"کیمیا"های ورزش را دریابیم

اگر پیش از این هر چند سال، خبری منتشر می‌شد که حکایت از مهاجرت یک ورزشکار داشت، حالا فقط در همین یک سال گذشته شاهد چند مورد از این حیث بوده‌ایم.

کد خبر : ۷۶۰۵۶
بازدید : ۱۲۰۷
مهدی ملکی | برای دیدن این موج، نیازی نیست که حتماً کنار دریا نشسته باشی. این موجی است که از فرسنگ‌ها فاصله هم قابل رؤیت است؛ موج مهاجرت ورزشکاران. در برخی رشته‌ها، نخبه‌ها تصمیم به ترک ایران گرفته‌اند و برای ورزش‌مان چه چیزی از این دردناک‌تر و البته نگران کننده‌تر؟ نمی‌شود این موج را دید و به سادگی از کنار آن گذشت.
اگر پیش از این هر چند سال، خبری منتشر می‌شد که حکایت از مهاجرت یک ورزشکار داشت، حالا فقط در همین یک سال گذشته شاهد چند مورد از این حیث بوده‌ایم. کاربران فضای مجازی که به اخبار حوزه ورزش علاقه دارند، با بی میلی و شوک از موج مهاجرت ورزشکاران صحبت می‌کنند.
علیرضا فیروزجا، نخستین سوپر استادبزرگ شطرنج ایران که تنها ۱۷ سال دارد، از زیر پرچم ایران خارج و با پرچم فدراسیون جهانی شطرنج در مسابقات حاضر خواهد شد. کیمیا علیزاده ستاره تاریخ‌ساز ورزش‌مان در رشته تکواندو هم «نماندن» را برگزید.
کیمیا آخرین ورزشکاری است که چمدانش را بست و رفت، اما احتمالاً این روند متوقف نخواهد شد. به نظر می‌رسد داستان سریالی کوچ ورزشکاران کشورمان به قسمت جدید خود رسیده است. مواردی که پیش‌تر ذکر شد، تنها بخشی از اتفاق پربسامد ماه‌های گذشته ورزش ایران است؛ مهاجرت.
طبیعتاً آن‌ها آینده ورزشی خود را در خارج از ایران جست وجو می‌کنند، اما تصمیم مهم و ضرب‌الاجلی این است که باید با مهیا کردن شرایط و توجه به خواست‌های معقول آنها، مانع از ادامه این مهم شد. وظیفه مسئولان است که علاوه بر ریشه‌یابی علل، با تدبیری بجا و موشکافانه اجازه ندهند ورزشکاران سراغ ماجراجویی خارج از خاک «وطن» بروند.

بدون تردید مسئولان هم به این موضوع صحه می‌گذارند که از دست دادن راهش نیست. باید بدانیم و بیاموزیم که «جذب حداکثری» تنها راهی است که منتهی به ساحل آرامش در ورزش می‌شود. خواسته جامعه ورزش و مردم روشن و صریح است؛ ببینید و بشنوید تا دیر نشده (البته اگر تا همین امروز هم دیر نشده باشد).
در دوره‌ای نفسگیر از تاریخ حیات ورزش‌مان قرار داریم، دوره‌ای که باید مراقب باشیم ستاره‌ها و قهرمانان، دلزده و دلسرد نشوند. بار‌ها عنوان شده که ورزشکاران حرفه‌ای الگوی جوانان جامعه هستند و اگر ببینند که آن‌ها در ابتدای مسیر افتخارآفرینی و برداشت محصول سال‌ها زحمات‌شان، ترک وطن را انتخاب می‌کنند قطعاً اثراتی سوء در میان مدت و درازمدت خواهد داشت.

مسئولان باید صدای ورزشکاران را بشنوند و به خواست‌ها و مطالبات بحق‌شان جامه عمل بپوشانند. البته بدیهی است که مقصود هیچکس شکل گیری ستاره‌های پوشالی و پرمدعا نیست، چه بسا اگر چنین وضعیتی رقم بخورد، جهت نقد‌ها هم تغییر خواهد کرد و پیکان تیز انتقادات به سمت آن‌ها نشانه خواهد رفت.
اما فعلاً که چنین است؛ آنچه عیان است اینکه صدای تعدادی از چهره‌های شاخص رشته‌های مختلف درآمده و معتقدند اوضاع ورزش قهرمانی چندان مساعد نیست و مسئولان برخلاف اظهار نظرهایشان، اهمیت ویژه‌ای قائل نیستند. همان عاملی که در کنار مسائل و مشکلات مالی، ورزشکاران را به سمت نارضایتی، خداحافظی یا مهاجرت سوق داده است.

دیگر باید چند ورزشکار پا در ابتدای جاده نارضایتی و مهاجرت بگذارند تا کمی به خودمان بیاییم و باور کنیم که حتماً یک جای کار می‌لنگد؟ مسئولان با کمی توجه بیشتر، انگیزه‌های ورزشکارانی که وطن را ترک کردند مورد بررسی قرار دهند و برای جلوگیری از این روند راهکار مناسبی اتخاذ کنند.
می‌توان با اعطای حداقل‌های یک زندگی شرافتمندانه، امیدواری به آینده را نزد جوانانی که سازنده وطن هستند و بخش مهمی از سال‌های حیات‌شان را به تلاش برای اعتلای پرچم ایران اختصاص می‌دهند، تضمین کرد. کیمیا که رفت، کیمیا‌های ناب ورزش را دریابیم. این خاک «قهرمان پرور» بوده و خواهد بود، اما جایز نیست به سادگی سرمایه‌هایمان را از دست بدهیم.
منبع: روزنامه ایران
۰
نظرات بینندگان
اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    سایر رسانه ها
    تازه‌‌ترین عناوین
    پربازدید