آتالانتا – والنسیا؛ بمب بیولوژیک

آتالانتا – والنسیا؛ بمب بیولوژیک

معلوم نیست دقیقا اولین شخصی که در ایتالیا به ویروس کرونا مبتلا شد چه کسی بوده است، اما تمام کارشناسان پزشکی و مخصوصا شهردار شهر برگامو معتقدند برگزاری مسابقه دو تیم دقیقا همانند یک بمب بیولوژیک عمل کرده است.

کد خبر : ۷۹۱۴۱
بازدید : ۱۷۱۸
آتالانتا – والنسیا؛ بمب بیولوژیک
علی ولی‌اللهی | برگامو شهری است در ۵۰ کیلومتری شمال شرقی میلان در کشور ایتالیا. شهری با جمعیت حدودی ۱۲۰ هزار نفر که بیشترشان عاشق تیمی هستند به نام آتالانتا. آتالانتا هیچ‌وقت در سری آ. تیم بزرگی نبوده است. بزرگ‌ترین افتخار این تیم که ۱۱۲ سال از تاسیسش می‌گذرد یک بار قهرمانی جام حذفی ایتالیا در سال ۱۹۶۲ بوده است.
برای چنین تیمی با چنین پیشینه‌ای بدون شک حضور در مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا در اولین فصل حضورشان در یک تورنمنت اروپایی رویایی باورنکردنی به نظر می‌رسد. اجازه بدهید کمی به عقب برگردیم و به این اشاره کنیم که آتالانتا فصل گذشته با هدایت جان پیه‌رو گاسپارینی موفق شد در کمال تعجب بالاتر از تیم‌هایی نظیر اینتر، میلان، رم، لاتزیو و سایر مدعیان جایگاه سوم سری آ. را به دست آورد و به لیگ قهرمانان برسد.
این دستاورد شگفت‌انگیز که با بازی‌های درخشان و پیروزی‌های پرگل برای آتالانتا به ارمغان آمده بود نتیجه یک پروژه چند ساله محسوب می‌شد که از سال ۲۰۱۶ استارت خورده بود. آبی‌ومشکی پوشان شهر کوچک برگامو در نخستین تجربه اروپایی خود در فصل جدید لیگ قهرمانان در دور رفت بسیار ناامید‌کننده ظاهر شدند و با سه شکست به اروپا سلام دادند.
اما تیم بی‌تجربه گاسپارینی در مسابقات اروپایی، بعد از سه شکست شرایط جدید را درک کرد و در دو رقابت بعد با دو پیروزی و کسب تساوی ارزشمند مقابل من‌سیتی با ۷ امتیاز توانست صعودی معجزه‌آسا را تجربه کند. قرعه تازه‌وارد‌ها در این مرحله والنسیای اسپانیا بود؛ خفاش‌های مستایا!

شاید همه‌چیز از همین جا آغاز شد؛ از خفاش. حضور آتالانتا به عنوان یک تیم کوچک در جمع ۱۶ تیم برتر اروپا هواداران این تیم را به وجد آورده است. آن‌ها همه دوست دارند نظاره‌گر بازی تیم‌شان در این مرحله باشند. اتفاقی که واقعا ممکن است دیگر تکرار نشود.
اما ورزشگاه خانگی آتالانتا با نام آتلتی آتزوری تنها ۲۱ هزار نفر ظرفیت دارد و مدیران باشگاه آتالانتا با توجه به درخواست‌های بی‌شمار هواداران مجبور می‌شوند ورزشگاه سن‌سیرو شهر میلان را برای بازی تیم‌شان اجاره کنند. جایی که بیش از ۴۰ هزار برگامویی می‌توانند شاهد تاریخ‌سازی تیم‌شان باشند. در آن سوی دنیا و در شرق قاره آسیا، اما خبری از فوتبال نیست و بیماری کرونا در چین در حال قربانی گرفتن است.
موارد ابتلای معدودی در سایر کشور‌ها گزارش شده است، اما به غیر از چین هیچ کشوری عملا با این مریضی درگیر نیست. بنابراین یوفا و مقامات ایتالیا مشکلی با برگزاری رقابت مرحله یک‌هشتم نهایی ندارند. حدود یک‌سوم جمعیت شهر برگامو بلیت به دست در تاریخ ۳۰ بهمن وارد شهر میلان و سپس استادیوم سن‌سیرو می‌شوند، چفت در چفت یکدیگر می‌نشینند و در کنار ۲۵۰۰ نفر از اهالی شهر بندری والنسیا پیروزی غرورانگیز الهه فوتبال ایتالیا را نظاره می‌کنند. آتالانتا ۴ بر ۱ والنسیا را در هم می‌شکند تا خیال هواداران از بابت صعود به جمع هشت تیم برتر اروپا راحت شود.

