تشخیص «واریس» اهمیت دارد!

واریس عبارت است از بزرگ و دردناک‌شدن سیاهرگ‌های بدن که بیشتر در سطح پوست ساق پا و ران دیده می‌شود.

تشخیص واریس پا چندان دشوار نیست. در واقع برای تشخیص از علائم واریس پا کمک گرفته می‌شود و وجود این علائم در یک فرد تشخیص واریس پا را قطعی می‌کند.

البته این توضیح لازم است که، واریس علاوه بر پا در جا‌های دیگر بدن هم ممکن است ایجاد شود؛ اما، به‌دلیل تأثیر جاذبه بر روی پا معمولاً بیشتر در پا ایجاد می‌شود. مشاهده رگ‌های بدشکل و پیچ‌و‌تاپ خورده به‌خصوص در پا‌ها مهم‌ترین علائم واریس پا هستند و به احتمال زیاد نشان‌دهندۀ واریس‌اند.

علاوه بر شکل ظاهری رگ‌ها، درد و تورم و قرمزی در اطراف رگ‌های برجسته‌شده نیز مشهود است. خارش نیز یک علامت شایع در واریس بوده که علت آن خروج هموگلوبین از خون و جدار رگ و ورود آن به فضای میان بافتی و اطراف سلول‌ها است.

آنچه در بررسی سیاهرگ‌های واریسی اهمیت بیشتری دارد تشخیص و یافتن علت زمینه‌ای ایجاد واریس است. در واقع عوامل بسیاری در یک طیف کم‌اهمیت تا مهم و خطرآفرین برای واریس یک بیمار می‌تواند مطرح باشد.

وجود بدخیمی یا سرطان می‌تواند خود را به‌صورت رگ‌های واریسی در پا نشان بدهد. همچنین یکی از علل مهم واریس وجود لخته‌های خون در سیاهرگ‌های عمقی پا است که بالقوه خطرآفرین هستند.

پزشک باید در قدم اول پس از شرح‌حال و معاینه اندام تحتانی بیمار، در هر دو حالت خوابیده و ایستاده، اقدام به انجام‌دادن سونوگرافی یا ونوگرافی از سیاهرگ‌های پا کند. نوعی از سونوگرافی به‌نام «سونوگرافی داپلر» یک روش مناسب، کم‌هزینه و غیرتهاجمی برای ارزیابی جریان خون در سیاهرگ‌های عمقی است.

درصورت وجود لخته، که باعث انسداد جریان خون در سیاهرگ شده باشد، پزشک قادر به تشخیص آن خواهد بود و اقدامات درمانی مناسب را مانند تجویز دارو‌های ضدانعقادی برای بیمار انجام خواهد داد. در روش ونوگرافی ماده‌ای رنگی به داخل جریان خون تزریق شده و با اشعۀ X تصویربرداری انجام می‌شود.

منبع: بهداشت نیوز