جنگل‌های حاره‌ای؛ نتیجه برخورد سیارک به زمین
آن‌ها دریافتند که تا پیش از برخورد آن سنگ عظیم در جایی که حالا شبیه جزیره یوکاتان در مکزیک است، گیاهانی با میوه مخروطی و سرخس‌ها غالب بودند. اما بعد از آن حادثه ویرانگر، تنوع گیاهی ۴۵ درصد افت کرد و انقراضی در سطح گسترده اتفاق افتاد، به خصوص در میان گیاهان دانه‌دار.
یک مطالعه حاکیست سیارکی که ۶۶ میلیون سال قبل به نابودی دایناسور‌ها در زمین منجر شد همچنین عامل تولد جنگل‌های حاره‌ای سیاره ما بود. محققان از فسیل گرده و برگ گیاهان در کلمبیا برای تحقیق درباره عواقب آن برخورد برای جنگل‌های حاره‌ای آمریکای جنوبی استفاده کردند.
مطالعه تازه می‌گوید که بعد از برخورد آن سنگ ۱۲ کیلومتری، نوع پوشش گیاهی جنگل‌های منطقه به طور چشمگیری تغییر کرد. این تیم یافته‌های خود را در نشریه معتبر "ساینس" به چاپ رسانده است.
دکتر مونیکا کاروالو از سرپرستان این مطالعه از موسسه تحقیقات استوایی اسمیتسونیَن در پاناما گفت: "تیم ما بیش از ۵۰ هزار فسیل گرده و بیش از شش هزار فسیل برگ به جا مانده از قبل و بعد از آن برخورد را بررسی و تحلیل کرد. "آن‌ها دریافتند که تا پیش از برخورد آن سنگ عظیم در جایی که حالا شبیه جزیره یوکاتان در مکزیک است، گیاهانی با میوه مخروطی و سرخس‌ها غالب بودند. اما بعد از آن حادثه ویرانگر، تنوع گیاهی ۴۵ درصد افت کرد و انقراضی در سطح گسترده اتفاق افتاد، به خصوص در میان گیاهان دانه‌دار.
هرچند جنگل‌ها در شش میلیون سال بعد دوباره رشد کردند، اما گیاهان گلدار این بار غالب شدند.
ساختمان جنگل‌های حاره‌ای هم در این دگرگونی تغییر کرد. در اواخر دوران کرتاسه زمانی که دایناسور‌ها هنوز زنده بودند درختان با فاصله زیاد از یکدیگر رشد می‌کردند. تاج درختان همپوشانی نداشت به طوری که اجازه می‌داد نور به سطح جنگل برسد.
جنگل‌های حاره‌ای امروز برخلاف آنچه در زمان دایناسور‌ها وجود داشت بسیار انبوه هستند
اما بعد از برخورد، جنگل‌ها انبوه شدند به طوری که راه ورود نور به سطح جنگل تا حدود زیادی بسته شد. اما محققان با توجه به تحلیل گرده و برگ آن گیاهان سه توضیح احتمالی را برای این تغییرات پیشنهاد می‌کنند. در درجه اول ممکن است حضور دایناسور‌ها مانع تشکیل جنگلی انبوه شده باشد، چون به شدت از آن تغذیه و گیاهان سطح جنگل را لگدکوب می‌کردند.
توضیح احتمالی دیگر این است که ریختن خاکستر در اثر آتش سوزی وسیع ناشی از برخورد سیارک باعث تقویت خاک شد و گیاهان گلدار را در موقعیتی برتر قرار داد. توضیح دیگر این است که نابودی گسترده‌تر درختان سوزنی‌برگ به گیاهان گلدار فرصت داد غالب شوند.
به گفته محققان این توضیحات لزوما با هم در تضاد نیستند و احتمال نقش داشتن همه آن‌ها در آن دگرگونی وجود دارد.