طرفداران آتالانتا شب پیروزی برابر والنسیا تا صبح به جشن و پایکوبی در آغوش یکدیگر پرداختند و با خیالی آسوده راهی شهرشان شدند غافل از اینکه در حال انتقال یک بمب بیولوژیک به خانه‌های خودشان هستند. همان‌طور که آن ۲۵۰۰ اسپانیایی مغموم در حال همین کار بودند. معلوم نیست دقیقا اولین شخصی که در ایتالیا به ویروس کرونا مبتلا شد چه کسی بوده است، اما تمام کارشناسان پزشکی و مخصوصا شهردار شهر برگامو معتقدند برگزاری مسابقه دو تیم دقیقا همانند یک بمب بیولوژیک عمل کرده است.
تراکم جمعیت و شادی و عزای دسته‌جمعی هواداران آن شب به راحتی ویروس کرونا را بین افراد دست به دست کرد و انتقال این همه آدم به شهر و کشور دیگر باعث شد دو کشور ایتالیا و اسپانیا بلافاصله تبدیل به کانون بحران کرونا در اروپا شوند.
کمتر از یک هفته بعد از مسابقه، تست ۷۰۰۰ نفر در برگامو مثبت شد و بیش از ۱۰۰۰ نفر جان خود را از دست دادند و برگامو بالاترین آمار مرگ و میر ناشی از ویروس را در سراسر ایتالیا ثبت کرد. در اسپانیا نیز تست ۲۶۰۰ نفر مثبت اعلام شد
. اما ابتلا تنها متعلق به هواداران دو تیم نبود و برخی از بازیکنان آتالانتا و والنسیا نیز به این بیماری مبتلا شدند. اولین فرد دروازه‌بان آبی مشکی پوشان بود و بعد نوبت به یک سوم از بازیکنان والنسیا رسید که تست ابتلای آن‌ها مثبت شود.

مدتی بعد رقابت‌های فوتبال در اروپا به‌طور کامل تعطیل شد، اما دو کشور ایتالیا و اسپانیا همچنان در حال قربانی دادن هستند. نمی‌توان به‌طور قطع گفت که تمام بدبختی‌های این دو کشور به خاطر این بازی فوتبال بوده است، اما شکی در این نیست که بخشی از بحران از زمین چمن و سکو‌های ورزشگاه قدیمی سن‌سیرو آغاز شده است.
یوفا هنوز در مورد برگزاری این مسابقه تقصیری را متوجه خود نمی‌داند و پرسش‌گران را در این زمینه به سازمان جهانی بهداشت ارجاع می‌دهد. در آن زمان فشار مشخصی از سوی WHO برای لغو مسابقات به نهاد‌های فوتبال وارد نشده بود. اما هر چه که هست حالا باید فوتبال را مسبب بخشی از بحران به وجود آمده دانست.
طعنه‌آمیز اینجاست که باز هم پای یک خفاش در میان بوده است. همان‌طور که گفته می‌شود عامل اصلی شیوع ویروس در ووهان خوردن سوپ خفاش بوده است، می‌توان گفت: عامل اصلی شیوع کرونا در ایتالیا نیز بازی با خفاش‌ها و سلاخی آن‌ها بوده است.
قسمت تلخ داستان هم تعلق می‌گیرد به هزاران هزار هوادار آتالانتا که دیگر نیستند تا ادامه ماجراجویی جذاب تیم‌شان را در لیگ قهرمانان ببینند. شاید خیلی از آن‌ها حتی ندیدند که تیم محبوب‌شان یک هفته بعد در مستایا نیز والنسیا را ۴‌تایی کرد و حالا در جمع هشت تیم برتر اروپاست. شاید هم بعد از همه این‌ها دیگر هیچ طرفداری در شهر برگامو جرات رفتن به استادیوم‌های فوتبال را تا مدت‌ها نداشته باشد.
۰
نظرات بینندگان
اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    سایر رسانه ها
    تازه‌‌ترین عناوین
    پربازدید