داستان پرتره‌های معروف حیات‌وحش

داستان پرتره‌های معروف حیات‌وحش

عکس‌هایی که در ادامه با هم می‌بینیم مجموعه‌ای از معروف‌ترین پرتره‌های حیوانات هستند که در کتابی که موزه حیات وحش لندن چاپ کرده، منتشر شده‌اند. اما هر کدام از پرتره‌ها داستان جالبی دارند.

کد خبر : ۷۰۲۹۴
بازدید : ۲۹۱۰۶
فرادید | عکس‌هایی که در ادامه می‌بینیم بخشی از معروف‌ترین پرتره‌های حیات وحش و داستان پشت آنهاست.
عکاس سال حیات وحش: داستان پرتره‌های معروف
با چشم‌ها و ژستی تقریبا شبیه انسان، سری تزئین شده و شنلی از پر که صورتش را، چون نقاب پوشانده است، حتی اگر نام جانور را هم بدانید، باز این تصویر هاله‌ای از معما دارد.

با اینکه پر‌های سفید-نقره‌ای روی پیشانی و پر‌های روی سر این پرنده به هیچ پرنده دیگری غیر از پلیکان دالماتی تعلق ندارند، اما تنها چیزی که در این تصویر به ما کمک می‌کند تشخیص دهیم این یک پلیکان دالماتی است، منقار بزرگش است. پلیکان یکی از بزرگترین منقار‌های دنیا را دارد.

این پرنده هنگام طلوع خورشید، در یکی از جزایر رومانی در دلتای رود دانوب در وضعیت خواب، با سری که ۱۸۰ درجه چرخیده؛ منقاری که روی پشتش قرار گرفته و لای پرهایش مدفون شده؛ تصویربرداری شده است.

پلیکان‌هاس دالماتی بسیار خجالتی هستند و به‌راحتی آشفته می‌شوند؛ به همین علت عکاس باید قبل از طلوع خورشید به لانه‌اش نزدیک می‌شد و تا طلوع خورشید انتظار می‌کشید. این گونه از منطقه مدیترانه به شرق اروپا مهاجرت می‌کنند تا در آنجا بخوابند و تخم‌گذاری کنند.

پلیکان هم مانند بسیاری دیگر از پرندگان در حالیکه یکی از چشمانش باز است و فقط نیمی از مغزش در حالت استراحت است، می‌خوابد؛ و به این علت منقارش را در پرهایش فرو برده که بتواند از حرارت بدنش برای استنشاق هوای گرم استفاده کند.
عکاس: Konrad Wothe
عکاس سال حیات وحش: داستان پرتره‌های معروف

پلنگ‌ها سوژه‌های معمولی برای عکاسی پرتره هستند. اما از آنجا که این گونه در طول روز می‌خوابد، اغلب پرتره‌های روز این جانور را در حال دراز کشیده روی یک شاخه درخت نشان می‌دهند. پرتره‌های کمی هستند که این حیوان را در حال حرکت نشان دهند.
برای شکار این صحنه، عکسا بیشتر از یک هفته در پارک ملی سرنگتی در تانزانیا کشیک کشیده تا محل شکار و جای استراحت آن را کشف کند. او همچنین می‌دانسته که پلنگ در هنگام غروب از شاخه پایین می‌آید تا شکار کند. این عکس در دهه ۱۹۹۰ زمانیکه هنوز دوربین‌ها دیجیتال نبودند و برای عکسای در هنگام غروب باید از سرعت کم و دیافراگم کاملا باز استفاده می‌شد، گرفته شده است.
عکاس: Cyril Ruoso
عکاس سال حیات وحش: داستان پرتره‌های معروف

عکاس نمی‌توانست ژستی بهتر از این را از این میمون بامزه درخواست کند. این عکس در یک روز سرد در کوهستان Qinling در چین گرفته شده و هنوز مه صبحگاهی روی زمین است.

احتمالا میمون شیفته جانور دوپا، سه‌پایه و لنز دوربین او شده و نتوانسته از آن چشم بردارد. میمون کوچک دست و پا را در شکمش جمع کرده که قدری گرم شود. برای این گونه که به نام میمون دماغ سربالا شناخته می‌شود، قوش‌ها خطر بزرگی محسوب می‌شوند.
اما جنگل‌زدایی، حضور انسان‌ها در محل زیستشان و شکار، به مراتب بیشتر از قوش‌ها برای این گونه تهدیدآمیزند. امروز کمتر از ۴۰۰۰ میمون دماغ سربالای طلایی در چین باقی‌مانده‌اند.
عکاس: Tim Laman

