مشکل اکران «رستاخیز» را در همین دولت حل کنید
فیلم سینمایی «رستاخیز» که سال گذشته پس از یک روز نمایش در پی اعتراضات به علت نمایش چهره حضرت ابوالفضل (ع) اکرانش متوقف شده بود، این روزها نیز ظاهرا شانسی برای اکران ندارد.
کد خبر :
۲۷۵۲۲
بازدید :
۱۴۸۱
فیلم سینمایی «رستاخیز» که سال گذشته پس از یک روز نمایش در پی اعتراضات به علت نمایش چهره حضرت ابوالفضل (ع) اکرانش متوقف شده بود، این روزها نیز ظاهرا شانسی برای اکران ندارد.
اما دو مسئول مستقیم در روزهای اخیر درباره اکران این فیلم همزمان با ماه محرم اظهار نظر کرده اند. وزیر ارشاد 5 مهرماه امسال گفته بود: «اکران فیلم رستاخیز از نظر ما مانعی ندارد. اگر پوشاندن چهره حضرت عباس (ع) به میزان فروش آن لطمه بزند در این صورت آنها می‌توانند به دادگاه عدالت اداری و عمومی مراجعه و ادعای خسارت کنند. ما به‌تازگی اعلام کرده‌ایم به هر صورت که می‌خواهند، رستاخیز را اکران کنند و اشکالی ندارد.»
رئیس سازمان سینمایی نیز 12 مهرماه گفته بود: «الان مشکل اصلی ما مسئله نشان دادن چهره حضرت عباس (ع) نیست. مسئله اصلی این است که به هر حال فیلم یک سال است اکران نشده، تعلیق شده، صاحبان فیلم (بیشتر صاحبان ایرانی فیلم) معتقدند که قبل از اکران باید یک سری مسائل این فیلم از قبیل مسائل حقوقی، مسائل مالی یا خسارت‌های وارده به فیلم حل شود. پله اول این است. ما در مورد پله اول هنوز به یک جمع‌بندی نرسیدیم که بخواهیم به مسائل بعدی فکر کنیم.»
فیلم سینمایی «رستاخیز» با سرمایه بخش خصوصی داخلی و خارجی تهیه و تولید شده است و در حالی که در بهمن 1392 در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و چند جایزه را نیز برد، هنوز اکران عمومی نشده است. بی شک سرمایه گذاران فیلم منتظرند تا اکران داخلی آن آغاز شود تا بعد از آن بتوانند برای اکران بین المللی این فیلم برنامه ریزی کنند. برنامه ای که به گفته تهیه کننده فیلم در مصاحبه روز گذشته اش با ایسنا، پس از لغو ناگهانی اکران فیلم، کاملا نابود شده است و باید از نو برای اکران بین المللی آن تدبیری اندیشیده شود. کوتاهی در نمایش دادن فیلم رستاخیز بی شک به دلسردی بخش خصوصی برای سرمایه گذاری در عرصه سینما منتهی می شود و نباید از یاد برد که سرمایه گذاران اصلی فیلم عاشقانی هستند که از قضا ایرانی نیستند و باید به آنها نیز در این مسیر فکر کرد.
«رستاخیز» با تمام آنچه که روی پرده دارد، یک فیلم سینمایی مهم و قابل اعتنا در سینمای ایران است. شاید تعدادی از افرادی که فیلم را دیده اند، آن را دوست نداشته باشند، اما نباید از یاد برد وقتی یک فیلم مجوزهای قانونی را دریافت می کند، تا انتها باید از آن حمایت کرد. وزارت ارشاد می توانست اعطای مجوز برای نمایش فیلم را منوط به انجام اصلاحات مورد نظرش کند، اما وقتی مجوز می دهند و در کمتر از یک روز پس از اکران عمومی فیلم را از اکران حذف می کنند، بیشتر از همه ضعف وزارت ارشاد در حفاظت از مجوز قانونی اش نمایان می شود.
هرچند در روزهای گذشته مسئولان در وزارت ارشاد و سازمان سینمایی گفته بودند فیلم مشکلی برای اکران ندارد اما آنچه که در میدان عمل مشاهده می شود، پیچیده شدن مسیری است که قرار بوده به اکران فیلم منتهی شود.
