وقتی زیبایی مد میشود!
مرتب از یک عمل جراحی زیبایی به عمل دیگر پناه میبرند و از یک نقطه شروع میکنند و پشت سر هم و پیدرپی اعمال فراوان زیبایی انجام میدهند به طوری که در نهایت ظاهر این افراد نهتنها زیبا نمیشود بلکه ظاهر عجیبی هم پیدا میکنند.
کد خبر :
۶۸۷۵۲
بازدید :
۱۰۵۲۰
ستاره جاوید | زیبایی و زیباییشناختی یکی از اولین احساسات پراهمیتی است که در انسان وجود دارد، بنابراین از نیازهای بسیار مهم انسانهاست و یکی از اصول اساسی و ستونهای تعیینکننده حقیقت هنر و جریانشناسی مد، در مفهوم زیباییشناسی مستتر است.
مؤلفههای زیبایی و زیباییشناسی از عصری به عصر دیگر متغیر است و زیبایی، نه دارای معیارهای مطلق، بلکه متکی بر اصول نسبی است. فرهنگ زیباییشناسی حتی از کشوری به کشوری دیگر و از اقلیمی به اقلیم دیگر، تغییر میکند و تابعی از خردهفرهنگ و فرهنگ ملی محسوب میشود.
در دهه معاصر، دستکاریهای پزشکی برای رسیدن به توتمی از زیبایی که توسط برخی جریانهای هالیوودی تبلیغ میشد، سبب شد تا زنان در هر سرزمینی دست به اقدامات تهاجمی متعددی زده و برای نزدیککردن خود به معیارهای زیبایی تبلیغاتی، اقدام به جراحی و تزریق کنند. جریانهایی که بیش از یک دهه به عنوان ترند زنانه، دنبال میشد و خوشبختانه از اعتبار پزشکی و اجتماعی رنگ باخته است.
از آنجا که زیبایی ظاهری هم کارکرد مهمی در اجتماع دارد، عنصر زیبایی بسیار برای مخاطب مهم است. شاید یکی از نکاتی که در حوزه زیباییشناسی مهم است، این باور عمومی باشد که هر کس زیباتر است در اجتماع پیرامون خود بیشتر مورد توجه قرار میگیرد، بیشتر دیده میشود و بیشتر مورد اعتماد اطرافیان است. بنابراین یکی از انگیزههای اساسی که مخاطب میکوشد زیباتر شود این است که توجه بیشتری جلب کند و بیشتر مورد توجه اطرافیان قرار گیرد.
برای همین است که اعتمادبهنفس و زیبایی با هم رابطه مستقیم دارند. خیلی وقتها کسی را میبینید که با اینکه صورت زیبایی دارد، اما چون اعتمادبهنفس ندارد از جذابیت کافی برخوردار نیست یا کسی که چهره معمولی دارد، اما به دلیل اعتمادبهنفسی که دارد جذابیت درونی بالاتری دارد.
«حسین خطیبی» روانشناس میگوید: نکته مهمی که در توجه مخاطبان مؤثر است «جذابیت» است که از درون یک فرد میآید. در یکی از کشورهای اروپایی آزمایش جالبی انجام شده است. در این آزمایش، عکس گروهی از بانوان را در اختیار گروه دیگری از آقایان قرار دادند و از آنان سؤال کردند که به نظر شما کدامیک از بانوان زیباتر است؟
در تستهای تکمیلی، دیده شد که آقایان به بانوانی رأی دادهاند که با او احساس همدلی بیشتر و همراهی بیشتری داشتند و به همین دلیل این فرد به نظر او زیباتر آمده است. بنابراین محققان تأکید کردند که شاید بتوان گفت: «جذابیت» چیزی متفاوت و جدا از «زیبایی ظاهری» است.