عکاس سال حیات وحش: داستان پرتره‌های معروف

مرغ بهشتی نر در حال رقص جفت‌یابی در گینه نو. برای ثبت این عکس، عکاس قبل از طلوع بالای درختی هم‌ارتفاع لانه این مرغ بهشتی رفته و منتظر مانده است. او ۷ روز این کار را تکرار کرده تا بالاخره به رقص مرغ بهشتی برای جذب جفت ماده برسد.
مرغ‌های بهشتی نر برای حفظ رنگ زرد جذابشان باید یک نوع میوه خاص بخورند تا پرهایشان سفید نشود. علاوه بر آن برای آنکه حریف را از میدان به در کنند باید خیلی تمرین کنند، که بهترین اجرای ممکن را داشته باشند. مرغ بهشتی ماده در تصویر جذب مرغ نر شده و این به این معنی است: جوجه‌هایی که از این آمیزش متولد می‌شوند، اگر نر باشند، چهره زیبا و انرژی پدر و اگر ماده باشند، سلیقه مادر در انتخاب جفت نر را به ارث می‌برند.
عکاس: Desert striker
عکاس سال حیات وحش: داستان پرتره‌های معروف

یک مار جعفری که خودش را به شکل حرف «اس» انگلیسی درآورده و زیر شن‌ها استتار کرده و کمین گرفته است. فقط چشم‌ها و نوک دم او قابل مشاهده است. عکاس مار را در صحرای نامیت در نامیبیا شکار کرده است.
از آنجا که در مار جعفری، چشم‌ها و حفره‌های بینی بالای سر قرار دارند، حیوان می‌تواند در حالیکه خودش را استتار کرده نیز اطراف را ببیند و تنفس کند. این حیوان با تکنیک خاص و به‌سرعت حرکت می‌کند، به طوریکه بدنش کمترین تماس را با شن‌های داغ دارد. غذای او انواعی از مارمولک‌های صحرا هستند.
عکاس: Karl Ammann
عکاس سال حیات وحش: داستان پرتره‌های معروف

این پرتره لحظه نوازش شدن یک زرافه تازه متولد شده توسط، احتمالا یکی از خاله‌هایش، را ثبت کرده است. زرافه در پارک ملی سامبورو در کنیا متولد شده و مادرش او را به اعضای دیگر گروه معرفی کرده است.
اکنون خاله بینی خود را به سر زرافه کوچک می‌مالد و او را ناز می‌کند. سایر زرافه‌های جوان ماده نیز یک به یک به این زرافه ماده تازه به دنیا آمده آشنا خواهند شد. رنگ روشن‌تر زرافه‌های نابالغ به آن‌ها کمک می‌کند تا از شیر‌ها و سایر شکارچیان در امان باشند.
شکارچیان اصلی‌ترین عاملی هستند که باعث می‌شوند نیمی از زرافه‌ها هرگز به دوران بزرگسالی نرسند. زرافه مادر ایستاده بچه‌اش را به دنیا می‌آورد و بچه زرافه که بعد از پرت شدن از چنین ارتفاعی سالم است، ۳۰ دقیقه بعد روی پاهایش می‌ایستد. شاخ زرافه‌ها در بدو تولد نرم و خوابیده است و کم کم که استخوان جای غضروف را می‌گیرد، شاخ‌ها هم محکم و راست می‌شوند.

نر‌های جوان نابالغ با هم گروه تشکیل می‌دهند، اما نر‌های بزرگسال تنهایی را ترجیح می‌دهند. مانند فیل‌ها، زرافه‌ها هم با مادون‌صوت با هم ارتباط برقرار می‌کنند.
عکاس: by Vincent Munier
عکاس سال حیات وحش: داستان پرتره‌های معروف

جغد برفی اهل کبک کانادا با بال‌هایی گشوده در حال فرود آمدن در پس‌زمینه‌ای که آسمان خاکستری را نشان می‌دهد. این جغد ماده است، جغد‌های ماده از جغد‌های نر بزرگترند و پر‌های بیشتری دارند.
جغد ۵۰ سانتی‌متر طول دارد و غذایش را جوندگان و گاهی اردک دریایی تشکیل می‌دهند. اگر هوا به قدری سرد و برفی شود که شکار برای جغد برفی سخت شود، ترجیح می‌دهد به مناطق جنوبی‌تر مهاجرت کند.
عکاس: Pete Oxford
عکاس سال حیات وحش: داستان پرتره‌های معروف/ در حال تکمیل
ملخ نر گویی که لباس کوماندو‌ها ارتش را پوشیده باشد، خودش را با محیط همرنگ کرده و در حالت استتار است. این حد از همرنگ شدن با محیط به این معنی است که فقط عکاسی که خود را وقف طبیعت کرده می‌تواند آن را شناسایی کند. این گونه یکی از گونه‌های ملخ است که در جنگل‌های آمریکای جنوبی یافت می‌شوند.

این یکی در اکوادور و در دامنه غربی آند شکار دوربین شده است. ملخ نر این تصور نه تنها خودش را همرنگ محیط کرده بلکه لکه‌های مخملی درست مثل خزه روی بدنش مشاهده می‌شود. نحوه قرارگیری ملخ روی شاخه او را شبیه بخشی از شاخه درخت کرده است.
عکاس: Danny Green
عکاس سال حیات وحش: داستان پرتره‌های معروف/ در حال تکمیل

لوله زهکشی به نظر سوراخ مناسبی است برای اینکه لانه یک «ول» باشد، اما عکاس برای گرفتن این تصویر مجبور شد روز‌ها در آنسوی این کانال منتظر بماند تا یک، ولی سروکله‌اش پیدا شود، که درباره لوله زهکشی با عکاس هم‌نظر است.

