۴ نشانه‌ی غیرمنتظرۀ آدم‌های باهوش

فرادید | در دنیای کسب و کار افراد زیادی هستند که به آن‌ها برچسب «باهوش» می‌زنند. با این حال، این هوش ارتباط زیادی با ظرفیت عقلانی نداشته و بیشتر با هوش احساسی یا اجتماعی ارتباط دارد، برای نمونه، کسی که بینش قوی درباره‌ی موقعیت‌ها دارد یا کسی که به خوبی قضاوت می‌کند.

به گزارش فرادید؛ این هم نوعی باهوش بودن است! اما این نوع هوش از راه کسب دانش یا مهارتِ بیشتر به دست نمی‌آید بلکه از طریق شهود، کنجکاوی، فروتنی و صداقت می‌توان به آن دست یافت. بیشتر اوقات افراد باهوشی که دارای این ویژگی‌ها هستند تصمیمات هوشمندانه هم می‌گیرند. در ادامه چهار عادت انسان‌های باهوش را می‌خوانید.

۱. آن‌ها از عقل و دانش دیگران کمک می‌گیرند

درست است که می‌توان از کتاب‌ها، وبینارها، پادکست‌ها، کلاس‌ها و نظایر آن‌ها کمک گرفت، اما انسان‌های باهوش دانش خودشان را فرای جستجو‌های عقلانی گسترش می‌دهند. یک فرد باهوش به قدر کافی عاقل هست که از عقل و دانش دیگران هم بهره‌مند شود و تصدیق کند که همه چیز را نمی‌داند. فرد باهوش پیرو این شعار است: اگر تو باهوش‌ترین فرد این اتاق هستی، در اتاق اشتباهی هستی.

از دید استعاری، فرد باهوش خودش را یک ماهی کوچک در دریای بزرگ زندگی می‌بیند و برای یادگیری کار‌های بزرگ و جدید به دنبال ارتباطات است. این گرایش شامل «مربیگری معکوس» می‌شود.

مربیگری معکوس، از طریق کنار هم گذاشتن جوانان حرفه‌ای کم‌تجربه با مدیران ارشد، سبب می‌شود جوانان اعتماد به نفس بیشتری بگیرند و مهارت‌های رهبری آن‌ها تقویت شود. همزمان، مدیران مسن‌تر این فرصت را دارند که خودشان را مطابق آخرین تکنولوژی‌های کسب‌وکار به‌روزرسانی کنند.

سال‌های سال تصور ما از مربی و مرشد یک فرد مسن و باتجربه بود، اما در عصر دیجیتال، انسان‌های باهوش از مربیان معکوسی می‌آموزند که شاید جوان‌تر و کم‌تجربه‌تر از خودشان باشند، اما از دیدگاه فن‌آوری داناتر هستند. انسان‌های باهوش از ایده‌های جدید استقبال می‌کنند و از رابطه‌های مربی-معکوس به عنوان یک استراتژی کاری بهره می‌برند. اگر مدیر هستید، برای کسب دیدگاه‌های تازه درباره‌ی استراتژی کسب و کار بهتر است نظرات کارمندان نسل زِد را جویا شوید و گوش شنوای آن‌ها باشید.

۲. آن‌ها خودآگاهی را تمرین می‌کنند

خودآگاهی شما را در خصوص سرمایه‌گذاری روی روابط درست و مشورت گرفتن از مشاوران درست آگاه می‌کند. فرد باهوش اگر با کسی ناهار بخورد که شایعات کینه‌توزانه‌ای را درباره‌ی دیگران نقل می‌کند، آن‌قدر زیرک هست که بداند بار بعد خودش هم در فهرست شایعات چنین فردی قرار دارد. او از کنار چنین فردی می‌گذرد و به منبع شایعات سمی اعتنایی نمی‌کند.

او از گروه‌اندیشی در محیط کار هم آگاه است. گروه‌اندیشی خطرناک است و زمانی اتفاق می‌افتد که گروهی از افراد تصمیماتی می‌گیرند و بر اساس عقیده‌ی اکثریت، به نتایجی می‌رسند و این اتفاق معمولاً ناشی از ترسِ اختلاف عقیده یا فشار برای توافق است تا جستجو برای تفکر منتقدانه یا دیدگاه‌های مختلف. فرد باهوش از خودآگاهی برای تشخیص این پرچم‌های قرمز و اجتناب از تله‌های هر موقعیت استفاده می‌کند.

۳. آن‌ها از نظر عقلانی کنجکاو هستند

از آلبرت انیشتین نقل شده که گفته است: «من هیچ استعداد خاصی ندارم. فقط مشتاقانه کنجکاوم.» مجله‌ی کسب و کار هاروارد گزارش می‌دهد کسانی که ضریب کنجکاوی (CQ) بالاتری دارند بیش از بقیه مشتاق پرسش و یادگیری هستند و ایده‌های نوآورانه‌ی بیشتری دارند. این «سبک فکری» منجر به سطوح بالاتری از کسب دانش به مرور زمان می‌شود. ضریب کنجکاوی، ابزار نهاییِ دستیابی به راه‌حل‌های ساده برای مشکلات پیچیده است.

۴. آن‌ها شنوندگانی استثنایی هستند

شنیدنِ فعال یکی از مهارت‌های رهبری است که کمتر آموزش داده می‌شود، با این حال بیشترین کاربرد را دارد. همان‌طور که مطالعات نشان می‌دهد، ما ۷۰ تا ۸۰ درصدِ ساعات بیداری‌مان را صرف شکلی از ارتباط می‌کنیم و از آن زمانِ صرف‌شده، ۴۵ درصد صرف گوش دادن می‌شود. بسیاری از افراد خودشان را شنونده‌های خوبی می‌دانند، اما بیشتر ما در این مهارت ضعف داریم. کافیست ۱۰ دقیقه با همکاران یا مشتریان خود صحبت کنید تا ببینید به کمتر از نیمی از صحبت آنها توجه کرده‌اید و ظرف ۴۸ ساعت، هر اطلاعاتی که در حافظه‌تان ذخیره کرده‌اید ۲۵ درصد کاهش می‌یابد. به عبارت دیگر، ما معمولاً فقط یک‌چهارمِ چیزی را که می‌شنویم درک کرده و به خاطر می‌سپاریم.

انسان‌های باهوش از مهارت‌های شنیدن فعال برای حل مشکلات، اعتمادسازی و ربودن قلب و ذهن دیگران استفاده می‌کنند.

منبع: inc.com

مترجم: زهرا ذوالقدر