیا»ی برلوسکونی با کسب حدود ۱۴ درصد آرا در جایگاه چهارم قرار گرفته، اما از آن مهمتر ائتلاف تحت رهبری او با همراهی احزاب دست راستی رادیکالی، چون «لیگ شمال» و «برادران ایتالیا» است که بیشترین سهم را در پارلمان آینده ایتالیا به دست آورده اند.
برای مردم جهان این شگفتی وجود دارد که چطور ایتالیاییها بعد از تمام آن پروندهها و رسواییهای برلوسکونی بار دیگر به او روی آورده اند؟ آیا واقعا ایتالیاییها به او رجعت کرده اند؟ در این شکی نیست که ائتلاف دست راستی او حالا بزرگترین ائتلاف در پارلمان ایتالیا خواهد بود و حتی شاید موفق به تشکیل دولت هم بشود. سیلویو برلوسکونی و حزبش هر چند در جایگاهت چهارم قرار گرفتند، اما با توجه به شرایط خاص انتخابات در ایتالیا امیدوارند نقش پررنگی در دولت آینده داشته باشند.
باید اعتراف کرد که برلوسکونی با استفاده از هوش خود و تشخیص درست فضای جامعه و ائتلاف سازی هایش با وجود این که در جایگاه چهارم قرار گرفته در دولت آینده نقش جدی خواهد داشت. مردم در ایتالیا نگاه خاص و البته بدبینانهای به ساختار قدرت و سیاست دارند و این موضوع باعث میشود دولتهای حاکم عموما کار دشواری در انتخاباتهای بعدی داشته باشند چرا که بخش اعظم مردم ترجیح میدهند از حرفهای جدید و مخالف وضعیت حاکم سخن گفته شود.
تردیدی وجود ندارد که برلوسکونی یکی از منفورترین افراد در جامعه ایتالیا به ویژه در میان طبقات تحصیل کرده و نخبه به شمار میرود، اما در عین حال باور قوی در میان جامعه ایتالیا وجود دارد که به وضعیت کنونی «نه» بگویند.
این روزها پس از انتخابات، سیلویو به اندازه دوران کمپین اش خوشحال نیست چرا که او برخلاف نظرسنجیها که او و حزبش را در جای سوم نشان میداد، در رتبه چهارم قرار گرفته است. برلوسکونی هر چند خود را برای رهبری یک دولت ائتلافی دست راستی آماده کرده بود، اما نتایج آرا میتواند سرنوشت دیگری را رقم بزند.
هر چند رهبری برلوسکونی به دلیل حکم محرومیت دادگاه، از پشت پرده بود و سیاستمدار ۸۱ ساله ایتالیایی دست کم تا سال ۲۰۱۹ باید پشت خط بماند، اما حالا تردیدها در خصوص پایبندی «حزب لیگ» به توافقات با برلوسکونی پیش از انتخابات، جدیتر شده است؛ به ویژه با در نظر گرفتن این نکته برلوسکونی، آنتونیو تایانی (رئیس کنونی پارلمان اروپا) را به عنوان گزینه خود برای نخست وزیری معرفی کرده بود؛ فردی که برخلاف نظر «حزب لیگ» باور عمیقی به اتحادیه اروپا دارد.
حالا حتی احتمال دارد «لیگ» یا «جنبش ۵ ستاره» وارد ائتلاف شود. هر چند ۵ ستاره پیش از انتخابات بارها اعلام کرده با هیچ حزبی وارد ائتلاف نخواهد شد، اما حالا شرایط با زمان تبلیغات انتخاباتی متفاوت است. برلوسکونی شخصیت عجیبی در سیاست ایتالیا به شمار میرود.
حالا حتی احتمال دارد «لیگ» یا «جنبش ۵ ستاره» وارد ائتلاف شود. هر چند ۵ ستاره پیش از انتخابات بارها اعلام کرده با هیچ حزبی وارد ائتلاف نخواهد شد، اما حالا شرایط با زمان تبلیغات انتخاباتی متفاوت است. برلوسکونی شخصیت عجیبی در سیاست ایتالیا به شمار میرود.
بعید است از میزان منفور بودن او کاسته شده باشد، او همان آرای همیشگی اش را از طبقات اجتماعی خاص خودش به دست آورده، اما پراکندگی آرا و همچنین کاسته شدن از آرای حزب دموکرات و سرازیر شدنش به سبد «جنبش ۵ ستاره» باعث به وجود آمدن این وضعیت شده است.
مطابق اکثر نظرسنجیها پیش از برگزاری انتخابات، حزب «ایتالیا به پیش» برلوسکونی بعد از «جنبش ۵ ستاره» و «حزب دموکرات» باید در جایگاه سوم قرار میگرفت. بر همین اساس احزاب دست راستی دیگری مانند «لیگ شمال» و «برادران ایتالیا» به ائتلاف با برلوسکونی میاندیشیدند.
مطابق اکثر نظرسنجیها پیش از برگزاری انتخابات، حزب «ایتالیا به پیش» برلوسکونی بعد از «جنبش ۵ ستاره» و «حزب دموکرات» باید در جایگاه سوم قرار میگرفت. بر همین اساس احزاب دست راستی دیگری مانند «لیگ شمال» و «برادران ایتالیا» به ائتلاف با برلوسکونی میاندیشیدند.
اما حالا دست راستیها حتی از نظرسنجیها هم بهتر نتیجه گرفته اند و لیگ با کسب حدود ۱۸ درصد بالاتر از برلوسکونی قرار گرفته است. حالا نمیتوان چندان مطمئن بود که «لیگ شمالی» حاضر باشد زیر چتر برلوسکونی قرار گیرد و شاید انتظار داشته باشند «ایتالیا به پیش» برای این که در دولت آتی حضور داشته باشد، از گزینه «لیگ شمالی» حمایت کند.
منبع: هفت صبح
۰