به نظر می رسد با شکایت مالکان فیلم «رستاخیز» از وزارت ارشاد به دیوان عدالت اداری، بحث اکران فیلم کمی پیچیده شده باشد و در این میان نیاز است تا با تدبیر هر چه زودتر این مشکل حل شود. به هیچ عنوان پسندیده نیست در دولتی که عنوان تدبیر و امید را دارد، سرنوشت یک فیلم فاخر آن هم با چنین موضوعی، به دولت بعدی و وزارت ارشاد بعدی موکول شود.
اما دو مسئول مستقیم در روزهای اخیر درباره اکران این فیلم همزمان با ماه محرم اظهار نظر کرده اند. وزیر ارشاد 5 مهرماه امسال گفته بود: «اکران فیلم رستاخیز از نظر ما مانعی ندارد. اگر پوشاندن چهره حضرت عباس (ع) به میزان فروش آن لطمه بزند در این صورت آنها می‌توانند به دادگاه عدالت اداری و عمومی مراجعه و ادعای خسارت کنند. ما به‌تازگی اعلام کرده‌ایم به هر صورت که می‌خواهند، رستاخیز را اکران کنند و اشکالی ندارد.»
رئیس سازمان سینمایی نیز 12 مهرماه گفته بود: «الان مشکل اصلی ما مسئله نشان دادن چهره حضرت عباس (ع) نیست. مسئله اصلی این است که به هر حال فیلم یک سال است اکران نشده، تعلیق شده، صاحبان فیلم (بیشتر صاحبان ایرانی فیلم) معتقدند که قبل از اکران باید یک سری مسائل این فیلم از قبیل مسائل حقوقی، مسائل مالی یا خسارت‌های وارده به فیلم حل شود. پله اول این است. ما در مورد پله اول هنوز به یک جمع‌بندی نرسیدیم که بخواهیم به مسائل بعدی فکر کنیم.»
فیلم سینمایی «رستاخیز» با سرمایه بخش خصوصی داخلی و خارجی تهیه و تولید شده است و در حالی که در بهمن 1392 در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و چند جایزه را نیز برد، هنوز اکران عمومی نشده است. بی شک سرمایه گذاران فیلم منتظرند تا اکران داخلی آن آغاز شود تا بعد از آن بتوانند برای اکران بین المللی این فیلم برنامه ریزی کنند. برنامه ای که به گفته تهیه کننده فیلم در مصاحبه روز گذشته اش با ایسنا، پس از لغو ناگهانی اکران فیلم، کاملا نابود شده است و باید از نو برای اکران بین المللی آن تدبیری اندیشیده شود. کوتاهی در نمایش دادن فیلم رستاخیز بی شک به دلسردی بخش خصوصی برای سرمایه گذاری در عرصه سینما منتهی می شود و نباید از یاد برد که سرمایه گذاران اصلی فیلم عاشقانی هستند که از قضا ایرانی نیستند و باید به آنها نیز در این مسیر فکر کرد.
«رستاخیز» با تمام آنچه که روی پرده دارد، یک فیلم سینمایی مهم و قابل اعتنا در سینمای ایران است. شاید تعدادی از افرادی که فیلم را دیده اند، آن را دوست نداشته باشند، اما نباید از یاد برد وقتی یک فیلم مجوزهای قانونی را دریافت می کند، تا انتها باید از آن حمایت کرد. وزارت ارشاد می توانست اعطای مجوز برای نمایش فیلم را منوط به انجام اصلاحات مورد نظرش کند، اما وقتی مجوز می دهند و در کمتر از یک روز پس از اکران عمومی فیلم را از اکران حذف می کنند، بیشتر از همه ضعف وزارت ارشاد در حفاظت از مجوز قانونی اش نمایان می شود.
هرچند در روزهای گذشته مسئولان در وزارت ارشاد و سازمان سینمایی گفته بودند فیلم مشکلی برای اکران ندارد اما آنچه که در میدان عمل مشاهده می شود، پیچیده شدن مسیری است که قرار بوده به اکران فیلم منتهی شود.
به نظر می رسد با شکایت مالکان فیلم «رستاخیز» از وزارت ارشاد به دیوان عدالت اداری، بحث اکران فیلم کمی پیچیده شده باشد و در این میان نیاز است تا با تدبیر هر چه زودتر این مشکل حل شود. به هیچ عنوان پسندیده نیست در دولتی که عنوان تدبیر و امید را دارد، سرنوشت یک فیلم فاخر آن هم با چنین موضوعی، به دولت بعدی و وزارت ارشاد بعدی موکول شود.
۰
