خبرهای خوب سال ۲۰۲۰ برای آمریکاییها
معکوس کردن آسیب سکتهی مغزی، یافتن عقابهای سرسفید در لانهی کاکتوس، کمک مزرعهی خورشیدی به کاهش آلودگی، دریافت بورسیه ارزشمند و ... از جمله اتفاقات خوبی برای مردم آمریکا بودهاند
فرادید | با وجود اخبار بد و غمافزایی که در چند سال اخیر از همهگیری و تلفات کرونا، نابرابریهای نژادی، تلاشها برای تضعیف دموکراسی و اخیراً جنگ در اوکراین شنیدهایم، نباید اخبار و اتفاقات مثبت و امیدوارکننده را از یاد ببریم. به همین منظور، آمریکاییها گزیدهای از اخبار خوب سال ۲۰۲۰ را گردآوری کردهاند.
دیدار دوباره پرستاری با امدادگرش بعد از ۳۷ سال
وقتی همهگیری کرونا شیوع پیدا کرد، دیردرا تیلور پرستار اهل ویرجینیا راه درازی را پیمود تا به خطوط مقدم مبارزه با کرونا در بیمارستان نیویورک ملحق شود و به آنها کمک کند. ارتباط تیلور با نیویورک به زمانی بازمیگردد که او چهار سال داشت و توسط یک آتشنشان محلی از یک ساختمان آپارتمانی در حال سوختن نجات پیدا کرد.
حالا تیلور ۳۷ سال بعد، یوجین پولییز، آتشنشان قهرمان را حین حضورش در نیویورک پیدا میکند. تیلور در حالی که بریدهی عکس یوجین از عملیات نجات آن سال را در دست دارد، با آتشنشانی تماس میگیرد تا با یوجین صحبت کند. آن دو فرصتی یافتند تا دربارهی عملیات جسورانهی نجات او با هم تلفنی صحبت کنند. دسامبر سال ۱۹۸۳ بود که یوجین تماسی دریافت کرد و به رغم کامل نبودن تجهیزات آتشنشانی بدون اتلاف وقت به سوی محل حادثه شتافت و پس از نجات مادر تیلور از دود و آتش گذشت تا دخترک را پیدا کند. آنها امیدوارند روزی از نزدیک یکدیگر را ملاقات کنند. یوجین مشتاق دیدن دو فرزند تیلور و بازی کردن با آنهاست.
کلاسهای تئاتر مجازی برای دانشآموزان مبتلا به اوتیسم
قرنطینه برای همه ما تجربهی سختی بود، اما خانوادههایی که کودکان و بزرگسالانشان نیازهای خاص دارند در این مواقع با چالشهای بیسابقهای روبهرو میشوند. ایلِن هال، مدیر هنری و بنیانگذار پروژهی معجزه که از این واقعیتها آگاه بود تصمیم گرفت برنامهی کاملی شامل تئاتر، فیلم و گردهمایی ترتیب دهد.
هدف پروژهی معجزه ارائهی گردهمایی، نمایش ویدیویی و حمایت برای خانوادهها و دانشآموزانی است که با اوتیسم سروکار دارند. اعضای این پروژه شامل دانشجویان تئاتر، داوطلبان و والدینی میشود که در بازیهای تئاتر، تمرینات فیزیکی و کلاسها شرکت میکنند. این فعالیتها به بالا بردن اعتماد به نفس این دانشآموزان و یادگیری نوشتن، خواندن، مشارکت کردن و اجرا کمک میکند.
این پروژه افرادی با پیشینههای مختلف را گرد هم آورده و نیازهای رو به رشدی مانند ارتباطات، یادگیری و سرگرمی در محیطی امن را برآورده میکند. یک کلاس گروهی هر ساله نمایش موزیکال کاملی را تمرین میکند و امید دارد این نمایش را به صورت زنده یا از طریق برنامهی زوم (zoom) به زودی اجرا کند.
