همه به دنبال موشک نازی‌ها
در سال‌های پس از اتمام جنگ جهانی دوم، انگلیسی‌ها درصدد تحقق برنامه‌ای بودند که می‌خواستند با استفاده از موشک‌های نازی‌ها انسان را پرتاب کنند.
کد خبر :
۳۰۹۴
بازدید :
۶۱۳۶
به گزارش فرادید به نقل از بی‌بی‌سی انگلیسی، تابستان سال 1945 میلادی یعنی زمانی که جنگ در اروپا به سر آمده بود، نیروهای متفقین تلاش داشتند تا راز موشک‌های وی موشک‌های وی 2 نازی‌ها * را کشف کنند. موشک‌های وی 2 سلاح‌هایی خطرناک بودند که در اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها ساخته شده بود و اثر چندانی هم بر نحوه پایان جنگ جهانی دوم نگذاشت، اما تواناییِ این موشک‌ها به قدری زیاد بود که می‌توانست معادلات جهان را کاملا تغییر دهد.
جان بکلِیک، سرپرست پیشین مهندسینِ موزه علوم لندن می‌گوید: «همه کشورها در رقابتی ناشایست افتاده بودند تا به تکنولوژی موشک‌های وی 2 دست پیدا کنند: آمریکایی‌ها، شوروی‌ها، فرانسوی‌ها و ما.»
ورنر فون براون، مدیر توسعه برنامه «سلاح‌های انتقامی»، در ماه مه سال 1945 میلادی تسلیم نیروهای آمریکایی شد و به شکلی مخفیانه به ایالات متحده رفت. نیروهای شوروی در همان ماه به تحقیقات و آزمایش‌های فون براون در مرکز تحقیقات ارتش در «پینِمونده» در ساحل دریای بالتیک دسترسی پیدا کرد. فرانسوی‌ها نیز بیکار ننشستند؛ آن‌ها 40 نفر از دانشمندان و مهندسان موشکی آلمان را به کشورشان بردند و بریتانیایی‌ها هم برای انجام چندین پرواز آزمایشی از موشک‌های وی 2 آلمان نازی استفاده کردند.
ورنر فون براون (۱۹۱۲-۱۹۷۷)؛ وی پدر صنایع موشک‌سازی جهان محسوب می‌شود
مهندسینی که بر سر این پروژه کار می‌کردند به این نتیجه رسیدند که فون براون تمام مشکلات بنیادین علم موشک‌سازی را حل کرده است. او با موفقیت موتوری بزرگ را طراحی کرده بود و توانسته بود با بهره‌گیری از یک پمپ پیشرفته، سوخت را به سیستم هدایت‌شونده‌ی پیچیده و سریع برساند.
بکلِیک می‌گوید: «می‌توانم بگویم که آن موشک فراتر از علم موشک‌سازی جهان ما در آن سال‌ها ساخته شده بود، چرا که در ساخت آن از تکنولوژی‌های بسیار پیشرفته استفاده شده بود.» بکلیک بعدها کمک کرد تا یکی از موشک‌های وی 2 در موزه به نمایش گذاشته شود.
موشک‌های وی 2 جان صدها بریتانیایی را در واپسین ماه‌های جنگ جهانی دوم گرفت
مشاهده از فضا
مهندسین جامعه بین سیاره‌ای بریتانیا BIS در لندن تصمیم گرفت که از تکنولوژی موشک‌های وی 2 برای تحقق رویای خود استفاده کنند. رویای سفر به فضا پنج سال قبل به وجود آمده بود. این سازمان قدیمی‌ترین سازمان کاوش‌های فضای بر روی زمین است که در سال 1933 در شهر لیورپول انگلستان تاسیس شد. «رالف اسمیت» یکی از اعضای سازمان بی.آی.اس. بود که در سال 1946 طرح «موشک‌های حامل انسان» را بر اساس تکنولوژیِ موشک‌های وی 2 ارائه داد و نام طرح خود را مگاروک (Megaroc) گذاشت.
طرح اسمیت به این شکل بود که تنه‌ی موشک بزرگتر و مقاوم‌تر شود. علاوه بر آن، میزان سوخت آن نیز افزایش پیدا کرد و همچنین یک کپسول با قابلیت حمل انسان جایگزین کلاهک جنگیِ یک تنی آن شد. اما آن موشک به هر ترتیب قادر نبود تا یک انسان را به فضا پرتاب کند؛ البته قرار بود فقط یک نفر به فضا پرتاب شود. بنابراین، اسمیت تصمیم گرفت که با استفاده از یک «پرتابه پارابولیک» انسان را از ارتفاع 300 هزار متری بر فراز زمین به فضا پرتاب کند.
طرح مگاروک به این شکل بود که با زاویه‌ای دو درجه‌ای به فضا پرتاب شود. اسمیت همچنین دو پنجره را در فضای کپسول تعبیه دیده بود. او پیشنهاد کرد که آن فضانورد از چند دقیقه‌ای که در ارتفاع بالا قرار دارد، برای مشاهده زمین، جو و خورشید استفاده کند. او حتی می‌دانست که غرب دارد به شوروی باج می‌دهد و به همین دلیل پیشنهاد داد که می‌توان از این طریق از خاک دشمن جاسوسی کرد.
