"چاقی" یک انتخاب نیست!
نیمی از افرادی که با شکایت از چاقی به پزشک مراجعه میکنند، در کودکی دوران سختی را تجربه کردهاند.
کد خبر :
۷۳۰۱۹
بازدید :
۱۳۰۴۷
گزارش جدیدی از انجمن روانشناسی بریتانیا (BPS) میگوید، چاقی"انتخاب نیست" و خواستار تغییر نگاه مردم به افراد چاق شده است.
با این که این انجمن چاقی را به عنوان یک بیماری طبقهبندی نمیکند، در حالی که سازمان بهداشت جهانی آن را یک بیماری قلمداد کرده است، اما بر اهمیت اجتناب از زبان و توضیحی که مشکل چاقی را در خود فرد مییابد، تاکید میکند.
این گزارش توضیح میدهد که چاقی پیچیدهتر از آنطور که کلیشههای منفی میگویند، عدم اراده فرد است. در حالی که چاقی ناشی از رفتار است، این رفتارها همیشه شامل " انتخاب " یا "مسئولیت شخصی" نمیشود.
افرادی که احتمالاً وزن آنها ناسالم است، افرادی هستند که از نظر ژنتیکی خطر ابتلا به چاقی را دارند و زندگی آنها نیز توسط محیط کار، مدرسه و محیطهای اجتماعی شکل میگیرد که باعث پرخوری و عدم تحرک میشود.
این انجمن همچنین خاطرنشان میکند: افرادی که در مناطق محروم زندگی میکنند مستعد ابتلا به چاقی هستند، زیرا ممکن است به گزینههای غذایی سالم و مقرون به صرفه کمتر دسترسی داشته باشند.
با این که این انجمن چاقی را به عنوان یک بیماری طبقهبندی نمیکند، در حالی که سازمان بهداشت جهانی آن را یک بیماری قلمداد کرده است، اما بر اهمیت اجتناب از زبان و توضیحی که مشکل چاقی را در خود فرد مییابد، تاکید میکند.
این گزارش توضیح میدهد که چاقی پیچیدهتر از آنطور که کلیشههای منفی میگویند، عدم اراده فرد است. در حالی که چاقی ناشی از رفتار است، این رفتارها همیشه شامل " انتخاب " یا "مسئولیت شخصی" نمیشود.
افرادی که احتمالاً وزن آنها ناسالم است، افرادی هستند که از نظر ژنتیکی خطر ابتلا به چاقی را دارند و زندگی آنها نیز توسط محیط کار، مدرسه و محیطهای اجتماعی شکل میگیرد که باعث پرخوری و عدم تحرک میشود.
این انجمن همچنین خاطرنشان میکند: افرادی که در مناطق محروم زندگی میکنند مستعد ابتلا به چاقی هستند، زیرا ممکن است به گزینههای غذایی سالم و مقرون به صرفه کمتر دسترسی داشته باشند.
علاوه بر این، کسانی که با چالشهای عمده و آسیبهای روحی زندگی میکنند ممکن است انگیزهی کمتری برای فعالیت جسمی داشته باشند.
گزارش ادامه میدهد: «تجربیات روانی نیز نقش بزرگی دارند. نیمی از بزرگسالانی که برای مسئله چاقی به متخصص مراجعه میکنند، در دوران کودکی ناملایمات و سختیهایی را تجربه کرده اند».
این گزارش به "خوردن عاطفی" میپردازد و میگوید، افرادی که به طور مکرر رژیم لاغری میگیرند ممکن است تمایل بیشتری به پرخوری داشته باشند بویژه وقتی که احساس بی پناهی و آسیب پذیری دارند.
آنجل چاتر، روانشناس خبره در دانشگاه بدفوردشایر و یکی از نویسندگان این گزارش، اظهار داشت: «میزان چاقی بزرگسالان در بریتانیا بین سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۷، ۱۸ ٪ افزایش داشت و در اسکاتلند، ایرلند شمالی و ولز نیز افزایش مشابهی دیده شد».
