کلید رونق بورس در دست کیست؟!

شهیر محمدنیا | آنچه به صورت مشخص بر اقتصاد کشور و به تبع آن، بازار سرمایه سایه افکنده، ریسک سیستماتیک تحریم هاست؛ بنابراین برای پاسخگویی به این سوال که «کلید بازگشت رونق به تالار شیشه‌ای در دستان کیست؟» باید اثرات تغییرات مختلف این ریسک را مورد بررسی قرار داد.

حالت اول این است که ریسک سیستماتیک پابرجا باشد و برجام احیا نشود و به تبع آن، تحریم‌ها همچنان وجود داشته باشند که در این صورت، منابع ارزی در کشور روزبه روز کمتر خواهد شد و انتظار می‌رود قیمت دلار افزایش یابد؛ رخدادی که دومینووار به تمام بخش‌های اقتصادی سرایت کرده و در نهایت به کاهش ارزش پول ملی و رشد تورم منجر خواهد شد.

عامل اصلی رکود بورس

البته با توجه به جنگ روسیه و اوکراین، افزایش شدید قیمت نفت و نیاز مبرم بازار‌های جهانی به پوشش کسری عرضه نفت روسیه، تحریم‌های نفتی ایران تا حد زیادی تنها روی کاغذ باقی مانده و راه صادرات برای ایران تسهیل شده است.

این موضوع، دسترسی ایران به منابع ارزی را تا حد زیادی افزایش داده است؛ اما ادامه این وضعیت به شرایط متغیر جنگ و برنامه‌های کشور‌های غربی برای جبران این کسری بستگی دارد. ادامه این وضعیت برای ایران شکننده است. کاهش ارزش پول ملی و انتظار رشد تورم به افزایش قیمت‌ها و در نتیجه، تاثیر تورمی بر بازار سهام منجر خواهد شد.

هرچند ممکن است این اتفاق با یک‌فاز تاخیر رخ دهد؛ اما این عقب ماندگی، دیر یا زود جبران خواهد شد. با این حال باید توجه کرد که رشد قیمت سهام ناشی از تورم و رشد اسمی است؛ نه رشد واقعی. رشد واقعی که بر اثر فروش بهتر و راه اندازی طرح‌های توسعه‌ای در شرکت‌ها رخ دهد، زمانی صورت خواهد گرفت که مذاکرات احیای برجام به‌طور موفقیت آمیز پایان یابد و به توافق جامع منتهی شود.

می‌توان گفت، با برداشته‌شدن تحریم‌ها پس از چندماه، شاهد افزایش فروش و همچنین افزایش نرخ شرکت‌ها خواهیم بود. دولت در چنین شرایطی می‌تواند پروژه‌های عمرانی بیشتری اجرا کند. شرکت‌ها نیز می‌توانند راحت‌تر و ارزان‌تر مراودات مالی و صادرات خود را انجام دهند.

تمام این پارامتر‌ها باعث سودسازی واقعی شرکت و به تبع آن، رشد قیمت سهام شرکت می‌شود. رشد قیمت سهام خوشایند است و می‌تواند اثرات اقتصادی و بعضا اجتماعی بر کل جامعه داشته باشد.