عاشقی در اسارت: آسانژ چطور در سفارت بچهدار شد؟
نطفه گابریل، ۳ساله و برادرش ماکس، ۱ساله، هر دو زمانی بسته شد که آسانژ در سفارتِ اکوادور در لندن مخفی بود. چند افشاگرِ یک شرکتِ امنیتی گفتهاند، نقشههایی وجود داشته برای آنکه آسانژ را به زور از سفارت خارج و او را مسموم کنند. آسانژ متهم است که هزاران سندِ سریِ دیپلماتیک و نظامیِ آمریکا را منتشر کرده که برخی از این اسناد جنایاتِ جنگیِ آمریکا را در عراق و افغانستان فاش کردهاند. مجموعِ اتهاماتی که علیه او صادر شده در آمریکا ۱۷۵ سال زندانی دارد.
کد خبر :
۸۱۷۰۵
بازدید :
۹۰۳۵۸
فرادید | نامزدِ رسمیِ ژولیانِ آسانژ بهتازگی درباره اینکه چطور توانسته از بنیانگذارِ ویکیلیکس در داخلِ سفارتِ اکوادور در لندن صاحبِ دو فرزند شود، پردهبرداری کرده است.
استلا موریس، وکیلِ ۳۷سالۀ متولدِ آفریقای جنوبی، در سال ۲۰۱۵ عاشقِ آسانژ شد؛ یعنی همان وقتی که به عنوانِ وکیلِ آسانژ با او ملاقات میکرد تا با تهیه یک لایحه قانونی از استردادِ آسانژ به آمریکا جلوگیری کند.
آسانژ به دلیلِ آنچه نشتِ صدهاهزار اسنادِ محرمانه سرویسهای اطلاعاتیِ آمریکا نامیده میشود با اتهامِ جاسوسی مواجه است.
نطفه گابریل، ۳ساله و برادرش ماکس، ۱ساله، هر دو زمانی بسته شد که آسانژ در سفارتِ اکوادور در لندن مخفی بود. سفارتِ اکوادور در لندن از سالِ ۲۰۱۲ تا آوریل سالِ گذشته که آسانژ را از سفارت بیرون کشیده و او را به زندان منتقل کردند، به آسانژ پناهندگیِ سیاسی داده بود.
موریس میگوید: او «خوششانس است که توانسته با آسانژ که جهان را با ویکیلیکس تغییر داد، ملاقات کند.» او میگوید: «ما کمکم بههم نزدیکتر شدیم و تبدیل به دوستانِ هم شدیم. ما با هم فیلم تماشا میکردیم و من عاشقِ این بودم که زمانم را با آسانژ سپری کنم. خیلی عاشقانه، مراقب و شیرین بود. کار راحتی نبود، اما وقتی عاشقِ کسی باشید ناممکنها را ممکن میکنید.»
نطفه گابریل در سالِ ۲۰۱۶ بسته شد؛ درست زمانی که ۴سال از اختفایِ آسانژ در داخلِ سفارتِ اکوادور گذشته بود و همه فکر میکردند که او تحتِ نظارتِ دائمیِ سرویسهای امنیتیِ آمریکاست.
بیشتر بخوانید:
اما موریس میگوید او و آسانژ در سالِ ۲۰۱۷ برای ازدواج به هم متعهد شدند و این امکان را داشتند که اوقاتِ خلوتی را با هم در اتاقهایی از سفارت که فاقد دوربینِ مداربسته بود سپری کنند.
«ژولیان اتاقِ مخصوصِ خودش را داشت که هم اتاق خواب و هم دفترِ کارش بود و هیچ دوربینی در آن نبود. اما از وقتی که من برای اولینبار باردار شدم همه جا میکروفن کار گذاشتند و برای همین خبرِ حاملگیام را با نوشتن روی کاغذ به اطلاعِ ژولیان رساندم.»
«ما عاشق هم بودیم و میخواستیم خانواده تشکیل بدهیم. وقتی باردار شدم روی ابرها بودیم.» موریس توانسته بود هر دو حاملگی خود را از نگاهِ مقامات و رسانهها، که در آن زمان هنوز به روابطِ عاشقانه این دو نفر مشکوک نشده بودند، مخفی نگه دارد.
او میگوید: «من کلی لباس میپوشیدم و مدام غر میزدم که خیلی چاق شدهام و باید آن را مخفی کنم.» در آن زمان سوئد هم آسانژ را به تجاوز متهم کرده بود و خواستار استرداد او به این کشور و محاکمه او بود. اما آسانژ همواره اتهاماتِ جنسی علیه خود را محکوم کرد و اکنون این اتهامات لغو شده است.
موریس در بخشِ دیگری از افشاگریهای خود گفته که یکی از دوستانِ آسانژ، استفان هیو، که یک هنرپیشه انگلیسی است، خودش را به جای پدرِ بچههای او جا میزده تا آسانژ بتواند بدون آنکه ظنِ کسی برانگیخته شود، در سفارت با بچههای خود ملاقات کند.
