به جای دعوا، گفتگو کنیم

ابراهیم داروغه‌زاده | ‎هر کشوری در نگاه به آینده توسعه را مدنظر قرار می‌دهد. توسعه به مفهوم کلی بهبود زندگی عمومی مردم که مرتبط می‌شود با بهداشت، روابط اجتماعی سالم، آموزش و گسترش دانایی. ‎یکی از مهم‌ترین موانع توسعه عدم مفاهمه بین افراد جامعه است که به تنش و درگیری و نهایتا گسست‌های اجتماعی می‌انجامد.

وقتی گفتگو، خوب دیدن و خوب شنیدن جای خود را به پرخاشگری ناشی از حق‌مداری افراطی می‌دهد، چشم‌ها و گوش‌ها بسته می‌شوند و فقط دهان باز می‌ماند برای فریاد‌های توام با خشم و عصبانیت. ‎در همه جای دنیا از ابزار‌های متنوعی برای جلوگیری از گسست‌های اجتماعی و ایجاد پیوند‌های فرهنگی، اجتماعی و هویتی بین افراد جامعه بهره می‌گیرند.

آیین‌های ملی و مذهبی که در مناسبت‌های خاصی برگزار می‌شوند، می‌توانند از طریق برجسته کردن مشترکات فرهنگی و اعتقادی به افزایش حس تعلق به وطن، پیوند افراد جامعه را به یکدیگر افزایش داده و در نهایت به ایجاد همبستگی ملی کمک کنند. ‎جشنواره فیلم فجر یکی از آیین‌هایی است که هر ساله ما را کنار هم جمع می‌کند تا با ابزار سینما در کنار هم دیدن و شنیدن را تمرین کنیم.

فیلمسازان مختلف با نگاه‌ها و جریان‌های فکری متنوع به بیان نظرات خود از قاب فیلم و سینما می‌پردازند و پس از آن گفتگو‌های نقادانه در حوزه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی و تخصصی سینما در رسانه‌های مختلف آغاز می‌شود و گفتگو، شنیدن، خواندن و دیدن آغازی است برای با هم بودن بیشتر و فهم بهتر جهان پیرامون و درک بهتر موقعیت‌های به ظاهر متفاوتی که افراد جامعه در آن قرار دارند و اگر این مهم به درستی اتفاق بیفتد، توسعه در بستر این همدلی و همزبانی و درک مشترک آغاز خواهد شد.

‎جشنواره فیلم فجر مانند هر عیدانه دیگری این امکان را ایجاد می‌کند تا تمام اعضای یک خانواده در یک زمان و مکان خاص در یک گردهمایی بزرگ دور هم جمع بشوند برای اینکه همدیگر را بهتر ببیند، بشوند و درک کنند و البته این هم‌نشینی اهالی خانواده سینما در روز‌های برگزاری جشنواره فیلم فجر باعث یک خیزش بزرگ مردمی هم در کل کشور می‌شود.

مردمی که با شور و شوق اتفاقات این رویداد بزرگ فرهنگی را دنبال می‌کنند و در یک آیین ملی سهیم می‌شوند. جریان تازه‌ای از زندگی در جامعه شکل می‌گیرد، استقبال گروه‌های مختلف جامعه برای تماشای فیلم‌ها در کنار هم و با هم.

‎جامعه همیشه به اتفاقات و آیین‌هایی نیاز دارد تا دوباره کنار هم بودن را تمرین کنند، شکاف‌های اجتماعی را ترمیم و به آینده بهتر امیدوار شوند. ‎با سینما می‌توانیم در کنار هم بودن را تجربه کنیم و امیدوار باشیم در فردای این کنار هم بودن به سوی توسعه و آینده‌ای بهتر حرکت کنیم.