"اَبَر سه‌شنبه" در انتخابات آمریکا چه روزی است؟
برای کاندیدا‌هایی که اکنون از دیگران عقب هستند، ۳ مارس شاید آخرین فرصت برای جبران باشد. هم الیزابت وارن و هم جو بایدن که در رقابت‌های اول به شدت عقب ماندند، به‌شدت نیاز دارند تا در این روز ثابت کنند که هنوز امیدی برای آنها وجود دارد.
کد خبر :
۷۷۵۹۵
بازدید :
۵۶۰۹
در هر بار دور مقدماتی انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده، توجه فراوانی معطوف رقابت در ایالت‌های آیووا، نیوهمپشایر، نوادا و کارولینای جنوبی می‌شود، اما نامزد‌های خیلی کمی تا کنون برنده یا بازنده نامزدی حزب در انتخابات این چهار ایالت بوده‌اند. بلکه با برگزاری انتخابات ایالت‌های دیگر است که یک نامزد ممکن است از دیگران پیشی بگیرد یا از رقابت خارج شود.
هر دور با تعیین تقویم دور انتخاباتی، چندین ایالت معمولا سعی می‌کنند انتخابات‌های خود را به تاریخی نزدیک‌تر منتقل کنند تا به اهمیت آن بیفزایند، که در عمل باعث می‌شود چندین ایالت در یک روز انتخابات خود را برگزار کنند؛ و از آنجا که بیشترین تعداد ایالات در روز سه‌شنبه رای خواهند داد، این روز که بیشترین تعداد رای‌گیری‌های همزمان را دارد، «ابر سه‌شنبه» (Super Tuesday) نام گرفته است.
ابر سه‌شنبه این دوره روز ۳ مارس خواهد بود و در این روز ۱۴ ایالت انتخابات مقدماتی خود را برگزار خواهند کرد: آلاباما، آرکانزا، کالیفرنیا، کلرادو، مین، ماساچوست، مینه‌سوتا، کارولینای شمالی، اوکلاهما، تنسی، تگزاس، یوتا، ورمانت، و ویرجینیا، و نیز دموکرات‌هایی که در خارج از کشور حضور دارند، (رای‌گیری برای ایشان یک هفته طول خواهد کشید) و مجمع‌الجزایر ساموآی امریکا.
در مجموع، ۱۳۵۷ نماینده از ۱۹۹۱ نماینده مورد نیاز برای هر کاندیدا که برنده نامزدی حزب شود، در ابر سه‌شنبه برای رقابت در دسترس خواهد بود. تا آن زمان تنها تکلیف ۱۵۵ نماینده مشخص شده است.
درنتیجه، بسته به این که چند نامزد تا آن زمان هنوز در عرصه رقابت حضور داشته باشند و نحوه چگونگی توزیع رای‌ها در این روز، کاملا ممکن است ظاهری جدید به این رقابت ببخشد که تا کنون رقابتی نزدیک بوده است، یا از طرف دیگر، ممکن است باعث قدرت گرفتن و رقابت نزدیک چندین نماینده شود که در نهایت، حزب دموکرات را به آشوب خواهد کشید.
چرا مهم است؟
ابر سه‌شنبه برای پیشتازان فعلی رقابت، پیت بوتجج، برنی سندرز، و اخیرا ایمی کلوبوچار، به شدت مهم است. از آنجا که بسیاری از ایالات در این روز رقابت می‌کنند، هر یک از این سه تن می‌تواند نه تنها تا جای ممکن نماینده‌های مورد نیاز را کسب کند، بلکه حتی قادر است در ایالات چرخشی، مانند مینه‌سوتا، کلرادو و ویرجینیا، پیروز شود و به همین خاطر، حاکی از آن باشد که آن کاندیدا، نامزدی قوی در انتخابات سراسری و در سطح ملی خواهد بود.
در همین حال، تام استیر میلیاردر در صدد است تا آخرین تلاش خود را (در صورت امکان) در ایالات کارولینای جنوبی و نوادا نشان دهد و نمایندگانی را از آن خود کند. اما این روز احتمالا از همه بیشتر برای مایکل بلومبرگ حیاتی است.