فناوری سنتز سریع پروتئین
شیمیدانهای امآیتی در یک پیشرفت انقلابی راهی برای کاهش قابلملاحظهی زمان موردنیاز برای تولید پروتئینهای مصنوعی و سنتزی یافتند. از این پروتئینها برای مبارزه با دیابت، سرطان، آرتروز و بیماریهای دیگر استفاده میشود و مقادیر زیادی از آنها مورد نیاز است.
این تیم دستگاه سنتز رومیزی با جریان خودکار طراحی کرده که در سرعت، تولید و طراحی داروهای جدید مفید خواهد بود. افزون بر این، این دستگاه به شیمیدانها اجازه خواهد داد پروتئینهای مصنوعی جدیدی با آمینو اسیدها تولید کنند که به صورت طبیعی در سلولها وجود ندارد و به این ترتیب دنیای جدیدی از فناوریهای زیستپزشکی و شیمیایی در حال اکتشاف است.
این دستگاه که تیم تحقیقاتی آن را آمیدِیْتور (Amidator) نامیده دقت و طول پروتئینِ خلقشده را افزایش داده است. این پیشرفت، زمینهسازِ توسعه و آزمایش داروها با سرعت بیشتری خواهد بود. به گفتهی توماس نیلْسِن، رئیس تحقیقات علم شیمی در نُوُ نُردیسک میگوید: «این پیشرفت مسیر را برای ظهور زمینهی جدیدی از شیمی دارویی پروتئین باز میکند، این فناوری واقعاً چیزی را که در دسترس صنعت داروسازی است کامل میکند.»
خانهی متروکه برای کهنه سرباز بیخانمان بازسازی شد
حتی پیش از این که همهگیری با شدت تمام به ایالات متحده برسد و انگیزهی کمکرسانی و اعمال خیرخواهانه شود، مردم به همسایگان نیازمندشان کمک میکردند. برای نمونه، ماه فوریه، سازمان «عملیات پیروزی» بیش از ۵۰ سازمان و اتحادیهی اجتماعی را گرد هم آورد تا یک کهنه سرباز اهل کنتاکی را غافلگیر کند.
توُر هَریس چند سال پس از بازگشت از خدمت نیروی دریایی در سال ۱۹۸۱ در یک حادثهی رانندگی مجروح شد و در یافتنِ شغلِ ثابت به عنوان پیمانکار مشکل داشت. او ۱۵ سال خانهبدوشی را از سرگذارند تا سال پیش زمانی که داوطلبان دست به کار شدند. صد داوطلب شش ماه را صرف تبدیل یک خانهی پلمپشده به یک خانهی زیبا کردند که هریس بتواند آن را خانهی خودش بنامد. در دورانی که در آغوش گرفتن و گردهماییهای بزرگ به واسطهی همهگیری کرونا ممنوع است دیدن تصاویری که در آن هریس پس از پردهبرداری از خانه داوطلبان را از خوشحالی در آغوش گرفته هر بینندهای را احساساتی میکند.
افسری جوجه اردکها را نجات میدهد
به جیم مالونی، سرباز ایالتی ماساچوست به عنوان قهرمان ادای احترام میشود چرا که او هشت جوجه اردک را از دریچهی تخلیهی آب نجات میدهد. مالونی حین گشتزنی متوجه شد هشت جوجه اردک از لای میلههای آهنی یک پارکینگ پایین افتادهاند و اردکِ مادرِ نگران و یکی از جوجهها بالای دریچه منتظرند.
مالونی با ادارهی حفاظت از منابع طبیعی تماس گرفت. بالاخره دریچه با زور و به کمک دیلم باز شد و جوجه اردکها نجات پیدا کردند. مالونی تا پیش از آمدن اردک مادر و بردن جوجههایش آنها را داخل ماشین خودش گرم کرد. در نهایت این خانوادهی دوستداشتنی که دوباره به یکدیگر پیوسته بودند پشت سر اردک مادر روی چمنها به راهشان ادامه دادند.
