باید از دولت انتقاد کرد
مهدی بهکیش در سرمقاله دنیای اقتصاد نوشته: به نظر میرسد دولت کنونی با مسائل و مشکلات زیادی در حوزه سیاست داخلی و خارجی مواجه است که درصد بالایی از توان خود را صرف آن کرده و به همین خاطر دولتمردان انرژی لازم را برای حل مشکلات اقتصادی از خود نشان نمیدهند، از اینرو برخی سیاستگذاریهایشان بیش از آنکه اقتصادی باشد، سیاسی است. آنها فرصت نمیکنند که به حل اساسی و ریشهای مشکلات اقتصادی بپردازند و چون میخواهند افکار عمومی را قانع کنند و احتمالا قافیه را به رقیب نبازند.
کد خبر :
۱۰۷۰
بازدید :
۱۲۶۲
مهدی بهکیش در سرمقاله دنیای اقتصاد نوشته: به نظر میرسد دولت کنونی با مسائل و مشکلات زیادی در حوزه سیاست داخلی و خارجی مواجه است که درصد بالایی از توان خود را صرف آن کرده و به همین خاطر دولتمردان انرژی لازم را برای حل مشکلات اقتصادی از خود نشان نمیدهند، از اینرو برخی سیاستگذاریهایشان بیش از آنکه اقتصادی باشد، سیاسی است. آنها فرصت نمیکنند که به حل اساسی و ریشهای مشکلات اقتصادی بپردازند و چون میخواهند افکار عمومی را قانع کنند و احتمالا قافیه را به رقیب نبازند.
این استاد دانشگاه اضافه کرده: انتخاب این راه، در ادبیات اقتصادی سادهترین راه ممکن شناخته میشود که دولتی با بخشنامه و تهدید به سرکوب قیمتها بپردازد و بگوید میخواهد با این روشها تورم را کنترل کند و افکار عمومی را به نفع خود بسیج کند؛ ولی این نوع برخورد در مجموعه تخصصی این دولت قابل تعریف نیست و بنابراین میتوان چنین استنباط کرد که دولت آنقدر تحت فشار سیاسی است که حاضر شده تن به تصمیماتی دهد که در محدوده نظریات اقتصادی قابل توجیه نباشد.
در پایان این مقاله آمده: شاید دولت فکر میکند که چون مذاکرات با دول غربی به مراحل پایانی خود نزدیک میشود باید بیشتر توان کارشناسی و فکری و حتی سیاسی خود را صرف به نتیجه رسیدن آن کند. ما هم قبول داریم که حل مشکل ایران با کشورهای ۵ +۱ در اولویت قرار دارد اما اگر تحریمها به تدریج حذف شود باید فضای کسبوکار نیز هموار شود. به عبارت دیگر لازم است سیاستگذاریها به سمتی هدایت شود که سرمایهگذاران خارجی به فکر همکاری بلندمدت با ما باشند و فعالان اقتصادی داخلی نیز به پایداری اوضاع کشور حداقل تا ۱۰ سال آینده امیدوار باشند.
این استاد دانشگاه اضافه کرده: انتخاب این راه، در ادبیات اقتصادی سادهترین راه ممکن شناخته میشود که دولتی با بخشنامه و تهدید به سرکوب قیمتها بپردازد و بگوید میخواهد با این روشها تورم را کنترل کند و افکار عمومی را به نفع خود بسیج کند؛ ولی این نوع برخورد در مجموعه تخصصی این دولت قابل تعریف نیست و بنابراین میتوان چنین استنباط کرد که دولت آنقدر تحت فشار سیاسی است که حاضر شده تن به تصمیماتی دهد که در محدوده نظریات اقتصادی قابل توجیه نباشد.
در پایان این مقاله آمده: شاید دولت فکر میکند که چون مذاکرات با دول غربی به مراحل پایانی خود نزدیک میشود باید بیشتر توان کارشناسی و فکری و حتی سیاسی خود را صرف به نتیجه رسیدن آن کند. ما هم قبول داریم که حل مشکل ایران با کشورهای ۵ +۱ در اولویت قرار دارد اما اگر تحریمها به تدریج حذف شود باید فضای کسبوکار نیز هموار شود. به عبارت دیگر لازم است سیاستگذاریها به سمتی هدایت شود که سرمایهگذاران خارجی به فکر همکاری بلندمدت با ما باشند و فعالان اقتصادی داخلی نیز به پایداری اوضاع کشور حداقل تا ۱۰ سال آینده امیدوار باشند.
۰