آدمربایی مجازی: ربایندهها و ربودهشدههای بیخبر
در آخرین موردی که پلیس نیوساوتولز در استرالیا افشا کرده است، کلاهبرداران یک مرد ۲۲ ساله را راضی کردهاند که یک دانشآموز دختر دبیرستانیِ کاملا غریبه را به عنوان یک شاهد در آپارتمان خود مخفی کند. دختر ۱۸ساله نیز توسط همین کلاهبرداران، که خودشان را پلیس معرفی کردهاند، باور کرده که باید در آپارتمان این مرد که در منطقهای در سیدنی واقع است، مخفی بماند. او کمکم متوجه میشود که قربانی کلاهبرداری است و ربوده شده است.
کد خبر :
۸۵۱۰۴
بازدید :
۱۰۷۹
فرادید | اغلب مردم تصور میکنند کلاهبرداریها باید آنقدر بد باشد که باورپذیر جلوه کند. اما اگر درباره قربانیان «آدمربایی مجازی» بشنوند عکس این قضیه فکر میکنند. این داستانها آنقدر وحشتناک است که به نظر غیرواقعی میآید.
در آخرین موردی که پلیس نیوساوتولز در استرالیا افشا کرده است، کلاهبرداران یک مرد ۲۲ ساله را راضی کردهاند که یک دانشآموز دختر دبیرستانیِ کاملا غریبه را به عنوان یک شاهد در آپارتمان خود مخفی کند. دختر ۱۸ساله نیز توسط همین کلاهبرداران، که خودشان را پلیس معرفی کردهاند، باور کرده که باید در آپارتمان این مرد که در منطقهای در سیدنی واقع است، مخفی بماند. او کمکم متوجه میشود که قربانی کلاهبرداری است و ربوده شده است.
پلیس استرالیا میگوید هر دو طرف روایتهای جداگانهای را از کلاهبرداران شنیده و ۸ روز را با هم در یک آپارتمان سپری کردهاند. در طول این مدت دختر ربودهشده تصاویر و ویدیوهایی از خودش را از طریق ویچت برای خانوادهاش ارسال میکند. به دنبال پیامهای ارسالی این زن به خانوادهاش، کلاهبرداران نیز پیامهای مشابهی را به عنوان مأموران پلیس در چین برای خانواده این دختر ارسال میکنند و از آنها میخواهند که برای رهاسازی ایمنِ دخترشان از دستِ رباینده مبلغی را به یک حساب واریز کنند.
پلیس میگوید این زن پیامها را زمانی برای خانوادهاش ارسال میکرده که این مرد برای شرکت در کلاس از خانه خارج میشده و برای همین شاهد مکالمه دختر با والدینش نبوده است. در این ماجرا هیچکدام از قربانیان آسیبی ندیده اند. درواقع وقتی که مرد از آپارتمان خارج میشود، دختر هیچ تلاشی برای فرار کردن نمیکند. بااینحال، والدین دختر مبلغ ۲۱۳۰۰۰ دلار را از طریق یک حساب بانکی در باهاماس به حساب کلاهبرداران واریز میکنند.
پلیس نیوساوتولز میگوید این نهمین مورد از آدمرباییِ مجازی است که در ماه سپتامبر ۲۰۲۰ گزارش شده است. تاکنون ۳.۵ میلیون دلار از افرادی که تصور میکردند یکی از اعضای خانوادهشان ربوده شده است، اخاذی شده است. پلیس میگوید نه دختر ۱۸ ساله و نه پسر ۲۲ساله نمیدانستند که ماجرا یک کلاهبرداری است و فقط وقتی متوجه ماجرا شدند که پلیس از طریق موبایل دختر مکان اختفای او را رهگیری و او را پیدا کرده است.
پلیس نیوساوتولز به رسانههای استرالیا گفته است: «بهنظر میرسد که این کلاهبرداران با سوء استفاده از افرادی که تماس فیزیکی با خانوادههای خود ندارند همچنان مشغولِ کلاهبرداری هستند.»
«در گزارش آدمربایی اخیر آمده است که زن جوان در ماه جولای از طرف کسانی که خودشان را پلیس چین معرفی کردهاند ای-میلی دریافت میکند که به او میگویند اطلاعات شخصی وی روی بستهای که به صورت غیرقانونی به خارج ارسال شده است، ثبت شده است. افرادی که پشت «آدمرباییهای مجازی» هستند مرتب سناریوها و روشهای خود را تغییر میدهند تا بتوانند افراد آسیبپذیری را متقاعد کنند به آنها اعتماد کنند.»