بلومبرگ در ۴ دور مقدماتی اولیه شرکت نکرده است و به جای آن، مبالغ هنگفتی را خرج (تبلیغات در) ایالات رای‌دهنده در ابر سه‌شنبه کرده است و امیدوار است طی یک روز، برنده میلیون‌های رای و صد‌ها نماینده در سطح کشور شود. اگر این طرح او شکست بخورد، سرمایه‌گذاری بدون بازده وحشتناکی بوده است.
در همین حال، برای کاندیدا‌هایی که اکنون از دیگران عقب هستند، ۳ مارس شاید آخرین فرصت برای جبران باشد. هم الیزابت وارن و هم جو بایدن که در رقابت‌های اول به شدت عقب ماندند، به‌شدت نیاز دارند تا در این روز ثابت کنند که هنوز امیدی برای آنها وجود دارد.
ایالت سکونتگاه وارن، ماساچوست، در این روز رای می‌دهد که به او شانس خوبی برای دستیابی به یک پیروزی حداقلی خواهد داد، ولی او به پیروزی گسترده‌تری از تنها یک ایالت نیاز دارد؛ و اگر وارن و بایدن نتوانند برنده آرای عمومی مردم در حداقل چند ایالت شوند یا به چنین وضعیتی نزدیک هم نشوند، آنگاه بسیار دشوار خواهند توانست رای‌دهندگان و رسانه‌ها راضی کنند که هنوز امیدی برای آنها وجود دارد، و از آنها هم مهمتر، جلب رضایت حامیان مالی که تعیین‌کننده ادامه یا خاتمه فعالیت ستاد انتخاباتی ایشان است، ناممکن خواهد بود.
این قاعده درباره بلومبرگ و استیر مصداق ندارد، چرا که ستاد‌های انتخاباتی پرهزینه دور مقدماتی خود را از جیب خود و حساب‌های شخصی تامین می‌کنند. این قاعده همچنین درباره برنی سندرز هم مصداق ندارد که در حال حاضر، پیشتاز نظرسنجی‌ها در سطح کشور است و کارزار انتخاباتی او توسط هدایای مالی کوچک آحاد طرفداران (به طور میانگین نفری کمتر از ۲۰ دلار) تامین شده است.
چگونه نامزد‌ها حائز نمایندگان می‌شوند؟
اولین شرط برای آن که هر نامزدی اصلا بتواند نماینده‌ای را از آن خود کند، این است که حداقل حائز ۱۵ درصد آرای مردم در محل رقابت شود. اگر میزان آرای نامزدی به این مقدار نرسد، هیچ نماینده‌ای به او تعلق نخواهد گرفت.
این قاعده نه تنها در سطح ایالت، بلکه در سطح تمام حوزه‌های انتخاباتی که نماینده‌های خود را دارند، جاری است. در بعضی ایالات‌ها، این حوزه‌های انتخاباتی بر اساس انتخابات نمایندگان آن ایالت در کنگره، و در برخی دیگر، بر اساس انتخابات مجلس سنای ایالت تقسیم‌بندی می‌شود. این روند باعث تضمین این امر می‌شود که هر نامزد تنها در صورت رقابتی جدی و پیروزی در حوزه‌های انتخاباتی متعدد، بتواند نمایندگان زیادی را از آن خود کند.
مشکل ابر سه‌شنبه، اما این است که از آنجا که بسیاری از حوزه‌های انتخاباتی به طور همزمان رای می‌گیرند، ستاد‌های انتخاباتی واقعا باید تمام منابع خود را به خدمت بگیرند تا در حوزه‌هایی کافی، تاثیر لازم را بگذارند و برنده تعدادی نماینده شوند.
سناریوی کابوس
به طور خلاصه: اگر چندین نماینده در جا‌های مختلف نتایج مشابه یکدیگر کسب کنند و همه دوشادوش هم قرار بگیرند، در پایان شب احتمالا ابر سه‌شنبه هیچ نقشی در باریک‌تر کردن عرصه رقابت و خروج بعضی از ایشان از دور مقدماتی نخواهد داشت.
برای مثال، ایالت کالیفرنیا در کل ۴۹۵ نماینده دارد، اما نحوه توزیع آنها مبتنی بر روشی پیچیده است. به همین خاطر، برای یک نامزد بسیار سخت خواهد بود تا در این ایالت به نتیجه‌ای کاملا متمایز و پیشتاز دیگران دست یابد؛ حتی اگر برنده اکثر آرا در سراسر ایالت شود.
