چرا خوابهای خود را فراموش میکنیم؟
تحقیقات جدیدی روی موشها انجام شده و نشان میدهد که این مرحله اغلب شامل دورهای به نام فراموشی فعال میباشد و زمانی اتفاق میافتد که مغز ما از لود شدن اطلاعات اجتناب میکند و نورونهایی که مسئول فراموشی هستند، در این مرحله فعال میشوند.
حتما تا به حال به این فکر کرده اید که چرا بعد از بیدار شدن خوابها از ذهنمان پاک میشوند و یا به سرعت فراموششان میکنیم، اما جواب علمی و ثابت شده محققان به این سوال را برایتان در مقاله زیر جمع آوری کردیم.
زمانی که خواب هستیم، مغز ما چهار مرحله را طی میکند. در این مراحل معمولاً چشم ما هیچ حرکت سریعی ندارد، اولین مرحله شامل تغییر ما از حالت بیداری به حالت خواب میباشد و بدن ما در طول این مرحله آرام آرام ریتم بیداری خودش را کند میکند و به خواب میرود.
در مرحله دوم وارد خواب سبک میشویم و مرحله سوم خواب ما عمیقتر میشود و تقریباً به حالت واقعی از استراحت میرسیم و میتوان بعد از وارد شدن به مرحله سوم احساس شادابی بعد از خواب را تجربه کرد و در نهایت زمانی که مغز ما بیشترین رویا سازی را انجام میدهد، مرحله چهارم است، اما چرا ما رویاهایمان را در اکثر اوقات فراموش میکنیم و چه زمانی پاک شدن حافظه و رویاها اتفاق میافتد؟
نتیجهی تحقیقات روی علت فراموش کردن خواب
تحقیقات جدیدی روی موشها انجام شده و نشان میدهد که این مرحله اغلب شامل دورهای به نام فراموشی فعال میباشد و زمانی اتفاق میافتد که مغز ما از لود شدن اطلاعات اجتناب میکند و نورونهایی که مسئول فراموشی هستند، در این مرحله فعال میشوند.
نورونها اصلیترین کلید ما برای خواب و اشتها هستند؛ مطالعات گذشته نشان میدهد که هورمونهایی درگیر منظم سازی خواب ما میباشند که برای هر کس به طور متفاوت تاثیرگذار هستند و باعث میشوند که ما در زمانهای مختلفی به خواب برویم و نام این هورمون اورکسین یا هیپوکرتین میباشد. این هورمون در هیپوتالاموس قرار میگیرد و باعث حس خواب آلودگی میشود.
فراموشی در خوابها
غلظت هورمون ملانین نیز در هیپوتالاموس اهمیت دارد، ملانین مولکولی است که به منظم سازی خواب و اشتها کمک میکند.
محققان به این نتیجه رسیدند که مولکول ملانین تولید شده در نورونها میتواند در طول این مرحله از خواب فعال باشد. موارد ثبت شده الکتریکی در خواب نیز طبق نتایج نشان میدهد که در چنین زمانی پیامهای مسدود کننده را به هیپوتالاموس ارسال میکنند و هیپوتالاموس نیز این پیامها را دریافت کرده و این قسمت از حافظه ما را که مربوط به رویا میباشد را حذف میکند.
طبق مطالعاتی که در گذشته در لابراتوارها انجام شده، به این نتیجه رسیدیم که سلولهای هورمونهای ملانین در طول این مرحله از خواب فعال هستند و بعد از کشف جریانهای جدید فکر ما این است که این سلولها ممکن است اطلاعات را در حافظه ما ذخیره کرده باشند و نورونها در طول این مراحل به مغز کمک میکنند تا به طور فعال فراموشکار شوند.
اثبات فراموش کردن خواب از طریق آزمایش
محققان به این نتیجه رسیدند که موشها به طور طبیعی این نورونها را تغییر میدهند و حافظه خود را پاک میکنند.
آنها در موشها به این نتیجه رسیدند که مغز ما هنگام خواب اطلاعات جدید را دریافت میکند، اما چند دقیقه قبل از بیداری به صورت بلند مدت آن را از بین میبرد و در طول این مرحله سطح ملانین افزایش پیدا میکند، پس به این نتیجه میرسیم که زمانی که رویاهای خود را در قسمت مرحله چهارم خواب مشاهده میکنیم و کاملا به خواب عمیقی فرو رفته ایم، باید انتظار داشته باشیم که خواب هایمان را فراموش کرده باشیم و گاهی اوقات افراد در مرحله دوم یا سوم خواب نیز رویاهایی را میبینند و آن را کاملا به یاد دارند.
البته مطالعاتی روی گروه خاصی دیگر از افراد انجام شده و نشان داده شده است که امکان به یاد سپردن خوابها در چنین مرحلهای از خواب نیز غیر ممکن نیست و برای بعضی از افراد اتفاق میافتد که در چنین مواردی احتمالاً نورونهای فراموشکاری این افراد کاملا فعال نبودند.
منبع: ایسکانیوز