سیل ویرانگر؛ هیچ کس اعلام خطر نکرد!
اکثر خسارت به مغازه‌هایی که اطراف رودخانه بودند وارد شد و افرادی هم که در آن حوالی بودند یا جان خودشان را از دست دادند یا مفقود شدند. از شب وقوع سیل تا به حال ما مشغول پیدا کردن جنازه‌های افراد هستیم.
بهاره شبانکارئیان | جاری شدن سیلاب در برخی استان‌ها در هفته گذشته تاکنون منجر به کشته شدن تعداد زیادی از افراد در استان‌های مختلف کشور شده است.
با اینکه اداره هواشناسی کل کشور هشدار‌هایی را در این خصوص اعلام کرده بود، اما حجم اکثر این آب‌ها به حدی بوده که امکان تخلیه آن وجود نداشته و به همین دلیل سیلاب در اکثر استان‌ها خسارات زیادی را بر جای گذاشته است که بیشترین تلفات جانی ناشی از این سیل‌های ناگهانی نیز مربوط به شمال غرب تهران می‌شود.
سیل‌های ناگهانی در ۵ مرداد ماه سال جاری اهالی بخش امامزاده داوود را با کمتر از پانصد نفر جمعیت غافلگیر کرد تا جایی که تعداد زیادی از افراد حاضر و کاسبکاران این منطقه مفقود شدند.
مسقف کردن رودخانه و عدم لایه‌روبی و کم کردن عرض رودخانه از دلایل سیلاب این منطقه بوده است. برخی مسوولان محلی بخش کن اظهار کردند که در شب قبل از وقوع سیل، هشدار‌های لازم را به اهالی داده بودند این در حالی است که چند نفر از اهالی امامزاده داوود می‌گویند که هیچ‌گونه هشدار محلی درخصوص وقوع سیل به اهالی این منطقه داده نشده است.
با پیگیری‌ها مشخص شد منطقه امامزاده داوود در بخش کن حدود یک ماه است که دهیار ندارد، اما دهیار پیشین این منطقه «فرهاد زینی» درخصوص سیلاب می‌گوید: «این منطقه حدود ۴۶۷ نفر جمعیت دارد. مشکلات این منطقه خیلی زیاد است.
مسدود شدن کانال رودخانه یکی از عوامل مهمی بود که در سیل این منطقه تاثیر زیادی داشت. چندین سال پیش عرض رودخانه را کم کردند که بتوانند گذرگاهی به بازارچه امامزاده داوود بزنند. تا یک ماه پیش هم که من دهیار بودم همیشه در این خصوص نامه‌نگاری می‌کردم که این موضوع مشکلات زیادی را به همراه خواهد داشت، اما متاسفانه هیچ‌کس به این موضع اهمیت نداد.
هر سال این پل که روی رودخانه زده شده ریزش دارد. رودخانه نباید سقف داشته باشد. وقتی روی رودخانه را مسقف می‌کنند مشکلاتی از این دست در مواقع بحرانی خودش را نشان می‌دهد. رودخانه هم لایروبی نشده بود و از سطحی که داشت بالاتر آمده بود.
وقتی سیلاب راه افتاد در همان نقطه‌ای هم که رودخانه مسقف شده بود مسیر آب دچار مشکل شد و همان‌جا آب سرازیر شد و به مغازه‌ها و صحن حرم رسید. اکثر خسارت به مغازه‌هایی که اطراف رودخانه بودند وارد شد و افرادی هم که در آن حوالی بودند یا جان خودشان را از دست دادند یا مفقود شدند. از شب وقوع سیل تا به حال ما مشغول پیدا کردن جنازه‌های افراد هستیم.
کنار رودخانه یک قهوه‌خانه بود که کلا زیر زمین واقع شده بود وقتی آب در رودخانه سرازیر شد اولین قسمتی را که پر از آب و گِل کرد همین قهوه‌خانه بود. در این قهوه‌خانه هم چهار نفر کار می‌کردند و یک عده مسافر بودند که داخل قهوه‌خانه حضور داشتند که جان‌شان را از دست دادند.
با مسقف کردن رودخانه می‌خواستند به داخل بازارچه راهی باز کنند در صورتی که این راهش نبود و باید حریم رودخانه را رعایت می‌کردند و از کنار رودخانه راه را باز می‌کردند. بیشتر افرادی که در این منطقه جان خودشان را از دست دادند کاسبکار بودند.»
عوامل اصلی وقوع سیل امامزاده داوود
«اخوان مقدم» یکی از اهالی منطقه امامزاده داوود است که در رشته عمران تحصیلات دارد. او درخصوص شب وقوع سیل می‌گوید: «هشدار به معنی واقعی وجود نداشت. هشدار به این معنی است که باید در منطقه آمبولانس و نیرو‌های امداد وجود داشته باشد، اما متاسفانه کسی نبود و فقط بعد از وقوع حادثه همه آمدند.
با اینکه سال ۱۳۳۳ در این منطقه سیل وحشتناکی آمد، اما باز بستری برای پیشگیری از چنین حادثه‌ای ایجاد نشده بود و مسوولان هم فقط پس از وقوع حادثه به محل آمدند. کاش هر سال و قبل از وقوع چنین اتفاقاتی مراجعه کنند تا مشکلات اصلی برطرف شود و در مواقع بحرانی خسارت‌های بالایی به اهالی منطقه وارد نشود.
