چرا تأتر بینوایان انتظارها را برآورده نکرد؟
با شروع پیشفروش بلیط نمایش بینوایان، موج اعتراضات و انتقادات به قیمت این تاتر آغاز شد، ولی با وجود این آرا فروش این نمایش به زودی سولد اوت (تمام) شد. این نمایش موزیکال است و به دلیل حضور ارکستر بسیار بزرگ قیمت آن به مراتب از نمایشهای غیرموزیکال بیشتر است.
کد خبر :
۶۴۸۴۹
بازدید :
۷۴۸۹
فرادید l نمایش موزیکال بینوایان به کارگردانی حسین پارسایی از ۲۰ آبان ۹۷ به روی صحنه رفت. از این کارگردان سال گذشته نمایش موزیکال «الیور توریست» عرضه شد که با اقبال زیادی مواجه شد. در نمایش بینوایان، بازیگران سرشناسی هستند که باعث توجه مخاطبان و دنبالکنندگان تاتر شده است. پارسا پیروزفر در این نمایش نقش ژان وان ژان، نوید محمدزاده بازرس ژاور و پریناز ایزدیار نقش فانتین مادر کوزت را بازی میکنند.
اجرای نمایش بینوایان در رویان هال هتل اسپیناس پالاس و حضور زیاد ایفاکنندگان نمایش و ارکستر بزرگ که حدودا ۳۰۰ نفر هستند باعث بالا رفتن قیمت بلیط این نمایش شد. بهای بلیط این نمایش به صورت رسمی بین ۵۵- ۱۸۵ بود، ولی در بازار آزاد قیمتهای نجومی عجیبی را ایجاد کرد.
به دلیل بالا بودن قیمت بلیط بسیاری از خریداران جایگاههای گرانقیمت، دنبالکنندگان اصلی تاتر نبودند. این ادعا را میتوان با نظرهای منعکس شده در شبکههای اجتماعی ثابت کرد. کیفیت نمایش به نسبت نمونههای قبلی موزیکال و غیرموزیکال ارائه شده متوسط بود، ولی از آنجایی که بسیاری از تماشاگران نمونههای بهتری را مشاهده نکرده بودند ذائقه تاتری آنها پایین بود و به کیفیت ارائه شده راضی بودند.
بیشتر بخوانید: سید کجایی که بینوایان را توی هتل «اسپیناس پالاس» کُشتن؟
ازدحامی شبیه به فاجعه
۲۵۰۰ نفر تماشاگر تاتر بینوایان برای بازرسی بلیط در مقابل ورودی جمع شده بودند. این در حالی بود که مطمئنا همگی ترافیک سنگینی را پشت سر گذاشته و نگران از دیر رسیدن در ازدحام آزاردهنده قرار گرفتنتد. این تجمع طوری بود که به دلیل فشار جمعیت بازرسی متوقف شد و بدون چک بلیط بسیاری از افراد وارد تالار شدند. این اتفاق در حالی بود که از اجرای نمایش دو هفته میگذشت و دستاندرکاران چندین شب این تعداد جمعیت را تجربه کرده بودند! ساعت شروع نمایش ساعت ۷:۳۰ بود که به بعد از ساعت ۸ رسید. بینظمیهای شروع اجرا، هدایت جمعیت و توزیع بروشور توهینآمیز و آزاردهنده بود.
فریادهایی که جای اپرا عرضه شد
نمونهای بسیار موفق از تاتر موزیکال کنسرت آنسامبل اپرای تهران با عنوان «اشکها و لبخندها» به سرپرستی هادی قضات است. در این اجرا کلیه بازیگران از اپراکاران بسیار خبره بودند و مخاطب در وجد کیفیت آنچه میشنید مبهوت میماند. شایان ذکر است برای تهیه این آثار گاهی گروه یک سال را به تمرین میگذراند و حتی کودکان با مهارت بسیار بالا اپرا را اجرا میکنند.
در بینوایان تماشاگر صدای بازیگران را از طریق میکروفون میشنود و این رابط صوتی اجرا و کیفیت صدا را تحت تاثیر قرار میدهد. در ثانی حتی بازیگران مشهور نیز به جای اجرای اپرا فریاد میزدند و در حین دیالوگ تپق و اشتباههای زیادی داشتند.
ازدحامی شبیه به فاجعه
۲۵۰۰ نفر تماشاگر تاتر بینوایان برای بازرسی بلیط در مقابل ورودی جمع شده بودند. این در حالی بود که مطمئنا همگی ترافیک سنگینی را پشت سر گذاشته و نگران از دیر رسیدن در ازدحام آزاردهنده قرار گرفتنتد. این تجمع طوری بود که به دلیل فشار جمعیت بازرسی متوقف شد و بدون چک بلیط بسیاری از افراد وارد تالار شدند. این اتفاق در حالی بود که از اجرای نمایش دو هفته میگذشت و دستاندرکاران چندین شب این تعداد جمعیت را تجربه کرده بودند! ساعت شروع نمایش ساعت ۷:۳۰ بود که به بعد از ساعت ۸ رسید. بینظمیهای شروع اجرا، هدایت جمعیت و توزیع بروشور توهینآمیز و آزاردهنده بود.