بیشتر نمایندگان این ایالت، ۲۷۱ تن از آنها، بر اساس حوزه‌های انتخاباتی کنگره تعیین می‌شوند و هر حوزه تعدادی نماینده را بر اساس نتایج هر کاندیدا در آنجا به ایشان اعطا خواهد کرد.
برای مثال، بیایید نگاهی بیندازیم به حوزه انتخاباتی ۳۳ این ایالت که شامل شهر‌های بورلی هیلز و مالیبو است. این حوزه ۶ نماینده دارد، یعنی اگر سه نامزد برنده ۳۰ درصد آرا (یا تا حدی نزدیک آن) شوند، هر یک دو نماینده خواهند گرفت؛ و اگر فرض بگیریم که آن سه کاندیدا، آخرین سه نفر حاضر در رقابت دور انتخاباتی باشند، آن وقت رای این حوزه اساسا بی‌معنی خواهد شد.
اگر در ابر سه‌شنبه این امر در سراسر ایالات رای‌دهنده در این روز، یا حتی در برخی از آنها، رخ دهد، بدان معنی است که گرچه بیش از یک سوم نمایندگان موجود در این دور توزیع شده‌اند، اما هنوز هیچ نامزدی از دیگران پیشی نگرفته است.
بعد از آن چه خواهد شد؟
اگر این شب بزرگ سرنوشت دور انتخاباتی را روشن نکند نیز دو روز بزرگ دیگر، شبیه ابر سه‌شنبه، به زودی بعد از آن برگزار می‌شود. در روز ۱۰ مارس، ۶ ایالت انتخابات دور مقدماتی خود را همزمان برگزار خواهند کرد: آیداهو، میشیگان، می‌سی‌سی‌پی، میزوری، واشنگتن، و داکوتای شمالی.
به خاطر شکست هیلاری کلینتون در سال ۲۰۱۶ به دونالد ترامپ در میشیگان، این ایالت به طور نمادین بسیار مهم شده است و هر نامزدی که برنده آن شود، اعتبار فراوانی هم کسب خواهد کرد.
سپس در ۱۷ مارس، ۴ ایالت بزرگ وارد رقابت می‌شوند: آریزونا، فلوریدا، ایلینوی، و اوهایو. این ایالات در مجموع ۵۷۷ نماینده دارند که این روز را تبدیل به بزرگترین روز رای‌گیری می‌کند تا انتخاباتی که به «دور مقدماتی آسلا» (Acela primary) معروف است، در روز ۲۸ آوریل در ساحل شرقی کشور برگزار شود.
چه می‌شود اگر همین طور ادامه یابد؟
اگر این انتخابات‌ها اکثر کاندیدا‌ها را از عرصه رقابت خارج نکنند، دموکرات‌ها احتمالا با مشکل مواجه خواهند شد. چرا که اگر تعداد زیادی از نامزد‌ها برای مدتی طولانی در رقابت بمانند، ممکن است هر یک به بردن تعدادی نماینده ادامه دهند و تعداد نمایندگان هیچ یک از آنان به میزان لازم برای کسب کاندیداتوری حزب نرسد.
در این صورت، ممکن است حزب بدون رسیدن قطعی به نامزد نهایی خویش، وارد نشست در تابستان شود و نامزد‌ها را مجبور کند که با کسب حمایت اعضای عالی‌رتبه حزب، برنده نهایی را تعیین کنند. این، سناریویی است که دموکرات‌ها عاجزانه خواهان اجتناب از آن هستند.
آخرین باری که انتخابات دور مقدماتی به وضعیتی بغرنج دچار شد، سال ۲۰۰۸ بود، هنگامی که هیلاری کلینتون و باراک اوباما تا آخرین انتخابات‌ها سخت دوشادوش یکدیگر رقابت کردند. آن سال در ابر سه‌شنبه، اوباما و کلینتون تعداد نمایندگان موجود را تقریبا مساوی با یکدیگر تقسیم کردند و از همان موقع، نزدیکی این رقابت بر همه آشکار شد.
در ادامه هم ۴ ماه فرساینده از فعالیت‌های انتخاباتی باعث شد تا همه ترس آن را بردارند که این رقابت به شدت به حزب آسیب خواهد زد، ولی در آخر کلینتون سریع از اوباما حمایت کرد و برای او فعالیت انتخاباتی کرد و نهایتا هم به عنوان وزیر امور خارجه به کابینه وی پیوست.