به نقل از پلیس ایالتی ماساچوست: «گاهی اوقات کسانی که در خطر هستن صدایشان به گوش کسی نمیرسد و گاهی هم این موجوداتِ در خطر از گونههای مختلفی هستند. این یک عمل خیرخواهانهی به ظاهر کوچک در بهبوههی بحران همهگیری بود، اما برای یک اردک مادر و جوجههای کوچکش اهمیت زیادی داشت.»
انعام سخاوتمندانه برای رستوران محلی
همزمان با بازگشایی رستورانها پس از قرنطینه، بسیاری از رستورانهای کوچک در ارائهی خدمات داخل رستوران در حال تلاش و رقابت هستند. برای یکی از رستورانهای سوشیِ نورث آستِن، روزهای بازگشایی با سورپرایزی در انتهای صورتحساب یک مشتری همراه بود.
به گفتهی اِستیو رِیْد مردم برای حمایت از رستورانهای کوچک در این ایام سخت، انعامهایی بیش از حد میانگین بجا میگذاشتند. یکی از این مشتریان انعامی به مبلغ ۱۰۰۰ دلار افزون بر صورتحساب ۱۲۴ دلاری خود گذاشت. به نقل از ریْد: «یک حرکت باورنکردنی مثل این در قلب آدم رخنه میکنه و برای ادامهی کار انگیزهی فوقالعادهای به ما میده. من از طرف خانوادهی تومو میخوام از حضور همهی شما بخاطر این دو ماه گذشته تشکر کنم، بخاطر همه کلمات دلگرمکننده و سخاوتمندی شما و پستهای آنلاینی که در حمایت از ما منتشر میکنین. حمایتهای شما یک دنیا برای ما ارزش داره.»
در دورانِ ظرفیتهای محدود، مقررات بهداشتی تشدید شده و کاهش میزان مشتری، اعمالی از این دست به صاحبان این مشاغل اثبات میکند که مردم قدردان و دوستدار خدمات و تلاشهای آنها هستند. خوشبختانه این اتفاقات شگفتانگیز همهجای دنیا اتفاق میافتد.
بازگشت زنبور آبیِ در حال انقراض
گونههای نادر از زنبورهای آبی کالامینتا که زمانی تصور میشد منقرض شدهاند ماه مه ۲۰۲۰ در فلوریدا پیدا شدند، یعنی قریب به چهار سال پس از آخرین باری که دیده شدند. این زنبورها پس از کشف شدن در سال ۲۰۱۱، به خاطر نیازهای خاص زیستگاهی، استراتژیهای شکار و رنگ زیبای نیلیشان تیتر خبرها شدند.
ظهور مجدد این زنبورها توسط چِیس کیمِل از موزهی تاریخ طبیعی فلوریدا تایید شده است: «حس بینظیری بود! چند شب اول بعد از بازگشت دوبارهی اونا من از شدت هیجان و اشتیاق خواب نداشتم.»
این زنبورهای آبیِ رو به انقراض سرشان را به روی گل کشیده و بالا و پایین میکنند تا گردههای آنها را جذب خود کنند، روشی که برخلاف روش گردآوری گرده توسط زنبورهای دیگر است. محققان در حال مشاهده و جمعآوری اطلاعات دربارهی این زنبورها و شمار آنها هستند تا نام این گونه از زنبور را در فهرست گونههای در حال انقراض ثبت کنند.
افزایش سرپرستی و پرورش حیوانات خانگی
در پی آغاز قرنطینه و اجبار ماندن در خانه، شهروندان آمریکایی راههای جدید و خلاقانهای برای گذراندن زمان و لذت بردن پیدا کردند. یکی از این راهها سرپرستی و پرورش حیوانات پشمالو و بامزهی خانگی است.
