میمون‌ها لهجه‌های منطقه‌ای را یاد می‌گیرند

میمون‌ها لهجه‌های منطقه‌ای را یاد می‌گیرند

به گفته دانشمندان دانشگاه زوریخ، بوزینه‌ها مانند انسان، فرزندانشان را با کمک کل گروه بزرگ می‌کنند و این می‌تواند دلیل دیگری باشد که آن‌ها به مهارت‌های زبانی نیاز دارند.

کد خبر : ۷۳۸۱۰
بازدید : ۴۶۵۶۳
میمون‌ها لهجه‌های منطقه‌ای را یاد می‌گیرند
یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که میمون‌های بوزینه پس از آن که به مناطق جدید تغییر مکان می‌دهند، به سرعت «لهجه» خود را ظرف چند هفته با لهجه بوزینه‌های منطقه جدید سازگار می‌کنند.

طبق مقاله منتشر شده در پلوس وان، منطبق شدن با صدای آن‌ها می‌تواند راهی برای نشان دادن علاقه آن‌ها به گروه جدید و افزایش احتمال دیدار با یک هم نوع باشد.

به گفته دانشمندان دانشگاه زوریخ، بوزینه‌ها مانند انسان، فرزندانشان را با کمک کل گروه بزرگ می‌کنند و این می‌تواند دلیل دیگری باشد که آن‌ها به مهارت‌های زبانی نیاز دارند.

دکتر جودیت بورکارت، نویسنده ارشد گفت: «این چیزی است که شما در انگلیسی به آن لهجه می‌گویید. همه صدا زدن‌ها با صدای زیر است، بنابراین برای گوش انسان شنیدن این اختلافات دشوار است، اما با استفاده از تجزیه و تحلیل صوتی می‌توانیم این صدا‌ها را در مناطق مشخص تعیین کنیم».

«گوش بوزینه بسیار بیشتر با این صدا‌ها تطبیق دارد، بنابراین تفاوت‌ها به وضوح برای آن‌ها قابل شنیدن است».

دانشمندان قبلاً می‌دانستند که صدا زدن‌های بوزینه‌ها از یک منطقه به منطقه دیگر متفاوت است، اما نمی‌دانستند چرا. آن‌ها فکر می‌کردند که این تفاوت می‌تواند ناشی از تفاوت‌های ژنتیکی و عوامل محیطی باشد یا از طریق یادگیری اجتماعی آموخته شده باشد.

برای پاسخ به این پرسش، آن‌ها صدا زدن‌های بوزینه‌های معمولی را که به‌طور معمول در گروه‌هایی بین سه تا ۱۵ نفر هستند، قبل و بعد از انتقال به کُلُنی جدید، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.

آن‌ها به بوزینه‌های اسیر در سه کلنی اسپانیا، ایتالیا و سوئیس نگاه کردند. هر گروه ارتباط مستقیمی با گروه جدید نداشت، اما اعضای آن باز هم طی چند هفته صدا زدن‌های آنان را اقتباس کردند.

نویسنده اول این مطالعه، ایوان زورچر، از دانشگاه زوریخ گفت: «ما به وضوح می‌توانیم نشان دهیم که گویش‌های بوزینه‌های معمولی به صورت اجتماعی آموخته می‌شوند».

«اگر گویش‌های آن‌ها از نظر ژنتیکی تعیین می‌شد، انتقال به مکان جدید هیچ تغییری در صدا زدن آن‌ها ایجاد نمی‌کرد. تغییرات را با تفاوت در محیط نیز نمی‌توان توضیح داد».

بوزینه‌های نر تا زمانی که بزرگسال نشوند، در گروه خود باقی می‌مانند و در این مرحله، گروه را برای یافتن ماده‌ای برای تولید مثل ترک می‌کنند. یکی از رفتار‌های تعیین کننده اجتماعی آن‌ها سیستم همیاری در پرورش و مراقبت از نوزاد با خواهران و برادران و فرزندان در مراقبت از جوان‌تر‌ها است.

دکتر بورکارت گفت: «مانند انسان‌ها، وقتی به مکان جدید می‌روید، لهجه‌های جدید را می‌گیرید. اگر می‌خواهید تفاوت را مشخص کنید، لهجه خود را بیشتر متمایز می‌کنید. ما این را «یادگیری آوایی اجتماع» می‌نامیم.
این شگفت‌آور است، زیرا فکر می‌کنید ارتباط اجتماعی واقعاً مهم بوده، اما چنین نبوده است. «میمون‌هایی که به محیط جدید منتقل شده‌اند، بیشتر گویش خود را تغییر داده‌اند، اما احتمالاً گروه اصلی نیز چنین کرده‌اند».

دانشمندان می‌گویند، این مطالعه نشان می‌دهد که بوزینه‌های معمولی یک سیستم مدل مهم برای درک منشاء زبان هستند. دکتر بورکارت گفت: «کارکرد قبلاً وجود داشته است و این چیزی است که زبان می‌تواند بر روی آن ساخته شود».

محققان بعدی می‌خواهند ببینند که وقتی میمون‌ها از نظر اجتماعی تعامل دارند، چگونه لهجه‌هاشان تغییر می‌کند.
منبع: ایندیپندنت
۰
نظرات بینندگان
اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    سایر رسانه ها
    تازه‌‌ترین عناوین
    پربازدید