به همین دلیل است که گاهی فردی را میبینید که تمام معیارهای اولیه زیبایی را داراست، اما در برخورد نخستین یا اولین کلامآرایی، نه تنها حس خود را نسبت به او از دست میدهید بلکه حس میکنید که این فرد جذاب نیست، حتی ممکن است حس ناخوب و منفی هم نسبت به این فرد پیدا کنید. این حس به دلیل همان عدم جذابیت درونی است. برای همین است که گفته میشود «زیبایی درونی» خیلی مهم است و رضایت پایدار را به همراه دارد.
یکی از نکاتی که باید مورد توجه رسانهها قرار گیرد و آموزش داده شود این است که هر فرد با هر چهرهای که دارد باید بتواند جذابیتهای درونی خود را به اندازهای افزایش دهد که بتواند در مقابل مخاطبان خود، عزیزتر، محبوبتر و پسندیدهتر ظاهر شود.
در سالهای اخیر دیده شده که بسیاری از افراد در حوزه عملهای جراحی و جراحیهای زیبایی وارد شده و برای جراحی زیبایی اقدام کردهاند. بخشی از این گرایش اجتماعی، قابل قبول و پسندیده است و برای کسانی که عیوب خاصی در چهره دارند، توصیه میشود که برای برطرفکردن این عیوب جراحی کنند.
اعمال جراحی زیبایی هم از ابتدا با هدف ترمیم عیوب ایجاد شد ولی به تدریج شکل تجاری پیدا کرد و دیدید که در یک دهه اخیر چگونه افراد به طور مرتب وارد یک دور باطل و تسلسل باطلی شدهاند و برای زیباترشدن و مقبولترشدن، مرتب از یک عمل جراحی زیبایی به عمل دیگر پناه میبرند و از یک نقطه شروع میکنند و پشت سر هم و پیدرپی اعمال فراوان زیبایی انجام میدهند به طوری که در نهایت ظاهر این افراد نهتنها زیبا نمیشود بلکه ظاهر عجیبی هم پیدا میکنند.
به باور محققان و کارشناسان، این افراد هرگز «خودانگاری» خوبی نسبت به خویشتن ندارند و از شخصیت خود راضی نیستند. علتهای این تمایل سیریناپذیر به جراحیهای زیبایی، یکی گریز از پیری و ارائه جلوهای دائمی از جوانی است و دیگری نداشتن اعتمادبهنفس و عزت نفس ناشی از عدم توجه.
این اشخاص به جای اینکه اعتمادبهنفس درونی ایجاد کنند تا بتوانند توجه بیشتری جذب کنند، سعی میکنند با ایجاد تغییراتی در چهره و با فرمهای غریبی که در شکل ظاهری خود ایجاد میکنند احساس مورد توجه واقعشدن را در خود تقویت کنند. توجه بیش از حد به ظاهر، سبب میشود که این افراد در اکثر مواقع موضوعات درونی را فراموش کنند و بر جذابیتهای خاص و ظاهری دوران جوانی تمرکز کنند به همین دلیل وقتی پا به سن میگذارند و از جوانی فاصله میگیرند، چون دیگر چیزی ندارند عرضه کنند، دچار وضعیت روحی بدتری میشوند و به همین دلیل به سوی اقدامات بیشتر و اعمال جراحی بیشتر کشیده میشوند و فرمهای عجیبتری به خود میدهند.
در فرهنگ خودمان، هنرپیشهای که ۴۰ سال پیش به عنوان نماد زیبایی محسوب میشد، در مقایسه با نمادهای زیبایی امروز، دیگر زیبا محسوب نمیشود و هنرپیشه دیگری مطابق با معیارهای امروز، از دید مردم زیباست و نماد زیبایی قلمداد میشود؛ در هر دوره، فرهنگ یا اجتماعی به فرم دیگری از زیبایی، برچسب زیبایی زده میشود. این اصل در تمام دنیا صدق میکند و در طول زمان فرمهای زیبایی تغییر میکند ولی چیزی که ثابت و ماندگار است، جذابیت و زیبایی درونی است.