تخمینزده شده که میلیاردها دلار در سطح جهان در آدمرباییهای مجازی مفقود شده است. این آدم ربایی ها اغلب بزرگسالان چینی را هدف قرار میدهند.
چطور اتفاق میافتد؟
به گفته استاد جرمشناسی، لنون چانگ، کلاهبرداریهایی از این دست تقریباً ۳۰ سال است که در چین مرسوم است. معمولاً با قربانی تماس گرفته میشود و با زبان ماندارین به او گفته میشود که از طرف پلیس چین یا یکی از مقامات رسمی با فرد تماس گرفته شده است.
به افراد گفته میشود که پاسپورت یا ویزای آنها مشکل دارد یا اینکه در ارتباط با یک بسته مشکوک باید تحقیقاتی صورت بگیرد. بعد به قربانیان گفته میشود که آنها باید با یک مقام رسمی دیگر صحبت کرده و اطلاعات دقیقتری را به آنها بدهند.
قربانیان رفتهرفته قانع میشوند تنها طریقی که میتوانند از مخمصه خلاص شوند این است که تصاویری از خودشان را برای خانوادههایشان ارسال کنند و به آنها اطلاع دهند که ربوده شدهاند. چانگ میگوید: آدمرباییهایی از این دست در آمریکای شمالی، اروپا و آسیا مرسوم است.
پلیس ویکتوریا میگوید این نوع کلاهبرداریها میتوانند خشونتآمیز و بسیار استادانه باشند و ما دریافتهایم که تماسگیرندگان میتوانند تهدیدآمیز برخورد کنند و در قربانیان احساس ترس و وحشت ایجادکنند.»
در سال ۲۰۱۹ حدود ۱۲۰۰ آدمربایی مجازی در استرالیا ثبت شده است.
در سال ۲۰۱۵ پلیس استرالیا ۵۰ تبعه تایوانی را در کوئیزلند پیدا کرد که در خانهای مجلل به عنوان برده نگهداری میشدند. پلیس وقتی خانهها را کشف کرد که یکی از مردان توانسته بود فرار کند و برای یکی از خودروهای عبوری دست تکان دهد.
این نوع آدمربایی به واسطه تکنولوژی اینترنت صورت میگیرد و برای همین از هر جایی از دنیا امکان آن وجود دارد. این نوع آدمرباییها فقط به روحیه قربانیان لطمه وارد نمیکند. در مواردی کلاهبرداران قربانی را مجبور کرده اند تا خودش را زخمی کند و تصاویری از خودش را برای خانوادهاش ارسال کند.
برخی از زنان در این آدمرباییها وادار شدهاند تا تصاویری برهنه از خودشان را ارسال کنند. ارسال این تصاویر به خانوادههای قربانیان باعث شده برخی از آنها خودکشی کنند. چانگ، که کارشناس بینالمللی کلاهبرداری است، میگوید ازآنجایی که قربانیِ کلاهبرداری بودن با برچسبهای اجتماعی همراه است، این نوع کلاهبرداریها معمولاً گزارش نمیشود.
او میگوید این کلاهبرداریها بسیار موفق هستند، زیرا دست روی ترسها و باورهای قربانیان میگذارند. چانگ میگوید کلاهبرداران با خود او تماس گرفتهاند، اما او با شناسایی اینکه آنها کلاهبردار هستند مکالمه را طولانی کرده تا تحقیقات خود را کامل کند؛ کلاهبرداران متوجه شده و گوشی را روی او قطع کردهاند.
اما شاگران او تا این حد خوششانس نبودهاند. آنها میگویند هدف شیادان قرار گرفتهاند و خانوادههایشان مبالغ هنگفتی را پرداخت کردهاند و این کلاهبرداریها را نیز گزارش ندادهاند.
چانگ میگوید: «قربانیان احساس حماقت میکنند. از خودشان میپرسند چطور ممکن است کسی انقدر احمق باشد؟ چطور ممکن است کسی باور کند؟». چانگ ادامه میدهد: «موضوع این است که این افراد از کودکی این را آموزش دیدهاند: باید از مقامهای رسمی اطاعت کنی.»
این مراکز آدم ربایی در کنیا، اسپانیا، مالزی، آمریکا و ...نیز ردیابی شده است.
۰