افرادی که در این منطقه بر سر کار هستند دانش‌آموخته و متخصص نیستند. وقتی هم حادثه‌ای رخ می‌دهد همه مسوولان به محل می‌آیند. اگر سالی یک‌بار مسوولان پیش از وقوع هر حادثه‌ای از یک‌سری مناطق بازدید کنند مشکلات ما نیز کم خواهد شد. وقتی یک‌سری افراد بدون مشورت، رودخانه را مسقف می‌کنند و راه اصلی رودخانه را می‌بندند چنین حادثه‌ای دور از ذهن نخواهد بود.
همین پلی که روی رودخانه ایجاد کردند چندین بار خراب شده باز همان پل خراب را بازسازی کردند. عرض این رودخانه را نیز به مرور زمان از سالیان قبل کم کردند. چندین سال پیش هم به فضای صحن امامزاده داوود اضافه کردند.
چند بار خودم شاهد بودم سقف صحن ریزش داشت و افرادی که حضور داشتند سقف خراب را دوباره بازسازی کردند. بنابراین به دلیل مدیریت نادرست وقتی یک بارندگی چند دقیقه‌ای اتفاق می‌افتد، چنین خسارت بالایی را با تلفات جانی زیاد شاهد می‌شویم.»
روایت شاهدان و خانواده‌های مفقودان
«امیر. م» یکی از حادثه‌دیدگان و شاهدان سیل امامزاده داوود است. ۲۲ سال دارد و درخصوص شب حادثه می‌گوید: «شب حادثه من در قهوه‌خانه چهل ستون خوابم برده بود. یکی از دوستانم آمد و گفت که بیدار شو سیل آمده. اول فکر کردم شوخی می‌کند که ناگهان صدای رعد و برق شدیدی را شنیدم.
سریع بالا رفتم. جلوی در قهوه‌خانه صحنه ترسناکی دیدم. آب از بالا ماشین پراید را با خود می‌برد. یک‌دفعه من را هم با خود برد و داخل حیاط امامزاده شدم. چند دقیقه‌ای دستانم را به یکی از تیر‌های داخل حیاط گرفته بودم و فریاد می‌زدم، اما نتوانستم مقاومت کنم و آب مرا داخل صحن امامزاده برد.
پس از چند دقیقه در صحن حرم آب متوقف شد و من تازه توانستم خود را نجات دهم. قهوه‌خانه کنار رودخانه بود و جلوی چشم خودم زن و مرد، پیر و جوان و حتی کودک داخل رودخانه افتادند. خودم از ناحیه دست و پا دچار ضرب‌دیدگی شدیدی شدم و بعد هم به بیمارستان رسول اکرم منتقل شدم.» «گنجعلی» یکی از اهالی امامزاده داوود است که در جریان سیل، برادرزاده‌اش مفقود شده است و حالا پس از گذشت چهار روز هنوز خبری از او ندارند.
گنجعلی می‌گوید: «با اینکه هواشناسی اعلام کرده بود از پنجشنبه بارندگی‌های شدید شروع می‌شود ولی هیچ مسوول محلی آن شب به ما هشدار نداد و اعلام خطر نکرد. حتی امامزاده را باید تعطیل می‌کردند که هیچ کس نتواند بالا بیاید، اما خب این کار را نکردند و این حادثه رخ داد. طاهر، برادرزاده‌ام ۲۳ سال داشت و کاسبکار بود.
مغازه پوشاک داشت و چند قدم با رودخانه مغازه‌اش فاصله داشت. آن‌طور که اهالی می‌گویند؛ زمانی هم که بارندگی شروع شده مشغول فیلم گرفتن بوده، اما بعد در جریان سیل مفقود شده و تا به الان هم پیدا نشده است.»
«فتحعلی» یکی دیگر از افرادی است که در حادثه سیل امامزاده داوود برادرش مفقود شده است. او در این راستا می‌گوید: «این منطقه کوهستانی است با وجود هشدار‌های هواشناسی کسی به ما به صورت میدانی هشدار نداد. خودمان شاهد هستیم بیش از آماری که اعلام می‌شود جسد کشف می‌شود. قاسم، برادرم ۳۷ سال داشت و کنار رودخانه مغازه داشت.
هنوز هم جزو مفقود‌شدگان است و در جست‌وجوی او هستیم. مغازه‌اش هم که کاملا با آب از بین رفت. از وقوع سیل تا الان ما خانه نرفتیم و پدر و مادرم کنار خیابان نشسته‌اند و گریه و زاری می‌کنند.» «عارف. ا» یکی از زائران است.
شب وقوع سیلاب به همراه خانواده خانه‌ای در منطقه امامزاده داوود اجاره کرده بودند. او به عنوان شاهد جریان سیل می‌گوید: «حدود ۳۰ نفر از خانواده ما برای زیارت و سیاحت از گرمسار به امامزاده داوود رفته بودیم. تقریبا ساعت از ۱۲ شب گذشته بود که بارندگی شدیدی شروع شد.
جلو خانه رفتم. حتی یک‌سری از اهالی فیلم می‌گرفتند و شادی می‌کردند، اما ناگهان جلو چشمانم آب شدت گرفت و نیسان را با بارش جابه‌جا کرد. ترسیدم و به داخل خانه رفتم. اهالی و حاضران تا صبح بیدار بودند. حدود ساعت ۴ صبح هلال‌احمر و نیرو‌های امداد آمدند.
فردای آن شب هم ما سریع منطقه را ترک کردیم. فقط متوجه شدیم قهوه‌خانه‌ای که در زیر زمین و در کنار رودخانه وجود داشت بیشترین خسارت را دیده است و افراد زیادی در آن جان خودشان را از دست دادند.»