فریادهایی که جای اپرا عرضه شد
نمونهای بسیار موفق از تاتر موزیکال کنسرت آنسامبل اپرای تهران با عنوان «اشکها و لبخندها» به سرپرستی هادی قضات است. در این اجرا کلیه بازیگران از اپراکاران بسیار خبره بودند و مخاطب در وجد کیفیت آنچه میشنید مبهوت میماند. شایان ذکر است برای تهیه این آثار گاهی گروه یک سال را به تمرین میگذراند و حتی کودکان با مهارت بسیار بالا اپرا را اجرا میکنند.
در بینوایان تماشاگر صدای بازیگران را از طریق میکروفون میشنود و این رابط صوتی اجرا و کیفیت صدا را تحت تاثیر قرار میدهد. در ثانی حتی بازیگران مشهور نیز به جای اجرای اپرا فریاد میزدند و در حین دیالوگ تپق و اشتباههای زیادی داشتند.
نمایشی استوار بر دیالوگ
بینوایان پارسایی در سالن بسیار بزرگی اجرا شد که تماشاگران مستقر در بالکنهای اول و دوم چندان چیزی از لباس و گریم نمیدیدند. از آن جایی که مانیتوری نیز برای مخاطبان تعبیه نشده بود بیشتر تماشاگران میتوانستند از روی صدا نمایش را دنبال کند.
شعرهایی که برای این داستان سروده شده بود بسیار بیمایه و سبک بودند. اغلب وزن و قافیه نداشتند و به کمک لحن و موسیقی میشد آنها را شعر به حساب آورد.
چون دیالوگها شعرگونه بودند و نویسندگان سعی کرده بودند داستان را منظوم کنند درباره غنای معنایی متن نمیتوان قضاوت کرد، ولی فارسی زبانی که با شعر آشنا هستند هم از شنیدن این دیالوگها احساس میکرد دست کم گرفته شده و نویسندگان برای موزون کردن دیالوگها تلاش لازم را نکردهاند.
بیشتر آنچه عرضه میشد، اجرایی همراه با موسیقی بود که در آن بیشتر حرکات موزون دیده میشد تا تاتر. از معدود صحنههایی که مخاطب شاهد تاتر بود جلوی خانه شهردار و صحنه مبارزه او با رئیس پلیس و صحنه عروسی کوزت بود. در باقی صحنهها بازیگران اشعاری سطحی را با موسیقی فریاد میزدند.
دکوری بزرگ، ولی غیرمتحرک
سالن اصلی تاتر شهر، وزارت کشور و تالار وحدت امکانات دکور خوبی دارند. مخاطبان پیگیر تاتر طراحیهای صحنه خوبی را پیشتر از این، دیدهاند. نمایشهایی، چون میسیسیپی نشسته میمیرد نمونهای موفق در نمایشهای اخیر است. دکور بینوایان در ۳ طبقه طراحی شده بود. طبقه سوم را گروه موسیقی پر کرده بودند.
طبقه دوم چندان استفاده مفید و دلالتمندی نداشت و به دلیل زیاد بودن بازیگران در بسیاری از صحنهها افرادی که نقش خاصی نداشتند و در روند داستان تغییری ایجاد نمیکردند در طبقه دوم میایستادند و حرکاتی بی محتوا ارائه داده یا با بازیگران اصلی همنوایی میکردند.
غیر از معدودی از صحنهها که دکور تغییر میکرد مخاطب اغلب با دکور ثابت مواجه میشد. برای ایجاد فضای مهمانخانه تنادردیه، خانه ژانوالژان، نبرد مبارزان و چند صحنه دیگر بخشهایی از دکور تغییر کرد.
مخاطب اگر داستان بینوایان را نمیدانست با پیگیری صحنههای این نمایش در جریان داستان قرار نمیگرفت. این تاتر برشهایی از بخشهای مهم رمان Les Misérables ویکتور هوگوست که با محوریت موسیقی اجرا میشود. موسیقی این کار فرآیند حرکت شر به خیر، بی عدالتی به عدالت، بطلان به حقیقت، شب به روز، جهنم به بهشت و از هیچ به خدا است.
دوستداشتنیترین خانواده تناردیه
در این نمایش سحردولتشاهی و هوتن شکیبا خانواده تناردیه را اجرا میکردند بازی این دو بسیار خوب و زیبا بود به طوری که نظر و کشش مخاطب را به سمت خود جلب میکرد.
ژانوالژان خسته
با اینکه سابقه کاری پارسا پیروزفر بسیار شایان توجه است و او از بهترینهای نمایش به حساب میآید در این تاتر او بارها اشتباه کرد و نوبت دیالوگ خود را اشتباه گفت. گویا ژان وان ژان از ناعدالتی خسته بود و به نوعی به بینوایان اعتراض داشت.
۰