پرواز با پرنده آتشین
خریدن یکی از این خودروهای بزرگ آخر مسیر نیست. راندن یک پونتیاک نیاز به مهارتهای رانندگی بالایی دارد. برای مثال به خاطر طراحی آن معمولا راننده دید عقب کمی دارد. حتی در جلو نیز راننده حدود سه متر تا دماغه خودرو فاصله دارد که در مقایسه با خودروهای خارجی اندازه زیادی است.
دهه نود میلادی جوانان آمریکایی آرزو داشتند که روزی بتوانند سوار یک پونتیاک سان فایر شوند. خودرویی که فکر کردن به آن هم ما را یاد تگزاس و آهنگهای کانتری میاندازد. با این حال این خودرو هم در ایران به اندازه کافی خرید و فروش میشود و طرفداران آن با کمی دستکاری آن را دوباره نونوار میکنند. پونتیاک نیاز به تعریف و تمجید ندارد با این حال هر مدل آن جذابیت منحصر به فرد خودش را دارد.
جواب دادن به اینکه چه چیزی پونتیاک را جذاب میکند کار سختی نیست. کاپوت کشیده با دو در و چراغهایی که همیشه با همه چراغهای دنیا متفاوت خواهند بود ویژگی است که این خودرو را به یک نمونه از مدلهای خاص آمریکایی تبدیل کند. در طول این سالها جنرال موتور این خودرو را با سه مدل پیشرانه مختلف راهی نمایشگاههای خودرو کردند. بر روی نسل اول پیشرانهای 3.8 لیتری نصب شد و سال 1968 جای خودش را به یک پیشرانه 5.7 لیتری داد. در دهه هفتاد با ساخت پیشرانه 6.6 لیتری میزان قدرت تولیدی آن به بیشتر از 300 اسب بخار رسید. به همین میزان در سه سال بعد ضمن حفظ وزن، پیشرانه به 7.5 لیتر رسید.
پونتاک ترانس ام به خاطر سقف t-top بین جوانها حسابی دلربایی میکند. شاید نمونه سال 1976 از این مدل را بتوانیم زیباترین نسخه آن بدانیم. آن سال یک سری سفارشی از پونتیاک فایربرد ترنس ام با رنگ مشکی به بازار آمد که نقش و نگار سفید و طلایی روی آن داشت. همچنین تغییر دادن چراغها شاید بهترین ایده برای جدا کردن مسیر پونتیاک از کاماروی شورلت بود.
پونتیاک گرند پریکس بیشتر زیباییاش را وامدار آن برآمدگیهای خودرو است. خودرویی که از زیبایی شبیه به ماشینهای اسباب بازی کلاسیک است. گرند یک پیشرانه شش لیتری و هشت سیلندری دارد. به همین خاطر نیاز نیست برای خودنمایی فشار زیادی وارد کنیم؛ همین که استارت بزنیم توجه همه اطرافیان را به این خودرو جلب کردهایم. برخی از کارشناسان خودرو میگویند که گرندپریکس 100 کیلومتر را در هفت ثانیه طی میکند. این خودرو با جعبه دنده 3 سرعته اشتهای زیادی دارد. در هر 100 کیلومتر میتواند تا 25 لیتر بنزین هم مصرف کند.
هم زمان با این خودروها پونتیاک پاریسین هم در کانادا و استرالیا به نمایندگی از جنرال موتور در کلاس سدان بزرگ خودرو تولید میکرد.
قبل از خرید رانندگی با پونتیاک را یاد بگیرید
خریدن یکی از این خودروهای بزرگ آخر مسیر نیست. راندن یک پونتیاک نیاز به مهارتهای رانندگی بالایی دارد. برای مثال به خاطر طراحی آن معمولا راننده دید عقب کمی دارد. حتی در جلو نیز راننده حدود سه متر تا دماغه خودرو فاصله دارد که در مقایسه با خودروهای خارجی اندازه زیادی است. از سوی دیگر کسی نمیتواند برای سفرهای خانواگی بیشتر از سه نفر روی خودرویی مثل پونتیاک دو سرنشین حساب باز کند. حتی در صندلی عقب هم سرنشینی با قد بالای 170 سانتی متر نمیتواند بنشیند. همچنین قبل از خرید باید عرض خودرو و عرض پارکینگ را اندازه بگیریم؛ چراکه خودروی پونتیاک هیچ تناسبی با پارکینگهای تنگ و باریک ندارد. احتمالا رانندههای تازهکار با گلگیرهای پرحجم کناری آن مشکل زیادی پیدا میکنند. برای همین بهتر است حتما قبل از خرید یک نمونه دست دوم از سایت دیوار زدگی و رنگ شدگی بغل خودرو را به خاطر تسلط پایینتر به بدنه چک کنیم.
منبع: ویرلن