تحریمهای کماثر آمریکا
بنابراین بخشی از اظهارنظرهای ترامپ نمایشی است تا به اعتراضها در خصوص خالی کردن شمال سوریه پاسخ دهد و در سوی دیگر نشان دهد که کماکان هیمنه خود را حفظ کرده است.
کد خبر :
۷۳۶۰۲
بازدید :
۸۰۸۳
امیرعلی ابوالفتح | در ایالات متحده باید بین جریان ملیگرا و بینالمللگرا یک تفکیک قایل شد. اکنون جریان ملیگرا را دونالد ترامپ به عنوان رییسجمهور ایالات متحده هدایت میکند و با همین رویه وارد انتخابات شد و از این طریق توانست در انتخابات سال ۲۰۱۶ پیروز شود.
این جریان عقیده دارد که ایالات متحده بیش از اندازه بست و گسترش جهانی پیدا کرده است و هزینه نگهداری چنین امپراتوری بسیار زیاد است و موجب شده که از درون اقتصاد امریکا توان اداره این وسعت از فعالیت را نداشته باشد و به تدریج باید در نقاط کم اهمیتتر اختیارات به دولتهای منطقهای واگذار شود.
ترامپ با همین تفکر در انتخابات پیروز شد و در تمام این سه سال بهطور دایم مشغول همین سخنان است و براساس همین استراتژی معتقد است که باید از جنگهای بیحاصل خارج شود. برهمین اساس این گروه نسبت به اقدامی که ترکیه در شمال سوریه انجام داد چندان خشمگین نیستند.
البته هشدارهایی داده شد که ترکیه نباید از یک حد عبور کند. البته ترکیه تاکنون از این حد تعیین شده عبور نکرده است. برخلاف روزهای اول که تصور میشد یک کشتار و نسلکشی خونین در شمال سوریه رخ دهد، در مقیاس کشتارهایی که در خاورمیانه صورت گرفته و مرسوم هست هنوز رخ نداده است.
اما بر خلاف جریان ملیگرا که هم در درون حزب دموکرات و هم در درون حزب جمهوریخواه و هم در درون دولت، کنگره و اتاق فکرها حضور دارند بهشدت نگران وضع موجود از چند زاویه هستند. آنها بر این عقیدهاند که به متحدان امریکا چه از سوی ترامپ و چه از سوی اردوغان خیانت شده است.
از طرفی دیگر چنین اقداماتی هیمنه و سروری آمریکا را به خطر میاندازد، ضمن اینکه نگران آن هستند که توازن قوا در خاورمیانه برهم بخورد و محور مسکو، تهران، آنکارا در برابر ریاض، واشنگتن، تلآویو تقویت شود و از تغییرات در خاورمیانه بهشدت نگران هستند. از همین رو شاهد آن هستیم که جریان بینالمللگرا فعلا پیگیر تحریم علیه ترکیه هستند. تاکنون تهدیدات فراوانی انجام دادند و ممکن است کنگره مصوباتی را داشته باشد ولی طیف ملیگرا آن گونه که انتظار میرفت متوسل به اقدام تند و خشن علیه ترکیه نشده است.
حتی در بحث ترکیه چیزی که تاکنون رخ داده است مذاکرات برای عقد یک قرارداد به حالت تعلیق درآمد، تعرفه واردات فولاد افزایش پیدا کرد و...
سه وزیر تحریم شدند و این درحالی است که هیچ گونه شرکت ترکیهای یا اقتصاد ترکیه مورد تحریم قرار نگرفته است. میتوان گفت که این اتفاقات تاثیری روی اقتصاد ترکیه برجا نمیگذارد. حتی هیچ یک از قراردادهایی که بین ترکیه و آمریکا در حال اجرا شدن است نیز مشمول تحریم نشده است.
سه وزیر تحریم شدند و این درحالی است که هیچ گونه شرکت ترکیهای یا اقتصاد ترکیه مورد تحریم قرار نگرفته است. میتوان گفت که این اتفاقات تاثیری روی اقتصاد ترکیه برجا نمیگذارد. حتی هیچ یک از قراردادهایی که بین ترکیه و آمریکا در حال اجرا شدن است نیز مشمول تحریم نشده است.
از این جهت میتوان گفت که دیدگاه دولت آقای ترامپ اینگونه است که قصد دارد یک پیامی به ترکها ارسال کنند که از یک حدی عبور نکنند ولی یک میزان مشخصی از اقدامات ترکیه در شمال سوریه را به رسمیت شناخته است ولی بخش بینالمللگرا که بر مداخلات نظامی تاکید دارد هنوز بهشدت از این اتفاق ناراضی است و این احتمال وجود دارد اقداماتی را انجام دهد که تلاش دولت را برای حفظ نوعی آرامش در روابط واشنگتن، آنکارا برهم زند.
