کشف گونه‌ی جدیدی از گل‌های گوشت‌خوار

کشف گونه‌ی جدیدی از گل‌های گوشت‌خوار

پرز‌های براق، چسبناک و تله مرگ، هویت اصلی یک گل وحشی و گوشتخوار را فاش کرده است.

کد خبر : ۱۰۰۱۳۹
بازدید : ۲۹۳۷۶

فرادید | این گیاه گوشتخوار شبیه به یک گل بی‌خطر، با گلبرگ سفید است. اما Triantha occidentalis روی ساقه گل‌دارش مو‌های چسبناک و خاصی دارد. این گیاه از مو‌های خود برای به دام انداختن و هضم حشرات استفاده می‌کند. دانشمندان از دهه ۱۸۰۰ در مورد این گیاه اطلاع داشتند. اما گوشتخوار بودن آن، تاکنون کشف نشده بود.

مو‌های چسبنده این گیاه آنقدر‌ها هم غیرعادی نیستند. بسیاری از گیاهان غیر گوشتخوار از آن‌ها برای دفاع در برابر آفات استفاده می‌کنند.

به گزارش فرادید؛ این گیاه دارای ویژگی‌های مشترکی با سایر گیاهان گوشت خوار است که در باتلاق‌های عاری از مواد مغذی زندگی می‌کند. همچنین ژنی را که نحوه دریافت انرژی گیاهان از نور را تنظیم می‌کند، از دست داده است. این ویژگی‌ها با هم مانند تکه‌هایی از یک پازل بود که به میل پنهانی این گیاه به گوشتخواری اشاره می‌کرد.

کشف گونه‌ی جدیدی از گل‌های گوشت‌خوار

شان گراهام (گیاه شناس) همراه با تیمش به دنبال نشانه‌ هایی بود که نشان دهد این گل وحشی مواد مغذی را از اجساد حشرات دریافت می‌ کند. گیاه T. occidentalis در امتداد ساحل غربی آمریکای شمالی، از آلاسکا تا کالیفرنیا رشد می‌کند. حتی در پیاده‌روی‌های نزدیک ونکوور نیز می‌توان آن را یافت.

این تیم با تغذیه نیتروژن-۱۵ به مگس میوه شروع کرد. در مقایسه با نیتروژن معمولی، هر اتم N-۱۵ حاوی یک نوترون اضافی است؛ و هنگامی که مگس‌ ها آن را بخورند، بدن آن‌ها را با نیتروژن سنگین برچسب گذاری می‌کند. سپس، محققان مگس‌ها را به ساقه‌های گلدار گیاهان ساکن باتلاق متصل کردند. نیتروژن ۱۵ در طبیعت رایج نیست. اما آزمایش‌ها می‌توانند آن را اسکن کنند و میزان موجود در نمونه‌های را بشمارند - مانند بافت‌های گل وحشی.

گروه گراهام دریافتند که بیش از نیمی از نیتروژن گل‌های وحشی از مگس‌های میوه به دست می‌آید، نه از خاک. این مقدار مشابه چیزی است که در گیاهان گوشتخوار دیده می‌شود.

کشف گونه‌ی جدیدی از گل‌های گوشت‌خوار

علاوه بر این، مو‌های چسبنده گل‌های وحشی فسفاتاز (FAAS-fuh-tays) ترشح می‌کردند. یک آنزیم گوارشی، واکنش‌های شیمیایی را هدایت می‌کند. بسیاری از گیاهان گوشتخوار برای هضم طعمه فسفاتاز می‌سازند.

با اینکه گیاهان گوشتخوار حشرات را می‌کشند و می‌خورند، اما از کشتن حشرات گرده افشان اجتناب می‌کنند؛ موجوداتی که به آن‌ها در تولید بذر و تولید مثل کمک می‌کنند. به همین دلیل است که تقریباً ۸۰۰ گونه گیاهی گوشتخوار جهان تله‌ها و گل‌هایی را ایجاد کرده اند که از هم فاصله دارند.

اما تله‌های چسبنده روی T. occidentalis درست در کنار گل‌های آن می‌نشینند. قرار گرفتن تله‌های این گیاه نزدیک گل‌هایش، یک چالش بزرگ است. با این حال، مو‌های این گیاه ممکن است میزان چسبندگی مناسبی داشته باشند. مگس‌های کوچک و سوسک می‌گیرند. اما آن‌ها به اندازه کافی چسبنده نیستند، تا گرده افشان‌های بزرگتری مانند زنبور‌ها و پروانه‌ها را به دام بیندازند. مو‌های چسبنده این گیاه همچنین ممکن است به چگونگی تکامل برخی از گیاهان گوشتخوار اشاره کند. در خاک‌های فقیر از نظر مواد مغذی، ممکن است استفاده از مو‌های دفاعی به روشی متفاوت برای برخی گیاهان مفید باشد. جایی که مواد مغذی به سختی به دست می‌آیند، ممکن است استفاده از آن مو‌ها برای گوشتخواری مفید باشد.

منبع: sciencenewsforstudents

۰
نظرات بینندگان
اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    سایر رسانه ها
    تازه‌‌ترین عناوین
    پربازدید