پناهگاههای حیوانات در سراسر ایالات متحده بالا رفتن شمار سرپرستی حیوانات را بیش از گذشته گزارش کردهاند. بسیاری از افرادی که در گذشته نگران تنها ماندن حیوانات خانگی در خانه بودند حالا بیدرنگ از این فرصت برای داشتن آنها استفاده میکنند. وجود این حیوانات در خانه دوران سخت انزوا را برای بسیاری از افراد قابلتحمل میکند.
به نقل از کَتی هانسِن سخنگوی پناهگاههای مراقبت از حیوانات، قرنطینه ترکیبی از حس تنهایی و وقت کافی را برای ما به همراه داشته است.
برخی پناهگاهها گزارش کردند درخواست سرپرستی از حیوانات خانگی بیش از ۲۰۰ درصد افزایش یافته است. سگها، گربهها، پرندهها و حیوانات دیگر نیز بالاخره خانهی خوب و صاحبان آنها همراهی خوب برای گذر از این بحران پیدا میکنند.
یافتن عقابهای سرسفید در لانهی کاکتوس
پس از یک گزارش اولیه در سال ۱۹۳۷ که فاقد شواهد تصویری بود، یک جفت عقاب سرسفید در حال لانهسازی روی یک کاکتوس ساگوآرو عکسبرداری شدند. عقاب سرسفید که زمانی نامش در فهرست گونههای در حال انقراض ثبت شده بود در آمریکای شمالی بزرگترین لانهها را در بین پرندگان میسازد.
لانهی این دو عقاب توسط کِنِث جِیکُبسِن، هماهنگکنندهی مدیریت جانوران شکاری عکسبرداری شد. او در این فرصت طلایی توانست عکسهای هوایی خیرهکنندهی را برای اثبات این مشاهدهی بینظیر جمعآوری کند.
عکسهای ثبتشده از این زوج نشانهی خوبی از شکوفایی مجدد جمعیت عقابهای سرسفید است. جانسون هشدار داد حضور بیش از حد بازدیدکنندگان خطرات بالقوهای دارد از جمله ترساندن پرندگان.
مشاهدهی تصاویر بازگشت عقابهای سرسفید در دوران همهگیری کرونا واقعاً امیدوارکننده است.
دانشجوی سیزده ساله فارغالتحصیل کالج
جَک ریکو از کالیفرنیا ماه مه ۲۰۲۰ در ۱۳ سالگی فارغالتحصیل کالج فولِرتِن شد. ریکو نه تنها جوانترین فارغالتحصیل فولِرتِن است بلکه توانسته با معدل ۴.۰ و چهار مدرک فوق دیپلم جداگانه از شاخهی علوم انسانی فارغالتحصیل شود.
ریکو میگوید: «من عاشق یاد گرفتن چیزای جدیدم، عاشق اینم که بیشتر دربارهی دنیا و تمام چیزایی که برای یادگیری وجود داره بدونم.» از او به عنوان فردی که فراتر از سنش میداند یاد میکنند. او عاشق بازیهای ویدئویی هم هست.
او توانست تنها ظرف دو سال به این موفقیت دست یابد و به گفتهی خودش این موفقیت را مدیون مدیریت زمان و گوش دادن به مربیانش است. برنامهی بعدی ریکو رفتن به دانشگاه نِوادا در لاس وگاس با بورسیهی کامل تحصیلی برای مطالعهی رشتهی تاریخ است.
معکوس کردن آسیب سکتهی مغزی
محققان دانشگاه لاند در سوئد در زمینهی بازگرداندنِ جزئیِ «تحرک» و «حس» در موشهای مبتلا به سکتهی مغزی پیشرفتِ امیدوارکنندهای کردهاند. محققان با استفاده از پیوند سلولهای دوباره برنامهریزیشدهی پوست انسان به مغز ثابت کردند که سلولها میتوانند به درستی و بصورت موثر ارتباطات و مسیرهایی را در مغز ایجاد کنند.
