چگونه اسم افراد را به خاطر بسپاریم؟
چطور اسم افراد را به خاطر بسپاریم؟ توانایی به خاطر سپردن نام ها، ویژگی بسیار ارزشمندی است که هم در زندگی کاری و هم زندگی اجتماعی بسیار مفید است. این توانایی به شما کمک میکند با افراد جدید، سریع ارتباط خوب برقرار کنید و از آن جا که خیلی از شرکتها ارزش زیادی برای مهارتهای رابطهای و میان فردی قائلند، این ویژگی میتواند تاثیر بسیار خوبی بر کارفرمای شما داشته باشد.
فرادید | چه چیزی در اسامی افراد نهفته است؟ وقتی نام کسی را پس از یک ملاقات کوتاه به خاطر میسپارید، به این معنی است که برخورد با او برای شما مهم بوده است. این موضوع به دیگران احساس احترام میدهد و منجر به ارتباطات جدید میشود. همانطور که عدهای ذاتاً در به یاد سپردن اسامی مهارت دارند، افرادی هم هستند که این مهارت را یاد میگیرند.
به گزارش فرادید، مراحل زیر را تمرین کنید و آنها را به عنوان نکتههایی برای به چالش کشیدن خود در نظر بگیرید. پیشنهاد ما این است که به آرامی شروع کنید، و سپس در هر ملاقات جدید توانایی خود را تقویت کنید.
تصویرسازی کنید
خواه از این تصویرسازی آگاه باشید خواه ناآگاه، پس از تجربهی اولین ملاقات طی فرایندی پیچیده موسوم به رمزگذاری، ذهن شما مو به مو و به سرعت از این لحظات عکس میگیرد، اما اینکه این عکس را برای استفادههای بعدی در حافظه ذخیره نمائید یا خیر به خودتان بستگی دارد.
به بیان دقیقتر، باید به ذهن فوت و فنهایی را آموزش دهید تا به جای ذخیرهی خاطرات در فایل حافظهی کوتاه مدت که اغلبِ خاطرات به آنجا رفته، کم سو و سپس خاموش میشوند، آنها را برای مدت طولانی در حافظهی بلند مدت خود ذخیره نماید.
طبق سخنرانی اخیر جاشوا فوئر، نویسنده و قهرمان حافظهی امریکا یکی از دلایل فراموشکاریهای مکرر ما این است که گونههای کاملا مشابهی از خاطرات را در ذهن ذخیره میکنیم.
به تعداد دفعاتی که به دوست دوستانتان معرفی شدهاید یا غریبهای را در مهمانی ملاقات نمودهاید، بیاندیشید. ذهن شما هزاران مورد از این دست خاطرات را رمزگذاری نموده است.
همهی آنها برای ذهن مشابه به نظر میرسند پس در نهایت همه را محو میکند.
از جمله دلایلی که مریل استریپ هیچگاه نام آنه هتوی در فیلم the devil wears prada را به خاطر نسپرد این بود که مریل هیچگاه نتوانست تصویر وی را از تصویر افراد معمولی در خیابان تفکیک کند.
برای حفظ یک خاطره و اطمینان از به خاطر آوردن آن در مواقع دیگر، باید آن خاطره را از دیگر خاطرات متمایز نمائید.
چنانچه فردی که اخیرا ملاقات نمودهاید را با موهای سفید براق و لباسی قرمز بر تن به یاد بیاورید، احتمالا این تصویر از انبوهی از مجموع تصاویری که توسط ذهن گرفته شده، نسبت به دست دادنهای عجولانه، اندامهای بیقواره و صدای لیوانهای نوشیدنی، متمایز خواهد بود.
به چشمها نگاه کنید
طبق مطالعات انجام شده در سال ۲۰۰۷ محققان به بررسی حرکات چشم چند شرکتکنندهی داوطلب مبنی بر نگاه کردن به چهرههای جدید پرداختند و دریافتند افرادی که در مواجهه با اشخاص غریبه تمایل به خیرهشدن و نگاه کردن به چشمان افراد غریبه را نسبت به دیگر اعضای صورت و گردن آنها دارند، بهتر نام آنها را به یاد میآورند.
خلاق باشید
فوئر متذکر میشود که با استفاده از تکنیک اشاره و شبیه سازی احتمال به یاد آوردن یک خباز (baker) پس از ملاقات وی، بیشتر از احتمال به یادآوردن فردی که نام خانوادگی وی (baker) خباز است و آن را فقط میشنوید، میباشد.
فوئر معتقد است هنر به یاد آوردن همه چیز به طور کامل در زندگی روزمره منوط به آن است که روشهایی را برای معنادار کردن و تجسم آنها در ذهن فراهم نمائیم.
احساساتی باشید
طبق مطالعات اخیر در دانشگاه هاروارد محققان به مطالعه و بررسی انواع مختلف تستهای حافظه در به یادآوردن هزاران عکس، اشکال در رنگهای مختلف پرداختند.
محققان دریافتند که قطعا عملکرد افراد در به یادآوردن عکسها بهتر از اشکال تصادفی رنگی بود، حتی اگر قرار بر آن بود که تعداد زیادی از این عکسها را به خاطر سپرده و سپس به یادآورند.
زیرا مشاهدهی عکسها موجب میشد آنچه که در عکس دیدهاند را با احساس و خاطرات شخصی خود پیوند دهند.
به عنوان مثال عکسی از قطار غلتان، خاطرات هیجانانگیز یا هراس اولین مرتبهای که سوار آن شدند را در ذهنشان تداعی مینمود. حس معنادار بودن به تثبیت خاطره در ذهن کمک شایانی مینماید. در مقابل نگاه کردن به مربع سادهی صورتی هیچ مفهمومی برایشان دربر نداشت.
تقلب کنید
دکتر سوزان کراس، استاد روانشناسی دانشگاه ماساچوست بر این باور است که دانستن نام افراد پیش از ملاقات آنها پشتوانهای برای تداعی چهرهی آنها محسوب میشود.
تمرکز، تمرکز، تمرکز کنید
اگر شما نیز مانند اغلب آدمها هستید احتمالا به گروه دوم تعلق دارید که نامها را فراموش میکنند. در نتیجه به محض اینکه فرد از مقابل چشمتان دور شود نام او را به دست فراموشی خواهید سپرد.
چنانچه تمرکز نداشته باشید، ذهن شما نیز شانس ذخیرهسازی، رمزگذاری و حفظ کامل خاطره را پیدا نخواهد کرد. در نتیجه اگر بعدها به اطلاعات ذخیره شده نیاز پیدا کنید، امکان دسترسی به آن برایتان فراهم نخواهد شد، زیرا از ابتدا نیز در آنجا به طور کامل ذخیره نشده بود.
برای اجتناب از این امر، دفعهی بعد بر دست دادنها و احوالپرسیکردنها تمرکز کنید. با این اقدام به حافظهی خود شانس ذخیرهسازی و شکلگیری بهتر خاطرات را اعطا کردهاید بنابراین بعدها احتمال دسترسی به آن برایتان بیشتر است.