تصاویر/ زندگی و زمانه "تى اس اليوت"

فرادید | «تى اس اليوت» شاعر، نمايشنامه نويس و منتقد ادبى برجسته دورگه انگليسى آمريكايى از رهبران جنبش مدرنيسم در ادبيات جهان به شمار مى رود.

او در سال ۱۹۴۸ موفق به دريافت جايزه نوبل ادبى شد. او مشهورترين اثر خود به نام «سرزمين هرز» (The waste Land) را در سن ۳۴ سالگى به رشته تحرير درآورد كه از يك سو به بحران هاى روحى و فرهنگى مى پردازد و از سوى ديگر ريشه آن را در چندپارگى و انفصال دو مقوله فرهنگ روز و نيازهاى روحى جست وجو مى كند.

«توماس استرنز اليوت» در ۲۶ سپتامبر ۱۸۸۸ در «سنت لوييس» ايالت «ميسورى» در خانواده اى عالى رتبه چشم به جهان گشود كه اصليتى نيوانگلندى داشتند و «توماس» هفتمين فرزند خانواده به حساب مى آمد.

جد پدرى او «ويليام گرين ليف اليوت» بنيانگذار دانشگاه «سنت لوييس» بود و جد مادرى اش «ايساك استرنز» از ساكنين اصيل و با اعتبار ايالت «ماساچوست» بود. پدر «اليوت» از صنعتگران متمكن و موفق روزگار خود بود و مادرش نيز دستى در نوشتن داشت و زندگينامه «ويليام گرين ليف اليوت»را مكتوب كرد.

«اليوت» تحصيلات اوليه خود را در آكادمى هاى «اسميت» و «ميلتون» در «سنت لوييس» و «ماساچوست» گذراند. پس از آن به دانشگاه هاروارد رفت و در آنجا به تحصيل در رشته ادبيات پرداخت. پس از فراغت از تحصيل به فرانسه رفت و در طول يك سال اقامتش در جلسات سخنرانى متعددى در دانشگاه «سوربن» حاضر شد. با مراجعت به وطن به دانشگاه «هاروارد» رفت تا پايان نامه اش درباره فيلسوف ايده آليست انگليسى «اف اچ بدادلى» را تكميل كند.

در اين دوران بود كه او به يادگيرى زبان «سانسكريت» و فراگيرى تعاليم «بودائيسم» اهتمام ورزيد. در سال ۱۹۱۴ به انگلستان رفت تا در كنار «ازرا پاوند» به اصلاح و ترميم چارچوب شعر و گفتار منظوم بپردازند. «ازرا پاوند» بود كه «اليوت» را به چاپ اولين مجموعه شعرش در سال ۱۹۱۵ تشويق كرد.


اشعار اوليه «اليوت» از موضوع يكسانى پيروى نمى كرد و بيش از هر چيز آهنگ دلنشين و لغات دلفريب داشت. «پاوند» اسباب آشنايى «اليوت» و «هريت ويور» را فراهم كرد و اولين مجموعه شعر بزرگ «اليوت» به دست «ويور» در سال ۱۹۱۷ منتشر شد. «اليوت» به مدت يك سال در مدرسه «هاى گيت» در شهر لندن به تدريس مشغول شد و پس از آن در «لويد بانك» مشغول به كار شد.

در سال ۱۹۱۸ به واسطه مشكلى جسمى از پيوستن به نيروى دريايى آمريكا بازماند. در سال ۱۹۱۹ دومين كتاب شعر «اليوت» به نام «اشعار» به صورت چاپ دستى توسط «ويرجينيا وولف» و «لئونارد وولف» منتشر شد. او در مقاله اى با عنوان «سنت و استعداد فردى» اصول خود در سرودن شعر را اين گونه بيان مى كند.

«شعر مى بايستى امرى غيرشخصى باشد و بى ترديد نبايد بازگو كننده تجربيات عشقى شخصى باشد، روند زندگى يك هنرمند سراسر ايثار است، يك جريان مداوم خاموش ساختن خودپسندى.» «اليوت» معتقد است در اين خودشكنى است كه هنر به دانش نزديك مى شود. مجموعه مقالات او با عنوان «بيشرا مقدس» در سال ۱۹۲۰ به چاپ رسيد و در سال ۱۹۳۳ «كاربرد فن شاعرى و نقد» را منتشر كرد.

«اليوت» از سال ۱۹۰۵ تا شصت سال بعد كه چشم از جهان فرو بست بيش از ۶۰۰ مقاله و نقد در نشريات و آثار خود به چاپ رسانيد. در سال ۱۹۱۵ اولين ازدواج او اتفاق افتاد و «اليوت» با «ويويان هى وود» كه رقاص باله بود زندگى مشترك را آغاز كرد كه خيلى زود به اتفاقى ناخوشايند بدل شد چرا كه «ويويان» بسيار تندخو، پرانرژى و خستگى ناپذير بود به عبارتى از لحاظ روانشناسى شخصيتى «هيستريك» به شمار مى آمد. چندى بعد «اليوت» با منشى خصوصى خود «والرى فلچر» ازدواج كرد. «كارول سيمور جونز» در كتابش با عنوان «سايه نقاشى شده» كه به زندگينامه «ويويان اليوت» مى پردازد به نكته اى تكان دهنده اشاره مى كند. اينكه مشكلات ازدواج هاى «اليوت» از آنجا ناشى مى شود كه وى تمايلات شديد همجنس گرايانه داشته است.


سرزمين هرز» در سال ۱۹۲۲ پديد آمد كه روايت شاعرانه و منظومى است از مكاشفه روح. «اليوت» پس از انتشار اين كتاب بود كه به شهرتى وافر رسيد. اين كتاب در ابتدا حجمى دو برابر نسخه منتشره اش داشته است كه «اليوت» به پيشنهاد «ازرا پاوند» حجم آن را مى كاهد. اولين نسخه كامل اين كتاب با تجديدنظر «ازرا پاوند» در سال ۱۹۷۱ چاپ شد. بخشى از اين شعر طويل تحت تاثير حس ناشى از جنگ جهانى اول بوده است كه همه چيز در جامعه در حال تغيير و تحول و تكاپو به نظر مى رسد.

در سال ۱۹۲۷ «اليوت» به شهروندى انگلستان درآمد. اليوت در ۴ ژانويه ۱۹۶۵ در حالى چشم از جهان فروبست كه شهرتش در سايه اتهاماتى از قبيل نژادپرستى، زن گريزى، فاشيسم و يهودستيزى در حال محو شدن بود. او هيچگاه تمايلات كمونيستى از خود بروز نداد اما در اشعارش جملاتى آورده است كه شبهه يهودستيزى را درباره او تقويت مى كند. از ديگر آثار اين نويسنده بزرگ مى توان به «كله پوك»، «قتل در كليسا» و«ميهمانى» اشاره كرد.