مونلایت، پروژه‌ی جدید اروپا برای ساخت منظومه ماهواره‌ای در اطراف ماه

فرادید| آژانس فضایی اروپا پروژه Moonlight initiative به منظور ایجاد سیستم GPS در اطراف ماه را پیش می‌برد. مدارگردها، ماهواره‌های کوچک، ماہ نورد‌ها و ماموریت‌های انسانی برای کاوش ماه، طی چند سال آینده تنها قمر زمین را به مکانی پرتردد برای کشف ناشناخته هایش تبدیل خواهند کرد. آژانس فضایی اروپا در نظر دارد به منظور سهولت ماموریت‌های آینده از یک منظومه ماهواره‌ای مستقل بهره‌مند شود.

به گزارش فرادید؛ ماموریت‌های دوران آپولو فقط ارتباط در جهت خط دید داشتند؛ یعنی ایستگاه انتشار داده‌ها و ایستگاه گیرنده داده‌ها باید در دید هم و بدون وجود مانع قرار می‌گرفتند. این امر فرود‌ها را به عرض‌های جغرافیایی استوایی و میانی در نیمه نزدیک ماه محدود می‌کرد. اما ESA اعلام کرده است که در پروژه "moonlight initiative" در مورد قرار دادن منظومه ماهوار‌های دائمی در اطراف ماہ کاوش خواهد کرد. این منظومه یک سیستم ناوبری مستقل خواهد بود که به ماه نورد‌ها و ماموریت‌های انسانی استقلال بیشتری برای دسترسی به سطح ماه می‌دهد که شامل نواحی قطبی و نیمه پنهان ماه است.

آژانس فضایی اروپا در نهایت به پروژه خود به عنوان ابزاری برای وارد کردن ماه به سرمایه گذاری‌های تجاری و همچنین کاهش هزینه‌های مشارکت کشور‌های کوچک و ماموریت‌های خصوصی ماهواره‌های کوچک نگاه می‌کند. به همین منظور ESA چندین پروژه مرتبط در حال توسعه دارد که یکی از آن‌ها ماژول "سیستم تامین کننده زیرساخت سوختگیری و ارتباط از راه دور" (ESPIRIT) برای ایستگاه Lunar Gateway دروازه ماه است که انتظار می‌رود تا نیمه اول سال ۲۰۲۴ در مدار ماه قرار گیرد.

یکی دیگر از ماموریت‌های پیش رو Lunar Pathfinder است که فناوری ارتباطات را در مدار ماه آزمایش می‌کند. این ماموریت هم اکنون در مراحل توسعه قرار دارد و پرتاب آن برای سال ۲۰۲۴ برنامه ریزی شده است. Pathfinder همچنین قابلیت سنجش آب و هوای فضایی اطراف ماه برای مدارگرد‌های آینده را خواهد داشت.

ماموریت Lunar Pathfinder اطمینان امکان ساخت منظومه Moonlight (مجموعه‌ای از ماهواره‌های در ارتباط باهم که هماهنگ باهم کار می‌کنند و به همین جهت آن را صورت فلکی یا منظومه ماهواره‌ای خوانده اند) را میدهد که ممکن است از سه یا چهار ماهواره به علاوہ چند قطعه یدکی در مدار ماه تشکیل شده باشد. این ماهواره‌ها اطلاعات ناوبری را ارائه خواهند داد که در نهایت باید به دقت یک متری برسند که در حال حاضر در شبکه ناوبری Galileo ESA در اطراف زمین مشاهده میشود.

سازمان ملل متحد همچنین در حال کار بر روی استاندارد‌های سیستم‌های GPS در اطراف زمین است و این استاندارد سازی احتمالا به سیستم‌های مبتنی برماه نیز تعمیم داده خواهد شد. جدول زمان بندی این برنامه نشان می‌دهد مطالعه امکان سنجی در سال ۲۰۲۲ به ESA ارائه خواهد شد و در سال ۲۰۲۳ با هدف ساخت زمینه برای این منظومه طی ۴ تا ۵ سال آینده آغاز به توسعه می‌کند. از دیگر مشارکت‌های ESA با پروژه آرتمیس ناسا جهت برگرداندن انسان به ماه، همکاری بر روی ساخت ایستگاه Gateway است. این مشارکت شامل ساخت ماژول اروپایی فضاپیمای اوریون برای کاوش در اعماق فضا و توسعه سطح نشین لارج لوجستیک لندر برای تامین مجدد لوازم ماموریت ماه است.

چشم انداز ماموریت‌های آینده ماه اولین دسته از این ماموریت‌ها در تابستان به سمت ماه می‌روند: مدارگرد CAPSTONE با موشک الکترون شرکت راکت لب در ماه ژوئن پرتاب می‌شود.

ماموریت Astrobotics Peregrine One نیز برای اواخر سال ۲۰۲۱ و Intuitive Machines One برای اوایل ۲۰۲۲ برنامه ریزی شده است. دو ماموریت آخر هردو تحت سرویس حمل و نقل تجاری ناسا (CLPS) انجام خواهند شد.

اولین پرواز بدون سرنشین SLS از مرکز فضایی کندی نیز در ۱۳ آبان ۱۴۰۰ انجام می‌شود. ممکن است ما به زودی به ماه برگردیم و شبکه moonlight در هموار کردن این مسیر به ما کمک خواهد کرد.

به عقیده کارشناسان فضایی این طرح جدید آژانس فضایی اروپا نقطه عطفی در رقابت با ناسا، سازمان فضایی ایالات متحده، خواهد بود. البته نقطه ضعف آژانس فضایی اروپا در این است که هنوز اروپایی‌ها بصورت مستقل برنامه‌ای اکتشافی ماه، چون ناسا و یا سازمان فضایی هند ندارند.

ماموریت اولین ماهواره آژانس فضایی اروپا موسوم به «مسیریاب ماه» یا «لونار پتفایندر» از سال ۲۰۲۴ اجرایی و عملیاتی می‌شود.


سازمان فضایی اروپا عقیده دارد که نخستین سازمانی است که عرضه چنین سرویس خدماتی را در ماه بر عهده گرفته است. این سازمان تصمیم دارد نخستین ماهواره را به نام Lunar Pathfinder در سال ۲۰۲۴، برای مطالعه مدار‌ها و قابلیت‌های ارتباطی به ماه ارسال کند. ماهواره Pathfinder در حال حاضر در شرکت انگلیسی ساری ستلایت (Surrey Satellite) در حال آماده سازی است.

«پل ورهوف» مدیر ناوبری سازمان فضایی اروپا می‌گوید: دارا بودنِ یک شبکه دائمی ارتباطاتی در ماه به این معنی است که فضاپیما‌ها دیگر مجبور به حمل سیستم‌های خود نیستند. در نهایت، این شبکه همینطور می‌تواند خدمات ناوبری و موقعیت یابی GPS را بر روی ماه عرضه نماید.

منبع: ESA