با این وجود، رقابت سال ۲۰۱۶ متفاوت بود. گرچه هیلاری کلینتون با قطعیت برنده نامزدی حزب شد، برنی سندرز و طرفدارانش هیچ وقت به طور کامل از کاندیداتوری وی حمایت نکردند، که باعث تفرقه‌ای عمیق میان اعضای حزب شد و اعتبار کلینتون را تخریب کرد.
هر دور با تعیین تقویم دور انتخاباتی، چندین ایالت معمولا سعی می‌کنند انتخابات‌های خود را به تاریخی نزدیک‌تر منتقل کنند تا به اهمیت آن بیفزایند، که در عمل باعث می‌شود چندین ایالت در یک روز انتخابات خود را برگزار کنند؛ و از آنجا که بیشترین تعداد ایالات در روز سه‌شنبه رای خواهند داد، این روز که بیشترین تعداد رای‌گیری‌های همزمان را دارد، «ابر سه‌شنبه» (Super Tuesday) نام گرفته است.
ابر سه‌شنبه این دوره روز ۳ مارس خواهد بود و در این روز ۱۴ ایالت انتخابات مقدماتی خود را برگزار خواهند کرد: آلاباما، آرکانزا، کالیفرنیا، کلرادو، مین، ماساچوست، مینه‌سوتا، کارولینای شمالی، اوکلاهما، تنسی، تگزاس، یوتا، ورمانت، و ویرجینیا، و نیز دموکرات‌هایی که در خارج از کشور حضور دارند، (رای‌گیری برای ایشان یک هفته طول خواهد کشید) و مجمع‌الجزایر ساموآی امریکا.
در مجموع، ۱۳۵۷ نماینده از ۱۹۹۱ نماینده مورد نیاز برای هر کاندیدا که برنده نامزدی حزب شود، در ابر سه‌شنبه برای رقابت در دسترس خواهد بود. تا آن زمان تنها تکلیف ۱۵۵ نماینده مشخص شده است.
درنتیجه، بسته به این که چند نامزد تا آن زمان هنوز در عرصه رقابت حضور داشته باشند و نحوه چگونگی توزیع رای‌ها در این روز، کاملا ممکن است ظاهری جدید به این رقابت ببخشد که تا کنون رقابتی نزدیک بوده است، یا از طرف دیگر، ممکن است باعث قدرت گرفتن و رقابت نزدیک چندین نماینده شود که در نهایت، حزب دموکرات را به آشوب خواهد کشید.
چرا مهم است؟
ابر سه‌شنبه برای پیشتازان فعلی رقابت، پیت بوتجج، برنی سندرز، و اخیرا ایمی کلوبوچار، به شدت مهم است. از آنجا که بسیاری از ایالات در این روز رقابت می‌کنند، هر یک از این سه تن می‌تواند نه تنها تا جای ممکن نماینده‌های مورد نیاز را کسب کند، بلکه حتی قادر است در ایالات چرخشی، مانند مینه‌سوتا، کلرادو و ویرجینیا، پیروز شود و به همین خاطر، حاکی از آن باشد که آن کاندیدا، نامزدی قوی در انتخابات سراسری و در سطح ملی خواهد بود.
در همین حال، تام استیر میلیاردر در صدد است تا آخرین تلاش خود را (در صورت امکان) در ایالات کارولینای جنوبی و نوادا نشان دهد و نمایندگانی را از آن خود کند. اما این روز احتمالا از همه بیشتر برای مایکل بلومبرگ حیاتی است.
بلومبرگ در ۴ دور مقدماتی اولیه شرکت نکرده است و به جای آن، مبالغ هنگفتی را خرج (تبلیغات در) ایالات رای‌دهنده در ابر سه‌شنبه کرده است و امیدوار است طی یک روز، برنده میلیون‌های رای و صد‌ها نماینده در سطح کشور شود. اگر این طرح او شکست بخورد، سرمایه‌گذاری بدون بازده وحشتناکی بوده است.
در همین حال، برای کاندیدا‌هایی که اکنون از دیگران عقب هستند، ۳ مارس شاید آخرین فرصت برای جبران باشد. هم الیزابت وارن و هم جو بایدن که در رقابت‌های اول به شدت عقب ماندند، به‌شدت نیاز دارند تا در این روز ثابت کنند که هنوز امیدی برای آنها وجود دارد.
