دختران اعتراض: این روسیه ماست نه روسیه پوتین!

دختران اعتراض: این روسیه ماست نه روسیه پوتین!

تابستان امسال، جام جهانی در روسیه توجه‌ها را به سمت این کشور جلب کرده بود و اولگا کیراچیووا و ورونیکا نیکولشین فکر کردند که زمان بهتری برای ترتیب دادن اعتراضات عمومی علیه به دستگیری‌های غیرقانونی و خشونت پلیس در این کشور به وجود نخواهد آمد. آن‌ها با همراهی دو عضو دیگر گروه پانک فعال خود به نام "پوسی رایت"، بزرگترین صحنۀ ممکن را انتخاب کردند: فینال پربیننده میان کرواسی و فرانسه.

کد خبر : ۶۴۱۲۶
بازدید : ۶۹۲۰
مصاحبه با اعضای گروه پوسی رایت
فرادید | تابستان امسال، جام جهانی در روسیه توجه‌ها را به سمت این کشور جلب کرده بود و اولگا کیراچیووا و ورونیکا نیکولشین فکر کردند که زمان بهتری برای ترتیب دادن اعتراضات عمومی علیه به دستگیری‌های غیرقانونی و خشونت پلیس در این کشور به وجود نخواهد آمد. آن‌ها با همراهی دو عضو دیگر گروه پانک فعال خود به نام "پوسی رایت"، بزرگترین صحنۀ ممکن را انتخاب کردند: فینال پربیننده میان کرواسی و فرانسه.

به گزارش فرادید به نقل از تایم، تصاویر کیراچیووا ۳۱ ساله و نیکولشینای ۲۱ ساله که به لباس ماموران پلیس وارد زمین فوتبال شدند و با کایلین امباپه خوش و بش می‌کنند، به سرعت پخش شد. هر چند که این حرکت و وقفه در فینال موجب عصبانیت دیگر بازیکنان حاضر در زیمن و میلیون‌های تماشاگر تلویزیونی مسابقه و همینطور مسئولان روس شد که بلافاصله هر چهار فعال روس را به مدت ۱۵ روز بازداشت کردند. اما این کار، توجه‌ها را به خواسته‌های پوسی رایت جلب کرد. آن‌ها مانیفستی را به صورت آنلاین پخش کردند که از دولت روسیه می‌خواهد تا فضا را برای رقابت سیاسی باز کند، زندانیان سیاسی را آزاد کند و به بازداشت‌ها در اعتراضات سیاسی پایان دهد.

این اولین بار نبود که حرکت پوسی رایت توجه بین‌المللی را به خود جلب می‌کرد و منجر به بازداشت اعضای گروه می‌شد. در سال ۲۰۱۲، این جمع در بزرگترین کلیسای جامع مسکو دست به اعتراض زدند که نزدیک به دو سال زندان را برای دو تن از اعضای گروه به همراه داشت. در این مصاحبه، تایم با کیراچویووا و نیکولشینا که "اولا" و "نیکا" صدایشان می‌کنند، از استفاده از هنر به برای فعالیت سیاسی و اجتماعی، و مسمومیت مشکوک یکی از اعضای گروه به نام پیوتر ورزیلوف و زندگی در روسیۀ تحت حکومت ولادیمیر پوتین صحبت کرده است.
مصاحبه با اعضای گروه پوسی رایت

چالش‌هایی که با آن‌ها روبرو می‌شوید، از زمان تاسیس گروه در سال ۲۰۱۱ چه تغییراتی کرده است؟

نیکولشینا: ارتباط میان دولت و فعالان سیاسی نوعی بازی است. شما کاری می‌کنید و دولت هم کاری می‌کند: مثل شطرنج است. برای من، بازی زمانی معنا دارد که منصفانه باشد. اما، همانطور که می‌دانیم، و با دیدن چیز‌هایی مثل بازداشت‌های بی‌دلیل و مسموم کردنها، می‌توانیم با قطعیت بگوییم که دولت از کار‌هایی استفاده می‌کند، غیرمنصفانه هستند. سخت‌ترین چیز برای من کنار آمدن با این موضوع است.