یکی از این محققان میگوید: «شش ماه پس از پیوند، شاهد این بودیم که سلولهای جدید، آسیبِ واردشده در اثر سکتهی مغزی رو بهبود بخشیدن.» پروفسور زال کوکایا محقق دیگریست که میگوید: «ما تونستیم ببینیم که فیبرهای سلولهای پیوندشده در سمت دیگر مغز رشد کردند، سمتی که ما هیچ سلولی رو به اون پیوند نزدیم. این یافته در هیچ مطالعهی دیگری مشاهده نشده!»
این یافتهها در تلاش برای کمک به قربانیان سکتهی مغزی خبر امیدوارکنندهای است: «این مطالعه نویدبخش اینه که در آینده امکان جایگزینی سلولهای عصبی مرده با سلولهای جدید و سالم در بیماران سکتهی مغزی وجود داره.»
تجلیل از قهرمانان مشاغل حیاتی در کتاب مصور
کتابهای مصور معمولاً مبارزان شنلپوش و نقابداری با قدرتهای ماوراءطبیعی را به تصویر میکشند، اما هنرمندی به جای این کلیشه از قهرمانهای زندگی روزمره تجلیل کرده است. هِکتور رودریگز خالق مکزیکی-آمریکایی کتابهای مصور تصمیم گرفت روی ابرقهرمانهای مشاغل حیاتی تمرکز کند.
رودریگز برای برجسته کردن تلاشهای قهرمانانهی نامرئی و نادیده گرفته شدهی این افراد، نسخهی خاصی از کتاب مصور خود را به این افراد اختصاص داد. در این نسخه، قهرمان با جنگیدن در برابر بیعدالتی، نژادپرستی و نابرابری در سراسر و اطراف مرزهای مکزیک-آمریکا بطور قابلاطمینانی از وقوع حوادث جلوگیری میکند.
در شمارهی بهار با عنوان «همهگیری»، نویسنده تلاشِ پرستاران، کارکنانِ خط ِمقدمِ سلامت، مهاجران غیرقانونی، کارگران کشاورزی و دیگر کارکنان نادیده گرفته شدهی مشاغل حیاتی را به تصویر میکشد. کسانی که در راه حق میجنگند همیشه ابرقهرمانهای شنلپوش نیستند، آنها همسایهها، رفقا و خانوادههایی هستند که به شکل متفاوتی از به هم خوردن اوضاع جلوگیری میکنند.
نکتهی واضح اینست که اینها قهرمانان دنیای واقعی هستند، قهرمانانی که نه تنها شایستهی دیده شدن بلکه شایستهی تقدیر و تشکر هستند.
دریافت مدال فوتبال بعد از ۷۴ سال
یک مرد ۸۸ ساله، پس از ۷۴ سال تعویق بالاخره مدال فوتبالش را دریافت کرد. دریافتکنندهی این مدال جان زِلی از بِرنْلی است. زِلی هنگام بُردن جام کیگلی ۱۹۴۶ مدرسهاش تنها ۱۴ سال سن داشت. این پیروزی دو بر یک تاریخی بود، چون نخستین مسابقهای بود که در پایان جنگ جهانی دوم روی چمنهای وطن برگزار شد.
تصور میشود زِلی بخاطر کمبود فلز در پایان جنگ نتوانسته بود مدالش را دریافت کند. او به سراغ شهردار رفت، شهردار نیز به سراغ رئیس شورا رفت و او نیز نهایتاً با لیگ فوتبال لانکاشایر تماس گرفت. بالاخره در ماه مه ۲۰۲۰ با ۷۴ سال تاخیر این مدال به زِلی اهدا شد.
زِلی هنگام دریافت این مدال از اعضاء شورا گفت: «من معمولاً به این مدالی که بهش نرسیده بودم فکر میکردم و الان که بعد از این همه سال بهم اهدا شده خیلی برام ارزشمنده، اینکه تو دستام بگیرمش و در نهایت بسپرمش به پسرم که میدونم یه دنیا براش ارزش داره!»