حتی معیارهای جذابیت درونی هم در فرهنگهای مختلف، فرق میکند. معیارهای زیباییهای درونی بسته به فرهنگهای مختلف و سطوح مختلف تحصیلات و جایگاههای قومی و ملیتی تفاوت میکند. معیارهای هر جامعه و هر قوم و هر طبقه اجتماعی نشان میدهد زیبایی و جذابیت درونی آن طبقه در چیست.
برای مثال زیبایی در فرهنگ آسیای جنوب شرقی یک مفهوم دارد و در اروپا مفهومی دیگر و در ایران و حتی در کشورهای عربی، با مفاهیم دیگری از زیبایی مواجه هستیم. معیارهای زیبایی ظاهری و درونی، مختص هر منطقه و هر فرهنگ است، اما نفوذ رسانهها و تبلیغات باعث میشود که در برهههای زمانی خاصی، برخی معیارهای زیبایی مختص یک منطقه خاص مثل آرایش خلیجی یا گریم ترکیهای که در سریالهایشان به شدت تبلیغ میشود، به مناطق و فرهنگهای دیگر هم کشیده شود و افراد در فرهنگها و مناطق مختلف بدون توجه به اینکه معیارهای منطقه دیگر با معیارها و فرهنگ زیباییشناسی خودشان منطبق است، اقدام به زیباشدن بر اساس آن معیارها میکنند که ممکن است در منطقه و فرهنگ خود مورد پذیرش یا انتقاد قرار گیرند.
آموزش اینکه معیارهای زیبایی در هر فرهنگ و منطقهای متفاوت است و در زمانههای مختلف، عنصر زیبایی دستخوش تغییر میشود، خیلی اهمیت دارد. آموزش موضوع زیبایی درونی و جاذبههای درونی که شامل طرز «اندیشه» و «کلام» است از همه این معیارهای زیبایی، پایدارتر و ماندگارتر است.
«سهراب هادی» معتقد است در حال حاضر پیوندی عمیق بین علوم پایه و هنرهای تزیینی شکل گرفته است. این امر موجب کشف نظرهایی است که با توسل به ملزومات و با بهرهگیری از ابزار و ادوات، به سادگی قادر خواهیم بود تا در خطوط صورت و شاخصههای فیزیکی خود و دیگران دخل و تصرف کنیم و از هر چهرهای، چهرهای نوتر و بدیعتر طراحی و ارائه کنیم. این امر در هنرهایی مانند تئاتر و سینما، توسعه روزافزونی داشته است و از آنجایی که الگوسازی و ارائه تیپهای اجتماعی نوعا از طریق سینما معرفی و شناخته میشوند، حضور در اجتماع عینی نیز، همین قدرت چهرهپردازی با نام علمی «گریم» را در پیوند با آرایشی زیبا برای انسانها، عیان کرده و به موضوعی جدی و جاری در جوامع تبدیل کرده است.
پیشه و حرفه آرایشگاهی و فرمتسازیهای متناسب با مضامین اجتماعی و ارائه صورتها و پوزیسیونهای آیینی، سنتی و بومی هر یک سرمایههای عظیمی از دانش و علم گریم شده و با تبدیل آنها به صورتهایی نو و بدیع، موجب نشاط اجتماعی و افزونشدن چهرههای تازه و متنوع در جهانی شده که خود در مسیر تحول، با پدیده فراگیری مواجه شده است: پدیده گرایش اجتماعی همه اقشار به زیباترشدن و به تبع آن در جامعه تحولپذیر ایران امروز نیز، موضوع جلوههای ویژه بصری و داشتن چهره و تیپهایی برخاسته از اسطورههای آیینی، دینی و حماسی دستمایههای ارزشمندی هستند برای الگوهای آرایشی و ایجاد چهرههای دلنشین و برخوردار از مناسبات اجتماعی ایران امروز.
گرایش همگانی به زیباترشدن و زیبایی و این پدیده بسیار ارزشمند و بهوجودآورنده نشاط روح و حرکتهای موقرانه در حرکت اجتماعی، همچون هر جریان پسندیده دیگر جا دارد که مورد حمایت و توجه جدی دستگاههای فرهنگی و اجتماعی ذیربط واقع شود.
۰