جایزه برای دختر آلمانی ایرانی

لارا سوزان گلسرخی متولد شهر اشتوتگارت است. او که اکنون در نیویورک تحصیل می‌کند، برای پروژه‌ای که هدفش مقابله با تبعیض علیه زنان مسلمان است، برنده جایزه‌ای از سوی سازمان ملل متحد شده است.

کد خبر : ۳۳۶۶
بازدید : ۴۸۴۶
فرادید | لارا سوزان گلسرخی متولد شهر اشتوتگارت است. او که اکنون در نیویورک تحصیل می‌کند، برای پروژه‌ای که هدفش مقابله با تبعیض علیه زنان مسلمان است، برنده جایزه‌ای از سوی سازمان ملل متحد شده است.

به گزارش فرادید به نقل از دویچه وله، لارا سوزان گلسرخی متولد آلمان است اما همان‌گونه که از نامش برمی‌آید، تباری ایرانی دارد. او از مادری آلمانی و پدری ایرانی متولد شده و در شهر اشتوتگارت دوران کودکی‌اش را سپری کرده است.

وضعیت زنان مسلمان از همان دوران مدرسه نیز مورد توجه لارای نوجوان بود، به ویژه آنکه در سفرهایش به ایران وقتی پای صحبت‌ دختران هم‌سن و سال خانواده پدری‌اش می‌نشست، درددل‌های آن‌ها را می‌شنید از تمام کارهایی که نمی‌توانستند یا اجازه انجام‌شان را نداشتند؛ در حالی ‌که او در آلمان می‌توانست تمام آن کارها را انجام دهد.

اما بعدها لارا همان‌گونه که خود می‌گوید، متوجه می‌شود که وضعیت زندگی برای زنان مسلمان در آلمان نیز چندان عادلانه نیست.

عدم تبعیض، با یا بدون روسری
این دختر ایرانی آلمانی که اکنون ۲۷ سال دارد، دانشجوی دکترا در دانشگاه "New School" واقع در نیویورک است و به تازگی برنده جایزه‌ای ۲۰ هزار یورویی از سوی سازمان ملل متحد شده است.

او به همراه بیش از ۱۰۰ شرکت‌کننده دیگر از نزدیک به ۳۰ کشور جهان در مسابقه‌ای حضور داشت که هدفش جمع‌آوری ایده‌های خلاق برای مقابله با تبعیض اجتماعی و عدم تساهل و تسامح بوده است.

پروژه‌ای که لارا سوزان گلسرخی به خاطر آن جایزه نقدی برده است، "با یا بدونِ" (With or Witout) نام دارد.

در این پروژه با ارائه کلاس‌های آموزشی به زنان مسلمان در آلمان، از یک سو آنان برای ورود به بازار کار آماده می‌شوند و از سوی دیگر کارفرمایان آلمانی نیز آشکارا متعهد می‌شوند که علیه زنان محجبه تبعیض روا ندارند و آنان را تنها با نگاه به توانمندی‌هایشان به استخدام خود درآورند. بدین معنا که تنها توانایی‌های زنان مهم شمرده شوند؛ چه با روسری، چه بدون آن.

لارا سوزان گلسرخی به خبرگزاری آلمان می‌گوید که "موضع‌گیری سیاسی ندارد."

او می‌افزاید: «هدف تعیین تکلیف برای روسری سر کردن زنان نیست، بلکه هدف آن است که چه با روسری و چه بدون آن، زنان مورد تبعیض قرار نگیرند. باید در این مورد به راحتی صحبت شود و زنان از اینکه برای این شرکت‌ها درخواست استخدام بفرستند، احساس ناراحتی نکنند.»

جشن موفقیت در کنار خانواده
موضوع پایان‌نامه لارا سوزان گلسرخی در مقطع فوق‌لیسانس بحث حجاب زنان در آلمان بود. او اکنون بورسیه است و در کارولینای شمالی و نیویورک به تحصیل ادامه می‌دهد. لارا در کنار تحصیل در مقطع دکترا در دانشگاه "New School" به تدریس در این دانشگاه نیز اشتغال دارد.

او در ماه آوریل در حالی که تنها دو هفته به پایان مهلت باقی مانده بود، از طریق فیس‌بوک از مسابقه سازمان ملل متحد مطلع شد.

لارا به خبرگزاری آلمان می‌گوید: «آن زمان پایان ترم دانشگاه بود و همه دانشجویان من برای نمره گرفتن در حال جنگ بودند. دوران پر استرسی بود و دلم می‌خواست تقاضانامه بهتری برای شرکت در مسابقه می‌فرستادم. برای همین هم همان موقع برایشان نوشتم که می‌توانم خیلی بیشتر برایشان در مورد این موضوع توضیح بدهم.»

دو ماه بعد، زمانی که لارا برای دیدار والدینش در آلمان به سر می‌برد، ایمیلی را دریافت می‌کند که در قسمت موضوع آن نوشته شده: تبریک!

او به خبرگزاری آلمان می‌گوید که به محض دیدن این ایمیل می‌فهمد که فرستنده چه کسی است. بلافاصله بعد از باز کردن و خواندن ایمیل نیز در کنار خانواده این موفقیت را جشن می‌گیرد.
اندکی بعد از اعلام نام برندگان، در جریان مراسمی در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک جوایز اهدا می‌شوند. خانواده و دوستان لارا نیز از طریق پخش زنده اینترنتی می‌بینند که او چگونه به روی سن رفته و جایزه‌اش را دریافت می‌کند.

افزون بر لارا سوزان گلسرخی برندگان دیگری نیز از مکزیک، هندوستان، پاکستان، آفریقای جنوبی، چین، بروندی و کانادا معرفی می‌شوند.

امید به آینده
لارا که عضو سازمان عفو بین‌الملل نیز هست، قصد دارد تا پروژه‌اش را سال آینده در زادگاهش در شهر اشتوتگارت اجرا کند. او برای اجرای این پروژه در نظر دارد تا شماری از زنان مسلمان را نیز استخدام کند. البته این دختر جوان همزمان کار بر روی تز دکترایش در مورد رابطه میان دولت و اسلام در آلمان و آمریکا را ادامه خواهد داد.

جایزه ۲۰ هزار یورویی سازمان ملل در ابتدای کار فقط برای یک سال کافی است. پس از آن لارا باید برای ادامه پروژه "با یا بدونِ" به دنبال حامیان مالی بگردد. او امیدوار است تا این پروژه روزی در شهرها و کشورهای دیگر نیز اجرا شود.
۰
نظرات بینندگان
  • مادرتباری ارسالی در

    دورگه ست .من نمی دونم چرا در غرب زنها نام فامیلشون رو روی بچه ها نمی گذارند تا این قرارداد مردسالارانه عوض بشه و تبار از مادر برسه .

تازه‌‌ترین عناوین
پربازدید