مانیفست پدرخوانده؛ کیش شخصیت برای سیاستمداران
«پدر خوانده» به عنوان رئیس یک خانوادهی بزرگ مافیایی، شخصیتی است که همزمان هم «قابل احترام» و هم «بیرحم در مواقع لازم». تناقضی عجیب که در کاراکتری به نام «پدرخوانده» متبلور است. کسی که اخلاق مدار است تا وقتی که برایش خطرساز نباشی. هر کس که بخواهد موی دماغِ پدرخوانده شود، به سرعت حذف میشود.کاراکتری که بیش از هر چیز به سیاستمداران و افراد پشت پرده ی سیاست شبیه است.
تناقضی عجیب که در کاراکتری به نام «پدرخوانده» متبلور است. کسی که اخلاق مدار است تا وقتی که برایش خطرساز نباشی و به حریم سیاسی و اقتصادیاش نزدیک نشوی. کسی که اخلاق مدار است تا وقتی که برایش خطرساز نباشی. هر کس که بخواهد موی دماغِ پدرخوانده شود، به سرعت و قاطعیت حذف میشود. کاراکتری که بیش از هر چیز به سیاستمداران و افراد پشت پرده ی سیاست شبیه است.
به گزارش فرادید؛ سه گانهی معروف «پدرخوانده» به عنوان یک اثر سینمایی کلاسیک، تقریباً برای عمدهی افراد یک اثر آشناست. از اینرو میتواند محمل مناسبی برای شناخت الگوی معیشت حاکم در غرب قرار بگیرد. این اثر به عنوان یک مورد مطالعاتی میتواند به خوبی مناسبات قدرت و مسئلهی سرمایه و سرماگرایی را در الگوی معیشت اکانامی روشن کند.پدرخواندۀ ماریو پوزو کارکردی شبیه به داستانهای کتاب مقدس یا قصههای پریان پیدا کرده است؛ بدل شده است به روایتی بنیادین که عمیقاً در روان جمعی جای گرفته است و به کرات در فضاهایی بسیار متفاوت بازسازی میشود و از آن اقتباس میکنند. تنۀ اصلی داستان، بدون درنظرگرفتن شاخوبرگها، جانشینیِ ناخواسته است: وارث تاجوتختی که میخواهد از سرنوشت خود بگریزد. پوزو مینویسد: «مایکل نمیخواست خودش را درگیر این مناسبات بکند؛ میخواست خودش زمام زندگیاش را در دست بگیرد». اگر نخستین فصل سریال تاج را ببینید، خیلی زود میفهمید که روایت پدرخوانده است که دارد آشکار میشود: الیزابتی جوان که ناخواسته وارث تاجوتخت شد و مثل مایکل کُرلئونه «تا پایان بحران نتوانست از خانوادهاش ببُرد». مایکل، پسر رئیس مافیا، دُن کُرلئونه، شاهزادهای مثالی است که نمیتواند آزاد باشد و سرانجام بهواسطۀ وظیفهاش تغییر میکند و سختدل میشود.
استفاده از پدرخوانده بهمثابۀ کتابچۀ راهنمای سیاسی در سال ۲۰۰۹ به اوج خود رسید، هنگامی که دو تحلیلگر سیاست خارجی ایالات متحده کتابچهای را منتشر کردند به نام آموزۀ پدرخوانده. این کتابچه در پایان نخستین دهۀ طوفانی قرن بیستویکم نوشته شد؛ دوران «جنگ با ترور» و درگیریهای عراق و افغانستان. جان سی. هالزمن و ای. وس. میچل در این کتابچه میگویند ایالات متحده پس از یازدهم سپتامبر با گزینشی روبهرو شد شبیه به گزینشی که خانوادۀ کُرلئونه، پس از تیراندازی به دُن، با آن روبهرو بود، هنگامی که قدرتش در میان خاندانهای خلافکار رقیب در دنیایی ناآشنا و خطرناک به محاق میرفت.
پدرخوانده مانیفست قدرت است، راهنمای زندگی در هرجایی است که آدمها مسحور قدرت و ثروت باشند. همچنان پس از پنجاه سال، کتابهایی چاپ میشوند که احزاب سیاسی را با آن داستان تحلیل میکنند: تام هاگن نمایندۀ کسانی است که معتقدند هیچکس حریف نظم سنتی نمیشود و راه چاره مذاکره است؛ سانی کرلئونه باور دارد تنها راه حفظِ برتری شاخوشانه کشیدن است؛ و البته مایکل کرلئونه که آمیزهای است از قدرت و صبر و دستآخر اوست که از امنیت خانواده محافظت میکند. ماریو پوزو چگونه حماسه و شرارت و اخلاق و سیاست را در این داستان کنار یکدیگر ترسیم کرد؟