9 اصل مهم در تربیت فرزندان

2- فرزندان خود را با سایرین یا با خودتان مقایسه نکنید.

برخی از پدر و مادرها عادت دارند که فرزندانشان را یا با دیگران مقایسه می‌کنند یا با گذشته خودشان. در حالتی دیگر، برخی فرزندانشان را با اکنون خود مقایسه می‌کنند! تمامی این مقایسه‌ها رفتاری مخرب، آسیب زننده و غیرمنطقی است. شما حق دارید که فرزند خود را فقط با خود او مقایسه کنید! نه با دیگران، نه با خودتان، و نه با ایده‌آل‌ها و خواسته‌هایتان.

3- از فرزندانتان توقع نداشته باشید که همه چیز را درک کنند.

کودکان شما بسیاری از مسائلی را که شما براساس سن و تجربه خود درک می‌کنید نمی‌توانند درک کنند و این مساله برای آنها کاملا طبیعی است. بنابراین، از فرزندان خود توقع درک همه مسائل را نداشته باشید تا در نهایت یک فرزند کمال‌گرا و ایده‌آلیست را به جامعه تحویل ندهید! گاهی درخواست برخی والدین از کودکان برای درک بعضی مسائل، به‌گونه‌ای است که انگار دارند درباره مباحث دیفرانسیل با کودک خود مباحثه می‌کنند! مسلما کودک شما دیفرانسیل را درک نمی‌کند!! اجازه دهید کودک شما به اندازه کودکی خود رفتار کند، یک کودک چهار ساله بهتر است به اندازه یک کودک چهار ساله بفهمد و نه به اندازه یک مرد/ زن 30 ساله. بهتر است در درخواست‌های خود از کودکانتان کمی منعطف باشید.

4- به او نگویید که پسر/ دختر خوبی باش!

روزگاری همه ما با این تفکر بزرگ شدیم که باید سعی کنیم همیشه پسر یا دختر خوبی باشیم. همین یک جمله ساده بزرگ‌ترین آسیب را به ما وارد کرد، یعنی ما را از تمامیت خود دور کرد. بهتر است به فرزندانتان بیاموزید که «خودت باش! تمام و کمال» و اگر خودش بود بر او خرده نگیرید. پدر و مادر پرورش دهنده و جهت دهنده به فرزند هستند. شما می‌توانید فرزندان خود را با مناسب‌ترین رفتارها در جهت درست بیندازید و سپس می‌توانید توقع داشته باشید که آنها در هر شرایطی بتوانند خوب فکر کنند، مناسب‌ترین‌ها را انتخاب کنند و از خود مراقبت نمایند.

5- فرزندان خود را در مقابل دیگران تحقیر نکنید.

این شما هستید که احترام را به فرزندتان آموزش می‌دهید، بنابراین، برای اینکه فرزند شما یاد بگیرد که احترام بگذارد قبل از هر چیزی شما باید:

1- به او احترام بگذارید

2- به او بیاموزید که فرد قابل احترامی است

3- با عملکرد خود به او نشان دهید که شما هم محترم هستید و او باید به شما احترام بگذارد؛

1- تو قابل احترام نیستی

2- تو کافی نیستی

3- من هم قابل احترام نیستم

4- پس نه به خودت احترام بگذار و نه به من!

و در نهایت فرزند شما، هم از شما، هم از خود و هم از دیگران خشمگین می‌شود.

6- اشتباهی که خود مرتکب می‌شوید مجوزی است برای تکرار آن توسط فرزندتان.

به‌عنوان مثال، هیچ پدری که سیگار می‌کشد نمی‌تواند به فرزند خود بگوید که سیگار نکش! هیچ مادری نمی‌تواند زمانی که خود، سر فرزندش فریاد می‌کشد، از او بخواهد که ساکت باشد! و اگر فرزند شما بر خلاف رفتار منفی شما رفتار مثبتی از خود بروز می‌دهد باید او را تحسین کنید.

7- مادر و پدر در خانه باید با هم هماهنگ باشند

عدم هماهنگی میان پدر و مادر زمینه را برای سوءرفتار فرزند آماده می‌کند. فرزند شما اگر هر دو شما را در هماهنگی با یکدیگر ببیند می‌آموزد که باید به شان، قوانین و مرزهای شما احترام بگذارد، اما اگر شاهد تضاد و جنگ میان شما باشد یا از یکی از طرفین سوءاستفاده خواهد کرد یا به اختلالات رفتاری دیگر مانند عزلت طلبی، خود تخریبی و... دچار می‌شود.

8- به جای فرزندانتان تصمیم نگیرید

از کودکی به آنها «انتخاب» را بیاموزید. اجازه دهید با انتخاب‌های کوچک قدرت انتخاب گری آنها تقویت گردد تا به مرور انتخاب‌های قوی تر و دقیق تری داشته باشند. والدینی که به جای فرزندان خود انتخاب می‌کنند یا تصمیم می‌گیرند، فرزندانی خشمگین، با اعتماد به نفس و عزت نفس بسیار پایین پرورش می‌دهند.

9- آنها را نوازش کنید

نوازش هم مانند تنبیه انواع گوناگونی دارد. نوازش می‌تواند کلامی باشد، می‌تواند جسمی باشد یا می‌تواند رفتاری باشد. گاهی حتی ما با طرز نگاهمان به دیگران، می‌توانیم آنها را نوازش کنیم. نوازش امنیت را در فرد ایجاد می‌کند و باعث می‌شود که فرد احساس کند ارزشمند است، بنابراین از استرس و وحشت او کاسته می‌شود.

فرزندان خود را نوازش کنید، با کلامی دلنشین، محترمانه، عاشقانه و قاطعانه.

فرزندان خود را نوازش کنید، با رفتاری ملایم اما قاطع، مثبت و عاشقانه.

فرزندان خود را نوازش کنید، با در آغوش گرفتن، بوسیدن، نوازش کردن و نگاه مهربان.