کیراچیووا: گاهی بودن در این بازی غیرمنصفانه واقعاً دشوار است. ما در سال ۲۰۱۱ قدری امید داشتیم و با شروع سال ۲۰۱۲، شاهد اعتراضات سیاسی زیادی بودیم. ما واقعاً فکر می‌کردیم که توده‌های مردم با هم در کنار انتخابات ناعادلانه ایستاده‌اند، اما فضای سیاسی بدتر و بدتر می‌شود.

به نظر شما مهمترین پیروزی‌ها و موفقیت‌های پوسی رایت چه بوده است؟

نیکولشینا: من فکر می‌کنم که مهمترین موفقیت پوسی رایت همین وجود آن است. فرقی نمی‌کند که چه اتفاقاتی می‌افتد، همچنان وجود دارد. اما از همۀ این بدبختی‌ها عبور کردیم و این که ما اینجا و هنوز می‌جنگیم، برای من بزرگترین موفقیت است.

کیراچیووا: من می‌گویم صحبت کردن و بحث کردن مردم راجع به کار‌های ما خیلی عالی است. هدف اصلی هنر به تفکر واداشتن مردم است.

اهمیت نسبی موسیقی و هنر در فعالیت شما چیست؟

نیکولشینا : پوسی رایت فقط محدود به موسیقی نیست. پیش از هر چیز، ما فعالان سیاسی هستیم و قبل از هر چیز، من یک هنرمندم. اگر بحث آواز باشد، یا بازیگری یا دویدن در زمین فوتبال، فرقی نمی‌کند، قضیه فقط به موسیقی محدود نیست. مسئله هنر است. پیامی که می‌خواهیم به جان بیاوریم. این یک تیم بزرگ از افراد مشتاق، باانرژی و افرادی که مبارزند، است. ما هر کار که در ژریم سیاسی حاکم در روسیه از ما برمی‌آید می‌کنیم، ما بهترین روش برای تاثیرگذاری بر چیز‌ها و بهترین صحنه برای نمایش چیز‌هایی که در روسیه اتفاق می‌افتند را پیدا می‌کنیم.

این تابستان، هر دوی شما به خاطر دویدن در زمین بازی فینال جام جهانی مورد توجه بین‌المللی و پوشش رسانه‌ای قرار گرفتید. هدف اصلی شما از این اعتراض چه بود و چطور برنامۀ آن را ریختید؟

نیکولشینا : ما این کار را به خاطر دلایلی که در مانیفست خود ذکر کرده بودیم انجام دادیم؛ مثل خواستار شدن آزادی برای فعالان سیاسی. این تابستان، هیچ جای بهتری برای جلب توجه از جام جهانی وجود نداشت. من به اینکه چقدر سریع برای اینکار برنامه‌ریزی کردیم افتخار می‌کنم، چون که وقت زیادی نداشتیم و شرایط سخت بود. دوازده رییس دولت در استادیوم بودند و سطح امنیتی بسیار بالا بود.

کیراچیووا : ما به خوبی آماده بودیم؛ ما انتظار سختی‌های زیادی را داشتیم و می‌ترسیدیم که جلویمان را بگیرند. ما شرایط مختلف زیادی فکر کردیم.

نظر شما راجع به توجه جهانی به حرکتتان چه بود؟ آیا فکر می‌کنید که اعتراضتان به چیزی که انتظار داشتید رسید؟

کیراچیووا : به نظرم حدود ۳۰، ۴۰ ثانیه، خوشحالی مطلق بود. داشتم تلاش می‌کردم فرار کنم، ولی پیش خودم فکر می‌کردم، اوه، موفق شدیم!