پسر هفت ساله برای پرستارش جشن فارغ التحصیلی گرفت
با بسته شدن دبیرستانها در سراسر کشور، یک دختر دبیرستانی اهل کارولینای شمالی میتواند ادعا کند که باوجود همهگیری کرونا، بامزهترین جشن فارغالتحصیلی ایالت را تجربه کرده است. کِرتیس راجِرز تصمیم گرفت برای پرستارش یک جشن کوچک فارغالتحصیلی برپا کند تا به او ثابت کند چقدر برایش اهمیت دارد.
اِلیسا مادر کِرتیس میگوید: «اون خیلی هیجانزده بود و میخواست مطمئن بشه همه چیز مرتبه. کت و شلوارش رو پوشید و پاپیونی رو انتخاب کرد که با لباس پرستارش ست باشه.»
راشلِ پرستار با یک پسربچهی بسیار خوشتیپ مواجه شد، در حالی که با صدای موسیقی، گل و میزی پر از تنقلات مورد علایقهشان از او استقبال شد. آن دو با رعایت فاصلهی اجتماعی عکسهای زیبایی گرفتند. بعید است عکسهای آنها را ببینید و لبخند نزنید!
چشمهای مصنوعی جدید نویدبخش بینایی میلیونها نابینا
در مقالهای که ماه مه ۲۰۲۰ منتشر شد نوید چشمهای مصنوعی جدیدی داده شد که میتواند بیش از ۲۸۰ میلیون نابینا را از نعمت بینایی بهرهمند کند. در کمتر از ۵ سال، چشمهای روباتیک میتواند به آن دسته از کسانی که از آسیب شبکیهی چشم رنج میبرند بینایی دوباره دهد.
این اختراع با نام EC-EYE (چشم اِلِکتروکِمیکال) توسط مهندسانی در هنگکنگ و ایالات متحده ساخته شده است. پیش از این تصور میشد غیرممکن است بتوان مادهی حساس سلولهای گیرندهی نور شبکیه را با مواد مصنوعی جایگزین کرد، اما محققان به مجموعهای از گیرندههای نور با چگالی بالا دست یافتهاند که میتواند درون منافذ اکسید آلومینیوم قرار گیرد و بینایی را حتی فراتر از تواناییهای طبیعی چشم انسان تقویت کند.
اتحاد نوجوانان و سالمندان در ساخت اسباببازی برای سگها
انجمن آاوُرا که در جستجوی راهی برای نزدیک کردن دانشآموزان نوجوان و سالمندان بود این پروژه را به جریان انداخت. آیا هدفِ مشترکِ قویتری از عشق به سگها وجود دارد؟
چهارده دانشآموز و سالمند گروهی تشکیل دادند تا نه تنها در گفتگوها و مشارکتهای معنادار مشارکت کنند بلکه برای سگها اسباببازی بسازند و آنها را در اختیار جامعهی سگهای محلی قرار دهند. آنها آنها چوبها را سمباده میزدند و اسباببازیها را جمعآوری میکردند تا در پارکهای سگ در کلورادو گذاشته شود. این پروژهی دو هفتهای به دانشآموزان اجازه داد در سطح عمیقتری با سالمندان ارتباط برقرار کنند. در جریان پروژه، مشارکتکنندگان به صورت جفت یا در گروههای کوچک به گفتگو و کار پرداختند.
این پروژه فرصتی بود برای بسیاری از سالمندان مبتلا به زوال عقل تا به لحاظ فیزیکی و فکری فعالیت کنند و در عین حال دانشآموزان نیز از داستان زندگی و تجربیات آنها مطلع شوند و بیاموزند. سگها بهانهی خوبی برای گردهم آوردن این دو گروه سنی شدند.
مردی برای پدرها ویدئوهای آموزشی میسازد
راب کِنی در یوتیوب مجموعهای از ویدئوهای آموزشی را منتشر میکند تا راهنمایی برای بزرگسالانِ جوان و کمتجربه در انجام کارهای روزمره باشد. هدف ساخت این ویدئوها ارائهی دستورالعملهایی برای آن دسته از افراد است که شاید هرگز راه و چاه خیلی از کارها را از پدران خودشان یاد نگرفتهاند.