از این کانال که در «دربیشایر» انگلستان قرار دارد، دیگر استفاده نمی‌شود، اما مامن خوبی برای جوندگانی مثل ول است. تنها خطری که وجود دارد، سیلابی شدن رودخانه در هنگام بارش سنگین است. ول زیستن در کنار آب را دوست دارد. این جانوران می‌توانند شنا کنند؛ اما جوندگان آبی نیستند. خز آن‌ها در صورت ماندن طولانی‌مدت در آب، آب را به خودش جذب می‌کند.
عکاس: Isak Pretorius
عکاس سال حیات وحش: داستان پرتره‌های معروف/ در حال تکمیل
سری با نگاه خیرۀ نافذ-این پرتره‌ای کلاسیک از یک حیوان شکارچی است. اما هم‌سطح بودن چشمان سوژه با مخاطب و قابی از علف‌های سبز که او را احاطه کرده، این عکس را متفاوت کرده است-گویی که حیوان خیلی اتفاقی و درحالیکه از یک برکه در اعماق یک باغ بزرگ در حال آب خوردن است، شکار عکاس شده است.
این برکه در پارک ملی «لوآنگاوای جنوبی» در زامبیا در آفریقاست و عکاس هم حدس زده با وجود لاشه بوفالو که شب قبل شکار شده است، شیر حتما به آب احتیاج پیدا می‌کند. پس در کنار منتظر مانده تا شیر سروکله‌اش پیدا شود. عکاس در یک وسیله نقلیه روبروی برکه مستقر است و عکس را با استفاده از یک لنز بلند ثبت کرده است. استفاده از نور اول صبح به رنگ‌های موجود درخشندگی خاصی بخشیده است.
عکاس: Tony Wu
عکاس سال حیات وحش: داستان پرتره‌های معروف/ در حال تکمیل

«اسکار»، یک نهنگ اسپرم است. سر نهنگ اسپرم، یک‌سوم طول بدن او را تشکیل می‌دهد. این نهنگ یکی از بزرگترین مغزهای دنیا را دارد. اسکار در این عکس 15 ساله است و یک نوجوان محسوب می‌شود. طول نهنگ‌های اسپرم به 18 متر می‌رسد. نزدیکی سوژه به عکاس باعث شده که نهنگ خیلی بزرگ به نظر برسد.

اسکار در دومینیکن در جزایر کارائیب متولد شده است. اسکار نزدیکی به انسان‌ها و نوازش شدن توسط آن‌ها را دوست دارد و هربار یک غواص در آب می‌بیند برای دریافت توجه به او نزدیک می‌شود.

عکاس: Larry Lynch

عکاس سال حیات وحش: داستان پرتره‌های معروف/ در حال تکمیل
بزرگ بود، خیلی بزرگ و البته کاملا سیر. اندازه بدنش که ۳ متری می‌شود، می‌گوید یک سوسمار نر آمریکایی است. سوسمار به طمع شکار ماهی‌هایی که بعد از خشک شدن رودخانه «میاکا» در فلوریدا در این برکه جمع شده بودند، سروکله‌اش پیدا شده بود. عکاس که می‌دانست سوسمار به اندازه کافی سیر است، سه‌پایه دوربین را در فاصله مناسبی که به حریم او تجاوز نشود، قرار داد و سپس منتظر غروب خورشید ماند. او فلش را در پایین‌ترین درجه تنظیم کرد و روی چشم‌های این خزنده تمرکز کرد. این تصویر معمولی است که که از شکارچیان شب گرفته می‌شود.

درخشش قرمز رنگ چشم سوسمار در شب ناشی از وجود لایه تاپتیوم است که دید در شب را برای حیوانات شبانه راحت‌تر می‌کند. تاپتیوم می‌تواند خودش را با مقدار نور موجود تنظیم کند. این جانور همچنین به دلیل دارا بودن ارگان‌های چند-حسی، که روی پوست، روی سر و به خصوص اطراف چشمانش قرار دارد، می‌تواند در تاریکی و زیر آب راهش را پیدا کند.
عکاس: Jasper Doest
عکاس سال حیات وحش: داستان پرتره‌های معروف/ در حال تکمیل
فقط بخشی از چهره پیداست و چشم‌های سوژه بسته است، اما همین پرتره نیمه، خلاصه آرامش خالص است. اینکه ما می‌توانیم آرامش را از این چهره برداشت کنیم، به این دلیل است که او یک نخستین شبیه خودمان است و ما به این نشانه‌های ریز چهره که شبیه همان نشانه‌های چهره خودمان است، عادت داریم. حالت چشم‌های او در زیر پلک‌های شفاف، نشان می‌دهد که او خواب است. این حیوان، یک بوزینه ژاپنی یا «مکاک» است، که ژاپنی‌ها زمانی آن را واسطه‌ای مقدس بین انسان و خدا می‌دانستند. امروز، این گونه محافظت شده است.
منبع: گاردین
ترجمه: سایت فرادید
۰
نظرات بینندگان
اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    سایر رسانه ها
    تازه‌‌ترین عناوین
    پربازدید