او گفت: «این امر با از دست دادن ناگهانی انگیزه در بین چهار ملت بریتانیا قابل توضیح نیست. افزایش چاقی، تا حدودی میتواند ناشی از تغییر در تأمین مواد غذایی و فعالیت بدنی باشد».
دکتر چاتر میگوید برای رفع مشکل، ما باید درک کنیم که چگونه مدیریت وزن و تغییر رفتار برای پیشگیری از چاقی توسط روانشناسی تشخیص داده شده است.
سارب باجوا، مدیر اجرایی انجمن روانشناسی بریتانیا، گفت که دولت باید مسئله چاقی را به روشی مشابه سیگار کشیدن مهار کند.
آقای باجووا خاطرنشان کرد: «این عمل در همه سطوح به مدت چندین دهه انجام شده است، از سیاست دولت گرفته تا کمک به افراد سیگاری، اما حالا شاهد کاهش قابل توجهی در تعداد افراد سیگاری و مشکلات سلامتی ناشی از آن هستیم».
روانشناسان، علم و تجربه بالینی را برای کمک به خدمات بهداشتی و درمانی دارند تا برای چاقی نیز همان اقدامات انجام شود.
«ما میتوانیم کمک کنیم، نه تنها با ابداع راههای کمک به افراد، بلکه با مشاوره در مورد سیاستهای عمومی که به ایجاد محیطی کمک کند که در وهله اول مردم چاق نشدن را آسانتر از رژیم گرفتن ببینند».
گزارش ادامه میدهد: «تجربیات روانی نیز نقش بزرگی دارند. نیمی از بزرگسالانی که برای مسئله چاقی به متخصص مراجعه میکنند، در دوران کودکی ناملایمات و سختیهایی را تجربه کرده اند».
این گزارش به "خوردن عاطفی" میپردازد و میگوید، افرادی که به طور مکرر رژیم لاغری میگیرند ممکن است تمایل بیشتری به پرخوری داشته باشند بویژه وقتی که احساس بی پناهی و آسیب پذیری دارند.
آنجل چاتر، روانشناس خبره در دانشگاه بدفوردشایر و یکی از نویسندگان این گزارش، اظهار داشت: «میزان چاقی بزرگسالان در بریتانیا بین سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۷، ۱۸ ٪ افزایش داشت و در اسکاتلند، ایرلند شمالی و ولز نیز افزایش مشابهی دیده شد».
او گفت: «این امر با از دست دادن ناگهانی انگیزه در بین چهار ملت بریتانیا قابل توضیح نیست. افزایش چاقی، تا حدودی میتواند ناشی از تغییر در تأمین مواد غذایی و فعالیت بدنی باشد».
دکتر چاتر میگوید برای رفع مشکل، ما باید درک کنیم که چگونه مدیریت وزن و تغییر رفتار برای پیشگیری از چاقی توسط روانشناسی تشخیص داده شده است.
سارب باجوا، مدیر اجرایی انجمن روانشناسی بریتانیا، گفت که دولت باید مسئله چاقی را به روشی مشابه سیگار کشیدن مهار کند.
آقای باجووا خاطرنشان کرد: «این عمل در همه سطوح به مدت چندین دهه انجام شده است، از سیاست دولت گرفته تا کمک به افراد سیگاری، اما حالا شاهد کاهش قابل توجهی در تعداد افراد سیگاری و مشکلات سلامتی ناشی از آن هستیم».
روانشناسان، علم و تجربه بالینی را برای کمک به خدمات بهداشتی و درمانی دارند تا برای چاقی نیز همان اقدامات انجام شود.
«ما میتوانیم کمک کنیم، نه تنها با ابداع راههای کمک به افراد، بلکه با مشاوره در مورد سیاستهای عمومی که به ایجاد محیطی کمک کند که در وهله اول مردم چاق نشدن را آسانتر از رژیم گرفتن ببینند».
منبع: ایندیپندنت
۰