کِنی برای ساخت این برنامهها از گذشتهی خودش الهام گرفت، زمانی که پدرش او را در کودکی ترک کرد. کِنی در این ویدئوهای کوتاه و آسان موضوعاتی از قبیل عوض کردن لاستیک ماشین، نحوهی باز کردن گرفتگی سینک یا نحوهی اتو کردن پیراهن مردانه را آموزش میدهد.
این ویدئوها که آکنده از عشق و حمایت پدرانه است به طور غیرمنتظرهای بازخورد مثبت داشته و برای کِنی انگیزهی مضاعفی شده تا هر هفته یک ویدئوی جدید منتشر کند.
دختری که برای نجات خانواده قهرمانانه شنا میکند
واژگونی قایق کوچک آلومینیومی آنها میتوانست فاجعه به بار آورد، اما دخترشان تا ساحل شنا کرد تا برای نجات خانوادهاش درخواست کمک کند. کیانا فرنچ پس از واژگونی قایق برای رسیدن به ساحل به اندازهی طول ۶ زمین فوتبال شنا کرد.
زمانی که آب دریا به داخل قایق سرازیر شد، او به همراه خواهر و پدرش تلاش کردند آب را از قایق خارج کنند. زمانی که قایق واژگون شد، کیانا به سرعت جلیقهی نجاتش را پوشید و جلیقههای دیگری را که روی آب شناور شده بودند برای خانوادهاش جمعآوری کرد، سپس متوجه شد ساحل در معرض دید نیست و برای دریافت کمک و نجات خواهر و پدرش که به اندازهی او از توان فیزیکی برخوردار نبودند با امواج درافتاد تا خودش را به ساحل برساند. کریس مَککِیب نگهبانِ «مِین گِیم» صدای فریادهای کیانا را شنید و به نجات پدر و خواهر او شتافت. خانوادهی آنها پس از نجات یافتن یکدیگر را سخت در آغوش کشیدند. وقتی از کیانا دربارهی استقامتش پرسیدند او در پاسخ عشق به خانوادهاش را منبع این استقامت دانست.
زن مسن اهل ولز انگلستان به زبان بومی صحبت میکند
کِیْث مَکدِرموت در تلاش برای کم کردن سرعت از دست رفتن حافظهی مادرش، رِی به دنبال همراهی بود تا با او به زبان ولز صحبت کند. رِی بیش از ۷۰ سال است که در ایالات متحده زندگی میکند، اما کِیث اطمینان داشت صحبت کردن به زبان بومی برای مادرش مایهی شادی و آرامش خواهد بود.
او در رسانههای اجتماعی درخواستش را مطرح کرد و با هزاران پاسخ مهربانانه از سوی کسانی مواجه شد که از کودکیشان در ویِلز خاطره داشتند. همهی آنها داستانهای جالبی تعریف کردند که کِیث میتوانست آنها را برای مادرش بازگو کند.
یکی از کسانی که به درخواست کِیث پاسخ داده بود مِلیسا آنیس بود. این نمایشنامهنویسِ ساکن نیویورک به زبان ولز با رِی مکالمهی تلفنی داشت. رِی دربارهی این تجربه میگوید: «فکر نمیکردم دوباره بتونم به زبان ولز صحبت کنم ... من زیاد اهل گریه کردن نیستم، اما این تجربه انقدر زیبا بود که منو به گریه انداخت.»
سگها ناجی کوآلاها در جنگلهای سوختهی استرالیا
در جریان آتشسوزی جنگلهای استرالیا در اوایل سال ۲۰۲۰ کوآلاهای زیادی برای زنده ماندن در زیستگاه آسیبدیدهشان به کمک احتیاج داشتند. همزمان با گذشت زمان و افزایش روزانهی خطراتی که جان این جانواران پشمالو را تهدید میکرد پوشش رسانهها از آتش منحرف و روی نجات جان کوآلاها متمرکز شد.
