چگونه به بونسای خود رسیدگی کنیم؟

"این یک هنر بسیار متواضعانه است. وقتی که روی بونسای کار می‌کنید، با زمانبندی بونسای‌ها پیش می‌روید، نه زمانبندی خودتان. من مجبورم زمانبندی خودم را زمان سال هماهنگ کنم، و اینکه چه زمانی باید چه کاری روی چه درختی انجام دهم. "

کد خبر : ۶۵۱۱۱
بازدید : ۲۸۲۴
فرادید| کونیو کوبایاشی، استاد جایزه‌دار پرورش بونسای، می‎گوید: "من همیشه مراقب درختان بونسای خود هستم. این کار به اندازۀ غذا خوردن، هر روز برای من ضروری است. درختان بونسای، که پلی میان باغبانی علمی و هنر هستند، ممکن است کوچک باشند، اما تاثیری بزرگ بر استادانی که از آنان مراقبت می‌کنند، می‌گذارند.

به گزارش فرادید به نقل از سی‌ان‌ان، بونسای که سرمنشا آن به هنر باستانی "پنجینگ" در چین باز می‌گردد، اولین بار در قرن ششم توسط گروهی از دانش‌آموزان ژاپنی زن بودیسم که از سفر به آن سوی دریا باز می‌گشتند، در ژاپن مطرح شد. آن‌ها نامش را "بونسای" گذاشتند که معنای آن "کاشته‌شده در محفظه"، و در این هنر در اساسی‌ترین سطح خود، پرورش درختی وحشی در محفظه‌ای کوچک است.

نگهداری و مراقبت

سال‌های پیرایش، بستن، آب دادن، عوض کردن گلدان و هرس کردن، وجه تمایز میان پرورش‌دهندگان بونسای با اساتید این فن است. این گیاهان آسیب‌پذیر را هر روز باید به دنبال نشانه‌هایی از آفت‌زدگی با حشرات مرگبار یا بیماری‌ها تحت نظر گرفت. کوبایاشی که تقریباً سه دهه را وقف بونسای کرده است، می‌گوید که توجه دقیق به او کمک کرده تا بتواند یک درخت ارس حدوداً ۱۰۰۰ ساله را زنده و رو به تعالی نگاه دارد، درختی که از یک حراجی آن را خریده است.

کوبایاشی که از درخت باستانی خود در موزۀ خود در توکیو به نام شانکائن بونسای مراقبت می‌کند، می‌گوید: "فرقی نمی‌کند که چقدر عشق و اشتیاق داشته باشد، بدون دانستن اصول نمی‌توانید از آن مراقبت کنید. شش تا ده سال کارآموزی نیاز است تا با تکرار دوباره و دوبارۀ این اصول، آن‌ها را یاد بگیرید. "

در آنسوی دنیا، در درختستان ملی ایالات متحده در واشنگتن، جک سوستیک، که مسئول گردآوری در موزۀ بونسای است، از یک یاماکی کاج سفید ۴۰۰ ساله که از بمباران اتمی هیروشیما جان سالم به در برده، مراقبت می‌کند.

سوستیک می‌گوید: "این یک هنر بسیار متواضعانه است. وقتی که روی بونسای کار می‌کنید، با زمانبندی بونسای‌ها پیش می‌روید، نه زمانبندی خودتان. من مجبورم زمانبندی خودم را زمان سال هماهنگ کنم، و اینکه چه زمانی باید چه کاری روی چه درختی انجام دهم. "

او در ادامه می‌گوید: "مردم اغلب می‌گویند که بونسای مثل بچه‌هاست و واقعاً هم همینطور است. شما برایشان اهمیت قائل می‌شوید، دلتان پیششان است و نگرانشان می‌شوید. اگر سالم و زیبا باشند، مغرور می‌شوید و دلتان می‌خواهید، آن‌ها را به رخ بقیه بکشید. "

در ادامه کوبایاشی و سوستیک در مورد چگونگی مراقبت از برخی از پیرترین بونسای‌های جهان صحبت می‌کنند.

ظاهر طبیعی

کوبایاشی می‌گوید: "من می‌خواهم که زیبایی درونی درخت را بروز بدهم. در نتیجه مراقب مسیری که تنه و شاخه‌ها در آن حرکت می‌کنند هستم. هدف این است که درخت طبیعی به نظر برسید، طوری که گویی انگار انسانی هرگز آن را لمس نکرده است. بونسای باید مشابه یک درخت وحشی باشد، با نسبت‌های مناسب. "

بونسای باید در هوای آزاد نگهداری شود

سوستیک می‌گوید: "به نظر من یکی از بزرگترین اشتباه‌هایی که مردم بعد از خرید بونسای مرتکب می‌شوند، این است که آن را داخل منزل نگه می‌دارند. درختان بونسای خانگی وجود دارند، اما اغلب گونه‌های بونسای باید بیرون زندگی کنند. آن‌ها را می‌توان سه یا پنج روز داخل نگه داشت، اما باید بخش اعظم زندگی خود را بیرون بگذارند. اگرنه، به آرامی می‌میرند. "

هرس کردن به سوی بی‌نقصی

سوستیک می‌گوید: "وقتی شروع می‌کنید، بونسای اغلب مثل یک درخت کریسمس شلخته است. اما جوجه اردک زشتی است که تبدیل به یک قوی زیبا خواهد شد. "

"شما می‌توانید با ابزار درست خیلی زود بونسای را خوشگل کنید. بهترین ابزار‌هایی که باید در اختیار داشته باشید، انبر هرس‌‎کنی مقعر است. وقتی یک شاخه را قطع می‌کنید، این هرس‌کن‌ها یک چالۀ مقعر در تنه ایجاد می‌کند. این مقعرشدگی کاملاً هم سطح با باقی سطح تنه ترمیم می‌شود، و دیگر اصلاً معلوم نمی‌شود که شاخه‌ای آنجا بوده است. اما اگر با هرس‌کن‌های عادی قطع کنید، یک برآمدگی ایجاد می‌شود که به آن پینه می‌گوید. مثل زمانی است که بدنتان زخم شود و دلمه ببندد. "

سیم‌کشی

سوستیک می‌گوید: "سیم برای هنرمند بونسای، مثل قلموی نقاشی برای هنرمندان دیگر است. ما از سیم استفاده می‌کنیم تا شاخه را به شکلی که می‌خواهیم رشد کند، سوق دهیم. بسته به گونۀ درخت، سیم از یک ماه تا بیش از یک سال می‌ماند. مهم این است که حواسمان به درخت باشد. نمی‌خواهیم که شاخه‌ها شروع به رشد کنند و سیم آن‌ها را زخمی کند. "

ریشه‌های جدید

سوستیک می‌گوید: "برای زنده نگاه داشتن درخت، بسته به گونۀ آن باید، باید هر دو سال گلدانش عوض شود. وقتی که این کار را می‌کنیم، میزان خاصی از ریشه‌ها را قطع می‌کنیم. این کار باعث می‌شود تا درخت ریشه‌های جدید تولید کند. باعث شادابی، سلامت و قدرت درخت می‌شود؛ بنابراین همیشه به رشدش ادامه می‌دهد. "
۰
نظرات بینندگان
اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    سایر رسانه ها
    تازه‌‌ترین عناوین
    پربازدید