نیکولشینا : دویدن در زمین فوتبال احتمالاً یکی از بهترین لحظات زندگی من بود. وقتی که قدم در زمین گذاشتم و به بالا نگاه کردم، آسمان سیاه بود و باران داشت شروع می‌شد. آن لحظه فهمید که داریم کار غیرممکنی را در فینال جام جهانی انجام می‌دهیم، با آن همه آدمی که آنجا نشسته بود و به خصوص ولادیمیر پوتین که داشت ما را تماشا می‌کرد. فوق‌العاده بود. اینکه به چیزی که می‌خواستیم رسیدیم، اگر منظورتان این است که دولت خواسته‌های ما را برآورده کرد، پس مسلماً نه. متاسفانه، به این راحتی نیست. اما یکی از اهداف اصلی کار‌هایی نظیر این، جلب توجه زیاد است. به نظرم خیلی خوب در این زمینه موفق شدیم، چرا که در طول جام‌جهانی، خارجی‌های زیادی به روسیه آمدند و فکر می‌کردند که چه جای خوبی است و پلیس‌هایش چقدر خوب هستند و چه برخورد دوستانه‌ای دارند. در حالی اصلاً اینطور نیست.

از این لحاظ که طرفداران فوتبال می‌گویند که ما زمین را خراب کردیم و بازی را خراب کردیم، شاید بد باشد. اما برای ما، اصلاً درست نیست که سیاست را از فیفا و فینال جام جهانی جدا کنیم. همه چیز سیاسی است، همه چیز به این کشور مربوط است. اگر بازی را متوقف نکرده بودیم، پیاممان شفاف نمی‌بود. ما واقعاً می‌خواستیم که به مردم نشان دهیم که می‌توانید زندگیتان را بکنید، می‌توانید بازیتان را بکنیم، و در هر زمان و بی هیچ دلیلی، پلیس زندگیتان را خراب می‌کند و هر کار دلش می‌خواهد می‌کند؛ همان کاری که ما در زمین انجام دادیم.

از تجربۀ زندانی شدن بعد از آن کار بگویید؟

کیراچیووا : قبلاً چندین بار بازداشت شده بود، اما فقط برای چند ساعت. این اولین بار بود که مرا به یک بازداشتگاه می‌بردند، و گذراندن شب در پاسگاه اصلاً جالب نبود. بلافاصله بعد از ترک از باداشتگاه، ما را دوباره بازداشت کردند، و خیلی ترسناک بود، چون نمی‌دانستیم که چه اتفاقی قرار است بیافتد.

نیکولشینا : از نظر روحی کنار آمدن با آن خیلی سخت بود، چون بعد از ۱۵ روز، شما فقط منتظر آن لحظه‌اید که پایتان را بیرون بگذارید و آزاد باشید. لحظه‌شماری می‌کنید تا بیرون بروید. در آن لحظه، احساس می‌کردم که یک فلش‌بک بد است و به این فکر می‌کردم که آیا می‌توانند بعد از ۱۵ روز دوباره این کار را بکنند و دوباره و دوباره، چون که بعضی وقت‌ها از این اتفاقات در روسیه می‌افتد.

پیوتر ورزیلف، از اعضای پوسی رایت، در ماه سپتامبر با وضعیتی خطرناک در بیمارستان بستری شد. بیمارستان چاریتۀ برلین که ورزیلف در آن درمان شد، گفته است که اینکه او با یک سم که به سیستم اعصابش حمله کرده مسموم شده باشد، "بسیار محتمل" است. دقیقاً چه اتفاقی افتاد، شما معتقدید که چه اتفاقی افتاده و آخرین وضعیت او چطور است؟

نیکولشینا : در ۱۱ سپتامبر او مسموم شد. قدرت حرکت، تکلم و دیدن را از دست داد. او را بستری کردیم و سپس با او به برلین رفتیم که مدتی در کما بود. ما واقعاً می‌ترسیدیم که نتواند سلامتیش را پیدا کند. الان، هنوز مشکلاتی دارد، اما با وجود همۀ بلا‌هایی که سرش آمده، وضعیتش خوب است.