بِر (Bear) سگ کولی استرالیایی از اعضاء تیم نجات بود. او که زمانی یک تولهسگ رهاشده بود حالا برای شناسایی و یافتن کوآلاهای سرگردان در جنگلهای سوخته آموزش دیده تا برای نجات و انتقال آنها به یک مکان امن کمکرسانی کند. بِر حالا قهرمان بامزه و دوستداشتنیِ کوآلاهای مجروح، بیمار یا در خطر است. او از ماه ژانویه بیش از ۱۰۰ کوآلا را نجات داده است و هر روز به این جستجوی قهرمانانهی خود ادامه میدهد.
دریافتکنندهی DACA بورسیهی ارزشمندی دریافت میکند
در ماه نوامبر، Rhodes Trust مستقر در دانشگاه آکسفورد، برندگان بورسیهی رُدز سال ۲۰۲۱ را اعلام کرد. بورسیهی رُدز قدیمیترین بورسیهی بینالمللی در دنیاست. یکی از برندگان سانتیاگو پوُتس، فارغالتحصیل دانشگاه کلمبیا بود که همراه خانوادهاش در سن چهار سالگی از کلمبیا به ایالات متحده مهاجرت کرده بود.
او نخستین لاتینتبارِ دارندهی DACA (اقدام معوق برای ورود در دوران کودکی) است که این بورسیه را دریافت میکند و در پاییز ۲۰۲۱ راهش را در آکسفورد ادامه میدهد. او پس از دریافت این بورسیه از یکی از معلمان دبستان خود به نام مارینا اِستِوا که به عنوان پناهنده به ایالات متحده آمده بخاطر ایمان داشتن به او برای رسیدن به این موفقیت تقدیر و تشکر کرد.
مزرعهی خورشیدی به کاهش آلودگی کمک میکند
در ماه نوامبر سال ۲۰۲۰، بزرگترین مزرعهی خورشیدی دورافتادهی کانادا در شمال شرقی آلبرتا افتتاح شد. این مزرعه که شامل ۵.۷۶۰ پنل خورشیدی میشود تماماً صاحبان بومی دارد و حدود ۲۵ درصد انرژی حدود ۱۰۰۰ ساکن دهکدهی نزدیک به خود را فراهم میکند. افزون بر این، این مزرعه تا حد زیادی آلودگی هوا را کاهش خواهد داد چرا که ۲۱۰.۰۰۰ گالن دیزل در سال را جایگزین کرده و بیش از ۵ میلیون پوند انتشار کربن را حذف کرده است. شرکت Three Nations Energy که مزرعه را افتتاح کرد هماکنون روی پروژههای تجدیدپذیر دیگری مانند گرمایش با سوخت چوب و تولید غذای آبکِشتی (بدون استفاده از خاک) کار میکند.
خانوادهی سابقاً بیخانمان غذا و لوازم مدرسه اهدا میکنند
خانوادهای در شهر اوکلاهاما که خودشان به شدت از همهگیری متاثر شدند همچنان در اهداء آنچه که دارند به دیگران دریغ نمیکنند. خانوادهی هَندی سال ۲۰۱۸ قبل از اینکه «سازمان فرداهای مثبت» به آنها یاری برساند بیخانمان بودند. حالا این خانوادهی صاحبِ خانه به ثبات رسیده است، گرچه آنها هنوز سختیها، دست و پا زدنها و قضاوتهایی را که زمانی با آنها مواجه بودند به یاد میآورند.
این خانوده برای جبران این معجزه برای بیش از ۳۰۰ نفر غذا پخته و بین آنها پخش میکنند، پتو اهدا میکنند و برنامه دارند تا بیش از ۵۰۰ کیسه را با لوازم مدرسه پر کنند. راشل هَندی مادر خانواده میخواهد ازخودگذشتگی و بخشش به افراد نیازمند را به فرزندانش بیاموزد.
منبع: RD.com