ایالت سکونتگاه وارن، ماساچوست، در این روز رای می‌دهد که به او شانس خوبی برای دستیابی به یک پیروزی حداقلی خواهد داد، ولی او به پیروزی گسترده‌تری از تنها یک ایالت نیاز دارد؛ و اگر وارن و بایدن نتوانند برنده آرای عمومی مردم در حداقل چند ایالت شوند یا به چنین وضعیتی نزدیک هم نشوند، آنگاه بسیار دشوار خواهند توانست رای‌دهندگان و رسانه‌ها راضی کنند که هنوز امیدی برای آنها وجود دارد، و از آنها هم مهمتر، جلب رضایت حامیان مالی که تعیین‌کننده ادامه یا خاتمه فعالیت ستاد انتخاباتی ایشان است، ناممکن خواهد بود.
این قاعده درباره بلومبرگ و استیر مصداق ندارد، چرا که ستاد‌های انتخاباتی پرهزینه دور مقدماتی خود را از جیب خود و حساب‌های شخصی تامین می‌کنند. این قاعده همچنین درباره برنی سندرز هم مصداق ندارد که در حال حاضر، پیشتاز نظرسنجی‌ها در سطح کشور است و کارزار انتخاباتی او توسط هدایای مالی کوچک آحاد طرفداران (به طور میانگین نفری کمتر از ۲۰ دلار) تامین شده است.
چگونه نامزد‌ها حائز نمایندگان می‌شوند؟
اولین شرط برای آن که هر نامزدی اصلا بتواند نماینده‌ای را از آن خود کند، این است که حداقل حائز ۱۵ درصد آرای مردم در محل رقابت شود. اگر میزان آرای نامزدی به این مقدار نرسد، هیچ نماینده‌ای به او تعلق نخواهد گرفت.
این قاعده نه تنها در سطح ایالت، بلکه در سطح تمام حوزه‌های انتخاباتی که نماینده‌های خود را دارند، جاری است. در بعضی ایالات‌ها، این حوزه‌های انتخاباتی بر اساس انتخابات نمایندگان آن ایالت در کنگره، و در برخی دیگر، بر اساس انتخابات مجلس سنای ایالت تقسیم‌بندی می‌شود. این روند باعث تضمین این امر می‌شود که هر نامزد تنها در صورت رقابتی جدی و پیروزی در حوزه‌های انتخاباتی متعدد، بتواند نمایندگان زیادی را از آن خود کند.
مشکل ابر سه‌شنبه، اما این است که از آنجا که بسیاری از حوزه‌های انتخاباتی به طور همزمان رای می‌گیرند، ستاد‌های انتخاباتی واقعا باید تمام منابع خود را به خدمت بگیرند تا در حوزه‌هایی کافی، تاثیر لازم را بگذارند و برنده تعدادی نماینده شوند.
سناریوی کابوس
به طور خلاصه: اگر چندین نماینده در جا‌های مختلف نتایج مشابه یکدیگر کسب کنند و همه دوشادوش هم قرار بگیرند، در پایان شب احتمالا ابر سه‌شنبه هیچ نقشی در باریک‌تر کردن عرصه رقابت و خروج بعضی از ایشان از دور مقدماتی نخواهد داشت.
برای مثال، ایالت کالیفرنیا در کل ۴۹۵ نماینده دارد، اما نحوه توزیع آنها مبتنی بر روشی پیچیده است. به همین خاطر، برای یک نامزد بسیار سخت خواهد بود تا در این ایالت به نتیجه‌ای کاملا متمایز و پیشتاز دیگران دست یابد؛ حتی اگر برنده اکثر آرا در سراسر ایالت شود.
بیشتر نمایندگان این ایالت، ۲۷۱ تن از آنها، بر اساس حوزه‌های انتخاباتی کنگره تعیین می‌شوند و هر حوزه تعدادی نماینده را بر اساس نتایج هر کاندیدا در آنجا به ایشان اعطا خواهد کرد.