هیو مرتب گابریل و ماکس را به همراه خود به داخلِ سفارت میبرد و آنجا تمامِ مدت تظاهر میکرد که پدر آنهاست. موریس خیلی مراقب بود که قرارهای ملاقاتِ او با آسانژ با دیدارِ هیو با آسانژ تداخل پیدا نکند.
«به لحاظِ امنیتی مسئله حساسی بود؛ برای همین من مجبور بودم که بارداری خودم را پنهان کنم. نمیتوانستم بیگدار به آب بزنم.»
«ما گابریل را به کمکِ هیو به سفارت میبردیم تا آسانژ بتواند پسرش را ببیند. اما یکی از کارکنانِ امنیتی نسبت به هیو مظنون بود، برای همین شروع به تحقیق کردن درباره او کرد.»
موریس همچنین مدعی است یک شرکتِ امنیتی که در سفارتِ اکوادور برای آمریکا کار میکرده نقشه کشیده بوده که پوشکِ گابریل را برای انجامِ تستِ دیاِناِی و اثبات اینکه آسانژ پدرِ گابریل است، بدزدد.»
«آنها میخواستند با اثباتِ اینکه آسانژ پدرِ گابریل است به او لطمه بزنند.» چند نفر که برای این شرکت کار میکردند به موریس هشدار دادند که مراقب پوشک بچه باشد.
موریس میگوید او «سالها در ترسِ دائمی بهسر برده است.» او میگوید: «مسئله اصلیام این فکر بود که خانواده ما هدفِ همان آدمهایی قرار خواهد گرفت که میخواهند به ژولیان صدمه بزنند.»
گفته میشود گفتگوهای آسانژ با پزشکان و وکلای او مستقیم به مسئولانِ آمریکایی که در صددِ تقویتِ پرونده استردادِ او بودند، گزارش میشده است.
چند افشاگرِ یک شرکتِ امنیتی گفتهاند، نقشههایی وجود داشته برای آنکه آسانژ را به زور از سفارت خارج و او را مسموم کنند.
موریس میگوید: «فکر میکنم برای مردم فهمِ اینحد از بیقانونی سخت باشد. آنها برای اینکه درباره وکلا، خانواده و روزنامهنگارانی که با آسانژ ملاقات میکردند، اطلاعات کسب کنند دست به جنایاتِ باورنکردنی میزدند.»
موریس خواستارِ پادرمیانیِ نخستوزیرِ استرالیا، اسکات موریس، در پرونده آسانژ و کمک به آزادشدنِ او شده؛ زیرا آسانژ متولدِ تاونزویل در استرالیاست.
آسانژ بعد از ۷ سال پناهندگیِ سیاسی در سفارتِ اکوادور در لندن، آوریل سالِ گذشته از سفارت بیرون کشیده شد و به زندانی در لندن انتقال یافت. موریس میگوید: «از اسکات موریسون تقاضا میکنم هرکاری میتواند برای بازگردانِ آسانژ به خانوادهاش انجام دهد.» «اگر استرالیا مداخله نکند، میترسم اوضاع درست نشود و تبدیل به کابوس شود.»
موریس گفته است: «آسانژ حالِ خوبی ندارد و من نگرانم نتواند طاقت بیاورد. او مجرم نیست. او یک آدمِ خطرناک نیست. او یک روشنفکرِ متشخص است، یک اندیشنده.»
موریس میگوید آسانژ ۲۳ساعت در روز در یک اتاقِ کوچک نگهداری میشود و بسیار افسرده شده است. او میگوید اگر آسانژ به آمریکا منتقل و در آنجا زندانی شود، فرزندانش بدونِ پدر بزرگ خواهند شد. «من میخواهم مردم بدانند ما خانوادگی تنبیه میشویم. مسئله فقط ژولیان نیست که در زندان است. بچهها از پدرشان محروم میشوند. من به ژولیان احتیاج دارم و او به من.»
موریس هماکنون به همراهِ پدر و مادرِ آسانژ که از داشتنِ نوههای خود خوشحال هستند، زندگی میکند. مادرِ آسانژ، کریستین آسانژ، میگوید «آنها در تاریکترین و تلخترین لحظات برای ما نور و شادی آوردند.»
آسانژ در زندان دچار بیماریِ تنفسی شده و نتوانسته در جلسه اخیر دادگاه که از طریقِ تماسِ تصویری برگزار میشده شرکت کند. پزشکان هشدار دادهاند بیماریِ ریویِ آسانژ او را در معرضِ بیماریِ کووید-۱۹ قرار خواهد داد.
دادگاهِ بعدیِ آسانژ روز ۲۹ ژوئن برگزار خواهد شد. آسانژ متهم است که هزاران سندِ سریِ دیپلماتیک و نظامیِ آمریکا را منتشر کرده که برخی از این اسناد جنایاتِ جنگیِ آمریکا را در عراق و افغانستان فاش کردهاند.
مجموعِ اتهاماتی که علیه او صادر شده در آمریکا ۱۷۵ سال زندانی دارد.
۰