بخشش قاتلان اجیرشده

این دو قاتل بعد از محاکمه در دادگاه کیفری استان تهران به قصاص محکوم شدند، اما بعد از ۹ سال موفق به جلب رضایت اولیای‌دم شده و از مرگ نجات پیدا کردند. اما دو متهم دیگر این پرونده که به عنوان طراحان قتل شناخته شده بودند، همچنان در زندان به‌سر می‌بردند.

بر اساس محتویات پرونده، مهر سال ۸۹ زنی به نام لاله به مأموران خبر داد شوهرش گم شده است. او ادعا کرد تماسی از محل کار شوهرش گرفته شد و بعد شوهرش از خانه بیرون رفت و دیگر برنگشت. وقتی مأموران تحقیقات را آغاز کردند، متوجه شدند تماس خارج از ساعت اداری بود. ضمن اینکه مرد جوان آن زمان به محل کارش مراجعه نکرده بود.

کارآگاهان در بررسی‌های بیشتر حدس زدند احتمالا لاله مسائلی را می‌داند که از پلیس مخفی می‌کند. زمانی که از این زن بازجویی‌های علمی شد، لب به اعتراف گشود و گفت: دو نفر شوهرش را به قتل رسانده‌اند و این دو نفر از سوی مردی که عاشقش است، اجیر شده بودند.

لاله گفت: خسرو عاشق من شده بود و می‌خواست هرطوری شده با من ازدواج کند. از طرفی شوهرم حاضر نبود من را طلاق بدهد به همین دلیل خسرو تصمیم به قتل شوهرم گرفت. او دو نفر را به نام‌های یونس و حامد اجیر کرد و به آن‌ها پول داد تا شوهرم را بکشند.

او اطلاعاتی از من گرفت و بعد دیگر چیزی به من نگفت. آن‌ها روز حادثه با شوهرم تماس گرفتند و به بهانه اینکه عابربانک شعبه بانکی که در آن کار می‌کرد خراب است، از او خواستند به بانک برود. بعد در راه او را کشتند. وقتی متوجه شدم کار تمام شده است، موضوع مفقودی همسرم را به پلیس گزارش دادم.

بر اساس این گفته‌ها، مأموران حامد و یونس را بازداشت کردند و مورد بازجویی قرار دادند. این دو مرد به قتل اعتراف کردند و مدعی شدند به دلیل مشکلات مالی شدیدی که داشتند، حاضر به انجام چنین کاری شدند. آن‌ها گفتند: لاله به ما گفته بود شوهرش کارمند بانک است و قرار شد ما به بهانه اینکه عابربانک خراب شده است، او را از خانه بیرون بکشیم.

وقتی شوهر لاله از منزل بیرون آمد تا به بانک برود، در راه او را دزدیدیم و در منطقه‌ای بیابانی به قتل رساندیم و جسدش را دفن کردیم. اعترافات این دو متهم منجر به کشف جسد شد. با انتقال جنازه به پزشکی قانونی و با توجه به اعترافات لاله، مرد دیگری که در این پرونده نقش داشت نیز دستگیر شد.

خسرو که با لاله ارتباط داشت، بعد از دستگیری همه چیز را انکار کرد و مدعی شد سال‌هاست لاله را ندیده است. او گفت: اولین‌بار لاله به من ابراز علاقه کرد و از آنجایی که این رفتارش برایم جذاب بود، با او وارد رابطه شدم، اما بعد فهمیدم که لاله شوهر دارد و ارتباطم را با او قطع کردم. من ازدواج کردم و همسرم را هم خیلی دوست داشتم، اما لاله دست‌بردار نبود.

با اینکه همسر من نسبتی هم با لاله داشت، ما خیلی کم همدیگر را می‌دیدیم. لاله مدام با من تماس می‌گرفت و می‌گفت: من را دوست دارد، اما من اصلا او را تحویل نمی‌گرفتم تا اینکه چند روز قبل از حادثه با من تماس گرفت و گفت: دو آدم‌کش می‌خواهد که شوهرش را بکشد.

من باز توجه نکردم و گفتم موضوع به من ربطی ندارد و واقعا هم فکر نمی‌کردم چنین کاری کند. فکر می‌کردم برای تحریک من چنین حرفی می‌زند. گفته‌هایش را قبول نکردم و اصلا پولی هم ندادم و هماهنگی هم نکردم. حرف‌های لاله درباره من اصلا درست نیست و من بی‌گناه هستم.

هرچند خسرو مدعی شد نقشی در این پرونده نداشته است، اما لاله و دو مرد آدم‌کش ادعا‌های او را رد کردند و گفتند خسرو هماهنگی‌ها را برای قتل انجام داد. علاوه بر این، پیامک‌های مبادله‌شده بین آن‌ها نشان داد که خسرو در این قتل نقش داشته است.

در نهایت پرونده با صدور کیفرخواست برای متهمان برای رسیدگی به شعبه ۴ دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد و متهمان پای میز محاکمه رفتند. قضات حامد و یونس را با توجه به درخواست قصاص از سوی اولیای‌دم به مرگ محکوم کردند و لاله به ۲۵ سال حبس و ۹۹ ضربه شلاق و خسرو به ۱۵ سال حبس و ۹۹ ضربه شلاق محکوم شدند.

این حکم در دیوان عالی کشور به تأیید رسید. در حالی که حامد و یونس برای اجرای حکم به شعبه اجرای احکام معرفی شده بودند، اولیای‌دم به دلیل اینکه طراح اصلی قتل، آن‌ها نبودند تصمیم به گذشت گرفتند و متهمان را بعد از ۹ سال بخشیدند.

متهمان که برای محاکمه به لحاظ جنبه عمومی جرم به شعبه ۴ برده شده بودند، یک بار دیگر ابراز پشیمانی کردند و گفتند به دلیل اینکه به پول نیاز داشتند دست به این کار زدند. با پایان جلسه دادگاه هیئت قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.

منبع: روزنامه شرق