کپسول حدود پنج دقیقه یا بیشتر در حالت «بی‌وزنی» می‌ماند و سپس به سمت زمین برمی‌گشت. در جلوی کپسول یک سپر حرارتی تعبیه شده بود که از فضانورد محافظت می‌کرد. سپس چترها در ارتفاعی معین باز می‌شدند تا فضانورد به آرامی بر سطح زمین فرود بیاید. حتی چترهایی برای موشک تعبیه شده بود تا آن نیز سالم فرود بیاید و بتوان دوباره از آن استفاده کرد.
اسمیت ابعاد موشک، قدرت پيشرانه موتورها و نیروهای گرانشی را هم در نظر گرفته بود. طرح مگاروک کامل بود و هیچ چیز از قلم نیفتاده بود.
کارشناسان می‌گویند که ظرفیت‌های مگاروک بسیار بالا بود
دیوید بیکر، تاریخ نویس فضایی و ویراستار مجله سفرهای فضایی، می‌گوید: «طرح مگاروک واقعا خوب بود. تمام تکنولوژی‌های مورد نیاز آن موجود بود و ساخت آن نیز سه تا پنج سال طول می‌کشید.»
بیکر دوره‌های آموزشی تکنولوژی وی 2 را در ایالات متحده گذرانده بود و بیشتر عمر خود را به عنوان مهندس در برنامه شاتل ناسا سپری کرده بود. او می‌گوید که مگاروک 10 سال از زمان خود جلوتر بود. بیکر در ادامه سخنان گفت می‌گوید: «بریتانیا با کمک پرتابه‌های بالستیک می‌توانست تا سال 1951 انسان را به فضا بفرستد.»
هسته‌ای و نه موشکی
اسمیت طرح خود را دسامبر 1946 به وزارت خانه فرستاد تا بودجه آن تامین شود، اما چند ماه بعد، وزارت خانه آن را رد کرد. اسمیت پروژه را کنار گذاشت به دنبال طرح‌های دیگر نظیر هواپیمای فضایی و ایستگاه‌های فضایی رفت.
بریتانیا تمرکز خود را در ابتدا بر روی تکنولوژی موشک‌های وی 2 گذاشت، اما بعدها آن را رها کرد و تصمیم گرفت تا بودجه محدود خود را صرف فضانوردی و تکنولوژی هسته‌ای کند. بکلیک می‌گوید: «بریتانیا تمام بودجه خود را صرف کارهای دیگر کرده بود. ما ورشکسته شده بودیم. طرح پیشنهادی مگاروک در بدترین دوران بریتانیا مطرح شد. سال‌های 1946 و 1947 اصلا شرایط خوبی نداشتیم.»
آیا بریتانیایی‌ها در بحث فضا می‌توانستند به پای یوری گاگارین برسند؟
در آن سوی اطلس اما شرایط فرق می‌کرد. آمریکایی‌ها تمام بودجه‌ی مورد نیاز فون براون را تامین کردند تا او بتواند موشک‌های وی 2 را به نسل بعدی ارتقا دهد. حاصل کار نیز «مرکوری-رداستون» است که اولین فضانورد آمریکا یعنی «الن شپارد» را در سال 1961 به فضا فرستاد.
طرح نخستین فضاپیمای با قابلیت حمل انسانِ ایالات متحده بسیار به طرح اسمیت شباهت داشت. بکلیک می‌گوید: «رداستون مدل بزرگتر شده وی 2 بود. تکنولوژی جدیدی بر روی آن تعبیه نشده بود، اما توانست الن شپارد را به فضا بفرستد.»
اگر بریتانیا پول کافی داشت تا طرح اسمیت را تامین کند، اولین فضانورد می‌توانست بریتانیایی شود. بیکر می‌گوید :«بریتانیا 10 سال از آمریکا جلوتر بود. طرح مگاروک دقیقا همان طرح مرکوری-رداستون بود. این واقعا مایوس کننده است. اما تا حدی جالب است که نشان دهیم بریتانیا از نظر اجتماعی و مالی تحت کنترل طبقه فوقانی بود، ولی آن تکنولوژی را در اختیار داشت.»
البته این اما و اگرها در تاریخ زیاد است، ولی شاید اگر بریتانیایی‌ها زودتر از آمریکایی‌ها به این تکنولوژی دست پیدا می‌کردند، معادلات دنیا تغییر می‌کرد.
* موشک وی 2 (Vergeltungswaffe2 - به معنی سلاح انتقامی 2) موشک بالستیکی بود که در جنگ جهانی دوم در آلمان ساخته شده و برای بمباران استراتژیک اهداف متفقین به کار رفت. این موشک که با سوخت مایع کار می‌کرد، اولین نمونه موشک بالستیکی بود که توسط بشر ساخته شد. موشک‌های بالیستیک به موشک‌های دوربردی گفته می‌شود که از جو زمین خارج شده و بقیه مسیر را بدون سوخت و بر اساس قوانین بالستیکی طی می‌کنند تا دوباره به جو زمین برگردند و بر سر هدف خود فرود آیند. به این ترتیب موشک وی-۲ اولین شی ساخته شده توسط بشر بود که از جو زمین خارج می‌شد. با شکست آلمان و پایان جنگ این موشک‌ها و طرح‌های مربوط به آن و سازندگانش به دست نیروهای آمریکا و شوروی و دیگر کشورها افتاد. این اتفاق زمینه‌ی ساخت دیگر موشک‌های بالیستیک نظامی و راکت‌های مورد استفاده در صنعت فضانوردی در هر دو کشور را فراهم آورد.
منبع: BBC World
ترجمه: وبسایت فرادید
۰
