تصاویر/جادوی نیویورک در اوایل قرن بیستم

زمانی که در نیویورک بود جز دوربین خود چیزی نداشت. او به سرعت توانست دوستانی پیدا کند و به طرز عجیبی از همه جا عکس می‌گرفت. او معتقد بود "نیویورک از او استقبال کرد".وی می‌گفت" در آمریکا، مردم به شما فرصت و شانس زندگی می‌دهند."

کد خبر : ۶۴۳۶۴

۲۱ آبان ۱۳۹۷ - ۱۲:۲۶

بازدید : ۳۳۶۷

فرادید | عکاس فرانسوی "Jean-Pierre Laffont" اواخر قرن بیستم را در نیویورک با عکس‌های سیاه و سفیدی که گرفته به تصویر کشیده است.

مردم به احترام و به افتخار ۶ سیاهپوستی که در تظاهرات اصلاح طلبی کشته شده بودند سلام نظامی می‌دهند. (بروکلین - ۱۹۷۱)

" جین" ۲۰ ساله بود که به کار عکاسی علاقه‌مند شد و می‌خواست به عنوان حرفه‌ای در آینده آن را دنبال کند.

او در فرانسه دستیار عکاسان مشهوری، چون "Sam Levin" و "Alexander Choura" بود و در" رم " از " Ava Gardne" در مجموعه فیلم "MGM" عکاسی کرد اما این کار او را راضی نمی کرد.

وی که در حال حاضر ۸۳ سال دارد در مصاحبه‌ای گفت:" به هیچ عنوان از کار عکاسی در مجموعه فیلم‌ها راضی نبودم. من می‌خواستم به عنوان یک عکاس حرفه‌ای در روزنامه‌ها کار کنم. "
بنابراین به نیویورک مهاجرت کرد. تا قبل از آن ایالات متحده را ندیده بود و با زبان انگلیسی آشنایی کمی داشت.

زمانی که در نیویورک بود جز دوربین خود چیزی نداشت. او به سرعت توانست دوستانی پیدا کند و به طرز عجیبی از همه جا عکس می‌گرفت. او معتقد بود "نیویورک از او استقبال کرد". وی می‌گفت" در آمریکا، مردم به شما فرصت و شانس زندگی می‌دهند."

بچه‌ها در حال بازی کردن و بزرگتر‌ها مشغول تمیز کردن اطراف خود از پاره آهن‌ها و زباله ها. (برونکس ۱۹۶۶)

"رابرت اف. کندی " میان مردم و حامیانش درحال تبریک سال نو در " فورت گرین، بروکلین". (۱۹۶۸)

در ابتدا آقای "لافونت" از راه یاد دادن دوچرخه سواری به کودکان در پارک‌ها و یا عکس گرفتن از مدل‌ها درآمد کسب می‌کرد. یک سال بعد او برای "Status Magazine" عکاسی کرد که توانست از این طریق اقامت دائم و شهروندی آمریکا را بگیرد.

اما فرصت طلایی در حرفه عکاسی در سال ۱۹۶۸ خود را به "لافونت" نشان داد. زمانی که همکلاسی قدیمی او از وی خواسته بود تا به عنوان یک خبرنگار خارجی برای اولین بار در آژانس عکاسی " Gamma" در فرانسه عکاسی کند. او همراه با همسرش "الیانت" دفتر عکاسی آمریکایی را تاسیس کرد.

همسر او می‌گوید: "بعد از راه اندازی این دفتر، او بالاخره توانست همانطور که می‌خواست و آرزو داشت زندگی کند. "

در دهه های بعدی زندگیش، لافونت به کل دنیا برای عکاسی سفر کرد تا بزرگترین داستان‌های روز را در دنیا به تصویر بکشد. بعد از ان به نیویورک، شهری که به گفته او چیز‌های باارزش زیادی برای نشان دارد برگشت. او هم اخبار را با عکاسی پوشش می‌داد و هم یک پیاده روی ساده در خیابان‌های نیویورک را با عکس نشان می‌داد.

او می‌گوید:" از خانه بیرون بیایید، چرخی بزنید و بگردید. سوژه‌های عکاسی همه جا به شما چشمک میزنند. "

بازسازی مجسمه آزادی (۱۹۸۵)

زندانیان زندان منهتن دست‌های خود را از سلول بیرون آوردند.

"Glitterati" کتابی را منتشر کرد با عنوان "بالا و پایین نیویورک" که در آن تعداد زیادی از عکس‌هایی که "لافونت " در اوایل قرن ۲۰ گرفته بود را چاپ کرد.

نمایشگاهی هم این هفته در " Leica Store in SoHo" با همین عنوان برپا خواهد شد که عکس‌هایی که در سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ گرفته را به نمایش می‌گذارد.

خانم "لافونت" می‌گوید: " دهه ۶۰ و ۷۰ دوران طلایی برای عکاسان و خبرنگاران بود. در آمریکا همه چیز در این دو دهه اتفاق افتاد."

عکس‌هایی که "لافونت" در گذر زمان گرفته، تمام شهر را توصیف می‌کند، از بازی کودکان در کوچه‌ها گرفته تا حضور رئیس جمهور میان مردم. این عکس‌ها ترکیبی از غم‌ها و شادی هاست. زیبایی‌ها و زشتی‌ها باهم و در کنارهم نشان داده می‌شوند.

مارتین لوتین کینگ (۱۹۶۷)

مردم و پلیس کنار فردی که اوردوز کرده است (۱۹۸۰)

مراسم جشن که به افتخار فضانوردان آپولو ۱۱ گرفته شد. (۱۹۶۹)

در سال‌های اخیر، آقای "لافونت" از وضعیت زندگی در نیویورک راضی نیست. او از همه چیز شکایت دارد. مترو‌های پر سر و صدا با زیرساخت‌های ضعیف و مخصوصا، اجاره بهای بالا برای خانه. او مجبور شد برای زندگی از نیویورک به میامی برود و امسال اولین زمستان را کنار همسر خود در این شهر می‌گذراند.

او می‌گوید:" از وقتی که به میامی آمده ام دلم برای نیویورک تنگ نشده است در هوای گرم این شهر میگردم و سعی می‌کنم مردم را بشناسم. کمی هم زبان اسپانیایی یاد گرفته ام. "