اما نباید فراموش کرد که کنگره این توانایی را دارد که قوانین تحریمی علیه هر کشوری وضع کند و تحریمهای کنگره بسیار موثر و پایدارتر هستند. بنابراین فضای بهشدت ضد اردوغانی در واشنگتن قابل انتظار است که تحریمهایی وضع شود.
ولی به دلیل پیچیدگی روابط بین آمریکا و ترکیه احتمالا امریکاییها مقداری خویشتنداری در پیش خواهند گرفت و هنگامی که نارضایتیها نیز فروکش کرد، احتمالا عقلای جریان بینالمللگرا نیز به این نتیجه خواهند رسید که مسائل شمال سوریه ارزش یک درگیری بزرگ با ترکیه را ندارد. به هرحال ترکیه دومین ارتش بزرگ ناتو پس از امریکا است. از سوی دیگر دیوار امنیتی مهمی برای اروپای اقتصادی و همچنین اعضای ناتو در برابر آشوبهای خاورمیانه است.
تضعیف این عضو نهتنها تهدیدهایی را متوجه اروپا و آمریکا میکند بلکه آنکارا را میتواند بیش از پیش به سمت روسیه سوق دهد و یک نوع اتحاد قویتر بین ترکیه روسیه و ایران ایجاد شود که در آن زمان قطعا مشکلات افزایش مییابد.
از همین رو اگرچه دونالد ترامپ ابتدا توییتهای تندی علیه ترکیه منتشر کرد و گفت: اقتصاد این کشور را نابود میکند، اما پس از آن به صورت دایم در خصوص مضرات درگیری با یک عضو ناتو میگوید و عنوان میکند که مشکلات باید از سوی ترکها و کردها حل شود و بشار اسد باید وارد مقابله با ترکیه شود.
حتی مشخص شده است که در بین گروههای بینالمللگرا نیز هرچند تهدیداتی صورت گرفته است و اقدامات تند میتواند موثر باشد احتمالا باید یک طرح قانونی تاکنون علیه ترکیه ارایه میشد. به هرحال تردید وجود دارد که امریکا بخواهد در برابر کشورهایی مانند ترکیه که پیوندهای عمیق نظامی، امنیتی و اقتصادی با آنها دارد بهشدت برخورد کند.
حتی تحریمهای شدید نیز تضمینکننده آن نیست که اردوغان نظر خود را تغییر دهد. در خصوص روسیه این سیاست جواب نداد. حتی در خصوص ونزوئلا نیز این تحریمها جواب نداده است. اقتصاد ترکیه به مراتب بزرگتر است و زلزله در اقتصاد ترکیه حتی میتواند به اقتصاد اروپا و امریکا سرریز شود و کمتر کسی حاضر است که به خاطر سرنوشت شمال سوریه بخواهد با چنین پیامدهایی مواجه شود. البته نباید فراموش کرد که دونالد ترامپ علاقهمند است که وجهه یک رهبر ابرقدرت را داشته باشد و لذت میبرد از اینکه دیگران تصور کنند او میتواند با یک اشاره انگشت کره شمالی را نابود کند. این یک پرستیژ به شخص رییسجمهور و حتی ایالات متحده میدهد.
ترامپ عاشق این است که بیش از آن چیزی که هست خود را قدرتمند نشان دهد. بنابراین بیمیل نیست که نشان دهد در برابر اقدامات ترکیه سکوت نمیکند، مرعوب نیست و در قبال هرگونه نافرمانی از سوی هر یک از متحدان بلافاصله واکنش نشان میدهد ولی نباید فراموش کرد که تلاش میکند با یکسری اقداماتی که اثرات سیاسی روانی دارد تا یکسری اثرات واقعی اقتصادی به نحوی به یکسری مطالبات و انتقاداتی که از او طی روزهای اخیر مطرح شده پاسخ دهد. اگر ترامپ تحریمی را اعمال نکند قطعا کنگره دست به کار خواهد شد و آن زمان است که روابط آمریکا و ترکیه دچار یک چالش جدی خواهد شد.
بنابراین بخشی از اظهارنظرهای ترامپ نمایشی است تا به اعتراضها در خصوص خالی کردن شمال سوریه پاسخ دهد و در سوی دیگر نشان دهد که کماکان هیمنه خود را حفظ کرده است. اما نکته مهمتر اینکه باید دید که تحریمها به حدی موثر است که آقای اردوغان را وادار به تجدید نظر در عملیات نظامی خود کند؟
چراکه ایشان نیز پیشبینیهایی برای این سناریوی خود انجام داده است. تجربه نشان داده تحریمهای اقتصادی به گونهای نبوده که حاکمیتها در قبال رفتارهای اساسی خودشان تجدیدنظر کنند از این جهت در خصوص ترکیه نیز به نظر نمیرسد با تحریم اقتصادی، اردوغان در رویکرد خود تجدیدنظر کند.
۰