جلال مقامی: از غذایم می‌زنم تا دارو بخرم!
جلال مقامی، زاده ۲ مرداد ۱۳۲۰ مدیردوبلاژ و دوبلور تلویزیون و سینمای ایران است. وی از مهمترین‌ترین و معتبرترین دوبلور‌های تاریخ دوبله ایران به شمار می‌آید. رفعت هاشم‌پور دیگر دوبلور شاخص ایران همسر وی بود.
در روز‌های اخیر و به مناسبت زادروز جلال مقامی، از اساتید برجسته دوبلاژ ایران، صداوسیما گزارشی از وضعیت کنونی وی تهیه کرد. به نظر می‌رسد که مقامی دیگر گویندگی را کنار گذاشته و بیشتر در خانه به مطالعه و مشاهده فیلم می‌پردازد. به هر حال جلال مقامی از بزرگان گویندگی ایران است و صدایش ماندگار.
مجری «دیدنیها» این روز‌ها نقل قول دیگری هم داشته که در شبکه‌های اجتماعی بازتاب زیادی داشته. همزمان با دوم مرداد سالروز تولدش، احسان نظام بکایی (روابط عمومی سریال سلمان فارسی) روایتی از دیدارش با این هنرمند را منتشر کرد.
در یادداشت این روزنامه‌نگار آمده:
«امروز، جلال مقامی هشتادویک ساله می‌شود. چند روز قبل به دیدنش در مهرشهر کرج رفتم. دقایقی قبل از رسیدن حسین قرایی، مدیرکل روابط عمومی صداوسیما آنجا بودم. بیماری و کهولت تاثیری در صدای رسا و هوشمندی‌اش نداشت.
مقامی حرفی زد که دلم را به درد آورد. «از غذایم می‌زنم تا دارو بخرم! گیج شده‌ام! مگر قرار است چقدر عمر کنم؟ شاید، هفت، هشت ماه دیگر رفته باشم. نباید اینقدر دستم تنگ باشد که آبروی هشتاد ساله‌ام برود.»
متوجه شد ناراحت شده‌ام. فضا را عوض کرد. «این‌ها را برای جلب ترحم نگفتم! من اگر می‌توانستم کار کنم، محتاج نمی‌شدم! پیشنهاد برای دوبله دارم، ولی خودم می‌دانم، نمی‌توانم. چرا کاری کنم که آبرویم برود. شاید صدایم به نقشی بخورد، ولی مثل قدیم بر تار‌های صوتی‌ام تسلط ندارم و شاید در حس نقش کوتاهی کنم. کاش مسئولان فرهنگی حواس‌شان به ما باشد تا شب، آشفته نخوابیم، اما امیدم به خداست.»
زندگی هنری
جلال مقامی، زاده ۲ مرداد ۱۳۲۰ مدیردوبلاژ و دوبلور تلویزیون و سینمای ایران است. وی از مهمترین‌ترین و معتبرترین دوبلور‌های تاریخ دوبله ایران به شمار می‌آید. رفعت هاشم‌پور دیگر دوبلور شاخص ایران همسر وی بود.
مقامی فعالیت هنری را از سنین نوجوانی با بازی در تئاتر شروع کرد و سپس به تشویق حیدر صارمی از سال ۱۳۳۷ وارد عرصهٔ دوبلاژ شد. مقامی استاد خود در دوبله را هوشنگ لطیف‌پور معرفی می‌کند و در سال‌های طلایی دوبلاژ، در فیلم‌های دوبله شده به مدیریت علی کسمایی، محمدعلی زرندی، عطاءالله کاملی، ایرج دوستدار، احمد رسول‌زاده، سعید شرافت و ابوالحسن تهامی گویندگی کرده است.
وی گویندگی به‌جای بسیاری از جوان‌های نقش اول سینما مانند رابرت ردفورد (بروبیکر، بوچ کسیدی و ساندنس کید، پابرهنه در پارک، تعقیب، سه روز کندور، نیش، همهٔ مردان رئیس‌جمهور)، داستین هافمن (فارغ‌التحصیل، کابوی نیمه‌شب)، آل پاچینو (پدرخوانده)، آلن دلون (زمانی که دزد بودم)، فرامرز قریبیان (غزل) و نویل جیسون (محمد رسول‌الله) و… را بر عهده داشته است.
دیدنیها؛ یادگار روز‌های جنگ
مقامی از سال ۱۳۶۲ در ۴۲ سالگی با اجرای برنامه تلویزیونی دیدنیها به تلویزیون آمد و بمدت ۱۲ سال در روز‌های جنگ و پس از آن در قاب تلویزیون‌های سیاه و سفید چهره متفاوتی به نمایش گذاشت.
این برنامه در آن سال‌ها که با دوران جنگ هشت ساله همزمان بود، به یکی از محبوب‌ترین برنامه‌های تلویزیونی در ایران تبدیل شد و در حال حاضر از آن به عنوان برنامه‌ای نوستالژیک یاد می‌شود. بخش‌های مختلف این برنامه از منابع مختلفی همچون: تولیدات داخلی، آرشیو صدا و سیما، دفاتر نمایندگی صدا و سیما در پاریس، لندن، بن و همچنین فیلم‌های ارسالی از سوی بینندگان گردآوری و پخش میشد.
موسیقی تیتراژ این برنامه نیز یکی از آهنگ‌های خاطره انگیز نزد بینندگان این برنامه به شمار می‌رود. این موسیقی با نام «عشق گل‌ها» توسط «ژوئل فاژرمن» آهنگساز فرانسوی ساخته شده و یکی از آهنگ‌های آلبوم «ماجراجویی گیاهان» بود که در سال ۱۹۸۲ برای یک برنامهٔ مستند طبیعی در فرانسه ساخته شده بود.
منبع: برترینها