برای مثال، بیایید نگاهی بیندازیم به حوزه انتخاباتی ۳۳ این ایالت که شامل شهر‌های بورلی هیلز و مالیبو است. این حوزه ۶ نماینده دارد، یعنی اگر سه نامزد برنده ۳۰ درصد آرا (یا تا حدی نزدیک آن) شوند، هر یک دو نماینده خواهند گرفت؛ و اگر فرض بگیریم که آن سه کاندیدا، آخرین سه نفر حاضر در رقابت دور انتخاباتی باشند، آن وقت رای این حوزه اساسا بی‌معنی خواهد شد.
اگر در ابر سه‌شنبه این امر در سراسر ایالات رای‌دهنده در این روز، یا حتی در برخی از آنها، رخ دهد، بدان معنی است که گرچه بیش از یک سوم نمایندگان موجود در این دور توزیع شده‌اند، اما هنوز هیچ نامزدی از دیگران پیشی نگرفته است.
بعد از آن چه خواهد شد؟
اگر این شب بزرگ سرنوشت دور انتخاباتی را روشن نکند نیز دو روز بزرگ دیگر، شبیه ابر سه‌شنبه، به زودی بعد از آن برگزار می‌شود. در روز ۱۰ مارس، ۶ ایالت انتخابات دور مقدماتی خود را همزمان برگزار خواهند کرد: آیداهو، میشیگان، می‌سی‌سی‌پی، میزوری، واشنگتن، و داکوتای شمالی.
به خاطر شکست هیلاری کلینتون در سال ۲۰۱۶ به دونالد ترامپ در میشیگان، این ایالت به طور نمادین بسیار مهم شده است و هر نامزدی که برنده آن شود، اعتبار فراوانی هم کسب خواهد کرد.
سپس در ۱۷ مارس، ۴ ایالت بزرگ وارد رقابت می‌شوند: آریزونا، فلوریدا، ایلینوی، و اوهایو. این ایالات در مجموع ۵۷۷ نماینده دارند که این روز را تبدیل به بزرگترین روز رای‌گیری می‌کند تا انتخاباتی که به «دور مقدماتی آسلا» (Acela primary) معروف است، در روز ۲۸ آوریل در ساحل شرقی کشور برگزار شود.
چه می‌شود اگر همین طور ادامه یابد؟
اگر این انتخابات‌ها اکثر کاندیدا‌ها را از عرصه رقابت خارج نکنند، دموکرات‌ها احتمالا با مشکل مواجه خواهند شد. چرا که اگر تعداد زیادی از نامزد‌ها برای مدتی طولانی در رقابت بمانند، ممکن است هر یک به بردن تعدادی نماینده ادامه دهند و تعداد نمایندگان هیچ یک از آنان به میزان لازم برای کسب کاندیداتوری حزب نرسد.
در این صورت، ممکن است حزب بدون رسیدن قطعی به نامزد نهایی خویش، وارد نشست در تابستان شود و نامزد‌ها را مجبور کند که با کسب حمایت اعضای عالی‌رتبه حزب، برنده نهایی را تعیین کنند. این، سناریویی است که دموکرات‌ها عاجزانه خواهان اجتناب از آن هستند.
آخرین باری که انتخابات دور مقدماتی به وضعیتی بغرنج دچار شد، سال ۲۰۰۸ بود، هنگامی که هیلاری کلینتون و باراک اوباما تا آخرین انتخابات‌ها سخت دوشادوش یکدیگر رقابت کردند. آن سال در ابر سه‌شنبه، اوباما و کلینتون تعداد نمایندگان موجود را تقریبا مساوی با یکدیگر تقسیم کردند و از همان موقع، نزدیکی این رقابت بر همه آشکار شد.
در ادامه هم ۴ ماه فرساینده از فعالیت‌های انتخاباتی باعث شد تا همه ترس آن را بردارند که این رقابت به شدت به حزب آسیب خواهد زد، ولی در آخر کلینتون سریع از اوباما حمایت کرد و برای او فعالیت انتخاباتی کرد و نهایتا هم به عنوان وزیر امور خارجه به کابینه وی پیوست.
با این وجود، رقابت سال ۲۰۱۶ متفاوت بود. گرچه هیلاری کلینتون با قطعیت برنده نامزدی حزب شد، برنی سندرز و طرفدارانش هیچ وقت به طور کامل از کاندیداتوری وی حمایت نکردند، که باعث تفرقه‌ای عمیق میان اعضای حزب شد و اعتبار کلینتون را تخریب کرد.
منبع: ایندیپندنت
۰