برای من شکی وجود ندارد که او را دولت روسیه مسموم کرده است، به خاطر همۀ فعالیت‌هایی که ما انجام می‌دهیم، برای همۀ فعالیت‌هایی که او شخصاً انجام می‌دهد و کار‌هایی که در مدیازونا (رسانۀ روسی که توسط اعضای پوسی رایت راه اندازی شده) و تحقیقاتش در زمینۀ جمهوری آفریقای مرکزی. این هم از آن بازی‌های غیرمنصفانه است: اگر کسی کاری که دوست نداریم بکند، نمی‌توانید او را بکشید، ولی اینجا دقیقاً همین اتفاق افتاد. اما پیوتر الان انگیزه‌اش را بازیافته و بی‌صبرانه منتظر بازگشت به روسیه و ادامه دادن به کارش است.

شما به تحقیقات جمهوری آفریقای مرکزی اشاره کردید. در ماه آگوست، سه خبرنگار روس برای تحقیق در رابطه با گروه‌های مزدوری روسی به این کشور سفر کردند و کشته شدند. وضعیت این تحقیقات در حال حاضر چطور است؟

نیکولشینا : او مطمئناً این تحقیق را ادامه خواهد داد. این تحقیق برای او یک مسئلۀ شخصی است: یکی از خبرنگارانی که آنجا کشته شد، الکساندر، دوست نزدیک پیوتر بود. من مطمئنم که برای انجام این تحقیق مبارزه خواهد کرد.

شما می‌خواهید که مردم در رابطه با شیوۀ زندگی و فضای سیاسی در روسیۀ پوتین امروز، چه بدانند و بفهمند؟

نیکولشینا : من می‌گویم که این روسیۀ پوتین نیست؛ این روسیۀ ماست، مال همۀ مردمی است که اینجا زندگی می‌کنند و می‌خواهند اینجا جای بهتری باشد؛ بنابراین همه باید مبارزه کنند و این تنها کاری است که همۀ ما می‌توانیم انجام دهیم، چرا که هیچ کس از بیرون از دایرۀ سیاست زندگی نمی‌کند.

پوسی رایت در آهنگ‌های قبلیش علیه دونالد ترامپ صحبت کرده است. به نظر شما شباهت‌هایی میان ترامپ و ولادیمیر پوتین وجود دارد؟

نیکولشینا : پوتین و ترامپ، هر دوی آن‌ها مشکلی برای...

کیراچیووا : ... جهان هستند!

نیکولشینا : بله، و اینکه در واقع مردم ترامپ را انتخاب کردند، ولی پوتین را نه-، چون همه می‌دانند که انتخابات در روسیه عادلانه نیست. ما فکر نمی‌کردیم که ترامپ بتواند رییس جمهور باشد، بلکه اینکه او رییس دولت باشد نوعی دلقک بازی است. به یک معنی آن‌ها یک جور‌هایی شبیه هم هستند. ترامپ سعی می‌کند تا مردم را از هم جدا کند و مرز بکشد. همۀ روسیه مسئلۀ مرز است و یک جامعۀ دموکراتیک نمی‌تواند اینطور باشد.

با وجود این چالشها، چه چیزی به شما را نسبت به آینده امیدوار می‌کند؟

نیکولشینا : همه کاری که ما می‌کنیم، مربوط به پانک است و من عاشق پانک هستم. هر چه اتفاق می‌افتد، به غیر برخی چیز‌های خیلی بد، پانک همیشه مثل یک پارتی بزرگ است. این به ما امید زیادی می‌دهد.

کیراچیووا : ارزش‌هایی مثل آزادی، عشق و احساس همبستگی بین‌المللی. من واقعاً به نسل جوان در روسیه، آمریکا، هنگ کنگ و جا‌های دیگر اعتقاد دارم و واقعاً باور دارم که این جوان‌ها به نوعی در سراسر جهان به هم مرتبطند.
۰
نظرات بینندگان
اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    سایر رسانه ها
    تازه‌‌ترین عناوین
    پربازدید